ศึกเดือด มหากาฬ - บทที่ 73 ฉันต้องการให้บ้านแก่ภรรยาของฉัน

สิ่งที่ฉินปิงหลันพูดนั้นไม่ผิด

เนื่องจากสาเหตุของเธอก่อนหน้านี้ได้ทำให้โต๋วโต๋วมักถูกโรงเรียนบีบให้ออกอีกทั้งเด็กหญิงตัวน้อยคนนี้ยังมีอารมณ์ร้อน หากมีใครก็ตามที่มาพูดถึงฉินปิงหลันในทางที่ไม่ดีล่ะก็หล่อนก็จะทุบตีคนเหล่านั้น มีชีวิตอยู่เป็นมารในร่างคนซึ่งนั่นส่งผลให้หล่อนมักโดนไล่ออกจากโรงเรียนสองถึงสามครั้งต่อปีเลยทีเดียว

จนตอนนี้ฉินปิงหลันก็กำลังเตรียมหาโรงเรียนให้กับโต๋วโต๋วอยู่ เพียงแต่ปัญหาที่หนักหนาเลยก็คือ–

ขาดแคลนเงิน

เธอเป็นประธานซึ่งจะได้ระบบเงินเดือนประจำปีเช่นเดียวกับเงินปันผล

แน่นอนว่าสามาถเบิกเงินล่วงหน้าได้แต่เธอไม่กล้าที่จะทำขนาดนั้นเพราะเธอกลัวว่ามันจะทำให้คุณย่าฉินไม่พอใจ พอถึงตอนนั้นก็คงจะต้องระหกระเหินไปต่างที่อีก ดังนั้นเธอจึงครุ่นคิดที่จะขอยืมเงินเฉินอีในการส่งโต๋วโต๋วเข้าเรียน แต่คิดไปคิดมาอีกฝ่ายก็ไม่ได้มีเงินมากมายนักจึงตัดสินใจที่จะยืมเงินแค่เล็กน้อยและรอจนกว่าการเจรจาความร่วมมือในครั้งนี้เสร็จสิ้นแล้วเธอก็จะไปขอเบิกเงินเดือนล่วงเวลากับคุณย่าเพื่อเอามาคืนเฉินอี

 ไม่ เป็นสามีก็ต้องมีเงินซื้อเครื่องสำอางให้ภรรยาอยู่แล้ว 

เฉินอีไม่ได้คาดเดาความคิดของฉินปิงหลันแต่ยังคงพูดถึงเรื่องของเครื่องสำอางอยู่

ฉินปิงหลันกลอกตามองบนใส่เขาพร้อมกับพูดว่า  เก็บเงินเอาไว้เถอะ นายห้ามกู้ยืมเงินมาซื้อบ้านนะ ฉันไม่สามารถอยู่บ้านของคนอื่นได้ตลอดไป นายไม่รู้สึกว่าน่าเกลียดแต่ฉันรู้สึก 

สองชั้นบนของตึกจิ่งช่างนั้นดีมากแต่ยังไงซะมันก็เป็นบ้านของคนอื่นอยู่ดี ตัวเธอฉินปิงหลันนั้นยอมที่จะเช่าบ้านหกสิบตารางเมตรดีกว่าต้องอยู่ที่นี่

แน่นอนว่าต่อไปในภายภาคหน้าก็ต้องขอบคุณคนเหล่านี้ ไมตรีจิตที่มีความรักใคร่ต่อกันนั้นเป็นสิ่งที่ยากจะตอบแทนได้

