ศึกเดือด มหากาฬ - บทที่ 50 ท่านย่ายอม
หึๆ ไอ้หมอนี่ แกไม่เข้าใจอะไรจริงๆ
ได้ฟังคำพูดของเฉินอี สีหน้าของฉินหวยจือฉายความเย้ยหยันทันที
เมื่อกี้แกก็พูดเอง กลุ่มทะเลแดงของเมืองฉือเป็นแค่สาขาของกลุ่มทะเลแดง สำหรับอำนาจที่มาจากนอกเมืองฉือแกไม่สามารถคาดคิดถึงคนที่สนับสนุนพวกเขาได้ แม้แต่เซียวเทียนหู่ก็ยังสั่งอีกฝ่ายไม่ได้
พูดง่ายๆก็คือ คำสั่งของเซียวเทียนหู่มีผลกับกลุ่มใต้ดินในเมือง อีกทั้งกลุ่มใต้ดินบางกลุ่มฟังคำสั่งของกลุ่มทะเลแดง แกคิดว่าคำพูดของเซียวเทียนหู่ใช้งานอะไรได้?
คำพูดของฉินหวยจือ คนตระกูลฉินต่างพยักหน้า
ฉินโร่ซีเองก็หัวเราะเยือกเย็น
ขยะ ตอนนี้รู้ถึงความร้ายกาจของกลุ่มทะเลแดงแล้วใช่ไหม นั่นเป็นขั้วอำนาจใต้ดินที่สามารถเทียบกับกลุ่มเสือฟ้าของเมืองฉือ การที่แกหาเรื่องพวกเขาก็รอถูกไล่ฆ่าไม่หยุดได้เลย！
แต่ว่าฉันสามารถให้โอกาสแกในการมีชีวิตอยู่ต่อ ขอแค่ฉินปิงหลันปรนนิบัติรับใช้คุณชายหลี่และบอสของกลุ่มทะเลแดง แน่นอนว่าไม่ต้องมีอะไรให้กังวล
เธอพูดแบบนี้ออกไป ดวงตาของฉินหวยจือทอประกาย
ถ้าสามารถใช้ร่างกายของฉินปิงหลันประจบหลี่เจ๋อแห่งตระกูลหลี่และบอสกลุ่มทะเลแดง ถ้าอย่างนั้นขอแค่ตระกูลฉินของพวกเขาไม่หาเรื่องตระกูลพวกนั้น ก็แทบจะทำทุกอย่างในเมืองฉือได้เลย
เขาพูดกระซิบบอกกับท่านย่าฉิน ท่านย่าฉินดวงตาเปล่งประกาย
ฉินปิงหลัน สองวันนี้แกไปปรนนิบัติคุณชายหลี่เจ๋อก่อน หลังจากนั้นค่อยไปหาบอสกลุ่มทะเลแดง เข้าใจไหม?
หุบปาก！
คนที่พูดคือมังกรเขียว
หมัดของเขาเมื่อครู่จัดการกระทิงพยศในหนึ่งวินาที แน่นอนว่าต้องมีความน่าเกรงขาม คนส่วนมากเลือกที่จะเพิกเฉยจุดประสงค์ของเขาเพราะไม่อยากมีปัญหากับคนเหี้ยมโหดแบบนี้
แต่ตอนนี้มังกรเขียวพูดแล้ว แน่นอนว่าพวกเขาไม่สามารถเพิกเฉยต่อมังกรเขียวได้
ฉินหวยจือพูดเสียงเรียบ：คุณผู้ชายคนนี้ ผมรู้ว่าคุณกับเฉินอีเกี่ยวข้องกัน หมัดของคุณเมื่อกี้แค่เอาชนะกระทิงพยศผู้อยู่อันดับที่เก้าของกลุ่มทะเลแดง แต่ยังมีปรมาจารย์จำนวนไม่น้อย ถ้าคุณยังคงลุ่มหลงที่จะช่วยไอ้หมอนี่ เกรงว่าจะหาเรื่องใส่ตน
แบบนี้ ขอแค่คุณสามารถสร้างผลประโยชน์ให้ผมและตระกูลฉิน วันข้างหน้าจะต้องเจริญรุ่งเรืองไม่รู้จบแน่นอน แต่ว่าต้องจัดการเฉินอีและฉินปิงหลันก่อน
ผลประโยชน์
ผลประโยชน์เท่านั้น
ถึงอย่างไรขอเพียงสามารถจัดการหลี่เจ๋อและบอสกลุ่มทะเลแดงได้ วันข้างหน้าตระกูลฉินต้องไปได้ไกลและย่อมไม่สนใจผลประโยชน์เล้กน้อย
ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขาเห็นความสามารถในการต่อสู้ของมังกรเขียวแล้ว ถ้าสามารถรับคนที่เหี้ยมโหดแบบนี้มาเป็นพวก สำหรับตระกูลฉินแล้วถือว่าได้ประโยชน์อย่างมาก
หึๆ รอให้หมอนี่มาเป็นพวกตระกูลฉิน ฉันจะดูสิว่าไอ้ขยะเฉินอีจะทำหน้ายังไง
ฉินหวยจือคาดหวังเล็กน้อย
มังกรเขียวเริ่มจากตกตะลึง หลังจากนั้นหัวเราะ
เขาหันไปมองเฉินอี กำลังคิดว่าทำไมคนในตระกูลนายหญิงถึงบ้าคลั่งแบบนี้
อยากจะรับเขามังกรเขียวไปเป็นลูกน้อง?
