ศึกเดือด มหากาฬ - บทที่ 83 ถูกหอมแก้มทีหนึ่ง

 ดูเหมือนจะใช่นะ 

ฉินต้าซานนึกถึงก่อนหน้านี้พูดเรื่องเงินก้อนใหญ่ อดไม่ได้ขมวดคิ้วเล็กน้อย

ฉินโร่ซีคุยโวอวดรู้ขึ้นมาก่อนเพื่อน  เป็นได้ยังไง？ที่ฉันรู้มาว่าชั้นบนสุดของตึกจิ่งซ่าง เดิมนั้นให้ไว้เป็นที่พักของประธานของจิ่งซ่างกรุ๊ป และเป็นสองชั้นโดยเฉพาะ ราคาอย่างน้อยก็ต้องสี่ห้าร้อยล้านขึ้นไป ลำพังฉินปิงหลันจะมีปัญญาอยู่ได้หรือ？ 

จิ่งซ่างกรุ๊ป ในเวลานี้เป็นบริษัทระดับใหญ่เพียงรองจากหลี่ซื่อกรุ๊ป และวังซื่อกรุ๊ปเท่านั้น ระดับประธานของเขาก็ไม่ใช่ธรรมดาแล้ว ไม่พูดถึงมูลค่าเป็นตัวเงิน แค่เพียงได้ห้องนี้มาจากประธานบริษัทนี้ได้ก็ต้องเป็นคนกว้างขวางเอาการ

ฉินหวยจือพยักหน้ายอมรับว่าจริง เขาคิดไม่ตกจริง ๆ ว่าฉินปิงหลันเข้าไปอยู่ในห้องชั้นบนสุดนี้ได้ยังไง

 หรือว่านังฉินปิงหลันเป็นคู่ขาของของประธานจิ่งซ่างกรุ๊ปนี้？ 

ซูฟางปริปากพูด เลยถูกตาทุกคู่จ้องมองใส่จนขนหัวลุก  ฉันพูดอะไรผิดหรือ？ 

 อาหญิงสอง ประธานจิ่งซ่างกรุ๊ปนั่นเป็นผู้หญิงนะ และก็มีครอบครัวอยู่แล้ว 

ฉินโร่ซีให้รู้สึกขำ

หญิงซูฟางคนนี้ดูเหมือนเก่งอยู่ แต่แท้จริงแล้วเป็นผู้หญิงที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย

ซูฟางพอได้ยินเข้า อายม้วนหน้าแดงไปอยู่พัก ค่อยพูดออกมาลอย ๆ  เป็นงั้นไปเสียอีก 

หล่อนให้รู้สึกว่าได้ปล่อยไก่ไปตัวเบ้อเร่อ

และแล้วก็ต้องป้ายความผิดไปให้ฉินปิงหลันอีกจนได้  เฮ้อแย่จัง เพราะยัยฉินปิงหลันแท้เชียว ทำให้หัวฉันจะระเบิดแล้ว ถ้าเป็นฉันเมื่อก่อนนี้ละก้อไม่มีทางจะต้องมาผิดกับไอ้เรื่องกระจอกๆอย่างนี้หรอก 

ก็เป็นที่รู้กันของแต่ละคนว่าซูฟางแก้ตัวแบบเอาข้างเข้าถู แต่ก็ไม่มีใครใส่ใจ เพราะเป็นการพุ่งความแค้นใส่ให้ฉินปิงหลัน

สรุปคำเดียวง่าย ๆ ได้ว่า ขอให้เป็นเรื่องอาฆาตใส่ฉินปิงหลัน ถ้าเป็นอย่างนั้นพวกเราก็เพื่อนกัน

 แม่งเอ๊ย ข้าจะขึ้นไปข้างบนแล้ว 

อากาศกำลังหนาว ร่างกายที่ถูกทะนุถนอมมาอย่างฉินหวยจือจึงทนไม่ได้ คิดจะขึ้นไปบนตึก แต่ถูกขวางไว้

 คุณคะ พวกคุณขึ้นไปไม่ได้ 

 ทุเรศ 

ฉินหวยจือถลึงตามองใส่ประชาสัมพันธ์อย่างจะกินเลือดกินเนื้อ พูดว่า  เธอรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร？ข้านี่แหละประธานฉินซื่อกรุ๊ปฉินหวยจือ เพียงไอ้แค่ประชาสัมพันธ์กระจอกอย่างเธอนี่กล้าจะมาขวางข้าเลยเรอะ？ 

เขาพูดอย่างคนที่อยู่เหนือชั้นกว่า

แต่คนที่เป็นประชาสัมพันธ์ท่าทีไม่เปลี่ยนแม้แต่น้อย

 ขอประทานโทษคะ ท่านประธานของเราสั่งไว้แล้วว่า ถ้าใครกล้าที่จะไปรบกวนหลายท่านที่อยู่บนชั้นบนสุดนั้น จะต้องได้รับการตอบแทนจากจิ่งซ่างกรุ๊ปแน่นอน 

