สามีเก่าอ้อนรัก - ตอนที่ 302
บทที่ 302 คนประหลาดตามรังควาน
เธอมองไปรอบๆตัว ตอนนี้คือเวลากลางวันแสกๆ ผู้ชายคนนี้คงไม่ถึงกับไม่ฟังเหตุผลต้องการสู้กับตนเองจนตายกันไปข้างใดข้างหนึ่งหรอกใช่ไหม？
เหลือบมองไปด้านข้าง เห็นรถสีดำทองสว่างโชติช่วงอยู่แวบหนึ่ง แค่มองก็รู้ว่าเป็นรถยี่ห้อแพง เสิ่นอีเวยคำนวณราคาในใจ รู้ราคารถคร่าวๆ
หันกลับมามองที่ข้างกาย คือรถสปอร์ตคันเล็กของตนเอง ถึงแม้รถสปอร์ตคันเล็กก็ไม่ได้ดูแย่ แต่รถสีดำทองด้านหน้ามีรอยขีดข่วน ดูไม่เข้ากับตัวรถที่มันวาวอย่างชัดเจน
เสิ่นอีเวยกรอกตามองบนในใจ สถานการณ์เบื้องหน้านี้ ไม่รู้ว่าคนที่ต้องรับผิดชอบแท้จริงแล้วคือใครกันแน่？ผู้ชายที่อยู่ตรงหน้า ทำไมเขาถึงได้มั่นใจว่ารถของเธอชนรถของเขาก่อน？
“ปีนี้ ในป่าไม้มีนกทุกชนิดอาศัยอยู่จริงๆ……”เสิ่นอีเวยกระซิบเสียงเบา เธอใช้ระดับเสียงที่อีกฝ่ายสามารถได้ยินได้ แต่ได้ยินไม่ชัดเจน
เป็นไปตามคาด เกิดความสงสัยในดวงตาของผู้ชายใส่แว่น ：“คุณเสิ่นพูดอะไรหรอครับ？ ถ้าคุณมีข้อคิดเห็นอย่างไร สามารถพูดออกมาได้เลย พวกเราจะได้หาทางออกอย่างตรงไปตรงมา”
เสิ่นอีเวยได้ยินคำนี้ ก็นึกสนุก เธอแสยะปากยิ้มอยากสวยงาม：“ ได้เลย หาทางออกอย่างตรงไปตรงมาใช่ไหม？งั้นฉันจะพูดแล้วนะ มามามา คุณซ่ง คุณมาดูตรงนี้ให้ดีๆ รถของฉันอยู่ตรงหน้าคุณคือความจริง แต่ฉันขับไปตามทางปกติ อยู่ดีดีคุณก็เข้ามาชนตูดรถแสนรักของฉัน ไม่รู้ว่าโดนคุณชนจนได้รับความเสียหายหรือเปล่า แต่ตอนนี้คุณกลับพูดใส่ร้ายว่าฉันต้องรับผิดชอบงั้นหรอ？”
ได้เห็นวิธีที่เสิ่นอีเวยพูดถึง“ตูดรถแสนรัก”ซ่งลู่เหยี่ยนหมดคำพูด เขาอ้าปากค้างเป็นเวลานานโดยไม่พูดอะไรสักคำ
มองเห็นฝั่งตรงข้ามนิ่งอึ้งไป เสิ่นอีเวยรู้สึกได้ใจ ถอดแว่นตากันแดดที่คาดไว้บนหน้าผากออก เธอเปิดผมหน้าม้าเพราะเหงื่อเริ่มออก แล้วเดินเข้าไปใกล้ซ่งลู่เหยี่ยน ：“ คุณดูสิ ดูให้ดีๆ หน้าผากของฉันเป็นแบบนี้เพราะว่าคุณเพิ่งจะขับรถมาชน หน้าผากของฉันเลยโดนโขก บวมเป็นลูกใหญ่ขนาดนี้ ฉันยังไม่ถามหาค่ารักษาจากคุณเลยนะ！คุณกลับมาเป็นฝ่ายเรียกร้องเงินจากฉัน ถ้าคุณต้องการแบบนี้จริงๆ ฉันจะไม่เกรงใจคุณอีกต่อไป ค่ายา ค่าทำขวัญ คุณจ่ายฉันมาก่อน！”
เสิ่นอีเวยกางมือขวาออกแล้วตบเข้ากับมือซ้ายของตนเอง ส่งเสียงดังก้อง ส่งสัญญาณให้ซ่งลู่เหยี่ยนให้เงิน
ซ่งลู่เหยี่ยนมองผู้หญิงเหตุผลเยอะที่อยู่ตรงหน้ากำลังเอามือเท้าเอว โอ้ไม่ นี่คือคุณนายเซิ่ง เขาร้องไห้ในใจ
