ลูกเขยมังกร - ตอนที่ 783
บทที่ 783 บริษัทลอตเตอรีแตก
แววตาของนักสู้ส่วนใหญ่ในตอนนี้ราวกับเห็นลูกแกะที่อวบอ้วน ถ้าหากที่นี่ไม่มีกฎกติกาพวกเขาคงจะพุ่งเข้าไปปิดล้อมเฉินเฟิงพร้อมกันเพื่อแย่งชิงยายีน ส่วนผลจะออกมาเป็นอย่างไรไม่มีใครรู้
“ขอบพระคุณท่านฝ่าบาทพระสันตะปาปา!”
เฉินเฟิงโค้งคำนับทำความเคารพให้กับพระสันตะปาปาโจ้ส์อย่างมีมารยาท
“ใช่แล้ว ฉันจะจัดงานเลี้ยงต้อนรับที่วาติกัน นายต้องมาร่วมงานเลี้ยงให้ได้!” พระสันตะปาปาโจ้ส์ส่งคำเชิญถึงเฉินเฟิง
“โอเค ผมจะต้องไปร่วมงานเลี้ยงอย่างแน่นอน!”
เฉินเฟิงตอบกลับไปด้วยรอยยิ้ม แต่ในใจของเขากำลังครุ่นคิดเรื่องอื่นอยู่ เขาได้ดื่มน้ำโสมร้อยปีไปแล้ว ถ้าหากใช้ยายีนอีกมันจะมีผลหรือเปล่า?
กล่าวอีกนัยคือยาทั้งสองชนิดมันจะขัดแย้งกันหรือเปล่า ผลสุดท้ายจะเป็นยังไม่รู้
ข่าวเฉินเฟิงสังหารอู๋คุนได้รับรางวัลชนะเลิศของศิลปะการต่อสู้ระดับโลกได้แพร่กระจายไปทั่ว ทำให้สั่นสะเทือนไปทั่วทุกวงการ
ภายในตึกบริษัทลอตเตอรีวิลเลียมมีเสียงฝีเท้าเร่งรีบดังขึ้น เลขาเร่งฝีเท้าเดินอยู่ใจกลางตึกดูจากท่าทางแล้วเหมือนจะเกิดเรื่องใหญ่อะไรขึ้น
ไม่นานหลังจากที่เขามาถึงห้องทำงานของเจ้านาย เขาผลักประตูเดินเข้าไปข้างในโดยไม่ได้เคาะประตู
“มีเรื่องอะไร…..”
เจ้าของบริษัทวิลเลียมเงยหน้าขึ้นอย่างกะทันหัน สีหน้าของเขาดูไม่ค่อยดีนัก เห็นได้ชัดว่าการที่เลขาไม่เคาะประตูทำให้เขารู้สึกไม่พอใจ
“เจ้า…..เจ้านาย เกิดเรื่องแล้ว การแข่งขันประลองศิลปะการต่อสู้จบลงแล้ว เฉิน……เฉินเฟิงเป็นผู้ชนะ!”
อาจจะเป็นเพราะว่าเลขาเพิ่งจะออกกำลังกายอย่างหนักจึงทำให้เวลาพูดไม่ปะติดปะต่อ แต่เขาก็สามารถแสดงถึงใจความสำคัญออกมาได้
เจ้าของบริษัทลอตเตอรีวิลเลียมกระโดดลุกขึ้นมาจากเก้าอี้ทำงานและในแววตาของเขาเต็มไปด้วยความตกใจ ดูจากท่าทางแล้วเหมือนไม่กล้าเชื่อผลลัพธ์
เดิมทีเพื่อรับประกันผลของการแข่งขัน บริษัทลอตเตอรีของพวกเขายังได้ติดต่อกับทางสภามืดและได้บทสรุปมาคืออู๋คุนจะต้องเป็นผู้ชนะ
เดิมทีฮาร์ทที่กำลังนั่งรอฟังข่าวดีแต่คิดไม่ถึงว่าเรื่องราวกลับตาลปัตร กลับกลายเป็นว่าเฉินเฟิงชนะการแข่งขันคว้ารางวัลชนะเลิศไป
“ไอ้เวรเอ้ย ไหนสภามืดบอกแล้วไม่ใช่เหรอว่าต้องชนะการแข่งในครั้งนี้? ก็ไหนบอกว่าเฉินเฟิงแห่งประเทศหวาต้องแพ้? ทำไมถึงเป็นแบบนี้?”
“เดิมทีด้วยพลังของอู๋คุนเอาชนะเฉินเฟิงที่อยู่ในระดับหั้วจิ้งชั้นต้นไม่ใช่เรื่องยาก แต่คิดไม่ถึงว่าตอนที่การแข่งขันเริ่มขึ้นเฉินเฟิงกลับสามารถบรรลุหั้วจิ้งชั้นกลาง ล้มอู๋คุนด้วยการโจมตีครั้งเดียว!”
