ลูกชายของประธาน….เรียกฉันหม่ามี๊？！ - บทที่ 408 มองแล้วก็เหมือนคนที่สมควรเป็นเมียน้อย

ถ้าเกิดควบรวมกิจการไม่ได้ งั้นหลานซือเฉินก็จะไม่แต่งงานกับเธอ เจียงนวลนวลไม่อยากเห็นสิ่งที่ตนนั้นได้ดิ้นรนมานาน สุดท้ายแล้วมามีจุดจบแบบนี้

“ให้ฉันคิดก่อน” เจียงเจิ้นได้นวดระหว่างคิ้วของตัวเองแล้วพูด

เห็นท่าทางของเจียงเจิ้นแล้ว เสิ่นซูหลันนั้นทั้งโกรธทั้งโมโห นางแพศยานั้นต่อให้ออกจะตระกูลไปแล้ว ก็ยังเป็นศัตรูตัวสำคัญของพวกเขา

สุดท้ายเธอกัดฟันแล้วพูดว่า “ยังจะคิดอะไรอีก ตอนนี้นังแพศยานั้นก็ได้ถูกไล่ออกจากบ้านแล้ว ยังจะมีหน้ามาสานต่อมรดกอยู่เหรอ

ไปพูดกับเธอตรงๆ ให้นางนั้นคืนหุ้นส่วนของตระกูลเจียงมา”

ได้ยินแบบนั้นเจียงนวลนวลก็รีบเสริมว่า “ใช่ พ่อคะ ที่แม่พูดก็ถูก ชื่อเธอนั้นถูกลบออกจากตระกูลเจียงแล้ว ไม่มีสิทธิ์ที่จะมาสานต่อมรดกของคุณปู่”

ได้รับสายตาที่สองแม่ลูกที่ได้ส่งมา เจียงเจิ้นเงยหน้ามองแป๊บเดียวก็พูดว่า “จะพูดพวกเธอไปพูดเอง หน้าแก่ของฉันไปขายหน้าต่อไม่ไหวแล้ว”

จากนั้นก็ได้เดินออกไป เสิ่นซูหลันมองแผ่นหลังที่เดินจากไปของเจียงเจิ้น ก็พูดออกมาด้วยความแค้นว่า “ถ้าฉันรู้ตั้งแต่แรกว่าผู้ชายคนนี้ไม่มีหุ้นของตระกูลเจียงล่ะก็ ฉันไม่มีทางอยู่กับเขาหรอก!”

เจียงนวลนวลได้ยินที่เสิ่นซูหลันบ่นก็ได้พูดออกมาด้วยความรำคาญว่า “พอแล้ว แม่ ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะมาบ่นพวกนี้ คิดหาคำพูดไปพูดกับนางแพศยานั้นเถอะ ตอนนี้ที่สำคัญที่สุดนั้นเป็นความสุขของหนู”

เห็นท่าทางของเจียงนวลนวล เสิ่นซูหลันก็ได้เก็บน้ำเสียงนั้นไป กอดไหล่ของเจียงนวลนวลแล้วพูดว่า “นวลนวล วางใจเถอะลูก แม่นั้นต้องให้เจียงสื้อสื้อนั้นคืนหุ้นส่วนที่ควรจะเป็นของลูกมาให้ได้”

หลานซื่อกรุ๊ป

เจียงนวลนวลถูกห้ามอยู่ที่ใต้ตึกบริษัทหลานซื่อกรุ๊ป ก็ได้โวยวายเสียงดัง

บนตึกหลานซือเฉินนั้นก็ได้เห็นท่าทางน่าอับอายของเจียงนวลนวล มุมปากก็ได้ยิ้มขึ้น

เหอะ ยัยโง่ ตัวเองนั้นก็แค่เล่นกับเธอเท่านั้น เธอนั้นก็คิดจริงจังไปแล้ว

ถ้าไม่ใช่เพราะเจียงเจิ้นนั้นเอาใจเธอ ตอนนั้นเป็นไปได้เหรอที่เขาจะเลือกคบกับลูกลับๆ

พอมองท่าทางของเธอจนเบื่อแล้ว หลานซือเฉินก็ได้กลับไปนั่งที่โซฟา ไปนั่งจิบไวน์ช้าๆ

ผ่านไปสิบนาที

ผู้ช่วยก็ได้เดินเข้ามา ใบหน้านั้นเต็มไปด้วยคำว่าหมดทางเลือก “ประธานหลาน ผู้หญิงคนนั้นอยู่ข้างล่างไม่ยอมไปสักที บอกว่าวันนี้ต้องเจอคุณให้ได้ มีเรื่องใหญ่จะมาพูดกับคุย”

ได้ยินที่ผู้ช่วยรายงาน หลานซือเฉินก็ได้เบิกตากว้างด้วยความสนใจแล้วพูดว่า “อ้อ? ให้เธอขึ้นมา”

ตอนนี้เจียงนวลนวลได้นั่งอยู่ที่พื้นใต้บริษัท อารมณ์เสียมากๆ

เดิมเธอนั้นจะเอาเรื่องนี้ไปบอกให้หลานซือเฉิน แต่คิดไม่ถึงว่าเขาจะสั่งให้คนมาห้ามไม่ให้เธอเข้าไป เขานั้นเห็นเธอเป็นอะไร?

