ลูกเขยมังกร - ตอนที่ 86

บทที่ 86 คนบ้านนอก

ไปกว่างยี่ส่ายหัว แล้วพูดขึ้น “ไม่ต้องหรอก ลุง หลิ่ว ไอ้บ้านนอกสองคนนี้ที่มาจากชางโจวผมเอาพวก เขาอยู่อยู่แล้ว

“อืม งั้นก็ดี ” หลิ่วจื้อโจวส่ายหัวเล็กน้อย %3D

มาจากชางโจวหรอ?

หรือว่าหลิ่วอีอีได้ยินคำๆ นี้ สีหน้าจึงแปรเปลี่ยน แล้วดูแย่ขึ้น เมื่อกี้เฉียวเสี่ยวโย่วมารับคำๆ หนึ่ง หน้าตาดูเหมือนคนที่มาจากชางโจว มันบังเอิญขนาดนี้ เลยหรอ?

หรือว่าอาจจะไม่ใช่ หลิ่วอีอีกำลังปลอบใจตัวเอง ในใจ แต่ว่าไม่รู้ทำไม เธอกลับแอบหวังอะไรเล็กน้อย ไอ้บ้านนอกที่ไป๋กว่างยี่พูดถึง เป็นสองคนนั้นที่เจอตรง รถไฟ

“กว่างยี่ เดี๋ยวถ้าเคลียร์ธุระทั้งหมดในมือเสร็จ ก็พา อีอีออกไปเที่ยวหน่อยสิ เราสองคนเป็นวัยรุ่น เหมือนกัน ก็คงจะมีเรื่องให้คุยกันเยอะหน่อย ” หลิ่วจื้อ โจวคลายยิ้มแล้วพูดขึ้น

“ก็ต้องดูว่าน้องอีอีอยากจะไปกับผมไหม ”

ไปกว่างยี่ทำสีหน้าที่ดูจริงจัง แล้วมองไปที่หลิ่วอีอี ที่ยืนอยู่ข้างๆ เขารู้สึกพอใจในอีอีมาก เธอเป็นดาวใน มหาวิทยาลัยจินหลิง ไม่เพียงแต่มีหน้าตาที่สวย แล้วยังมีฐานะครอบครัวที่ดี ทุกอย่างเหมาะสมและลงตัว กับเขามาก

หลิ่วอีอีฝืนยิ้มออกมา แล้วคิดจะพูดอะไรบางอย่าง

ขึ้น

เวลานี้ ก็มีเสียงอันตื่นเต้นดังขึ้น “ท่านประธาน หลิว ข้างนอกมีอยากเจอคุณชายไป๋ครับ ”

“อาหลิ่วไม่ต้องหรอกครับ ให้พวกเขาเข้ามา ผมยัง กลัวว่าจะหาพวกเขาไม่เจอซะอีก “ไป๋กว่างยี่คลายยิ้ม บางๆ สีหน้าเปล่งประกายซึ่งความโหดเหี้ยมออกมา

“ให้พวกเขาเข้าไป ” หลิ่วจื่อโจวผายมือขึ้น แล้ว

ออกคำสั่ง

จากนั้น เฉินเฟิงและอาเหาจึงสาวเท้าเข้ามา

ในชั่วพริบตาที่เห็นสองคน ม่านตาของหลิ่วอีอีจึง หดเข้าหดออกมา จากนั้นก็สูดลมหายใจเข้าลึกๆ อย่าง เร่งรีบ เป็นสองคนนั้นที่เจอตรงรถไฟจริงๆ!

แค่หลิ่วจื่อโจวใช้สายตาที่มองเฉินเฟิงกับอาเหา เหมือนกำลังมองคนที่ตายไปแล้ว จากนั้นก็ดึงสายตา กลับมา แล้วเริ่มลิ้มลองชา ในเห็นว่าพวกเขาต้องทำ อะไรผิดต่อไปกว่างยี่แน่ๆ สามารถตัดสินความผิดพวก เขาสองคนด้วยการประหารชีวิต LEGO

จู่ไปกว่างยี่ผุดลุกขึ้น แล้วมองไปยังเฉินเฟิงและ อาเหาพลางถามขึ้น “พวกแกสองคนไม่กลัวว่าตายเลย ใช่ไหม ถึงคิดจะมาช่วยไอ้กู้ตงเชิน?
“แกทำอะไรคุณชายท่านเชิน?! อาเหาสาวเท้ามา ข้างหน้าหนึ่งก้าว แล้วถามขึ้นด้วยเสียงที่โหดเหี้ยม

“คุณชายท่านเชิน? ฮ่าๆๆๆ ” ไปกว่างยี่หัวเราะออก มาด้วยเสียงดัง จากนั้นก็หุบยิ้ม “ไอ้แก่นั่นหรอ มันถูก สับเป็นชิ้นๆ แล้วเอาไปป้อนหมาตั้งนานแล้ว! ”

