หนุ่มเศรษฐีลึกลับ - ตอนที่ 518

บทที่ 518 ดาราดังหยางฉุนฉุน

เมื่อลู่เสี้ยงหยางไม่ได้รับข่าวสารที่เป็นประโยชน์จากหวังเสว่ จึงตัดสายทิ้ง

หวังเสว่ให้คำมั่นกับลู่เสี้ยงหยาง ว่าภายในหนึ่งเดือน เธอจะปิดคดีนี้

ลู่เสี้ยงหยางเก็บโทรศัพท์ เตรียมตัวฝึกวิชานรกอมตะ แต่ในเวลานี้เอง โทรศัพท์ในกระเป๋าดังขึ้น เมื่อหยิบออกมาดูก็พบว่าเป็นสายที่มาจากถังหลง “ถังหลงมีอะไร?”

ถังหลงกล่าวอย่างดีอกดีใจ “พี่ใหญ่ ผมมีเรื่องจะรายงาน”

“ว่ามาเลย” ลู่เสี้ยงหยางพยักหน้า ต้องเป็นข่าวดีแน่

เป็นไปตามคาดถังหลงกล่าวอย่างตื่นเต้น “พี่ใหญ่ ผมทำตามคำสั่ง ซื้อเกาะที่ไห่ตง เกาะนี้เป็นเกาะที่พี่หมายปอง คือเกาะนกนางแอ่น ตอนนี้เราสามารถสร้างสำนักฉางเซิงของเราได้แล้ว”

เมื่อได้ยินอย่างนั้น ลู่เสี้ยงหยางหัวเราะออกมา “ไม่เลว ทำดีมาก”

ทีแรกสถานที่ตั้งของสำนักฉางเซิงอยู่ที่ปินเหอ แต่ลู่เสี้ยงหยางคิดว่าปินเหอเล็กเกินไป จะไม่เป็นประโยชน์ในการพัฒนาสำนักฉางเซิงในอนาคต เพื่อเส้นทางในอนาคต ลู่เสี้ยงหยางจึงย้ายสำนักฉางเซิงไปที่ไห่ตงแทน

ยังไงเจียงหนานไม่ได้เป็นเพียงศูนย์กลางของมณฑล แถมยังเป็นหัวต่อระหว่างมณฑลหูเป่ย มณฑลหนานเป่ย และมณฑลซูเจียงอีกด้วย ซึ่งเป็นพื้นที่ทำเลทองที่มีผลประโยชน์มาก

หากเป็นไปได้ด้วยดี สำนักฉางเซิงสามารถครอบครองสามมณฑลนี้ ยึดครองพื้นที่เจียงหนานของหวาเซี่ย

ที่มากไปกว่านั้น ก่อนหน้านี้ลู่เสี้ยงหยางได้ตรวจเช็กฮวงจุ้ยของไห่ตง ฮวงจุ้ยของไห่ตงถูกรวบรวมเอาไว้ที่เกาะนกนางแอ่น

เพราะงั้นลู่เสี้ยงหยางได้กำชับถังหลงเอาไว้ หากเป็นไปได้ นำเกาะนกนางแอ่นมาให้ได้เพื่อสร้างเป็นที่พำนักของสำนักฉางเซิง

นี่ไง ถังหลงมาแจ้งข่าวดีแล้ว

แต่ดีใจก็ส่วนดีใจ ถังหลงทำหน้าเศร้าในภายหลัง “เพื่อเกาะนกนางแอ่น เราเสียไปเป็นหลายหมื่นล้าน”

หมื่นล้านมีตัวเลขสูงเกินไป แต่ก็อยู่ในความคาดหมายของลู่เสี้ยงหยาง

แถมเกาะนกนางแอ่นยังรวบรวมพลังงานฮวงจุ้ยเอาไว้ การได้มาด้วยราคานี้ถือว่าคุ้มค่าแล้ว

เมื่อคิดได้อย่างงั้น ลู่เสี้ยงหยางจึงปลอบใจถังหลง “เงินสำหรับเราเป็นเพียงตัวเลข ที่สำคัญคือใช้มันให้เกิดประโยชน์”

ถังหลงพยักหน้ารับ หัวเราะเสียงดัง “ดีที่พี่ใหญ่ไม่ขาดแคลนเรื่องเงินทอง ไม่เช่นนั้นเราคงไม่มีปัญหาหาเงินจำนวนหมื่นล้านมาเพื่อซื้อเกาะนกนางแอ่นแน่”