เธอได้เน้นคำว่าตอบแทนไว้อย่างหนัก

ซึ่งนั่นก็หมายถึงการตอบโต้นั่นเอง

ฉินหวยจือพอได้ยิน ต้องชะงักหยุดขาที่กำลังก้าวออกไปในทันที

ลำพังถ้าแค่คำพูดของประชาสัมพันธ์หน้าเคาน์เตอร์ เขาคงไม่แยแสได้ แต่ใช้คำว่าเป็นคำสั่งโดยตรงของประธานจิ่งซ่างกรุ๊ป เขาก็จึงไม่กล้าสร้างประวัติซ้ำรอย

อย่าว่าแต่เพียงปะเหลาะเข้าหาวังจ่างหลินยังไม่ติดเลย ถึงจะเข้าถึง แต่เทียบกับประธานจิ่งซ่างกรุ๊ปนี้ ฉินหวยจืออย่างเขาก็เทียบได้เพียงแค่ลมตด

 อย่ามัวอยู่นี่กันให้ขายหน้าชาวบ้านเลย พวกเราไปพักที่เกสต์เฮาส์ฝั่งตรงข้ามก่อน ข้าไม่เชื่อว่าพวกมันจะไม่ลงมากัน 

ฉินต้าซานให้การตัดสินใจ

ทุกคนทั้งหมดต่างก็เห็นด้วย

แต่ สามวันผ่านไป

ฉินต้าซานผิดหวังโดยเด็ดขาด

เป็นเวลาสามวันเต็ม ๆ พวกเขาแบ่งสองคนเป็นหนึ่งกะผลัดกันคอยเฝ้ามอง แต่ก็ไม่มีให้ได้เห็นวี่แววพวกฉินปิงหลันจะลงมา

กลับเห็นฉินปิงหลันยืนพิงริมหน้าต่างที่เปิดสูงจรดพื้นบนชั้นที่ยี่สิบห้า คิ้วขมวดดูไอ้สี่คนที่ด้อม ๆ มอง ๆ พวกหล่อน

 พวกมันคิดจะทำอะไรกันนะ？ 

 ถ้าว่าจะโชว์ฟอร์มก็ไม่เห็นจะมีอะไรจำเป็นอะไรนี่นา 

หล่อนคิดยังไงก็คิดไม่ตกจริง ๆ

เฉินอีเดินเข้ามาในตอนนี้ ยื่นโทรศัพท์มือถือให้

 ในเมื่ออยากรู้ก็โทรฯ.ไปถามดูสิ 

เขาอมยิ้ม ฉินปิงหลันมองหน้าไปนิดหนึ่ง แล้วต่อโทรศัพท์ออกไป

ฟากตรงข้ามแทบจะรับในวินาทีเดียวกันนั้น

 ปิงหลัน ใช่ปิงหลันมั้ย？ 

 ฉันเอง พวกคุณทำอะไรกันนั่น ดักเฝ้ากันอยู่หน้าประตูบ้านฉันมันหมายถึงอะไรกัน？ 

ฉินปิงหลันถามไปด้วยเสียงเย็นชา

ฉินหวยจือนึกกำลังจะด่าออกไปสักหลายคำ เลยโดนฉินต้าซานตบปากไปฉาดหนึ่ง คิดว่าฉินปิงหลันคงได้ยิน

 ปิงหลัน เรื่องมันอย่างนี้นะ บริษัทกับวังซื่อกรุ๊ปมีทำสัญญากันฉบับหนึ่ง จะต้องให้เธอเป็นคนไปตกลงในรายละเอียดด้วยตัวเอง คุณย่าก็ได้ออกปากให้เธอนั่งในตำแหน่งประธาน 

 ปิงหลัน เธอรีบกลับมาหน่อย ถ้าขืนยังไม่กลับ เดี๋ยวคุณย่าจะโกรธเอา 

ฉินต้าซานก็โดนสถานการณ์หลายวันนี้กดดันจนอารมณ์โกรธหายหมดแล้ว มีแต่ต้องพูดขอร้องไป

ฉินปิงหลันฟังจบ งงอึ้งไปพลัน

หล่อนหันไปมองเฉินอีอย่างงง ๆ คิดถึงเรื่องท้าพนันของเฉินอีเมื่อวันก่อน

กลุ่มพวกฉินต้าซานมาขอร้องตนจริง ๆ หรือนี่？

 ไม่มั้ง พวกคุณไปคุยกันเองก็ได้แล้วนี่นา？ 

หล่อนถามไปเสียงเอื่อย ๆ คงคิดว่าพวกฉินต้าซานมาแกล้งล้อตน

 ไม่ ไม่ ไม่อะ พวกเราไม่มีปัญญาขนาดนั้น และในเอกสารสัญญามีตัวหนังสือระบุชัด ต้องเธอเท่านั้นที่มีสิทธิ์ทำการตกลงกับวังซื่อกรุ๊ปได้ ให้พวกเราไปกันเองเอกสารสัญญาพวกนั้นก็แค่เพียงเศษกระดาษ 

