ศึกเดือด มหากาฬ - บทที่ 42 แกใส่ร้ายฉัน
นี่พวก คุณมีปัญหากับหัวหน้าเหยียนได้ยังไง เขาไม่ใช่คนที่ดีอะไรนะ
พนักงานรักษาความปลอดภัยหนุ่มถามเสียงเบา
พนักงานรักษาความปลอดภัยที่อายุมากเล็กน้อยก็มองมา ใบหน้าเปี่ยมไปด้วยความสงสัย
คนที่อยู่ในฝ่ายวางแผนล้วนเป็นคนสามารถ ชายหนุ่มตรงหน้าสามารถทำคะแนนออกมาได้ดีแสดงว่าต้องมีความสามารถแน่นอน แต่วันแรกกลับถูกไล่ออกอย่างไม่มีเหตุผล หากจะบอกว่าเขาไม่ได้มีปัญหากับคนอื่นพนักงานรักษาความปลอดภัยทั้งสองไม่เชื่อ
สำหรับเรื่องนี้ เฉินอีอดไม่ได้ที่จะยักไหล่ พูด:ผมก็อยากจะรู้เหตุผลเหมือนกัน
เป็นจริงตามนั้น เขาเองก็อยากจะรู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่
พนักงานรักษาความปลอดภัยหนุ่มพยักหน้าเล็กน้อย ให้คำแนะนำ:หัวหน้าเหยียนคนนี้นิสัยดี แต่ว่าเป็นคนคิดเล็กคิดน้อยถือสาไปหมดทุกอย่าง ถ้าคุณสามารถให้ของที่เขาชอบได้ ยกตัวอย่างเช่น……
เขาถูนิ้วมือสองนิ้วสื่อความหมายออกมาอย่างชัดเจน ซึ่งก็คือธนบัตรแดง
สีหน้าของเฉินอีเปลี่ยนไปทันที
แบบนี้เรียกว่านิสัยดีตรงไหน เป็นคนเห็นแก่เงินชัดๆ
ทว่าสำหรับคำแนะนำของพนักงานรักษาความปลอดภัยหนุ่ม เฉินอีกพยักหน้าเล็กน้อย แล้วพูด:ขอบคุณมาก
ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม อีกฝ่ายถือว่าหวังดี เฉินอีไม่ใช่คนไม่รู้จักบุญคุณ
ขึ้นไปบนชั้นสิบ เฉินอีเห็นพนักงานเดินไปมาด้วยความรีบร้อน เห็นได้ชัดว่าทั้งหมดล้วนเป็นเจ้าหน้าที่ฝ่ายวางแผนที่มีความสามารถ
ธุรกิจหลักของวังซื่อกรุ๊ปคือด้านอุปกรณ์ อีกทั้งเงินที่นำไปลงทุนทุกปีก็ล้วนเป็นตัวเลขดาราศาสตร์ จึงทำให้ความสามารถของวังซื่อกรุ๊ปด้านการก่อสร้างธรรมดามาก
ฝ่ายวางแผนของที่นี่เป็นฝ่ายวางแผนที่ก่อตั้งขึ้นมาใหม่ หลังจากวังจ่างหลินสั่งก็เริ่มยุ่งกับการออกแบบอาคาร อยากจะได้โครงการก่อสร้างจงชุน
เฉินอีสายตาเฉียบแหลมมาก เพียงแค่ปรายตามองก็เห็นภาพผลงานการออกแบบในมือของพวกเขา อดไม่ได้ที่จะส่ายหน้าเล็กน้อย
ความเชี่ยวชาญด้านการก่อสร้างของวังซื่อกรุ๊ปห่างชั้นกับหลี่ซือกรุ๊ปมาก ขืนเป็นแบบนี้ต่อไปเกรงว่าจะทำให้หลี่ซือกรุ๊ปครอบคลุมทุกพื้นที่
เขาคิดถึงข้อนี้ได้ตั้งแต่แรกแล้ว เพียงแต่คิดไม่ถึงว่าความสามารถในการออกแบบของพวกคนมีความสามารถของวังซื่อกรุ๊ปจะแย่ขนาดนี้
ความเป็นจริง พูดว่าคนพวกนี้เป็นคนมีความสามารถ เมื่อเทียบกันแล้ว
ก็เป็นแค่วังซื่อกรุ๊ปมีความคิดขึ้นมาได้กะทันหันว่าอยากจะแย่งเอาโครงการก่อสร้างจงชุน จากนั้นเป็นทีมที่รวมตัวกันกะทันหัน ถือเป็นการเลือกคนสูงในหมู่คนตัวเตี้ย เป็นธรรมดาที่ว่าจะได้ผลลัพธ์ที่ไม่เสมอกัน
