ศึกเดือด มหากาฬ - บทที่ 78 ทำชั่วแต่กลับใส่ร้ายคนอื่น

ดวงตาของเยว่ชูหลิงส่อประกายแวววาว หล่อนมองลงไปที่เฉินอีอีกครั้ง

 ก็แค่คนที่ชอบหาผลประโยชน์ให้ตัวเองแถมยังเอามิตรภาพความสัมพันธ์มาบีบคั้นผู้อื่นอีก ช่างไร้ค่าเสียจริง แม้ว่ามันอาจจะเสี่ยงที่ต้องทำร้ายประธานวังแต่ฉันจะต้องเอาชายหนุ่มคนนี้ออกไปให้ได้ 

หล่อนตัดสินใจอย่างลับๆ

แต่ที่คิดไม่ถึงเลยก็คือเฉินอีนั้นไม่ได้ใช้มิตรภาพความสัมพันธ์มาขู่เข็ญวังจ่างหลินแต่เป็นวังจ่างหลินเองต่างหากที่คอยพยายามเอาใจเฉินอี

ขณะนี้ฉินปิงหลันเองก็ยังคงรู้สึกสับสนเล็กน้อย

ทุกๆสองถึงสามนาทีเธอจะหยิบสัญญาขึ้นมาเพื่อดูตราประทับเป็นเวลากว่ายี่สิบวินาทีก่อนจะวางมันลงไป

 นี่เธอกำลังคิดอะไรอยู่? 

เมื่อเฉินอีเห็นพฤติกรรมของฉินปิงหลันก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา

ฉินปิงหลันรีบพูดออกไปว่า  นายไม่รู้สึกเหรอว่าเรื่องนี้มันดูเพ้อฝันมากเลยนะ？ 

 แม้ว่าประธานวังจะเห็นด้วยกับแผนงานของฉันแต่เขาก็ไม่จำเป็นต้องมาต้อนรับเป็นการส่วนตัวเลยนี่ ต่อให้มาต้อนรับก็ไม่ควรที่จะต้องรับอย่างเกรงใจดูสุภาพมีมารยาทขนาดนี้ 

 ไม่ใช่ ท่าทางแบบนั้นไม่ใช่เกรงใจหรอก มันคือการนอบน้อมต่างหากล่ะ 

เมื่อนึกถึงท่าทางของวังจ่างหลิน ฉินปิงหลันก็รู้สึกเหลือเชื่ออย่างบอกไม่ถูก

เฉินอียิ้มออกมา  อาจจะเป็นเพราะประธานวังหวงแหนคนมีความสามารถ ดังนั้นเขาถึงพอใจในตัวเธอยังไงล่ะ เหมือนคำกล่าวที่ว่าคนตำแหน่งสูงเคารพในตัวของคนมีพรสวรรค์ ประธานวังคนนี้เอาใจเธออยู่นะ 

 แต่ฉันก็ไม่ได้ทำงานให้เขานะ เป็นความร่วมมือเองล้วนๆเลย 

เมื่อฟังดูในตอนแรกสิ่งที่เฉินอีพูดนั้นเหมือนดูสมเหตุสมผลแต่หากลองดูให้ละเอียดลึกลงไปมันไม่ใช่แบบนั้นเลย

 ไม่ต้องไปสนใจเขาหรอก ตอนนี้ก็นำเอาสัญญามาได้แล้วก็ถึงเวลาที่คุณย่าจะต้องทำตามสิ่งที่พูดเอาไว้ 

เฉินอีเตือนออกไป ฉินปิงหลันรีบหยิบโทรศัพท์ออกมาพร้อมกับกดโทรออกไปและยังไม่ทันที่จะพูดอะไรก็ถูกเสียงตะโกนด่าใส่กลับมา- –

 ฉินปิงหลัน ยังจะมีหน้าโทรมาอีกนะ ไปหาแม่น้ำสักแห่งฆ่าตัวตายไปซะและอย่ามายุ่งกับเราอีกจะได้ไหม？ 

เป็นเสียงของฉินหวยจือ

ฉินปิงหลันตกตะลึง  ไม่ใช่ นี่มันอะไรกัน？ 

 เธอยังจะมีหน้ามาพูดอีก เมื่อกี้พี่ชายคนโตได้บอกกับพวกเราหมดแล้วว่าเธอไปทำให้ประธานวังจ่างหลินขุ่นเคืองใจทำให้ไม่สามารถเจรจาเรื่องการร่วมมือทำงานได้แถมยังมาทำให้พี่ชายกับตระกูลฉินต้องลำบากกันอีก ฉินปิงหลันเธอนี่เป็นหายนะจริงๆ อีกอย่างทั้งหมดนี้เธอก็จงใจทั้งนั้น ตอนแรกก็เป็นคุณชายหลี่เจ๋อแล้วก็มาเป็นประธานวังอีก เธอคิดที่จะทำให้เราตระกูลฉินไม่มีที่ยืนเลยหรือไงกัน？ 

