หนึ่งกำเนิดสองสมบัติ : รักแสนหวานของมหาเศรษฐี - ตอนที่ 51

ตอนที่ 51 น่าหลงใหล

หยุนซือซือทำตามสัญชาตญาณของเธอ มือของเธอเกาะไหล่เขาไว้แน่น

ราวกับว่าเลือดและกระดูกของพวกเขาผสานเข้าด้วยกันอย่างมบูรณ์ ทั้งคู่แนบชิดสนิทสนมโดยไม่มีช่องว่างระหว่างพวกเขา

เขากระแทกเธอเข้ากับกำแพงเย็นและหยุนซือซือก็ส่งเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดโดยไม่ได้อัตโนมัติ มู่หย่าเจ๋อก้มศีรษะลงจับริมฝีปากของเธอและสำรวจด้านในของปากเธอด้วยปลายลิ้นของเขา

ในช่วงเวลานั้นเรายกย่องความบริสุทธิ์และสติปัญญาของพระเจ้าได้เท่านั้น

เขาสร้างผู้ชายให้แข็งแกร่งและเย้ายวน สร้างผู้หญิงให้อ่อนโยนและสวยงาม

ความลงตัวระหว่างชายและหญิงเกิดขึ้นจากที่นี่

มู่หย่าเจ๋อจับแก้มของเธอไว้แน่นดูเหมือนต้องการให้เธอรู้ว่าเขาจงใจหยาบกับเธอ พูดง่ายๆว่าเขาไม่อ่อนโยนเลย

เขาต้องการให้เธอตื่นตัวมากขึ้น จะดีกว่าถ้าเธอมีสติอย่างสมบูรณ์เพื่อเธอจะได้พิจารณาให้ดีว่าเขาเป็นใครและเขาจะเป็นเจ้าของเธอได้อย่างไร

เขาเกลียดผู้หญิงคนนี้ถึงแก่นแท้

เขาเกลียดความเหลาะแหละของเธอ

ถ้าเขาไม่ปรากฏตัวให้ทันเวลา คืนนี้จะเกิดอะไรขึ้นในห้องนี้?

ถ้าไม่ใช่เขาที่อยู่ตรงหน้าเธอตอนนี้เสน่ห์ของเธอจะเบ่งบานไปถึงชายอื่นงั้นเหรอ?

เพียงแค่นึกถึงมันก็ทำให้เลือดของเขาเดือดอย่างไม่สามารถควบคุมได้

เขาจับสะโพกนุ่มเธอและกัดริมฝีปากของเธออย่างไร้ความปราณี

เธอไม่ใช่สาวพรหมจารีอีกต่อไปและยิ่งไปกว่านั้นร่างกายของเธอก็ไม่ได้ด้อยพัฒนาเหมือนเมื่อหกปีก่อนอีกต่อไป หลังจากผ่านการเลี้ยงลูกหุ่นของเธอก็มีพัฒนาการที่ดีขึ้นเรื่อย ๆ

ความก้าวร้าวของเขาสร้างความเจ็บปวดให้กับหยุนซือซือ เธอไม่สามารถควบคุมตัวเองได้และส่งเสียงครางเบา ๆ ออกมา เธอแทบจะขาดออกซิเจนจากการโจมตีที่รุนแรงของเขา

มือเล็ก ๆ ของเธอเกาะคอเขาแน่น ในขณะที่เธอจมดิ่งลงไปด้วยความสุข ริมฝีปากของเธอลูบไล้ติ่งหูของเขาลมหายใจอันเย้ายวนของเธอใกล้เคียงกับใบหูของเขา จนแทบจะทำให้เขาอดไม่ได้!

ไอ้ผู้หญิงคนนี้!