เขากับหลินอวี้เคยพูดกับประธานเซิ่งนานแล้วว่า วิธีนี้ดูเหมือนง่ายและตรงไปตรงมา แต่อาจจะไม่ได้ผล อย่างไรเสียคนทั่วไปไม่ได้โง่ขนาดนั้น ยิ่งไปกว่านั้นหลังจากที่เขาได้เป็นคนขับรถคนใหม่ของเซิ่งเจ๋อเฉิง หลินอวี้ก็เล่าให้ตนเองฟังเกี่ยวกับเรื่องของคุณนายเซิ่งคนนี้
หลังจากทะเลาะอย่างร้ายแรงกับประธานเซิ่งก็ไปประเทศอังกฤษ อาศัยอยู่สี่ปี และมีลูกสาวหนึ่งคน ตอนนี้กลับมาแล้ว แต่ดูเหมือนจะเปลี่ยนไปเป็นคนละคนโดยสิ้นเชิง
จากคำบอกเล่าของหลินอวี้เขาจึงรู้ว่า แต่ก่อนคุณนายเซิ่งคนนี้ไม่ได้มีบุคลิกที่เข้มแข็งมากมายแบบนี้ ดังนั้นเธอจึงเป็นคนที่มีความอดทนในความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับประธานเซิ่ง แต่ตอนนี้ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป ไม่รู้ว่าคุณนายเซิ่งคนนี้อาศัยอยู่ประเทศอังกฤษสี่ปีพบเจอกับอะไรบ้าง——
ตอนนี้เธอเปลี่ยนไปเป็นคนละคนจนน่าประหลาดใจ เมื่อเธอต้องร้าย เธอสามารถคิดแผนสกปรกออกมาได้ ทักษะนี้ได้รับการปลูกฝังจนสมบูรณ์แบบ
ดังนั้นซ่งลู่เหยี่ยนด้านหนึ่งก็คร่ำครวญว่าเขาไม่มีโชคเสียเลย เพิ่งจะได้เป็นคนขับรถคนใหม่ของประธานเซิ่ง กลับต้องมาพบกับคุณนายเซิ่งที่กลับมา ทั้งสองคนต้องเผชิญหน้ากันอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ และอีกด้านหนึ่งก็ต้องยอมรับบทบาทที่ประธานเซิ่งสั่งวันนี้
เขาจงใจทำให้คุณนายเซิ่งเกิด “อุบัติเหตุ”กับตนเอง หลังจากนั้นก็ผลักความรับผิดชอบให้เธอ แต่ตอนนี้มองดูผลลัพธ์ที่ออกมา เห็นได้ชัดเจนว่าวิธีนี้ใช้ไม่ได้
ซ่งลู่เหยี่ยนคงจะลืมไม่ลงไปตลอดชีวิต ตอนที่ประธานเซิ่งออกคำสั่งในภารกิจนี้ ตอนนั้นหลินอวี้มองเขาด้วยสายตาเห็นอกเห็นใจ
แต่ไม่ว่าจะพูดอย่างไร ภารกิจนี้คือสิ่งที่ประธานเซิ่งมอบให้เขา ถ้าวันนี้ไม่สำเร็จ กลับไปคนที่โดนตำหนิก็คือเขาคนเดียว
ซ่งลู่เหยี่ยนแบะปาก นึกถึงสิ่งที่เจ้านายของตนเองบอกก่อนออกมา：ถ้าเสิ่นอีเวยก้าวร้าวและทำท่าทีหยิ่ง ตนเองจะต้องทำตัวให้ก้าวร้าวและหยิ่งมากกว่าเธอ
ในตอนนี้ เขาเข้าใจอย่างชัดเจน อะไรที่เรียกว่า “คนชั่วมักจะมีคนที่ชั่วกว่ามากำจัด”ประธานเซิ่งนะ ประธานเซิ่ง ทั้งหมดนี้คือบาปกรรมที่ท่านทำ！คิดไม่ถึงว่าการไล่ตามภรรยาของท่านในตอนนี้จะกลายเป็นเรื่องยาก！
