ลูกเขยมังกร - ตอนที่ 765

บทที่765 เหลือเชื่อ

ในการปะทะกันสามครั้งก่อนหน้านี้ ครั้งแรกอาเธอร์ใช้ตัดลมมฤตยู อานุภาพน่ากลัว เขาใช้ท่วงท่าหักแม่น้ำต้านทาน การปะทะกันครั้งที่สอง เฉินเฟิงเสียเปรียบโดยตลอด และถูกอาเธอร์ไล่ล่าทุบตี และพ่ายแพ้ ไม่มีทางเลือกจึงใช้ท่วงท่าสังหาร ทำให้อาเธอร์คิดว่าเฉินเฟิงหมดหนทางที่จะต่อสู้

แน่นอนว่าอาเธอร์หลงกลคิดว่า เฉินเฟิงคงหมดหนทาง ประกอบกับเขาเชื่อมั่นความแข็งแกร่งของตัวเอง ดังนั้นเลยไม่ได้ใช้ตัดลมมฤตยู แต่ใช้กระบี่ลมที่มีพลังเพียงเล็กน้อย

อย่างไรก็ตามเฉินเฟิงได้คว้าโอกาสไว้ ช่วงเวลาที่สำคัญจึงใช้ทะลุฟ้า ทำให้อาเธอร์ถูกโจมตีอย่างร้ายแรง ทำให้ฝ่ายตรงข้ามได้รับบาดเจ็บสาหัส และแขนหักอีกข้าง

ทั้งหมดนี้ เฉินเฟิงคำนวณอย่างละเอียดถี่ถ้วน กล่าวได้ว่าตั้งแต่เริ่มการแข่งขัน เขาก็ได้คิดวิธีจัดการกับการแข่งขันกับคู่ต่อสู้ไว้แล้ว

ในตอนนี้อาเธอร์ได้รับบาดเจ็บสาหัส และอานุภาพในการต่อสู้อ่อนแอลงอย่างมาก เฉินเฟิงจะปล่อยโอกาสที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้ไปได้อย่างไร และในตอนนี้รีบพุ่งไปหาอาเธอร์ ฟาดลงไปหนึ่งฉาด

การตบนี้ไม่ธรรมดา แต่เป็นฝ่ามือปากั้วที่รู้จักกันดีในแวดวงศิลปะการต่อสู้ของประเทศหวา

แต่เดิมทั้งสองกำลังคุยกัน เฉินเฟิงเคลื่อนไหวอย่างกะทันหัน อาเธอร์ยังไม่การตอบสนองใดๆกลับคืนมา

ในช่วงวิกฤต อาเธอร์สามารถอาศัยประสบการณ์การต่อสู้หลายปี เคลื่อนไหวร่างกาย ในการปกป้องชีวิต จากนั้นดึงแขนออกมาเพื่อขวาง แต่เขาก็หักแขนไปแล้ว การเคลื่อนไหวไม่สะดวก และในร่างกายยังคงมีอาการบาดเจ็บ ความคล่องตัวมีขีดจำกัด ในตอนนี้เฉินเฟิงฟาดลงไปที่บนแขน

เกือบเมื่อฝ่ามือจะโดนแขนของคู่ต่อสู้ พลังภายในของเฉินเฟิงก็พลุ่งพล่านเข้าใส่ฝ่ามือ เพิ่มความแข็งแกร่ง อาเธอร์แขนแตกหัก หลังจากทะลุการป้องกัน ฟาดลงบนไหล่ของอาเธอร์ทีเดียว อาเธอร์ไม่สามารถควบคุมร่างกายได้บินไปด้านหลัง

ฉากนี้คล้ายกับเมื่อกี้นี้มาก จนผู้ชมไม่ทันได้ตอบสนองกลับมา

ผู้ชมคิดไม่ออก ในตอนแรกเข้าสู่การแข่งขันราวกับเทพเจ้าแห่งสงคราม บดขยี้เฉินเฟิง แต่ไม่คาดคิดว่ามันจะเป็นเช่นนี้ภายในพริบตา ถูกเฉินเฟิงไล่ทุบตี

เสื้อเกราะที่ถูกกระแทกแตกและเลือดของอาเธอร์ทำให้ผู้ชมนึกถึงความดุเดือดของการแข่งขันนี้อยู่ตลอดเวลาและความจริงที่ว่าอาเธอร์ถูกแขวนคอ

“การแข่งขันจบลงแล้ว อาเธอร์พ่ายแพ้!”