เลขาที่อยู่ด้านข้างเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งหมดพร้อมกับร่างกายที่สั่นสะท้าน
“เป็น……เป็นแบบนี้เหรอ?”
จู่ๆฮาร์ทก็เงยหน้าขึ้นมองเลขาที่อยู่ด้านข้าง หลังจากที่ได้รับการยืนยันจากเลขาแล้วเขาก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก
ในเมื่อเป็นแบบนี้ ดูเหมือนว่าเฉินเฟิงจะสามารถฝ่าทะลวงขั้นหั้วจิ้งชั้นกลางในระหว่างการแข่งขัน เรื่องนี้ไม่ว่าใครก็คาดไม่ถึง ยิ่งไปกว่านั้นเดิมทีนายใหญ่ที่อยู่เบื้องหลังของบริษัทลอตเตอรีสั่งให้เขายุยงนักพนันเดิมพันฝั่งเฉินเฟิง
ในเมื่อเป็นแบบนี้ถึงแม้ว่าสุดท้ายแล้วบริษัทลอตเตอรีจะต้องจ่ายเงินมากกว่านี้ก็ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับเขา ยิ่งไปกว่านั้นหน้าที่ของนายใหญ่ที่อยู่เบื้องหลังสำหรับฮาร์ทในตอนนี้สิ่งที่สำคัญที่สุดคือมีส่วนรับผิดชอบกับเรื่องนี้
“เจ้า……เจ้านาย แล้วพวกเราควรจะทำยังไงต่อ?”
เลขาย่อมรู้ดีว่าบริษัทลอตเตอรีต้องขาดทุนครั้งใหญ่แล้ว
“คนที่เดิมพันต่ำจ่ายไปก่อน ส่วนเจ้าใหญ่ยังไม่ต้องทำอะไรรอให้ฉันแจ้งไปอีกที!”
ฮาร์ทสมกับที่เป็นเจ้าของบริษัท เขารู้ดีว่าต้องจ่ายจนหมดตัวแน่ แต่ไม่ว่ายังไงก็เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่จ่าย ทางเลือกที่ดีที่สุดในตอนนี้คือสร้างความมั่นใจให้กับนักพนัน
“แล้วพวกเราจะใช้เหตุผลอะไรมาโน้มน้าวนักพนันรายใหญ่?” เลขาถามด้วยความระมัดระวัง
“คุณตัดสินใจเอาเองเถอะ!” ฮาร์ทนวดขมับของตัวเองแล้วสั่งให้เลขาออกไป
หลังจากที่เลขาเดินออกจากห้องทำงานก็หันกลับไปชำเลืองมองแล้วคิดในใจ “ลูกค้ารายใหญ่แต่ละคนเดิมพันขั้นต่ำอย่างน้อยหนึ่งร้อยล้าน จะเอาเหตุผลอะไรไปหลอกพวกเขาได้!”
ข่าวที่เฉินเฟิงได้รับชัยชนะแพร่กระจายไปทั่วทุกมุมโลก ในขณะเดียวกันกลุ่มอิทธิพลใต้ดินของประเทศหวาก็ดูคึกคักมาก
“ในมุมมองของผมคุณเจี่ยเป็นคนที่มีวิสัยทัศน์กว้างไกล สามารถมองเห็นแก่นแท้ได้ในพริบตา!”
“วิสัยทัศน์กว้างไกลไม่ใช่เหตุผลหลัก ที่ฉันสามารถคาดดาวตอนจบของการแข่งขันได้เป็นเพราะว่าฉันได้เห็นเรื่องราวทั้งหมดของคุณเฉินด้วยตาตัวเอง ฉันจึงมั่นใจในตัวของเขาอย่างมาก!”
คุณเจี่ยไม่ได้พูดปิดบังแต่กำลังพูดความจริง น้ำเสียงของเขามันเต็มเปี่ยมไปด้วยความภาคภูมิใจ
“ถ้าหากรู้แต่แรกว่าวิสัยทัศน์ของคุณเจี่ยกว้างไกล เราคงจะทุ่มทุนให้มากขึ้นและต่อไปก็ไม่ต้องกังวลว่าจะไม่มีธุรกิจให้ทำ!”
ในตอนนั้นเองผู้มีอิทธิพลคนหนึ่งของภาคตะวันตกเฉียงเหนือเอ่ยปากพูดแสดงออกถึงความคิดตัวเอง
“จะพูดแบบนี้ก็ไม่ได้สักทีเดียว ดั่งที่คนเคยพูดเอาไว้เดิมพันน้อยนิดจิตใจแจ่มใส เดิมพันมากไปทำร้ายสุขภาพ ขอเพียงแค่ได้รับผลประโยชน์ก็ถือว่าดีมากแล้ว!”
