ศพ - ตอนที่ 324 ต้องตายแน่
ตอนที่ 324 ต้องตายแน่
การเคลื่อนไหวของยัยผีตัวนี้เร็วมาก จนผมเตือนเหล่าเฟิงไม่ทันด้วยซ้ํา
แม้แต่หยางเนิ่วที่อยู่ด้านหลังเหล่าเฟิง ก็ยังไม่เห็นการปรากฏตัวอย่างกระทันหันของยัยผีตัวนี้
มันเหมือนกับการปรากฏตัวขึ้นกลางอากาศ ที่เกิดขึ้นตรงหน้าของเหล่าเพิ่งในชั่วพริบตาผิดธรรมชาติจนน่าขนลุกกันเลยละ
ขณะมองกรงเล็บที่แหลมคมพวกนั้น ฟาดลงมา ผมก็แน่นหน้าอก เหมือน
ร่างกายจะชาไปครึ่งตัว
“ แควก ” เสื้อด้านหน้าของเหล่าเพิ่งโดนกรงเล็บฉีก ทําให้ตัวเขาถอยไปตามแรงกระแทกในปากกรีดร้องออกมาตามสัญชาตญาณ “ อ้า !”
หลังจากนั้นตัวเขา ก็ล้มลงไปกับพื้นทันที
แม้จะอยู่ไกลกันสักหน่อย แต่ผมกลับเห็นรางๆ ว่าเสื้อกันหนาวที่หนามากตรงหน้าอกของเหล่าเพิ่งโดนฉีกออกทั้งหมด และยังมีรอยเลือดปรากฏขึ้นอีกด้วย
เมื่อเห็นสิ่งนี้ ตัวผมก็สั่นทันที
แต่ผมไม่ได้วิ่งเข้าไปช่วย แต่มองไฝดําที่ข้อมือ แล้วคํานวณเวลาต่อไป
ผ่านไปอีกสิบวินาทีแล้ว ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงผมพูดออกมาอีกครั้ง “ มู่หลงเหยียน !”
ขณะเดียวกัน หยางเฉ่วเห็นเหล่าเพิ่งล้มลงไปกับพื้น พร้อมด้วยคราบเลือดตรงหน้าอกเธอก็ทําหน้าหวาดกลัว รีบตะโกนออกมาทันที “ เฟิงเฉิวหาน !”
แต่ในขณะที่เธอพูดออกมา ยัยผีตัวนั้นกลับจ้องมาที่หยางเฉ่ว ในปากพ่นเสียงที่แหบแห้งสุดๆออกมา
“ นางจิ้งจอก ถึงคิวของแกแล้ว !”
หลังจากพูดจบ ยัยผีตนนั้นก็พุ่งเข้าไปอย่างรวดเร็ว กรงเล็บในมือกวัดแกว่งออกไปอีกครั้ง
ม่านตาของหยางเจ่วหดเล็กลง เธอตกใจจนหน้าถอดสีทันที
แต่เธอก็ยังยื่นกระดึงออกมา ต้านผีผู้หญิงตามสัญชาตญาณของตัวเอง
ตอนแรกเริ่มยัยผีตัวนี้เคยโดนฤทธิ์ของกระดิ่งเล่นงานมาแล้ว ตอนนี้เมื่อเห็นหยางเฉวยื่นกระดิ่งออกมา
ก็เป็นธรรมดาที่เธอจะไม่พุ่งชน แต่กลับถึงกรงเล็บกลับมา และสะบัดแขนเสื้อ
ในวินาทีนั้น พลังหยินที่เข้มข้นพุ่งเข้ามาสู่หน้าหยางเฉ่วทันที
พลังหยินเข้มข้นยิ่งกว่าอะไร แถมมันยังเป็นพลังหยินที่สูงกว่าพลังของเธอถึงสองเท่าแล้วหยางเจ๋วจะต้านอยู่ได้ยังไง
“ปัง” สภาพของหยางเฉ่วเป็นเหมือนผมเมื่อก่อนหน้านี้ เธอเหมือนโดนรถ
บรรทุกชนร่างกระเด็นออกไป และสุดท้ายก็กระแทกลงกับพื้น แล้วกลิ้งออกไปอีก
หลายตลบ
กระดิ่งทองแดงของผม ก็ตกลงกับพื้นในช่วงเวลานั้น
ขณะมองฉากนี้ ผมก็แค้นจนกัดฟันแน่น ไม่ว่าตอนมีชีวิตแกจะมีความแค้นขนาดไหน หรือเคยเจอความ
อยุติธรรมมามากเท่าไหร่
แต่ แกก็ฆ่าคนบริสุทธิ์ และตอนนี้ยังมาทําร้ายเพื่อนฉันอีก ฉันจะไม่ยอมปล่อยแกไปง่ายๆแน่