 …… 

ฉินปิงหลันหวนคิดถึงเรื่องนี้ขึ้นมา รีบไปรื้อเอาสำเนาเอกสารสัญญานี้ออกมา พออ่านถึงสัญญาในข้อที่หก หน้าที่แปด ที่ให้สะกิดใจเป็นเฉพาะคือมีการเน้นที่ผู้รับผิดชอบใช้ชื่อว่าฉินปิงหลัน

 อะไรกัน นี่มันเรื่องจริง ๆ ด้วย 

หล่อนให้รู้สึกคิดอะไรไม่ถูกขึ้นมาพลัน

ด้วยฉินต้าซานที่ใช้โทรศัพท์อยู่ฟากตรงข้ามเซ้าซี้ขอร้องมา ฉินปิงหลันเป็นคนใจอ่อนอยู่แล้ว เห็นผู้อาวุโสแสดงออกในความจริงใจขนาดนี้แล้วก็ต้องจำยอมรับปากไป นั้นทำให้กลุ่มฉินต้าซานดีใจกันแทบคลั่ง

เฉินอีเห็นฉินปิงหลันตัดโทรศัพท์แล้ว ก็พูดตัดพ้อไปว่า  เธอทำไมไปยกโทษให้พวกเขาง่าย ๆ แบบนี้？ 

 คุณอาสองยังไงก็เป็นผู้อาวุโส…….. 

 ถ้าไม่ใช่คุณย่าเอาเรื่องทรัพย์สมบัติมาข่มขู่พวกนั้น เธอคิดว่าพวกเขาจะมาหรือ？ 

ฉินปิงหลันใบ้พูดไม่ออก

เห็นสภาพแล้ว เฉินอีลูบหัวฉินปิงหลันด้วยความเอ็นดู เขาชอบฉินปิงหลันก็ตรงความเป็นคนดีแบบนี้แหละ

หวนคิดอะไรขึ้นมาได้ หัวเราะแบบตัวโกงในละครว่า  เห็นมั้ย เธอแพ้พนันแก่ฉันถึงสองเรื่องเลยนะ 

หนังตาของฉินปิงหลันกระตุกเล็กน้อย

 แล้วคุณจะเอาอะไร ว่ามา！ 

หล่อนยังห่วงอยู่ว่าเฉินอีจะขออะไรที่หล่อนยังไม่พร้อมจะให้ได้ แต่สุดท้ายเฉินอีหอมที่แก้มหล่อนไปทีหนึ่ง แล้วถอยออกไป

 คุณ คุณ คุณ 

ฉินปิงหลันหน้าแดงตลอดไปถึงหู

ถึงแม้หล่อนจะเคยมีอะไรกันกับเฉินอีแล้ว และมีลูกด้วยกันอีก แต่ที่เกิดขึ้นกะทันหันแบบนี้ก็ทำเอาหล่อนตั้งรับไม่ทัน

 อันนี้คือหนึ่งในข้อตกลงที่พนันกัน ยังมีอีกหนึ่งไว้ถึงเวลาค่อยว่ากัน 

 ไปกันเถอะ ไม่งั้นเดี๋ยวอาสองของเธอจะหัวใจวายไปเสียก่อนนะ 

เฉินอีพูดเสียงหัวเราะ

ฉินปิงหลันจึงได้ฝืนใจทำตัวให้อยู่ในอาการสงบ ตามเฉินอีลงไปข้างล่างไปยังเกสต์เฮ้าส์ฝั่งตรงข้าม

 ปิงหลัน ในที่สุดก็รอจนเธอมาได้ 

แม้ว่าการคุยโทรศัพท์กันจบลงไม่กี่นาทีที่ผ่านมา แต่ฉินต้าซานให้รู้สึกเหมือนผ่านไปเป็นวัน รีบเข้ามาอย่างอดรนทนไม่ไหวพูดว่า  ไป ไป รีบไปกัน ฉันขับรถไปส่งเธอที่วังซื่อกรุ๊ปเอง 

 เดี๋ยวก่อน 

เหนือความคาดหมาย เฉินอีขวางฉินต้าซานไว้

 จะทำอะไรของแก？ 

ฉินหวยจือที่อยู่ข้างหลังฉินต้าซาน เห็นเจ้าคนนี้ขวางออกมาก็ให้หงุดหงิดขึ้นมาในทันที

เพราะเห็นตั้งแต่แรกแล้ว ฉินปิงหลันไม่เคยแสดงออกถึงการมีความเห็นใด ๆ มีแต่ไอ้เจ้าเฉินอีคนนี้เล่นกลอยู่เบื้องหลัง ปัญหาก็คือเขาจะรู้ทันก่อนทุกครั้ง โดยเฉพาะเรื่องท้าพนันในตำแหน่งประธานฯ.