“ต้องบอกว่าคุณเฉินเป็นคนที่สามารถพุ่งทะยานสู่ท้องฟ้าในพริบตา ปกติดูเป็นคนที่ไม่โดดเด่นอะไรแต่พอเอาเข้าจริงก็ถึงกับสร้างผลงานครั้งใหญ่ การแข่งขันศิลปะการต่อสู้ระดับโลกในครั้งนี้ถือว่าน่าตื่นตาตื่นใจมาก ไม่เพียงแต่สามารถสร้างชื่อเสียงให้กับตัวเองแม้แต่ศิลปะการต่อสู้ของประเทศหวาก็ถูกผลักดันให้เข้าไปอยู่ในวงการระดับโลก เป็นความดีความชอบที่ขาดไม่ได้!”
คุณเจี่ยงผู้มีอิทธิพลแสดงความคิดเห็นของตัวเองในกลุ่ม
ในชั่วขณะทุกคนเงียบขรึมลงไม่พูดอะไรรู้สึกว่าคำพูดของเขามีเหตุผล เฉินเฟิงคนเดียวเปลี่ยนแปลงวงการศิลปะการต่อสู้
ประเทศอังกฤษดินแดนอันไกลโพ้นในเมืองลอนดอน บริษัทลอตเตอรีวิลเลียมได้ยุติการประชุมอันยาวนาน
ในยามพลบค่ำ พระอาทิตย์ตก เมฆบนท้องฟ้าเปลี่ยนเป็นสีแดง
หลังจากที่การประชุมจบลง ลูกค้านักพนันทุกคนจะได้รับกันจ่ายเงินเป็นรายบุคคล
ส่วนในพระราชวังอังกฤษเมืองลอนดอน เจ้าหญิงแอนนี่เดินตรงไปยังท้องพระโรงที่พ่อของเธออยู่
เฉินเฟิงชนะการแข่งขันได้รับรางวัลชนะเลิศ เรื่องนี้เธอรู้นานแล้ว
“ท่านพ่อ หนูพูดถูกหรือเปล่าล่ะ เฉินเฟิงแห่งประเทศหวาเป็นคนชนะการแข่งขัน พ่อแพ้แล้ว!”
หลังจากที่เจ้าหญิงแอนนี่มาถึงตำแหน่งที่พ่อของเธออยู่ ก็พูดกับพ่อของเธอด้วยความภาคภูมิใจทันที
“ฮ่าๆ ยินดีด้วย ลูกชนะการเดิมพันในครั้งนี้!” ชาร์ลตันพระราชาของประเทศอังกฤษเสด็จพ่อของเจ้าหญิงแอนนี่พูดด้วยรอยยิ้ม
“ฮือ? แสดงว่าท่านพ่อจะปฏิบัติตามข้อตกลงการเดิมพันของเรา ไม่เสียใจทีหลังนะ?”
เจ้าหญิงแอนนี่คาดเดาน้ำเสียงของพ่อเธอไม่ออก จึงอดไม่ได้ที่จะถามขึ้นเสียงเบา
“ฮืม? ในสายตาของลูกพ่อเป็นคนไร้สัจจะแบบนั้นเหรอ? เสียใจ? ทำไมต้องเสียใจ!”
ชาร์ลตันพระราชาแห่งประเทศอังกฤษยิ้มแล้วพูด
“ท่านพ่อ ความหมายของท่านคือแม้ว่าหนูจะแต่งงานกับเฉินเฟิงแห่งประเทศหวา ก็จะไม่คัดค้านใช่หรือเปล่า?”
เจ้าหญิงแอนนี่ราวกับว่าสามารถได้ยินเสียงหัวใจของตัวเองกำลังเต้นและเอ่ยปากถามต่อ
“มันก็แบบนั้นแหละ ถึงแม้ว่าจะพูดแบบนี้แต่ความคิดของลูกก็ไม่อาจสมปรารถนา!”
เดิมทีใบหน้าที่ยิ้มแย้มของชาร์ลตันพระราชาแห่งประเทศอังกฤษสีหน้าเคร่งขรึมลงแล้วตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง
“ท่าน! ท่านพ่อหมายความว่ายังไง?”
เจ้าหญิงเเอนนี่อดไม่ได้ที่จะถามขึ้นพร้อมกับในใจรู้สึกว่าไม่ดีแน่จึงเก็บรอยยิ้มของตัวเองเช่นกัน
“เดิมทีไม่ว่าลูกจะไปหาเขาที่ประเทศหวาหรือว่าเขามาประเทศอังกฤษของเรา ในระหว่างนี้ลูกแสดงความรักต่อเฉินเฟิง แต่ว่าเขายังคงมีท่าทีที่นิ่งเฉยใช่หรือเปล่า?”
ชาร์ลตันพระราชาแห่งประเทศอังกฤษถอนหายใจแล้วพูดต่อ “ยิ่งไปกว่านั้นเฉินเฟิงมีภรรยาแล้ว ถึงแม้ว่าภรรยาของเขาจะเป็นเพียงแค่คนธรรมดา แต่ในสายตาของพ่อเฉินเฟิงรักภรรยาของเขามาก!”