สายเปย์เบอร์หนึ่ง - ตอนที่ 214

แต่บางเรื่องเราก็ไม่มีไฟล์แล้วเหมือนกัน

บทที่214 ราชาหลงมาฆ่า

ในโรงแรม ในห้องน้ำของห้องส่วนตัวมีไอน้ำอบอวล มองผ่านประตูกระจกของห้องน้ำมาเห็นภาพเงาที่เลือนรางสองคน “ตึง!”

ประตูกระจกดึงเปิด หลีเช่าหงเปลือยท่อนบนอยู่ คลุมผ้าเช็ดตัวผืนหนึ่ง อุ้มเลขาฯ สาวคนนั้นเอาไว้ แล้วเดินออกมา

บนตัวทั้งสองคนยังมีหยดเหงื่อไม่น้อย ไอน้ำแพร่กระจายจากบนตัวอย่างรวดเร็ว หายใจหอบนิดหน่อย เห็นได้ชัดว่าเมื่อสักครู่ผ่านศึกใหญ่ที่รุนแรงอย่างมากฉากหนึ่งมาแล้ว

หลังหยิบผ้าเช็ดตัวมาเช็ดตัวให้แห้ง หลีเช่าหงมองทางเลขาฯ สาวที่ทรงเสน่ห์ พูดนิ่งๆ “รอฉันทำเรื่องพวกนี้เสร็จ กลับเยี่ยนจิงไปด้วยกันกับฉัน ฉันพาเธอไปเจอเจ้าบ้านสักหน่อย”

หลีเช่าหงหมุนตัว เดินไปทางหน้ากระจกชมวิว ดวงตาลุ่มลึกมองไปทางป่าเหล็กเส้นเสริมที่เรียงรายหนาแน่นของหู้ไห่ ในฉากค่ำคืนสมบูรณ์แบบภายใต้แสงสีหลายหลาก

เลขาฯ สาวทรงเสน่ห์ตะลึงไปก่อน มองทางหลีเช่าหง ในดวงตาเผยความตกใจออกมา แววตาลึกลงไปมีความตื่นเต้นเตรียมก่อหวอดเผยออกมา……เธอคาดไม่ถึงว่าวันนี้ที่รอมานานมาก เธอคาดไม่ถึงว่าหลีเช่าหงจะตัดสินใจออกมาเร็วขนาดนี้

ขอเพียงเข้าสู่บ้านหลี และคลอดเลือดเนื้อเชื้อไขของหลีเช่าหง ถึงตอนนั้นไม่ว่าหลีเช่าหงจะเจ้าชู้อย่างไร เธอก็สามารถมีตำแหน่งที่เหมาะสมที่บ้านหลีได้เช่นกัน

นี่สิ่งที่คือเธอปรารถนามาตลอด เข้าสู่ตระกูลผู้ดีร่ำรวย การปรากฏตัวของหลีเช่าหงราวกับเป็นชะตาฟ้าลิขิต

เลขาฯ สาวหยิบเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวหนึ่ง เดินไปด้านหลังหลีเช่าหง คลุมบนตัวหลีเช่าหง เอ่ยปากอย่างอ่อนโยน “สามารถโลดแล่นแบบไม่เป็นสองรองใครที่เยี่ยนจิง เทียบกับหู้ไห่แล้วไม่นานก็สามารถแก้ไขได้”

หลีเช่าหงยืนมือไพล่หลัง มองทางฉากค่ำคืนที่มืดครึ้มล้ำลึกนอกหน้าต่าง เผยกลิ่นหายที่กดดันอยู่ สายตาเขาลุ่มลึก ค่อยๆ เอ่ยปากบอก “ไม่เหมือนกัน ฉันต้องการเอาหู้ไห่มาให้ได้……กลายเป็นพระเจ้าที่หู้ไห่”

เลขาฯ สาวทรงเสน่ห์ที่ด้านหลังหลีเช่าหงได้ยินคำพูดนี้ใบหน้างดงามแสดงความตกใจอย่างงุนงง เธอไม่เข้าใจความหมายของหลีเช่าหง

หลีเช่าหงหมุนตัว มองทางเลขาฯ สาวแล้วบอกว่า “ฉันอยากให้หู้ไห่……แซ่หลี! มีเพียงแบบนี้ ถึงจะสามารถสร้างตำแหน่งของฉันที่บ้านหลีได้อย่างมั่นคง ยกเลิกความคิดทุกอย่างที่น้องชายฉันคนนั้นจ้องอยากได้ตำแหน่งหัวหน้าตระกูล”

ตึง!