ไม่ดูหน่อยว่าตระกูลฉินยิ่งใหญ่พอรึเปล่า！
เฉินอีเองก็รู้สึกตลก แต่ฉินปิงหลันไม่เป็นแบบนั้น เธออดไม่ได้ที่จะกระตุกเฉินอี สีหน้าเผยความกังวล
วางใจเถอะ อย่าว่าแต่ตระกูลฉิน ต่อให้เป็นพลทหารม้าในปัจจุบันก็ไม่กล้าให้มังกรเขียวเป็นลูกน้อง
เฉินอียิ้มแล้วพูด
คิดไม่ถึง คำพูดของเขาจะทำให้ฉินปิงหลันหมดคำจะพูดทันที
คิดไม่ถึงว่าไอ้หมอนี่จะคุยโวแบบนี้ พลทหารม้าก็ยังไม่สามารถรับคนของเขาได้ ตลกจริงๆ！
ฉินหวยจือกุมท้องแล้วหัวเราะเสียงดัง
คนอื่นก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะ ต่างหัวเราะเสียงดัง
พวกแกหุบปากซะ！ มังกรเขียวตะคอกเสียงดัง
เดินไปด้านหน้าแล้วตบฉินหวยจือ ถ้ากล้าหัวเราะอีก ฉันจะทำให้แกเป็นใบ้ตลอดชีวิต！
เขาไม่ได้ขู่
แต่เขามีความคิดแบบนี้จริงๆ
ฉินหวยจือหุบปากทันที เขากล้าใช้เงินในการล่อมังกรเขียว แต่ไม่กล้าเถียง
ไม่เห็นกฎหมายอยู่ในสายตา！
ท่านย่าฉินกลับไม่สนใจเรื่องพวกนี้ ถือไม้เท้าแล้วพูดตะคอกด้วยความโมโห ฉินปิงหลัง ในเมื่อเขาเป็นผู้ชายของแก ย่าคิดว่าแกคงควบคุมเขาได้ใช่ไหม? ให้เขาคุกเข่าแล้วขอโทษหวยจือซะ！
คุณย่า คุณย่า！
ฉินปิงหลันตัวแข็งเป็นหิน
ไร้ยางอายจริงๆ
เฉินอีคิดในใจ
ไม่แปลกที่ตระกูลฉินเดินมาถึงทุกวันนี้ ท่านย่าเป็นตัวอย่างที่ได้ผลจริงๆ
แต่ว่าไม่ได้เป็นตัวอย่างที่ดี แต่เป็นตัวอย่างที่แย่มาก
หึ！
ท่านย่าฉินหัวเราะหึในลำคอ พูดเสียงเยือกเย็น：ไม่ต้องพูดถึงพวกเรากับตระกูลหลี่ทำงานร่วมกัน แค่พวกแกทำร้ายกระทิงพยศ แค่นี้ก็เพียงพอที่จะมีปัญหากับกลุ่มทะเลแดง แค่ข้อนี้พวกแกคิดจะถอยหลังไหม?