รอบนี้เป็นฉินโรซีที่รับสาย

นอกจากนี้ยังมีเสียงดุด่ามากมายจากหลายๆคน ความสุขของฉินปิงหลันที่เพิ่มพูนขึ้นในตอนแรกๆนั้นถูกทำให้มอดดับลงไปเสียแล้ว

 ต่อจากนี้ไป เธอไม่ต้องก้าวขาเข้ามาที่ประตูของตระกูลฉินอีกแล้วเว้นแต่คุณย่าจะสั่ง หากกล้าเข้ามาแม้แต่ครั้งเดียวล่ะก็ฉันจะหักขาเธอซะ！ 

และสุดท้ายนี่คือคำสั่งของฉินหวยจือและเห็นได้ชัดว่าคงได้รับการยินยอมจากคุณย่าฉินแล้ว

ฉินปิงหลันถึงกับทรุดตัวลงไป

 นี่ มันเกิดอะไรขึ้น？ 

 เห็นได้ชัดว่าฉันเอารายการของวังซื่อกรุ๊ปมาได้แล้วแต่ทำไมฉันถึงยังเป็นคนบาปของตระกูลอีกล่ะ แม้แต่คุณย่าเองก็ยินยอมกับคำพูดของฉินหวยจือ 

เธอผิดหวังเป็นอย่างมาก

เฉินอีขมวดคิ้วพร้อมกับพูดว่า  ไป พวกเรากลับไปดูกัน 

 แต่！ 

 ไม่ต้องแต่ ในเมื่อพวกเขาตัดสินใจที่จะทำแบบนี้ก็ต้องทำให้พวกเขากลับเสียใจภายหลัง 

 แต่ก่อนหน้านี้เราจะต้องทำให้พวกเขาเสียใจก่อน สัญญาที่อยู่ในมือของเธอตอนนี้คือเครื่องมือชั้นดีเลยแหละ 

เฉินอีไม่ฉินปิงหลัน เธอวิตกกังวลเกี่ยวกับคนในตระกูลแต่เฉินอีไม่เป็นแบบนั้น

ทำกับฉันไม่ดีก่อนก็อย่ามาหาโทษว่าฉันทำไม่ดีกลับล่ะ

ก่อนอื่นก็คือจะต้องให้พวกนั้นเห็นความหวังเสียก่อนและค่อยทำให้สิ้นหวัง นี่คือรูปแบบที่เฉินอีทำ

ฉินปิงหลันไม่ได้พูดอะไรออกมา ในตอนนี้เธอไม่ได้สนใจเรื่องนี้อีกต่อไป เธอปล่อยให้เฉินอีพาเธอขับรถออกไปที่บ้านของตระกูลฉิน

ขณะนี้เป็นเวลาที่ตระกูลฉินกำลังยุ่งเหยิงอลเวงไปหมด บรรยากาศก็ไม่ดีเป็นอย่างมากโดยเฉพาะฉินต้าเจียง

 ฉินต้าเจียง ดูลูกสาวตัวดีของแกสิไม่เพียงแต่ทำร้ายตัวเองแต่ยังมาทำร้ายลูกชายกับตระกูลฉินอีก ก่อนหน้านี้ฉันก็เคยบอกไปแล้วว่าอย่าให้เธอเข้ามาแต่พวกแกแต่ละคนก็ไม่เห็นจะออกเสียงอะไรเลย 

แม่ของฉินหวยจือพูดอย่างไม่หยุดหย่อนจนฉินต้าซานที่เป็นสามารถต้องมาดึงหล่อนออกไป

 คุณมาดึงฉันทำไม หรือว่าฉันพูดไม่ถูกเหรอ？ 

แม่ของฉินหวยจือยังคงพูดร่ายยาวไม่จบสิ้น

ในเวลานี้เอง ท่านย่าฉินก็ได้พูดขึ้นมาทันที  หล่อนกำลังจะบอกว่าท่านย่าอย่างฉันทำอะไรผิดงั้นสินะ？ 

สิ่งนี้ทำให้ฉินต้าซานตกใจ แม่ของฉินหวยจือก็เช่นกัน เดิมทีหล่อนคิดที่จะมุ่งเป้าไปที่ครอบครัวของฉินต้าเจียง ไม่คิดเลยว่าท่านย่าจะเอาตัวเองเข้ามาเกี่ยวด้วย

ดวงตาของท่านย่านั้นเฉียบคม  การที่ให้ฉินปิงหลันมารักษาตำแหน่งประธานแทนเป็นสิ่งที่ฉันตัดสินใจเอง ตอนนี้หล่อนกำลังโทษฉันอยู่สินะ？ 

หล่อนไม่ได้ตั้งใจที่จะเปลี่ยนเรื่อง แม่ของฉินหวยจือถึงกับทรุกลงไปกับพื้นพร้อมกับรีบพูดออกมาว่า  แม่คะ หนูจะไปกล้าได้ยังไงกัน แต่ฉินปิงหลันมันไม่มีความสามารถทำอะไรก็ไม่สำเร็จ พวกเรา.. 