ได้ยินแบบนี้ หน้าผากของอาเหาจึงมีเส้นเอ็นสี เขียวผุดออกมาทันที จากนั้นเขาจึงตะคอกออกมาด้วย %3D ความโมโหเป็นไฟ “แก! หา! ที่! ตาย! หรือไง! ”

พอพูดจบ อาเหาจึงเดินไปตรงหน้าไป่กว่างยี่ จาก นั้นก็สนับมือขว้างไปตรงหน้าประตูของไปกว่าง

สนับมือที่เหมือนมีดขูดผ่านหน้าไปกว่าง ทำให้ รู้สึกเจ็บ ทว่านัยน์ตาของไป๋กว่างยี่กลับไม่ได้กะพริบ ตาเลยแม้แต่ครั้งเดียว

วินาทีต่อไป ก็มีคนร่างเหล็กคนหนึ่งยืนขวางอยู่ ตรงหน้าเขา

มือใหญ่ๆ ข้างหนึ่งยื่นออกมา และก็สามารถหยุด หมัดอันโมโหของอาเหาไว้ได้อย่างง่ายดาย

เฉินเฟิงทำนัยน์ตาที่สงสัยเล็กน้อย ใบหน้าของ เขาเผยความคาดคิดไม่ถึงออกมาเป็นครั้งนี้ ผู้ชายที่ ร่างเหล็กคนนี้ ดูจากภายนอกคือนักสู้หรือเปล่า?

ม่านตาของอาเหาหดลง และรู้สึกว่าหมัดๆ นี้ของ ตัวเอง เหมือนต่อยลงบนเหล็ก

ชายร่างเหล็กจึงคลายยิ้มอันโหดเหี้ยม ทว่าอาเหาก็คือคนที่โหดเหี้ยมจนชอบเร่ร่อนและเป็นคนที่ไม่เคย กลัวตายเลย ระหว่างความเป็นหรือความตาย ปฏิกิริยา ของเขาจะว่องไวมากๆ

เขาสามารถหลบอย่างว่องไวและคล่องแคล่ว พอ ตอนที่คนร่างเหล็กกำหมัดกำลังจะชกเขา เขาก็ สามารถหลบทันอย่างเสี่ยงอันตราย

พอเห็นว่ากำปั้นของตัวเองไม่สามารถฆ่าอาเหาที่ เหมือนแมลงตัวน้อยๆ ได้ คนร่างเหล็กทำสีหน้าที่ดูแย่ เล็กน้อย เขาตะโกนขึ้นอย่างโมโห แล้วก็ใช้เข่าที่ข้าง หนึ่งของเขา แล้วกำลังจะกระแทกไปยังท้องน้อยของ อาเหาด้วยความโหดเหี้ยม

%3D “หุบปาก! ”

เวลานี้ ก็มีเสียงๆ หนึ่งดังขึ้นอย่างเสียงดังฟังชัด

ทุกคนจึงหันหน้าไป กลับเห็นคนที่ปรากฏตัวคือ หลิวอีอี!

ไปกว่างยื่มองหลิ่วอีอีด้วยความสงสัย ไม่รู้ว่าทำไม หลิวอีอีถึงได้ตะโกนขึ้นแบบนี้ เธออยากจะช่วยอาเหา หรอ?

“อีอี หนูตะโกนอะไรไปเรื่อยเปื่อย! ” หลิ่วจื่อ โจว เอ่ยพูดด้วยเสียงข่มขู่

หลิ่วอีอีจับจ้องเฉินเฟิงไว้ แล้วพูดขึ้นอย่างหน้า ด้าน “พ่อคะ สองคนนี้เป็นเพื่อนของหนูเอง”

“เหลวไหล! เพื่อนอะไร! ทำไมแต่ก่อนฉันถึงไม่เคยได้ยินว่าหนูมาเพื่อนแบบนี้! ” หลิ่วจื้อโจวพูดขึ้นด้วย ความโมโหเล็กน้อย

ไปกว่างยี่ทำสีหน้าที่แปรเปลี่ยนไปเล็กน้อย หลิ่วอี อีเป็นภรรยาของเขาในอนาคต วันนี้เธอกลับไปพูดจา ออกหน้าแทนผู้ชายคนอื่น

“พ่อ พวกเขา …เป็นเพื่อนของหนูจริงๆ พ่อให้ คุณชายไปปล่อยพวกเขาไปหน่อยได้ไหม” หลิ่วอีอี ร้องขอ ตอนนี้เธอมีความลำบากแต่พูดไม่ออก กลับไม่ ได้คิดอยากจะช่วยเฉินเฟิงและอาเหาจริงๆ แค่กลัวว่า ถ้าเฉินเฟิงและอาเหาตายที่นี่ คนที่อยู่เบื้องหลังของ เฉินเฟิงคงไม่ปล่อยตระกูลหลิ่วของพวกเธอไปง่ายๆ และจะให้ว่าตระกูลหลิ่วกำลังช่วยผู้ร้าย