เลขาฯ สาวคนนั้นได้ยินคำพูดเหล่านี้ของหลีเช่าหง ในที่สุดก็เผยความรู้สึกยากจะเชื่อ ร่างกายซวนเซถอยไปด้านหลังอย่างควบคุมไม่อยู่

เลขาฯ สาวคาดไม่ถึงว่าความทะเยอทะยานของหลีเช่าหงจะมากขนาดนั้น!

ให้หู้ไห่เป็นของตระกูลหลี……ในหัวเซี่ยมีไม่กี่คนที่กล้ามีความคิดแบบนี้ แต่หลีเช่าหงเป็นข้อยกเว้น

ถ้าเป็นคนทั่วไป คงคิดว่าเดิมทีหลีเช่าหงคงเป็นบ้าอย่างแน่นอน ถึงมีความคิดที่พิลึกอัศจรรย์แบบนี้

แต่ว่าเป็นเลขาฯ สาวที่อยู่ข้างกายหลีเช่าหงช่วงเวลาหนึ่ง ในใจกลับสั่นสะเทือน เธอไม่สงสัยความสามารถของหลีเช่าหงสักนิดเดียว

เธอตามหลีเช่าหงมาระยะเวลาหนึ่ง ในใจเหมือนกับกระจก ผู้ชายคนนี้ แต่ไหนแต่ไรไม่เคยทำเรื่องที่มั่นใจ

หลีเช่าหงสามารถพูดคำนี้ออกมาได้ อธิบายได้ว่าเขาก็มีแผนอยู่ในใจ มีความมั่นใจว่าทำได้

ดวงตาเลขาฯ สาวตื่นตระหนก มองทางหลีเช่าหง ริมฝีปากแดงอ้ากว้าง พูดอะไรไม่ออก

เมืองหู้ไห่กับเยี่ยนจิงเป็นเมืองแนวหน้าที่สำคัญที่สุดของหัวเซี่ย……และถ้าหลีเช่าหงสามารถนำหู้ไห่มาได้ ไม่เพียงบ้านหลีก่อกรรมทำเข็ญได้ราบรื่น ต่อให้ทั้งเยี่ยนจิงก็ไม่มีใครมีสิทธิ์มาต่อว่าเขา

เลขาฯ สาวฉลาดปราดเปรียว เธอมองทางหลีเช่าหง ทันใดนั้นเธอมีลางสังหรณ์หนึ่ง……ความทะเยอทะยานของหลีเช่าหงมากเหลือเกิน……หู้ไห่เป็นเพียงแค่หนึ่งในนั้นของเขา เป้าหมายที่ใหญ่กว่าเมืองหู้ไห่พวกนั้นควรเป็นสิ่งที่น่าตื่นตระหนกมากแค่ไหน

หลีเช่าหงสังเกตเห็นสีหน้าที่ตกใจของเลขาฯ สาว จึงหัวเราะนิดหน่อย ถามว่า “ทำไม ไม่เชื่อเหรอ?”