เกือบทุกคนที่เห็นสถานการณ์ในสนามก็มีความคิดเช่นนี้ในใจ ในตอนนี้อาเธอร์เป็นเหมือนหมากลางถนน ไม่มีสง่าราศีเหมือนกับก่อนหน้านี้อีกต่อไป มีเพียงความอัปยศอดสู

อาเธอร์เป็นสมาชิกคนหนึ่งของครอบครัวโรโปรี เคยทำธุรกิจ ท้ายที่สุดเขาคิดว่านี่ไม่ใช่เป้าหมายที่ตัวเองกำลังไล่ตาม ยอมทิ้งธุรกิจของครอบครัวอย่างเด็ดเดี่ยว ติดตามตระกูลศิลปะการต่อสู้

เมื่อตอนที่ความแข็งแกร่งของอาเธอร์ยังน้อย ถูกคูเรียรับมาเลี้ยง หลังจากที่อาเธอร์เข้าสู่คูเรีย อาเธอร์ได้ทุ่มเทให้กับศิลปะการต่อสู้ จากนั้นก็ดึงดูดความสนใจของสมเด็จพระสันตะปาปาโจ้ส์ สั่งสอนตัดลมมฤตยูสิ่งที่มีค่าของคูเรียให้เขา ความแข็งแกร่งของอาเธอร์ได้เพิ่มขึ้นอีกครั้ง และกลายเป็นพาลาดินที่อายุน้อยที่สุดในคูเรีย

ดูเหมือนว่าสวรรค์จะโปรดปรานเขาอย่างมาก ความแข็งแกร่งของเขาดีขึ้นทุกทาง และรูปลักษณ์ก็ค่อนข้างดีเช่นกัน เป็นเป้าหมายที่ชื่นชมของแม่ชีทั้งหมดในคูเรียมาโดยตลอด

ไม่เพียงแต่ในคูเรีย แต่แม้แต่ในวาติกัน ผู้หญิงในสถานที่อื่นๆก็ชอบจอมยุทธ์ที่ชำนาญมีรูปลักษณ์ที่ดีคนนี้

เรียกได้ว่าได้มีเพียงสองคำที่สมบูรณ์เท่านั้นที่สามารถอธิบายถึงอาเธอร์ได้

เพียงแต่ผู้ชายที่สมบูรณ์แบบเช่นนี้ ได้สูญเสียศักดิ์ศรีไปอย่างสิ้นเชิงในวันนี้

ในการแข่งขันวันนี้ เฉินเฟิงเอาชนะพาลาดินของคูเรียที่สมบูรณ์แบบ ต่อหน้าผู้ชมมากมาย ต่อหน้าพระสันตะปาปาโจ้ส์และทิฟฟานี่ธิดาแห่งพรรค ทำลายร่องรอยสุดท้ายของศักดิ์ศรีในใจอาเธอร์

อาเธอร์ต้องการที่จะฉีกเฉินเฟิงเป็นชิ้นๆ เขาไม่ใช่ว่าไม่คิดที่จะสู้สุดชีวิตกับเฉินเฟิง แต่มีเหตุผลที่บอกเขาว่า ถ้าเขาทำเช่นนี้จะต้องตายอย่างแน่นอน ดังนั้นในตอนนี้อาเธอร์ทำได้เพียงแค่อดทนซ่อนเร้น

อาเธอร์รู้สึกเสียใจเล็กน้อยถ้าหากไม่ใช่ว่าเขาประมาทเกินไป ตอนจบจะไม่เป็นแบบนี้แน่ๆ ถ้าเมื่อกี้นี้เขาใช้ตัดลมมฤตยู นับประสาอะไรกับแค่เอาชนะเฉินเฟิง แต่ผลที่ตามมาคงจะเล็กกว่านี้แน่นอน

เพียงแต่ทุกเรื่องไม่มีถ้าหาก

ในขณะนี้ ผู้ตัดสินก้าวขึ้นไปบนสนาม และถามอาเธอร์ตามกฎของการแข่งขัน: “อาเธอร์ ตอนนี้นายเป็นยังไงบ้าง? สามารถต่อสู้ต่อไปได้รึเปล่า!”

อาเธอร์ดูสิ้นหวัง แม้ว่าเขาจะไม่เต็มใจ แต่ในขณะนี้ไม่สามารถกลับไปสวรรค์ได้แล้ว อาเธอร์หลับตาแน่น

หลังจากนั้นไม่นาน อาเธอร์ก็ลืมตาขึ้นและส่ายหัว การแข่งขันครั้งนี้เขาพ่ายแพ้แล้ว

“ฉันขอประกาศว่า เฉินเฟิงประเทศหวาชนะการแข่งขันครั้งนี้!”ผู้ตัดสินก้าวไปข้างหน้าไม่กี่ก้าว และประกาศผลการแข่งขันให้ทุกคนทราบ

“เฮ้ย นายเป็นที่รู้จักกันในชื่อพาลาดินคูเรียไม่ใช่เหรอ? เมื่อกี้นี้นายยังท่าทางมั่นใจหยิ่งผยองอยู่ไม่ใช่? ตอนนี้ทำไมล่ะ? ขี้ขลาดตาขาวแล้วเหรอ? ลุกขึ้นมาต่อสู้ต่อไปสิ ขายหน้ามากเลยจริงๆ!”