แต่ว่ามีคนๆนั้นมา ฉันอยากจะจัดการกับแค่หลี่ซือกรุ๊ปน่าจะไม่ใช่เรื่องยาก
เฉินอีครุ่นคิด แล้วถามว่าห้องทำงานของคนนามสกุลเหยียนอยู่ที่ไหน หลังจากนั้นก็ไป
เหยียนเล่ว์ในเวลานี้กำลังดื่มชาอย่างรื่นรมย์ คลอเคลียกับเลขาที่อยู่ข้างๆ ได้ยินเสียงเคาะประตูกะทันหันจึงไม่พอใจขึ้นมาทันที
ฉันไปเปิดประตูค่ะ
เลขาอยากจะใส่เสื้อแล้วออกไปเปิดประตู ทว่ากลับถูกเหยียนเลว์ปรามเอาไว้ ปล่อยให้ไอ้หมอนั่นรออยู่ด้านนอก กล้าวางสายฉันถ้าไม่ให้ลำบากหน่อยก็คงไม่จำ
ฮ่าๆ หมอนั่นโง่จริงๆเลยค่ะ ใครบ้างที่จะไม่รู้ว่าลุงของหัวหน้าเหยียนเป็นหุ้นส่วนใหญ่ของวังซื่อกรุ๊ป มีเรื่องกับคุณก็เท่ากับมีเรื่องกับวังซื่อกรุ๊ป อยากจะทำงานที่นี่ต่อเป็นเรื่องเพ้อฝันชัดๆ
เลขาก็ไม่รีบร้อนแล้ว ถึงขั้นเปิดคอเสื้อเผยให้เห็นผิวที่ขาวดุจหิมะ
เหยียนเลว่พูดด้วยความได้ใจ:ไม่ใช่แค่นี้ ลุงของฉันตกลงกับหลี่เจ๋อจากตระกูลหลี่แล้ว ขอแค่ฉันช่วยเขาจัดการไอ้หมอนี่ คุณชายหลี่เจ๋อจะช่วยพวกเราแย่งตำแหน่งมาจากไอ้แก่วังจ่างหลิน ถึงเวลานั้นฉันก็เป็นประธาน ส่วนเธอก็เป็นภรรยาประธาน
แต่ว่าภรรยาของคุณจะทำยังไงคะ?
เลขาเอ่ยถาม เหยียนเลว่นึกถึงภรรยาแก่ของตนเองที่บ้านแล้วหัวเราะในลำคอ รอให้ฉันได้เป็นวังซื่อกรุ๊ป ไม่สิ ประธานของเหยียนซื่อกรุ๊ปแล้วจะใช้ชีวิตกับยัยแก่นั่นได้ยังไง ต้องรักและทะนุถนอมเธอต่างหาก
อั๊ยโย่ว หัวหน้าเหยียน ไม่ ประธานเหยียนใจร้ายจริงๆนะคะ
เลขาถูกพูดจนหัวใจว้าวุ่น ไปพร้อมกับถูกเหยียนเลว่พิชิต ขาดก็แต่แสดงละครฉากใหญ่แล้ว
ปั้ง!
ในเวลานี้เอง ประตูถูกเปิด เสียงไม่เบา
เลขารีบลุกขึ้นแล้วหลบอยู่หลังโซฟา สีหน้าของเหยียนเลว่ก็หม่นหมองลง รูดซิป แล้วมองไปที่ประตู
นายคือเฉินอี?
เขาพูดด้วยความไม่พอใจอย่างมาก
เฉินอีไม่ได้สนใจ นั่งลงบนโซฟา จุดบุหรี่หนึ่งม้วนขึ้นมาสูบตามลำพัง
สิ่งนี้ทำให้เหยียนเลว่ไม่พอใจอย่างมาก เขาตบโต๊ะอย่างแรงหลายครั้ง เสียงไม่เบา
หัวหน้าเหยียนอยากให้ทุกคนมาดู เรื่องพรรค์นี้ของคุณกับเลขามากเลยเหรอครับ? หรือว่าอยากจะประกาศตำแหน่งประธานเหยียนของตนเองออกไปครับ?
เฉินอีเอ่ยปากพูดแล้ว
เขาไม่พูดยังดีหน่อย ทันทีที่พูดก็ทำให้สีหน้าของเหยียนเลว่ซีดขาว
แก แก แก!
ห้องทำงานของเขาเก็บเสียงได้ดีมาก ดังนั้นจึงกล้าพูดสิ่งเหล่านั้นที่นี่โดยไม่เกรงกลัว แต่คิดไม่ถึงว่าเฉินอีจะได้ยิน
แกอยากจะใช้เรื่องนี้มาข่มขู่ฉัน?