“ไม่ใช่” เลขาฯ สาวดวงตาประกายความสับสนพาดผ่าน กลับสู่ความสงบอย่างรวดเร็ว เผยรอยยิ้มที่อ่อนโยนมีเสน่ห์ออกมา พูดเสียงเบา “คุณฉลาดหลักแหลม สำหรับคุณแล้วเรื่องพวกนี้ล้วนเป็นเรื่องไม่ช้าก็เร็ว”

เลขาฯ สาวพึ่งพูดจบลง ทันใดนั้นเสียงโหยหวนที่เศร้าสลดเสียงหนึ่งก็ดังขึ้นจากด้านนอกโรงแรม ความสงบที่ฉีกขาดช่วงสั้นๆ ดังก้องอยู่ภายในโรงแรมทุกที่

เสียงร้องโหยหวนนี้ลอยเข้ามาในห้องส่วนตัวอย่างชัดเจน ทำให้หลีเช่าหงสีหน้าแข็งทื่อฉับพลัน

ร่างกายเลขาฯ สาวสั่น เสียงร้องโหยหวนนี้ราวกับมาจากขุมที่เก้า ทำให้ในใจเธอแย่จนสับสน

“ปึงๆๆ!”

และในขณะเดียวกันก็มีเสียงเคาะประตูที่เร่งรีบดังขึ้นด้านนอกห้องหลีเช่าหง

“คุณชายใหญ่ครับ รีบเปิดประตู” ด้านนอกเสียงร้องเรียกที่รีบร้อนของลูกน้องหลีเช่าหงดังขึ้น

หลีเช่าหงสีหน้าแหลมคมราวกับดาบ เดินเร็วๆ มาถึงหน้าประตูห้อง เปิดประตูออก ลูกน้องหลายคนพุ่งเข้ามาแล้ว

“เกิดเรื่องอะไรขึ้น?” หลีเช่าหงสอบถามเสียงดุ

ลูกน้องคนหนึ่งสีหน้าซีดขาว “โดนโจมตีกลางดึก มีคนโจมตีพวกเราแล้วครับ”

หลีเช่าหงขมวดคิ้ว “ก็แค่การโจมตีครั้งหนึ่ง ทำเอาพวกนายตกใจถึงขั้นนี้? พวกนายเป็นสมาชิกที่ดีเลิศสุดในองค์กร หรือว่ายังต้านทานการสังหารครั้งหนึ่งไม่ได้เหรอ?”

เสียงลูกน้องมีความสั่นเทา “คุณชายใหญ่ครับ ศัตรูช่างแกร่งเหลือเกิน คนทำงานลับเฉพาะทั้งหมดเข้าไปดักไว้แล้ว พวกเรามารับคุณหลบหนี……”

“อีกฝ่ายมีกี่คนกัน?” หลีเช่าหงขมวดคิ้ว เขาไม่มีทางเดาได้ว่าอีกฝ่ายต้องมีคนมากเท่าไร ถึงทำให้ลูกน้องกลุ่มนี้ของตนเองต้านทานไม่ไหว

“หนึ่ง……หนึ่งคนครับ” ลูกน้องพูดเสียงสั่น

ซู่!

หลีเช่าหงสีหน้าแข็งตัวทันใด ชั่วขณะนั้นแววตาเปลี่ยนไปหนาวเหน็บอย่างยิ่ง

“นายว่าอะไรนะ คนเดียว?” หลีเช่าหงสีหน้ามืดครึ้มดั่งน้ำ ดึงคอเสื้อของลูกน้องไว้แล้ว

“เขาแกร่งจนยากจะนึกถึงครับ” ลูกน้องอธิบายเสียงสั่น “พวกเราไม่เคยเจอมาก่อน คนที่แกร่งขนาดนี้”

หลีเช่าหงท่าทางเปลี่ยนไป คนพวกนี้ที่เขาพามาจากเยี่ยนจิงด้วยล้วนเป็นผู้โดดเด่นในบุคคลทำงานลับเฉพาะ แต่ละคนฝีมือองอาจห้าวหาญ……ผลสุดท้ายมือสังหารที่มาในคืนนี้ยังแกร่งกว่าพวกเขาเสียอีก……นั่นเป็นการมีตัวตนที่สอบได้อันดับต้นๆ ของมือสังหารต่างประเทศอย่างแน่นอน

ดวงตาหลีเช่าหงประกายอึมครึมไม่สงบ เขากำลังค้นหาในสมองอยู่ไม่หยุด คาดไม่ถึงว่าใครจะจ้างวานมือสังหารที่เหนือขึ้นคนนั้นมาฆ่าตนเองได้