ฉันจะต้องทําให้วิญญาณของแกแตกสลาย ในใจของผมเต็มไปด้วยความโกรธจากนั้นผมก็แอบคํานวณเวลาคร่าวๆ
ส่วนผีผู้หญิงตนนั้น กลับยืนอยู่ที่เดิมแล้วทําท่าอย่างกับคนได้ใจ
ขณะมองเหล่าเฟิงและหยางเฉ่ว เธอก็ส่งเสียงหัวเราะ “ฮ่าฮ่าฮ่า…” อย่างบ้า
คลั่งเสียงสะท้อนไปทุกสารทิศ แถมเธอยังปล่อยพลังหยินสีดํามืดไปทั่วทั้งตัว
ในที่สุด ผมก็เห็นสัญลักษณ์หยินหยางที่ข้อมือเสร็จสมบูรณ์ ปากั้วปรากฏออกมาชัดเจนแล้ว
ผมรู้ได้ทันที ถึงเวลาแล้ว
วินาทีนั้นผมไม่ลังเลแต่อย่างใด รีบตะโกนชื่อครั้งที่สามออกมาทันที “ มู่หลงเหยียน ! “
พอค่าว่ามู่หลงเหยียนออกมา การอัญเชิญครั้งนี้ก็ถือว่าเสร็จสิ้นแล้ว
ทันใดนั้นเอง รอบๆก็มีลมกระโชกแรงเกิดขึ้น ส่วนไผ่บนข้อมือของผม ก็มีหมอกสีขาวไหลออกมา
ผมเข้าใจดี มู่หลงเหยียนมาแล้ว
ขอแค่ผีเมียของผมปรากฏตัว ผีชุดแดงอะไร ก็ไม่ใช่คู่มือของเธอ พวกเราเองก็จะมีคนช่วยแล้ว
แต่ในตอนนั้นเอง จู่ๆผีชุดแดงก็หันมามองทางผม เสียงหัวเราะที่สะใจของเธอหยุดลงทันที
“ ไอ้ชายชั่ว แกทําอะไรอีกฮะ ? ” เสียงของผีผู้หญิงมืดมนสุดๆ มันปนไปด้วยความโมโห
ขณะพูด ผีผู้หญิงตนนั้นก็เคลื่อนตัว พุ่งมาทางผมอย่างรวดเร็ว
ส่วนผมถึงแม้ตรงหน้าจะมีหมอกสีขาวปรากฏขึ้น แต่ครั้งนี้ไม่เหมือนกับครั้ง
ก่อนๆมันไม่ได้รวมตัวเป็น
มู่หลงเหยียนในเวลาอันสั้น
เมื่อเห็นผีผู้หญิงพุ่งเข้ามา ผมก็อยากถอยหลังตามสัญชาตญาณ เว้นระยะห่างจากเธอ
ผลลัพธ์ผมเพิ่งก้าวเท้า กลับพบความผิดปกติ ในเวลานี้ร่างกายของผมไม่
สามารถขยับได้เหมือนมันกําลังโดนอีกฝ่ายจับเอาไว้
นี่ นี่มันเกิดอะไรขึ้น แต่นี่ยังไม่ใช่สิ่งที่ทําให้ผมแปลกใจที่สุด สิ่งที่น่ากลัวยิ่งกว่านั้นคือ วินาทีที่ผมรู้ตัวว่าไม่สามารถขยับตัวได้ หมอกสีขาวที่ลอยออกมาพวกนั้น
กลับไม่รวมตัวและจู่ๆก็หายไปจากสายตาดื้อๆ
หายไปแล้ว มู่หลงเหยียนไม่ออกมา ทําไมถึงหายไปละ
ผมก่าลังตกใจ แต่ก็ไม่มีเวลาให้คิดแล้ว ยัยผีตัวนั้นก่าลังเข้ามาแล้ว เธอปรากฏตัวขึ้นตรงหน้าผมแล้ว
สภาพหน้าชุ่มเลือดของยัยผีตนนี้ ทําให้ผมขนลุกทันที
ดวงตาสีขาวโพนเบิกกว้าง เธอพูดกับผมอย่างดุร้าย “ ไอ้ผู้ชายสารเลว ได้เวลาตายของแกแล้ว !”
พอพูดจบ เธอก็ยกมือขึ้นอย่างรวดเร็ว ยืนเล็บพวกนั้นให้ตั้งตรง
เล็บพวกนั้นคมผิดปกติ มันไม่เหมือนเล็บเลยสักนิดเหมือนกับมีดสั้นซะมากกว่า
ในเวลานั้นมันยืดจนตรงแล้ว และทําท่าจะเข้ามาฉีกกระฉากหน้าอกของผม เห็นได้ชัดว่าเธอกําลังจะเอาชีวิต ด้วยการควักหัวใจของผมออกมา
“ ติง ซึ่งผ่าน !”