เมื่อมองดูฉินปิงหลันเดินจากไป เฉินอีก็อดไม่ได้ที่จะขดริมฝีปากของเขา

กู้ยืมเงิน？

เป็นไปได้ไหมว่าในอนาคตเฉินอีจะต้องเป็นทาสในบ้านที่ต้องผ่อนจ่ายค่าบ้าน

เรื่องตลกน่า！

 มังกรเขียว หาที่ที่แพงที่สุดในเมืองฉือมา ฉันต้องการให้บ้านแก่ภรรยาของฉัน！ 

มุมปากมังกรเขียวที่เพิ่งขึ้นมาจากตึกชั้นล่างกระตุกเล็กน้อย

เจ้ามังกรนั้นทุ่มเทมีความเป็นมืออาชีพพอ เขาเตรียมพร้อมที่จะซื้อบ้านและซื้อรถอย่างแน่นอน

เขาเดาไม่ผิดจริงๆ เฉินอีมองลงไปดูฉินปิงหลันที่กำลังรอรถประจำทางอยู่ที่ด้านล่างพร้อมกับครุ่นคิดหาเวลาที่เหมาะสมในการเลือกซื้อรถให้ภรรยาใช้ในการเดินทาง

แต่ในวินาทีต่อมา เฉินอีก็หรี่ตาลงเล็กน้อย

มีเจตนาฆ่าล็อกตัวเขาเอาไว้

มังกรเขียวก็รู้สึกได้เช่นเดียวกัน เขาเหลือบมองไปที่เฉินอีด้วยท่าทางที่ขอคำเสนอแนะ

 ไม่ต้อง ฉันเองก็อยากรู้ว่าอีกฝ่ายจะระงับอารมณ์ได้ถึงเมื่อไหร่ อีกอย่างจัดแจงให้มังกรหนึ่งไปดูแลปิงหลันด้วย 

 ครับ！ 

มังกรเขียวเดินออกไป เฉินอีจ้องมองไปยังชั้นบนสุดของตึกที่อยู่ห่างออกไปราวครึ่งกิโลเมตร

อาคารนี้สูงกว่าสามสิบชั้น สูงกว่าตึกจิ่งช่างด้วยซ้ำ ชั้นบนสุดสามารถมองเห็นทุกสิ่งอย่างได้ทั่วสารทิศ

นักฆ่าถืออาวุธปืนสไนเปอร์ชนิดระยะไกลพิเศษและเล็งไปที่ร่างร่างหนึ่งบนชั้นยี่สิบห้าของตึกจิ่งช่าง

 สำเร็จหรือยัง？ 

มีเสียงสะท้อนออกมาจากหูฟังซึ่งนั่นก็คือนายจ้างของเขานั่นเอง

หลายปีมานี้ วงการนักฆ่านั้นเหมือนกับวงการนักแสดงดาราอย่างไงอย่างงั้น หากไม่มีนายหน้าก็ยากที่จะมีชีวิตอยู่

 เฉินอีคือรายชื่อที่คุณชายหลี่เจ๋อสั่งให้ฆ่า นายจัดการได้เร็วแค่ไหน พวกเราก็จะมีเงินเร็วเท่านั้น 

นายหน้าพูดพล่ามอย่างไม่หยุดหย่อนซึ่งนั่นทำให้นักฆ่าแสดงท่าทางที่หมดความอดทน

 โคตรพ่อโคตรแม่มึงสิ นี่มันไม่ใช่ปืนนะเว้ย นี่มันเป็นอาวุธระยะไกลที่ดัดแปลงมาจากธนูหน้าไม้ อัตราการโจมตีก็ไม่ได้สูง นายต้องให้เวลาฉันบ้างสิ 

นักฆ่าพูดด้วยสีหน้าหมดคำพูด

ปืนนั้นถือเป็นสิ่งที่ถูกห้ามในประเทศดังนั้นเขาจึงได้แต่ใช้ของชนิดนี้แก้ขัดไปก่อน พลังทำลายของมันก็ถือว่ามาก เป็นอาวุธควบคุมระดับท็อปฟอร์มและอันที่จริงก็ไม่ได้ทรงพลังน้อยไปกว่าปืนไรเฟิลซุ่มยิงเลยแม้แต่น้อย เพียงแต่ความแม่นยำในการยิงที่แย่กว่าปืนปกติมากก็เท่านั้น