นึกถึงตรงนี้ ซ่งลู่เหยี่ยนทำเสียงต่ำ ดวงตาปรากฏความเฉียบคมและความรอบคอบ：“พูดแบบนี้แสดงว่า วันนี้คุณเสิ่นจะไม่ยอมจ่ายค่าชดใช้แน่ๆใช่ไหม？งั้นก็ดี ในเมื่อเป็นแบบนี้ ผมคงทำได้เพียงส่งเอกสารจากทนายของผมให้คุณ”
ซ่งลู่เหยี่ยนรับรู้ถึงอารมณ์ของตนเองให้ตอนนี้ อยู่ดีๆก็รู้สึกว่าตนเองเหมาะสมที่จะแสดงเป็นคนชั่วได้
เสิ่นอีเวยได้ยินคำว่า“เอกสารจากทนาย”หกคำนี้ เธออดไม่ได้เลิกคิ้วขึ้นมาและมองไปยังซ่งลู่เหยี่ยน
เธอคิดในใจ：ทำไมวันนี้ต้องบังเอิญมาเจอกับผู้ชายที่รับมือยากแบบนี้！ถึงแม้เธอจะมีท่าทีไม่ยอมแพ้ แต่ก็คาดไม่ถึงว่าฝั่งตรงข้ามจะกัดไม่ปล่อยแบบนี้ ในวันนี้ ทำไมเธอต้องมาเจอคอยคนตามรังควานแบบนี้ด้วยนะ！
พูดก็พูด หลังจากต้อนรับขับสู้กับคนๆนี้มาเป็นเวลานาน ความอดทนของเสิ่นอีเวยใกล้จะหมดไป ดวงตาคู่สวยของเธอจ้องมอง และพูดว่า：“ก็ได้ ฉันก็ไม่ใช่คนที่จะยอมอยู่เฉยๆ ในเมื่อคุณไม่มีเหตุผลแบบนี้ งั้นพวกเราเรียกตำรวจจราจรดีไหม？ให้ตำรวจจราจรดูว่าเรื่องวันนี้แท้จริงแล้วใครต้องรับผิดชอบ！”
เดิมที่ไม่อยากทำให้กลายเป็นเรื่องใหญ่ เพราะเธอต้องรีบกลับไปอยู่กับเหมียนเหมียนน้อย แต่ตอนนี้ดูแล้วผู้ชายคนนี้ไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา มันคงยากสำหรับเขาที่จะทำให้ความแค้นในใจของเขาหมดไป!
ตอนนี้เธอใช้ชีวิตอยู่ในประเทศ ถึงแม้จะไม่ขัดสน แต่ก็ไม่ได้มีมากมาย อย่างไรเสียก่อนหน้านี้เงินฝากในบัญชีหมดไปหลังจากการเดินทางไปอังกฤษ ตอนนี้เธอต้องทำงานเก็บเงินใหม่
ดังนั้นคิดจะมาหลอกเอาเงินเธอ？ ฝันไปเถอะ！ในใจของเธอคิดคำนวณอย่างรอบคอบ！
ก่อนจะหันไปทิ้งประโยคเจ็บแสบให้กับซ่งลู่เหยี่ยน เสิ่นอีเวยโทรศัพท์หาคุณป้าที่บ้านก่อน
“ฮัลโหล ป้าเจียง พอดีฉันมีเรื่องทางนี้นิดหน่อย วันนี้อาจจะกลับช้า ป้าช่วยฉันหาข้าวเย็นให้เหมียนเหมียนน้อยกินหน่อยนะคะ”
ป้าเจียงในสายคือคนดูแลบ้านของเสิ่นอีเวย เป็นหญิงวัยกลางคนที่มีนิสัยอ่อนโยนมาก เมื่อได้ยินเสิ่นอีเวยพูดว่ามีเรื่อง ก็ถามด้วยความกังวล ：“ไม่เป็นอะไรใช่ไหมคะ？ ร้ายแรงไหม？”
เสิ่นอีเวยพูดอย่างสบายใจ：“ไม่เป็นอะไร แค่บังเอิญเจอกับคนประหลาดตามรังควาน ฉันสามารถจัดการได้ ป้าไม่ต้องกังวล ถ้าในบ้านมีเรื่องอะไรป้าค่อยโทรศัพท์มาหาฉัน！”
ซ่งลู่เหยี่ยน：“……”
เสิ่นอีเวยไม่ได้ลดเสียงเบาตอนพูด ดังนั้นซ่งลู่เหยี่ยนจึงได้ยินทุกอย่างชัดเจน
เป็นอย่างที่คิดไว้ หลินอวี้ไม่ได้พูดผิด คุณนายเซิ่งคนนี้ควรค่าแก่คำว่าฝีปากกล้าจริงๆ