ไปกว่างยี่ไม่รู้ฐานะที่แท้จริงของเฉินเฟิง เขามี ฐานะที่แม้กระทั่งเฉียวเสี่ยวโย่วยังต้องเคารพนับถือ

เธอก็ไม่ได้สนใจว่าไป๋กว่างยี่จะรนหาที่ตายหรอก ทว่าเธอกลับไม่อยากจะให้ไป๋กว่างยี่ทำให้ตระกูลหลิ่ว ต้องพลอยลำบากไปด้วย

“น้องอีอี เรื่องอื่นพี่ตอบตกลงไว้ได้ ทว่าเรื่องนี้ไม่ ได้! เพื่อนสองคนนี้ของน้อง วันนี้พี่ต้องให้พวกเขา ชดใช้ทั้งหมด! ” ไป่กว่างยี่ทำสีหน้าที่หม่นหมอง ทีแรก เขาก็ไม่คิดจะฆ่าเฉินเฟิงและอาเหา ทว่าหลิ่วอีอีทำ แบบนี้ กลับทำให้เขาอยากจะฆ่าคนมากขึ้น

“คุณชายไป.หลิ่วอีอียังคิดจะขอร้องแทนพวก

เขา ทว่าหลิ่วจื่อโจวเอ่ยพูดด้วยเสียงเย็นชา “หุบปาก!ถ้ายังกล้าพูดแบบนี้อีกคำหนึ่ง ฉันจะให้แกไสหัวออก ไป! ”

ถึงแม้หลิ่วอีอีจะรู้สึกอึดอัดใจ กลับไม่กล้าพูดอะไร ออกมา ตอนนี้เธอจึงทำได้เพียงภาวนาในใจว่าให้ เฉินเฟิงเห็นแก่เรื่องที่เธอขอร้องให้ ถ้ามันมีเรื่องอะไร เกิดขึ้นภายหลัง เขาก็สามารถปล่อยตระกูลหลิ่วให้ ลอยนวลไปได้

เฉินเฟิงคลายยิ้ม ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้โง่เหมือนที่ตัว เองคิดไว้ขนาดนั้น

“กู่สง! ลงมือได้! ” ไป๋กว่างยี่กลับไม่ได้คิดอะไร มาก จึงได้สั่งให้ชายร่างเหล็กลงมือ

กู่สงที่มีรูปร่างสูงประมาณสองเมตร จึงย่ำเท้าบน พื้นแรงๆ และพุ่งเข้าไปหาอาเหา เขามีโครงกระดูกที่ ใหญ่ และรวมไปถึงกล้ามเนื้อที่ออกมามัดๆ ทำให้เขา สามารถรวบกำลังได้มากขึ้นกว่าเดิม จากนั้นก็เหมือน กระทิงตัวหนึ่งที่พุ่งชนเข้ามาตรงคนที่มีรูปร่างเล็ก

ถ้าอาเหาถูกเขาพุ่งชนเข้าจริงๆ เกรงว่ากระดูก ของเขาก็คงจะหลุด!

EGO สีหน้าของอาเหาเปลี่ยนไป ถ้าเทียบทางด้านกำลัง เขาไม่ใช่คู่แข่งของกู่สงจริงๆ !

ทว่าเวลานี้ เขาก็ไม่สามารถหลบเลี่ยงได้ พอหลบ การโจมตีของคู่สงก็จะไปตามขั้นตอนที่เขากำหนด แบบนี้ เขาคงต้องพ่ายแพ้แน่นอน!
และในตอนที่อาเหากำลังรู้สึกอึดอัดใจ จู่ๆ ก็เสี่ยง ขี้เกียจเสียงหนึ่งดังขึ้น

“ท่อนล่าง”

เฉินเฟิงพูดแค่สองคำนี้ทว่านัยน์ตาของอาเหาเต็ม ไปด้วยความโหดเหี้ยม

ท่อนล่าง!

จุดอ่อนของกู่สงคือท่อนล่าง!

เฉินเฟิงสามารถมองออก!

อาเหายังไม่ทันได้คิดอะไรมากมายว่าเฉินเฟิง สามารถดูออกได้ยังไง ก็รีบลงมือ และกำลังโจมตีจุด อ่อนของกู่สง

พอจุดอ่อนของเขาทำให้สังเกตเห็น กู่สงเริ่มใช้ท่า ไม้ตายที่โหดเหี้ยม แล้วไม่ได้เล่นใหญ่เหมือนตอนแรก

ความสามารถของเขาเทียบไม่ได้กับอาเหาอยู่แล้ว แค่เขามีพลังธรรมชาติ ก็สามารถเทียบพร้อมที่จะ โจมตีจุดอ่อนของอาเหา

แต่จุดอ่อนของเขาได้รับการโจมตีจากอาเหาแล้ว ความได้เปรียบของเขาหมดไป แถมยังต้องระวังการ โจมตีจุดอ่อนจากอาเหาเสมอ

บทก่อนหน้า