เธอเป็นปีศาจผีเสื้อที่ปลอมตัวเป็นมนุษย์เช่นเดียวกับนางบำเรอชั่วร้ายที่นำพาอาณาจักรต่างๆไปสู่ความพินาศในสมัยโบราณ

การเคลื่อนไหวของเขาก้าวร้าวมากขึ้น หยุนซือซือเจ็บปวดมากจนเธอหอบ เธอพยายามผลักไหล่ของเขาออกไปโดยไม่รู้ตัวและเตือนเขาด้วยเสียงแผ่วเบาว่า “อย่านะ! คุณกำลังทำร้ายฉัน”

“ ว่าไงนะ! นี่ไม่ใช่สิ่งที่เธอต้องการเหรอ?”

มู่หย่าเจ๋อแสยะยิ้มและยิ่งไม่ถูกควบคุม ความแข็งแกร่งของเขาไม่ได้ลดลงเลยแม้แต่น้อย

มันเจ็บปวด แต่ในที่สุดความเจ็บปวดก็จากไฟที่แผดเผาในร่างกายของพวกเขาทำให้ชา

ความกระสับกระส่ายที่ไม่คาดคิดกระตุ้นทุกส่วนของร่างกายอย่างไม่สามารถควบคุมได้

ค่อนข้างทำอะไรไม่ถูกเธอเกาะติดเขาแน่นกว่าเดิม น้ำตาไหลลงมาและดวงตาใสของเธอก็ถูกปกคลุมไปด้วยหมอก

มันเละเทะ!

พวกเขาอยู่ในสภาพยุ่งเหยิงจนทุกอย่างในการมองเห็นของเธอพร่ามัว เธอทำได้เพียงทำตามสัญชาตญาณและความต้องการของเธออย่างต่อเนื่อง

เธอเสียตัว…

เขาจับเธออย่างมั่นคงในขณะที่เขาอดทน เขาก้าวไปยังขั้นตอนต่อไปอย่างอดทนราวกับว่าเขากำลังแกล้งเธออย่างตั้งใจ

มือของเขาจับกรามของเธอ เขากัดริมฝีปากล่างของเธออย่างโกรธเกรี้ยวและยิ้มอย่างร้าย ๆ “อยากคิดแก้ปัญหาด้วยตัวเองใช่ไหม?”

ทั้งสองเผชิญหน้ากันด้วยความสนิทสนม มันเป็นความรู้สึกที่เหนือกว่าการเปรียบเทียบ เธอสูญเสียทุกอย่างทันทีแม้แต่ตัวตนของเธอ

การหายใจของเธอค่อยๆเร็วขึ้นเมื่อจิตใจอยู่ในความเพ้อเจ้อ ตามสัญชาตญาณของเธอเธอจับไหล่ของเขาด้วยแรงทั้งหมด…

จนถึงขีดสุด

รู้สึกราวกับว่าความว่างเปล่าในตัวเธอถูกเติมเต็มในครั้งเดียว ความรู้สึกลุ่มหลงเหมือนคลื่นทะเลซัดเข้ามาอย่างกะทันหัน

เธอพยายามยกศีรษะขึ้นอยู่ครูหนึ่งและคิ้วขมวดก่อนจะจมดิ่งลงไปอีกครั้ง

ร่างกายของเธอฟื้นตัวได้ดี ตลอดหกปีที่ผ่านมาร่างกายของเธอไม่เคยถูกใครแตะต้องแม้แต่ครั้งเดียว ทุกอย่างดีอย่างไม่มีเหตุผล

ภายใต้อิทธิพลของทธิ์ยา ทุกอย่างอยู่ในความสับสนวุ่นวาย

มู่หย่าเจ๋อบีบคอแน่นและขบริมฝีปากของเธอ

ทั้งสองดูเหมือนถูกล้อมรอบด้วยเปลวไฟที่รุนแรง

เหงื่อเย็นของชายคนนั้นหยดลงมาอย่างต่อเนื่องทำให้ขนตาหนาและดำของเธอชื้น

พวกเขาหลอมรวมเข้าในอ้อมกอดของกันและกันอย่างสมบูรณ์แบบ

ทั้งห้องเต็มไปด้วยตัณหา…