เหยียนเลว่เข้าใจขึ้นมาทันที หัวเราะเสียงเยือกเย็น พูด: เฉินอีหนอเฉินอี ความเป็นคนของแกไม่โอเคเลย การที่แกไม่มีความสามารถแล้วฉันไล่ออกเป็นเรื่องสมเหตุสมผล ต่อให้ฉันมีความผิดแต่ก็ไม่ควรใส่ร้ายฉัน คำพูดของแกเผยแพร่ออกไป ต้องทำให้แกขึ้นบัญชีดำในอุตสาหกรรมก่อสร้างแน่นอน!
หน้าไม่อาย
ถึงขั้นมั่นอกมั่นใจเล็กน้อย
เฉินอีโมโหจนหัวเราะแล้ว
คนหน้าด้านไร้ยางอาย น่าจะหมายถึงคนประเภทเหยียนเลว่นี่แหละ
ผมอยากจะใส่ร้ายคุณ?
ตลก คุณคิดว่าคุณร่วมมือกับตระกูลหลี่แล้วจะสามารถล้มวังจ่างหลินได้?
หื้ม?
ครั้งนี้กลายเป็นเหยียนเลว์ที่ประหลาดใจ
ตามหลักการแล้ว เฉินอีควรจะเรียกวังจ่างหลินว่าประธานวัง ไม่ใช่ชื่อ หรือว่าเจ้าหมอนี่จะเป็นคนไม่มีสมองจริงๆ?
คนไม่มีสมองก็มีข้อดีของมัน ขอแค่ฉันยืนกรานว่ามันเป็นคนใส่ร้ายฉัน แค่นี้ก็เพียงพอที่จะทำให้คนทั้งวงการขึ้นบัญชีดำมันแล้ว
เหยียนเลว่มีความสามารถจริงๆ ครุ่นคิดครู่หนึ่งก็ตัดสินใจแล้ว
เมื่อกี้ตอนที่คุยกันผ่านวิทยุสื่อสารฉันบอกว่านายไม่มีความสามารถ ตอนนี้ดูเหมือนว่าคุณธรรมความเป็นคนของแกก็ไม่โอเค ดังนั้นไสหัวไปซะ อย่าหาเรื่องอับอายใส่ตัว!
เขาทำเหมือนถอยหนึ่งก้าว แต่ความเป็นจริงกำลังบีบต้อนอย่างหนัก
ขอแค่เฉินอียังคงไม่ยอมถอดใจ เขาก็จะสามารถเรียกพนักงานรักษาความปลอดภัยมาไล่เฉินอีได้
ถึงเวลานั้นไม่เพียงแต่ถูกไล่ออก เฉินอียังจะถูกทำร้าย คิดว่าคุณชายหลี่เจ๋อต้องพอใจแน่นอน
หึๆ
ผมขอเดาละกัน คุณรู้สึกว่าผมเป็นคนไม่มีสมอง ยืนกรานจะเถียงเพื่อเอาชนะ หลังจากนั้นคุณก็จะใช้ข้ออ้างว่าผมก่อความวุ่นวายแล้วไล่ผมออกไป?
เฉินอียิ้มแล้วพูด
เหยียนเลว่หยุดชะงัก
เจ้าหมอนี่เป็นพยาธิในท้องเขาหรืออย่างไร ตนคิดอะไรวางแผนอะไรไว้ถึงได้รู้ชัดเจนทุกอย่าง
เวลานี้ เหยียนเลว่รู้สึกเสียวสันหลังขึ้นมากะทันหัน
เขาไม่กลัวคนไม่มีสมอง แต่กลัวความเงียบที่ผิดปกติแบบนี้ รวมถึงสายตาที่อ่านทุกอย่างออกของเจ้าหมอนี่
เฉินอีคนนี้คิดอยากจะทำอะไรกันแน่?!
สีหน้าของเหยียนเลว่ไม่เปลี่ยนแปลง นิ้วมือกลับแอบลูบจับใต้โต๊ะ นั่นเป็นสัญญาณเตือนภัย แค่กดหนึ่งครั้งพนักงานรักษาความปลอดภัยพวกนั้นก็จะรีบมา
เขาไม่อยากเสียเวลากับเฉินอีอีกต่อไปแล้ว คนๆนี้นำพาความน่าเกรงขามมาให้เขามากเกินไป
ต้องรีบจัดการรีบจบ
ทว่าวินาทีต่อมา มือของเขากลับถูกคว้าเอาไว้ ไม่สามารถเคลื่อนไหวได้