แต่ว่า！
ไม่มีแต่อะไรทั้งนั้น ถ้าแกไม่ทำตามคำสั่งฉัน นับจากนี้ก็อย่าคิดที่จะก้าวเท้าเข้ามาในตระกูลฉิน！
เรื่องของเธอในตอนนั้นทำให้ตระกูลฉินขาดทุนอย่างหนัก ตอนนี้ถือเป็นเวลาในการชดใช้ความผิดของแก หรือว่าแกจะทนเห้นตระกูลฉินถูกทำลายเพราะแก?！
คำพูดของท่านย่าฉินง่ายที่จะทำให้คนสับสน ควรจะเรียกว่าเป็นสุนัขจิ้งจอกเฒ่า
แต่เฉินอีไม่กินไม้นี้
ท่านย่า ผมมีเอกสารฉบับหนึ่ง คิดว่าท่านย่าคงสนใจ
เอกสารอะไร?
ท่านย่าฉินชะงัก เวลานี้มังกรหนึ่งเดินเข้ามา ยื่นเอกสารให้กับเฉินอีด้วยความเคารพ
เจ้ามังกร นี่คือบัญชีตลอดหลายปีที่ผ่านมาของฉินซื่อกรุ๊ป รวมถึงหลักฐานแสดงการยักยอกทรัพย์และหนีภาษีของคนตระกูลฉินครับ
ไม่ต้องเอามาให้ฉัน ให้ท่านย่าดูเอาเองว่าใครที่เป็นตัวบ่อนทำลายฉินซื่อกรุ๊ป
ทันทีที่เฉินอีพูดออกมา สีหน้าของฉินหวยจือและคนอื่นๆเปลี่ยนไปทันที
ท่านย่าฉินรับเอกสารมาดูด้วยความไม่เข้าใจ อ่านเอกสารอย่างละเอียด สีหน้าเปลี่ยนไปทันที
ท่านย่า ท่ายย่าน่าจะอ่านแล้วเข้าใจเป็นอย่างดี หลายปีที่ผ่านมานี้เงินส่วนกลางมากมายของฉินซื่อกรุ๊ปถูกโกงไปมากน้อยเท่าไหร่ อีกทั้งน่าจะรู้ว่าใครเป็นคนโกง ด้านบนนี้เขียนเอาไว้ชัดเจนแล้ว
เฉินอียกมุมปากขึ้น
ครั้งนี้ ฉินหวยจือนั่งไม่นิ่งแล้ว
ไอ้ขยะ ใส่ร้ายป้ายสีคนอื่น พวกเราไม่เคยโกงเงินบริษัทแม้แต่บาทเดียว！
ถูกต้อง แกกำลังใส่ร้ายพวกฉัน ฉินปิงหลันนี่นะเหรอผู้ชายที่เธอพามา ไม่มีความสามารถอะไรทั้งนั้นแต่กลับทำเรื่องเลวๆได้ที่หนึ่ง！
เดนคนแบบนี้ควรจะไสหัวออกไป！
ฉินปิงหลันถูกทุกคนตำหนิ เธอกัดฟันแน่น
เฉินอีมองไปที่เธอ ปวดใจอย่างมาก
หันไปมองฉินหวยจือและพวก พูดเสียงเยือกเย็น：เป็นเรื่องจริงหรือโกหกพวกเธอรู้ดีแก่ใจ ใช่ไหมคะ ท่านย่าฉิน
แกมันโกหก！
เงียบ！
เสียงของท่านย่าฉินดังมาก ทำให้ฉินหวยจือและทุกคนเงียบกันหมด สีหน้าย่ำแย่กว่าเดิม
คุณย่า พวกเรา！
พวกแกหุบปาก！
ท่านย่าฉินตะคอก แล้วหันไปมองเฉินอี
เธอพยายามปรับอารมณ์ของตนเอง แล้วพูดขึ้นช้าๆ：ฉันจะยังไม่บีบบังคับฉินปิงหลันชั่วคราว แต่กลุ่มทะเลแดงไม่มีวันปล่อยพวกแกแน่นอน หวังว่าถึงเวลาพวกแกไม่ต้องมาขอร้องฉัน！
สิ้นเสียงของท่านย่า เงียบสงัด
ความหมายของท่านย่าฉินชัดเจนมาก ครั้งนี้เธอเลือกที่จะยอมแพ้！
เฉินอียกมุมปากขึ้น หัวเราะเล็กน้อย：ได้ครับ แต่ผมอยากจะขออะไรอย่างหนึ่ง