ถึงระดับมือสังหารที่เหนือขั้นคนนั้นมักจะไม่ลงมือง่ายดาย ปกติมีเพียงบุคคลยิ่งใหญ่ออกหน้าขอร้องและได้รับค่าตอบแทนมหาศาล……ถึงจะทำให้มือสังหารพวกนั้นขายชีวิตให้

หลีเช่าหงอยู่ที่เยี่ยนจิง ถึงแม้จะมีสร้างศัตรูไม่น้อย แต่หลีเช่าหงเข้าใจดีมากว่าตนเองจะไม่ผิดใจเจ้านายใหญ่เหล่านั้นของเยี่ยนจิง

“ตามฉันไปดูหน่อย” หลังคิดครู่หนึ่ง หลีเช่าหงตัดสินใจออกมา

ด้านนอกโรงแรม เฉินเป่ยยืนอยู่ที่เดิม และบอดี้การ์ดแต่ละคนกรูกันมาจากด้านในโรงแรม ล้อมรอบเฉินเป่ยเป็นวง

เฉินเป่ยมือเปล่า แต่บอดี้การ์ดพวกนี้ ในมือถือปืนพกสีดำทั้งหมด แพร่กระจายความหนาวเหน็บดุร้าย

ปากกระบอกปืนสีดำแต่ละอันเล็งเฉินเป่ยไว้ บรรยากาศหยุดชะงักในอันตราย เต็มไปด้วยกลิ่นดินปืนที่เข้มข้น

สีหน้าบอดี้การ์ดแต่ละคนเย็นเฉียบ ขอเพียงเฉินเป่ยกล้าขยับมั่วๆ จะต้องมีห่ากระสุนปืนนองเต็มพื้น ปกคลุมเขาไว้ แวบเดียวมันก็จะกลายเป็นตะแกรง

และเฉินเป่ยยืนอยู่ที่เดิม เรียบเฉยอย่างผิดปกติ ลูกตาคู่นั้นสงบอย่างมาก สงบจนทำให้คนรู้สึกว่าแปลกประหลาดอยู่บ้าง ในสายตาประกายแสงเย็นฆ่าปราบปราม

เวลานี้……เขาไม่ได้เป็นอันธพาลข้างถนนคนนั้นอีกต่อไป……เขากลายเป็นหลงที่มาฆ่าปราบปราม ฆ่าสังหารนองเลือดโรงแรมแห่งนี้

สาเหตุไม่มีอย่างอื่น หลีเช่าหง……เกือบทำให้หลีชิงเยียนมีอันตรายถึงชีวิต

ภายใต้การปกคลุมของแสงยามค่ำคืน แรงอาฆาตแค้นเฉินเป่ยเต็มไปทั่วพื้นที่ว่างเปล่า ทำให้ที่ว่างเปล่าล้วนแล้วแต่สั่นไหว

“ตึกๆๆ ……”

ฝีเท้าชุดหนึ่งค่อยๆ ดังกังวาน ภาพเงาคนหนึ่งปรากฏตัวหน้าประตูโรงแรม

หลีเช่าหงกับเลขาฯ สาวคนนั้นถูกลูกน้องหลายคนอารักขาอยู่ กำลังเดินออกมาแล้ว

และหลังจากหลีเช่าหงปรากฏตัว กวาดสายตาไปตกบนตัวของเฉินเป่ยแล้วหดตัวฉับพลัน

ความดุเดือดในดวงตาของหลีเช่าหงเลือนหายไปในกลีบเมฆ ถูกความตกใจเข้าแทนที่จนหมด

ถึงแม้เฉินเป่ยจะใส่ชุดดำ ใบหน้ามีผ้าดำปิดไว้ แต่รูปร่างของเฉินเป่ยนั้น หลีเช่าหงคุ้นเคยเหลือเกิน เขาจะลืมรูปร่างของเฉินเป่ยได้อย่างไรกัน