“ เหล่าตั้ง……
เมื่อหยางเนิ่วและเหล่าเพิ่งเห็นฉากนี้ ก็ตะโกนด้วยสีหน้าร้อนรน
ทั้งสองคนบาดเจ็บสาหัส ไม่อาจลุกขึ้นมาได้ง่ายๆ ตอนนี้ได้แต่กระพริบตาปริบๆมองเหตุการณ์ตรงหน้าเท่านั้น
แต่เหล่าเฟิงกลับเอามือกุมบาดแผล และพยายามพลิกตัวตามหาอะไรบางอย่างเหมือนกับกําลังตามหาขวดยาของเขา เขายังคิดจะสู้กับผีผู้หญิง ใช้ยาเรียกพี่เฟิงออกมาช่วยผมให้พ้นจากอันตราย
ส่วนตัวผม กําลังมองกรงเล็บพวกนั้นที่กําลังเข้ามาใกล้เรื่อยๆ วินาทีนั้นตัวผมเย็บเฉียบไปหมด
ไม่รู้ว่าทําไม คราวนี้มู่หลงเหยียนถึงไม่ออกมาตามที่คิดเอาไว้ หมอกขาวที่ควรรวมตัวเป็นมู่หลงเหยียน
ก็ดันหายไปดื้อๆ
พูดอีกแบบนี้ก็คือ มู่หลงเหยียนจะออกมาปรากฏตัวไม่ได้อีกแล้ว
หากมู่หลงเหยียนออกมาปรากฏตัวไม่ได้ งั้นความหวังในการมีชีวิตอันน้อยนิดของพวกเราก็ต้องแตกสลายไปด้วยนะ
คราวนี้ ผมรู้ได้ทันทีว่าตัวเองต้องจบเห่แน่
คืนนี้ ต้องเหลือแต่ร่างแล้ว
แต่คิดไม่ถึงว่า ผมจะต้องมาตายเร็วถึงขนาดนี้ แถมยังตายด้วยมือผีผู้หญิงคนนี้อีกด้วย……
แต่ถ้าผมตายแล้ว ก็อาจทําให้มู่หลงเหยียนต้องลําบากไปด้วย ขอโทษด้วยจริงๆ ผมกําลังรู้สึกผิดสุดๆ
หรือแม้แต่ในวินาทีนั้น ผมถึงกับหลับตา คิดจะจากไปอย่างสงบ
แต่สิ่งที่คนกําาหนดไม่ดีเท่าสวรรค์กําหนด ในขณะที่พวกเราสามคนกําลังตกอยู่ในขั้นวิกฤต ผมแทบจะไม่มีโอกาสรอดแล้วนั้น ปาฏิหาริย์ก็เกิดขึ้น
ระหว่างนั้น จๆก็มีเรื่องโคตรแปลกเกิดขึ้น เหมือนกับในวินาทีนั้นมีคลื่นพลังหยินระดับสนามพัดเข้ามาจากทางด้านหลังของผม
ขณะที่พลังหยินระดับสิ้นามปรากฏขึ้น กรงเล็บของผีชุดแดงตนนั้น ก็กําลังจะแตะโดนหน้าอกของผมแล้ว
แต่ไม่รอให้กรงเล็บพวกนั้นเจาะทะลุเข้าไปในผิวของผม พลังหยินที่บ้าคลั่งก็ก่อตัวอยู่ตรงหน้าของผม
“ ปัง ” ผีผู้หญิงตนนั้นยังไม่ทันได้ทําอะไร ร่างของเธอก็กระเด็นออกไปหลายเมตรแล้ว
เสี้ยววินาทีต่อมา เสียงของผู้ชายสองคนก็ดังมาทางด้านหลังของผม “ มังกรเหล็กผู้นําแห่งสุสานจินชานอยู่ที่นี่ เดรัจฉานที่ไหนมันกล้ามาก่าแหงที่นี่ฮะ !”
“ ผู้เฒ่าเขาผีแห่งเขาต์ซานมาตามคําสั่ง เดรัจฉานที่ไหนกล้ามาทําร้ายคุณชายของเราฮะ !
ทั้งสองเสียงนี้เพิ่งเงียบลง ผมก็รู้สึกเหมือนมีแรงกดดันที่มหาศาลตกลงมาจากฟ้ามันจู่โจมใส่ผีผู้หญิงทันที
ต่อจากนั้น ผมก็เห็นเงาสองเงาตรงเข้าไปหาผีผู้หญิงชุดแดงทันที
เมื่อได้ยินเสียงนี้ และเห็นเงาทั้งสอง
ผมก็แสดงท่าที่ตกใจ ในสมองมีเสียงฟ้าผ่าดัง “ตูม” ผมทําหน้าไม่อยากเชื่อสายตาตัวเองออกมา
ส่วนหยางเจ่วและเหล่าเฟิงที่อยู่ห่างออกไป ต่างมีหน้าเหวออ้าปากค้าง ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่
มังกรเหล็กผู้นําสุสานจินชาน ผู้เฒ่าเขาผีเขาตูซาน นี่ นี่มันคืออะไร
พวกเขาไม่ใช่ผู้นําทั้งสี่ที่มาร่วมอวยพรวันเกิดอายุครบ 300 ปีของมู่หลงเหยียนในตอนนั้นหรอกเหรอ