นายหน้าของอีกฝ่ายก็รู้เรื่องนี้เช่นเดียวกันจึงได้แต่พูดว่า  งั้นก็ได้ แต่แกต้องรีบหน่อยนะไม่อย่างนั้นคุณชายหลี่เจ๋อคงจะโทรมากดดันจนสายไหม้ไปเลย ฉันเองก็คงทนไม่ไหวเหมือนกัน 

 วางใจเถอะ วางใจ ก็แค่คนธรรมดาจะไปทำอะไรได้ล่ะ 

นักฆ่าเยาะเย้ย นายหน้าอีกฝั่งเองก็เห็นด้วยเช่นกัน

ในข้อมูลที่เขารวบรวมมาได้ ช่วงเวลาที่รุ่งโรจน์ของเฉินอีนั้นคือเมื่อเจ็ดปีก่อนตอนที่เขายังเป็นลูกชายของคนชนชั้นสูงของตระกูลเฉิน แต่น่าเสียดายที่ตอนนี้เป็นเพียงชายที่ถูกทอดทิ้งที่ทำงานระดับล่างอยู่ที่วังซื่อกรุ๊ปและว่ากันว่ายังอยู่ในช่วงฝึกงานอยู่อีกด้วย เป้าหมายแบบนี้นั้นง่ายต่อการจัดการอยู่แล้ว

แต่ว่า！

นักฆ่ามองเห็นเฉินอีเหลือบตามองตนผ่านเลนส์กระจก

 นี่ฉันตาฝาดไปหรือเปล่าเนี่ย？ 

เขารู้สึกแปลกใจเล็กน้อยแต่เมื่อเขาเห็นเฉินอีกำลังฉีกยิ้มให้ตนเองอีกครั้ง นักฆ่าก็รู้สึกกระสับกระส่ายไปหมด

 ตาแก่ รีบถอยก่อนเร็ว！ 

เขาเก็บอาวุธพร้อมกับวิ่งลงไปที่ด้านล่างของตึก

นายหน้าที่ได้ยินผ่านหูฟังได้ถามออกมาอย่างเหลือเชื่อ  ไอ้หนูแกพูดอะไร？ 

 แกรู้ไหมว่าค่าหัวเด็กนั่นเท่าไหร่？ห้าแสนนะเว้ย นี่ถือเป็นราคาชั้นเยี่ยมในตลาดเลยนะ แกคงไม่ได้อยากจะล้มเลิกใช่ไหม？ 

 ห้าแสนบ้าบออะไรล่ะ นายไปพูดกับหลี่เจ๋อเลยนะว่าค่าหัวของชายหนุ่มคนนั้นน่ะราคาอย่างต่ำต้องล้านห้า รู้ไหมว่าเมื่อกี้ผู้ชายคนนั้นพบฉันแล้ว เขาไม่ใช่พนักงานฝึกงานเหมือนข้อมูลที่ได้มาอย่างแน่นอน！ 

นักฆ่ารีบวิ่งเข้าไปในลิฟต์

แม้ว่าเขาจะไม่ใช่มืออาชีพแต่ก็รู้ดีว่าเมื่อถูกพบตัวเข้าให้ก็ไม่สามารถอยู่ต่อได้แล้ว แม้กระทั่งความคิดที่อยากจะโจมตีก็ไม่มีเลยด้วยซ้ำ

 บัดซบ！ 

นายหน้าอีกฝั่งยังคงเชื่อมั่นในลูกน้องของตนจึงรีบพูดออกไปว่า  งั้นได้ เราจะไม่รับคำสั่งรายชื่อนี้ 

นักฆ่าคนนี้ถือว่าโชคดีที่ได้พบกับนายหน้าดีๆเช่นนี้บวกกับการตอบสนองที่รวดเร็วของเขาด้วย