 พอแล้ว！จะด่ายังไงก็ไม่ใช่สิ่งที่หล่อนซึ่งเป็นคนนอกทำได้！ 

คุณย่าฉินถือเป็นคนที่เข้มงวดมาโดยตลอด

แม้ว่านี่จะเป็นลูกสะใภ้แต่หล่อนก็ใช้แซ่อื่น มีสิทธิ์อะไรเข้ามาก้าวก่ายงานของตระกูลฉิน

จากนั้นดวงตาก็หันไปทางฉินต้าเจียง

 พี่ใหญ่ มีอะไรอยากจะพูดไหม？ 

ฉินต้าเจียงกลืนน้ำลายก่อนจะส่ายหัวเล็กน้อย

ไม่เพียงแค่เขา แม้แต่หลิวหลันที่ปากดีก็ถึงกับไม่กล้าพูดอะไรออกมาสักคำ

ไม่ใช่อะไรหรอก เห็นได้ชัดอยู่แล้วว่าท่านย่ากำลังโกรธเป็นฟืนเป็นไฟอยู่

 เหอะ！ 

คุณย่าฉินพ่นเสียงเหอะออกมาอย่างเย็นชา ทันทีที่ลุกขึ้นก็ตีเข้าไปที่หลิวหลันในทันที หลิวหลันที่ต้องการหลบหลีกแต่เมื่อเห็นสายตาของท่านย่าที่มองมาก็ถึงกับต้องดับความคิดนั้นลงไป

ทนความเจ็บปวดมาหลายครั้งหลายคราคุณย่าฉินก็ได้พูดอย่างเฉียบขาดไปว่า  เรื่องอื่นฉันไม่สนใจแล้ว ภายในสองวันส่งตัวฉินปิงหลันไปที่ตระกูลหลี่ซะ 

 ตอนนี้ระหว่างเรากับวังซื่อกรุ๊ปนั้นมีช่องว่างกันอยู่ หากไม่จับขาของตระกูลหลี่ให้มั่น พวกเราตระกูลฉินคงไม่มีที่ให้ยืนอีกต่อไป！ 

น้ำเสียงของหล่อนนั้นเข้มงวดกวดขัน

หลิวหลันรีบพยักหน้าอย่างกระตือรือร้นพร้อมกับตอบรับ

มีก็แต่สีหน้าของฉินต้าเจียงที่เปลี่ยนไปและได้รีบพูดออกมาว่า  แม่ พวกเราอย่าไปกดขี่ข่มเหงฉินปิงหลันอีกเลย สภาพของเธอในตอนนี้ก็แย่มาก เธอไม่สามารถไปทำอะไรให้วังซื่อกรุ๊ปขุ่นเคืองใจได้หรอก 

 อืม？ 

เมื่อได้ฟังคำพูดของฉินต้าเจียง แววตาของคุณย่าฉินก็ดูเย็นลง  ไม่สามารถทำได้？ 

 ตอนนั้นฉันได้ตกลงให้เธอแต่งงานกับตระกูลร่ำรวยที่อยู่เมืองถัดไปแต่ท้ายที่สุดเธอกลับนำสิ่งที่เลวร้ายสองสิ่งกลับมา ตอนนี้ยังจะอยากมาขอความเมตตาให้เธออีกเหรอ？ฉินต้าเจียง แกอย่าคิดนะว่าฉันจะตีแกไม่ได้เพียงเพราะขาสองข้างของแกเจ็บป่วย ฉันตีแกไม่ได้ก็จริงแต่ถึงยังไงซะลูกแกเมียแกก็ยังสภาพดีกันอยู่นี่！ 

ฉินต้าเจียงอ้าปากพูดอะไรไม่ออก

เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าแม่ของเขาจะมีความคิดที่รุนแรงเช่นนี้ถึงได้พูดอะไรแบบนี้ออกมาอย่างตรงไปตรงมาได้

 แม่ ท่าน！ 

 หุบปาก！ 

คุณย่าฉินกล่าวอย่างเด็ดขาด  ทำตามที่บอก เข้าใจไหม？ 

 ได้ได้ได้！ 

ก่อนที่ฉินต้าเจียงจะพูดอะไรออกไป หลิวหลันกับฉินปิงซินก็รีบตอบรับทันที

ในเวลานี้เอง สมาชิกของตระกูลฉินนั้นต่างยิ้มออกมาอย่างเย็นชาโดยเฉพาะฉินโร่ซี ดูเหมือนว่าการที่หล่อนได้เห็นความผิดหวังของฉินปิงหลันนั้นจะทำให้มุมปากกวาดรอยยิ้มขึ้นมา

 ฉินปิงหลัน เธอซวยแล้ว