รูปร่างของเฉินเป่ยประทับตราอยู่ในสมองของหลีเช่าหงอย่างลึกซึ้ง และเวลานี้ในใจหลีเช่าหงตะลึง……เพราะคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขา รูปร่างเหมือนกันกับเอ๋อตงเฉินเลย เรียกว่าแกะออกมาจากพิมพ์เดียวกันอย่างยิ่ง

หลีเช่าหงเกือบหลุดปากออกมา ตะโกนชื่อของเฉินเป่ยออกไป แต่ทันใดนั้นตาคู่นั้นของเขาหดลง ท่วงท่าของคนตรงหน้า สายตา ช่างแตกต่างกับเฉินเป่ยโดยสิ้นเชิง

ถ้าบอกว่าเฉินเป่ยเป็นพวกชอบเนียนคนหนึ่ง คนที่อยู่ตรงหน้าหลีเช่าหงนั้นก็คือปลายมีดที่แหลมคมไม่ผ่านการใช้งาน

“แกเป็นใคร” หลีเช่าหงมองทางเฉินเป่ย น้ำเสียงลุ่มลึก “ใครส่งแกมาฆ่าฉัน”

“ราชาหลง” เฉินเป่ยน้ำเสียงสงบ เผยความหมายหนาวเย็น

พอเฉินเป่ยเอ่ยปาก ทำให้หลีเช่าหงท่าทางแข็งทื่อ สีหน้าซีดขาวทันที

บอดี้การ์ดมากมายที่อยู่ในเหตุการณ์ อาจเป็นไปได้ที่จะไม่มีเคยได้ยินราชาหลง แต่กับหลีเช่าหงยังดังสะเทือนราวกับฟ้าผ่าไปตั้งแต่แรก สำหรับชื่อนี้ ไม่รู้จะคุ้นเคยอย่างไรดี

ราชาหลง……นี่คือการมีตัวตนที่เขาต้องการปรารถนา

ถึงแม้เขาจะอยู่ที่เยี่ยนจิง ศักยภาพในอนาคตยังไม่สามารถวัดได้ว่ามากแค่ไหน ยากที่จะจินตนาการ แต่เทียบกับราชาหลงแล้ว นี่คือความต่างของหิ่งห้อยกับพระจันทร์สว่าง

“ราชาหลง? เป็นไปไม่ได้ แกเป็นเขาไม่ได้” หลีเช่าหงสีหน้าคาดไม่ถึงแบบนั้นอีกครั้ง ตกใจขนาดนั้น เขามองทางเฉินเป่ย สั่นเทาไปทั้งตัว

คนด้านหน้าเรียกตัวเองว่าราชาหลง……ถ้าเป็นราชาหลงจริง……อย่างนั้นเวลานี้เขาปรากฏตัวที่นี่ เกรงว่าอยากให้ทั้งหัวเซี่ยต้องวุ่นหนัก ไม่มีทางสงบสุข

หลีเช่าหงมองทางสายตาของเฉินเป่ย ซึ่งเต็มไปด้วยความตื่นตกใจสั่นสะท้าน……เขาเคยอ่านตัวอย่างที่เกี่ยวกับราชาหลง……ไม่มีสักอันที่ไม่ใช่การกระทำสะเทือนขวัญที่ล้มล้างโลก

และตอนนี้ราชาหลงมาฆ่าด้วยตนเอง……สำหรับคนนับไม่ถ้วนนี่คือเกียรติและโชคดีของเขา

“เป็นไปไม่ได้” ทันใดนั้นหลีเช่าหงหัวใจสั่น ส่ายหน้าทันที มองทางเฉินเป่ยพลางตะคอกเสียงดุ “เป็นไปไม่ได้ที่แกจะเป็นราชาหลง”

เสียงหลีเช่าหงเรียบมีพลัง เผยความหมายยืนหยัด เขาเชื่อการตัดสินของตนเอง คนที่อยู่ตรงหน้าไม่อาจเป็นราชาหลงในตำนานได้อย่างเด็ดขาด!