แต่นักฆ่าจากที่อื่นไม่ได้โชคดีแบบนั้น

 ตูม！ 

มีนักฆ่าผู้หญิงคนหนึ่งได้เหนี่ยวไกอยู่บนตึกสูงสามสิบชั้นที่เดียวกับนักฆ่าคนก่อนหน้า

ไม่ใช่ว่าหล่อนไม่เห็นว่าชายคนนั้นมองมาพร้อมกับฉีกยิ้มให้ แต่หล่อนไม่ได้สนใจเลยแม้แต่น้อย

แม้ว่าความแม่นยำของอาวุธจะค่อนข้างแย่ แต่ด้วยเทคนิคของหล่อนที่ดีจึงทำให้กระสุนนัดเดียวก็สามารถทำให้สมองของคู่ต่อสู้กระเด็นหลุดออกไปได้

แต่ภายในไม่กี่วินาทีถัดมาหล่อนกลับรู้สึกสงสัยในตัวเอง

กระจกฝั่งตรงข้ามแตกเป็นเสี่ยงๆ

แต่ไม่มีภาพกระจุยกระจายของศีรษะชายที่อยู่ตรงนั้น

 นี่ นี่ นี่ 

หล่อนรู้สึกโง่งงไปหมดและในขณะที่หันหลังกำลังจะคิดหนีก็ต้องเจอกับชายคนหนึ่งที่ยืนอยู่ด้านหลัง

 นายคือ！ 

นักฆ่าหญิงจำอีกฝ่ายได้เพราะอีกฝ่ายคือชายเสื้อเขียวที่เจรจาคุยกับเป้าหมายของหล่อนก่อนหน้านี้

แต่เมื่อไม่กี่นาทีก่อนชายคนนี้ยังอยู่ที่ยอดตึกของฝั่งตรงข้ามอยู่เลย เขาวิ่งมาที่นี่ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน มันไกลกว่ากันตั้งหกเจ็ดเมตรอีกทั้งอยู่บนชั้นที่สามสิบอีกต่างหาก！

 หล่อนไม่ต้องถามให้มากความบอกฉันมาเลยดีกว่าว่าใครที่อยู่เบื้องหลังของหล่อน 

 นายอย่าคิดว่าฉันจะบอกคำตอบเลย！ 

นักฆ่าหญิงเองก็ปากแข็งเช่นกัน หล่อนหยิบมีดกริชออกมาพร้อมกับพุ่งแทงไปที่มังกรเขียว

ทักษะของหล่อนนั้นถือว่าไม่เลวเลยทีเดียว มันไม่ใช่ศิลปะการต่อสู้แบบเทควันโดที่นำไปใช้ได้จริงแต่เป็นเทคนิคการต่อสู้

เทคนิคการต่อสู้เพื่อฆ่าโดยแท้จริง！

ชายเสื้อเขียวที่อยู่ตรงข้ามไม่ได้หลบหลีกแต่อย่างใด ในใจของนักฆ่าหญิงเกิดการเย้ยหยันขึ้นมา

เคล็ดลับฝีมือของหล่อนก็คือการรัดคอ！

ด้วยการใช้ท่อนขาทั้งสองข้างที่ยาวและใหญ่ในการบีบรัดให้อีกฝ่ายไร้ซึ่งเรี่ยวแรงในการต่อต้าน จากนั้นก็จะใช้ขาทั้งสองข้างบีบรัดจนตาย ในการเป็นนักฆ่าไม่กี่ปีที่ผ่านมา พูดได้เลยว่าเทคนิคนี้ทำให้ทุกๆอย่างช่างราบรื่นยิ่งนัก

แต่สิ่งที่น่าเสียดายก็คือการที่หล่อนได้มาพบกับมังกรเขียวนั่นเอง ขณะที่นักฆ่าหญิงเข้ามาใกล้นั้นร่างของเขาก็ได้หายไปพร้อมกับใบมีดก็ตกลงมาที่คอของนักฆ่าหญิง

หล่อนหมดสติไปทันที