ขณะที่ผู้ตัดสินประกาศผลการแข่งขัน จียุ่นในบริเวณผู้ชมก็กระโดดขึ้นสูงสามฟุต และร้องตะโกนด้วยความตื่นเต้น คำพูดเต็มไปด้วยการประชดอาเธอร์

คำพูดของจียุ่นแทงใจดำของอาเธอร์ อาเธอร์เป็นเพราะแพ้การแข่งขัน รู้สึกอับอายเป็นอย่างมาก แล้วตอนนี้จียุ่นถูกประชดอีก อาเธอร์รู้สึกว่าอายจนอยากจะแทรกแผ่นดินหนีแทบไม่ทัน ในตอนนี้หลับตาลงแล้วสลบไป

“เฉินเฟิง สมกับที่เป็นเฉินเฟิง นายไม่ทำให้ผิดหวัง!”เทียนอิงมองเฉินเฟิงบนเวที กำหมัดแน่น และตื่นเต้นในใจ

ไม่เพียงแต่เทียนอิง แต่แม้แต่จีอู๋ฉาง อาจารย์ฟางเจิ้ง ชางโป๋และคนอื่นๆต่างก็รู้สึกโล่งใจ อาเธอร์พ่ายแพ้ โดยที่พวกเขาไม่มีใครคาดคิดมาก่อน

การแข่งขันครั้งนี้ยอดเยี่ยมมาก ในตอนแรกเฉินเฟิงถูกกดดันจนหายใจแทบไม่ทัน เมื่อทุกคนคิดว่าเฉินเฟิงจะพ่ายแพ้การแข่งขันนี้ เฉินเฟิงใช้ท่วงท่าที่น่าทึ่งในวันนี้ กอบกู้พลิกสถานการณ์การแข่งขัน กระทั่งเอาชนะอาเธอร์ได้ และชนะการแข่งรอบนี้

“มันเกิดอะไรขึ้น ทำไมการแข่งขันจบลงแล้วล่ะ?”

“นั่นนะซิ ยังดูการแข่งขันไม่ชัดเลยก็จบลงแล้ว ใครรู้ อธิบายให้ที!”

ผู้มีอำนาจและจอมยุทธ์ที่พละกำลังอ่อนแอในบริเวณผู้ชมมองหน้ากัน พวกเขามองฉากการแข่งขันได้ไม่ชัดเลย เพราะอาเธอร์และเฉินเฟิงรวดเร็วเกินไป พวกเขาจะมองเห็นชัดเจนได้อย่างไร

“โธ่เอ๊ย คิดไม่ถึงจริงๆว่ามันจะจบลงแบบนี้!”

“ใช่ ตอนเริ่มแรกเฉินเฟิงถูกอาเธอร์กำราบทุบตี ไม่มีทางสู้กลับได้เลย ใครจะคิดว่าในพริบตาเดียวก็เปลี่ยนแปลงสถานการณ์ได้ ชนะการแข่งขัน!”

“ว่าแต่ว่า ตกลงว่าทะลุฟ้าเป็นศิลปะการต่อสู้แบบไหน? หรือจะเป็นศิลปะการต่อสู้ที่หายไปนานในแวดวงศิลปะการต่อสู้ประเทศหวาเหรอ?”

นอกจากคนธรรมดาในชนชั้นสูงและจอมยุทธ์ที่อ่อนแอกว่า แม้แต่ผู้เข้าแข่งขันคนอื่นๆที่แข็งแกร่งหรือจอมยุทธ์ก็อดไม่ได้ที่จะพูดถึงการแข่งขันนี้ และวิเคราะห์สถานการณ์ของการแข่งขันนี้

การแข่งขันครั้งนี้ยอดเยี่ยมมาก ไม่เพียงแต่ทั้งสองฝ่ายที่รู้สึกถึงอันตรายเท่านั้น ผู้เข้าแข่งขันที่แข็งแกร่งหลายคนในสนามสามารถเห็นได้อย่างชัดเจน ว่าการแข่งขันนี้เฉินเฟิงชนะ ตลอดระหว่างทางการแข่งไม่เคยแพ้สักรอบเดียว ซึ่งเพียงพอที่จะพิสูจน์ความแข็งแกร่งของเขา

ความล้มเหลวของอาเธอร์นั้นเหลือเชื่อมาก ในช่วงเริ่มต้นการแข่งขันเขาเรียกได้ว่าราวกับเสือลงเขา ดุร้ายมาก แต่คาดไม่ถึงก็ล้มลงไปภายในพริบตาเดียว ที่สำคัญถอยหลัง ถอยทีละก้าว จนสุดท้ายก็ยอมแพ้โดยอัตโนมัติ