ในตอนที่เธอโมโหมากๆ นั้น คนที่ใส่ชุดสูทก็ได้ยืนอยู่ข้างหน้าของเธอแล้วพูดว่า “คุณเจียง ประธานหลานของพวกเราเชิญคุณขึ้นไปครับ”

เจียงนวลนวลได้ยินแบบนั้นก็ได้รีบมองชายหนุ่ม แล้วก็ได้เดินเข้าไปในลิฟต์อย่างได้ใจ

แต่ว่าตอนที่เธอเดินเข้าบริษัทหลานซื่อกรุ๊ปนั้น ข้างหลังก็ได้มีคนพูดนินทาขึ้น

“เธอไงที่เป็นคนไปล่มงานแต่งของประธานหลาน”

“หน้าตาก็ธรรมดานะ ประธานหลานทำไมถึงได้มองคนที่ไม่มีพ่อแม่สั่งสอนแบบนี้ได้”

“ก็จริงนะสิ คนเขานั้นอ่อยเก่งไง มองเธอก็มองออกแล้วว่าเป็นได้แค่เมียน้อย”

……

เสียงที่ได้ซุบซิบนินทาข้างหลังนั้นได้ดังเข้าหูของเจียงนวลนวล กำหมัดแน่น

เธอนั้นอยากจะไปฉีกปากคนที่พูดพวกนี้ออกมามากๆ แต่สตินั้นได้ห้ามเธอไว้ ตอนนี้มีเรื่องที่สำคัญกว่านั้นต้องทำ

“คุณเจียง ถึงแล้วครับ ประธานหลานรอคุณอยู่ในนั้น”

เสียงของผู้ช่วยนั้นได้ดึงสติของเจียงนวลนวลกลับมา

จัดการการแต่งกายของตัวเอง เจียงนวลนวลก็ได้เดินเข้าไปอย่างเชิดๆ

เวลานี้หลานซือเฉินนั้นได้นั่งอยู่บนโซฟา เพลิดเพลินกับการฟังเพลง

เห็นท่าทางแบบนี้ของหลานซือเฉิน เจียงนวลนวลก็ได้โมโหอย่างบอกไม่ถูก

“คุณนี่ใจเย็นซะจริงนะ หลานซือเฉินฉันนั้นคิดไม่ถึงว่าคุณนั้นจะใจดำแบบนี้ คุณไม่รู้หรือไงว่าในท้องของฉันยังมีลูกของคุณอยู่อ่ะ?”

ได้ยินแบบนั้น หลานซือเฉินก็ได้มองไปยังเจียงนวลนวล แกล้งทำเป็นถามว่า “เธอพูดอะไรนะ?”

“เหอะ เลิกแสดงได้ล่ะ คุณสั่งให้ลูกน้องของคุณห้ามไม่ให้ฉันเข้า ไม่อยากเจอฉัน นี่เป็นการรับแขกของคุณเหรอ”

พูดจบเจียงนวลนวลก็ได้ถกแขนเสื้อขึ้น บนนั้นมีรอยสีแดงๆ อยู่ รู้ได้เลยว่าตอนที่รปภนั้นห้ามเธอไม่ให้เข้ามานั้นใช้แรงเยอะขนาดไหน

หลานซือเฉินเห็น ก็ได้พูดด้วยความตกใจว่า “เธอเข้าใจฉันผิดไปนะ เธอก็รู้ว่าฉันนั้นต้องรับมือกับผู้หญิงที่ไหนไม่รู้ตั้งเยอะแยะ เพราะงั้นพวกเขานั้นก็แค่ทำตามหน้าที่เท่านั้น

อีกอย่างฉันไม่รู้ว่าคนที่มานั้นเป็นเธอ ว่ามา ที่เธอมาวันนี้มีเรื่องอะไร?”

“ฉันก็แค่อยากจะมาเตือนคุณ ถ้าอยากจะรวบกิจการของหลานซื่อกรุ๊ปกับเจียงซื่อกรุ๊ปนั้น ยังต้องขอให้คุณนั้นช่วย เพราะว่าตอนนี้คนที่ถือหุ้นมากที่สุดในเจียงซื่อกรุ๊ปนั้นเป็นเจียงสื้อสื้อ

ถ้าเกิดคุณเอาหุ้นส่วนในมือของเธอมาได้ เรื่องการรวบกิจการนั้นก็จะเป็นไปได้ง่าย” เจียงนวลนวลพูดมาเรียบๆ

“อะไรนะ?! นี่มันเรื่องอะไร?” หลานซือเฉินขมวดคิ้ว