บอกตามตรง คนที่รู้ว่าเกาะนกนางแอ่นมีฮวงจุ้ยที่ดีเยี่ยมนั้นไม่มาก แต่ผู้ที่มีความสามารถที่นำเงินหมื่นล้านออกมาเพื่อซื้อเกาะนกนางแอ่นนั้น น้อยยิ่งกว่าน้อยเสียอีก

ผู้ที่ติดอันดับความร่ำรวย พวกที่มีทรัพย์สินมูลค่าหมื่นล้าน แต่พวกเขาใช้จ่ายขั้นสูงได้แค่หลักพันล้านเท่านั้น

แม้พวกเขาจะบอกว่าสามารถกัดฟันสู้เพื่อลงทุนอสังหาริมทรัพย์เป็นหลักหมื่นล้านได้ แต่พวกเขากลับไม่ใจแข็งมากพอที่จะทำแบบนั้น

แต่ลู่เสี้ยงหยางต่างออกไป ตอนนี้เขามีบริษัทชั้นนำอย่างเฟยหยางกรุ๊ป หยูเม่ยหยินกรุ๊ป ร้านอาหารรอยเอิลเบอร์หนึ่ง และอสังหาริมทรัพย์หลงเซิน ลู่เสี้ยงหยางมีรายรับต่อวันหลายร้อยล้าน เพราะงั้นหมื่นล้านสำหรับเขาเป็นแค่เรื่องเล็กน้อย

ลู่เสี้ยงหยางหัวเราะ “โอเค เลิกเยินยอได้แล้ว ฉันจะเอาให้แกร้อยล้าน แกไปจัดการสำนักฉางเซิงให้เรียบร้อย”

หลงถังกล่าว “ได้ครับพี่ใหญ่ ขอเพียงมีเงินมากพอ ผมรับรองว่าจะทำให้เกาะนกนางแอ่นเป็นราชวังที่ใหญ่โต”

“อืม” ลู่เสี้ยงหยางพยักหน้ารับ หลังจากนั้นเขากำชับถังหลงอีกหลายประโยค ก่อนที่จะตัดสายทิ้ง และโอนร้อยล้านให้กับถังหลง

ลู่เสี้ยงหยางเก็บโทรศัพท์ ก่อนที่จะเข้าสู่การฝึกวิชานรกอมตะ

เวลาแห่งการฝึกฝนช่างผ่านไปอย่างรวดเร็ว เพียงแค่ชั่วพริบตาเวลาหนึ่งวันก็ผ่านไป

ลู่เสี้ยงหยางออกจากการฝึกฝน ก็ปาเข้าไปหัวค่ำแล้ว

เขามองเวลา ก่อนที่จะหัวเราะออกมา ได้เวลาทำอาหารแล้ว

แต่ในตอนนี้เองเขาได้รับข้อความหนึ่ง เย่สวนเป็นคนส่งมา เย่สวนบอกกับเขาว่า คืนนี้จะไปเดินเล่นกับเพื่อนสนิทโอหยางรั่วสุ่ย ไม่กลับมาทานอาหารที่บ้าน ให้เขาทานคนเดียว

ลู่เสี้ยงหยางยักไหล่อย่างไร้หนทางเตรียมลงมือทำอาหาร แต่โทรศัพท์กลับดังขึ้นเสียก่อน

เมื่อยกขึ้นมาดูก็พบว่าเป็นสายที่ทำให้เขาต้องประหลาดใจ

สายจากชิวรั่วหาน

ช่วงนี้เธอเงียบหายไป ไม่ได้ติดต่อเขาเลย ไม่รู้ว่าวันนี้เธอติดเขามีเรื่องอะไรกันแน่?

เขากดรับสาย ก่อนกล่าวด้วยรอยยิ้ม “รั่วหาน มีอะไร?”

ชิวรั่วหานกล่าวอย่างดีอกดีใจ “พี่เขย คืนนี้มีคอนเสิร์ตของดาราดังหยางฉุนฉุน ฉันซื้อบัตรมาสองใบ จะไปกับฉันไหม?”

ลู่เสี้ยงหยางเงียบไป เมื่อได้ยินอย่างนั้น บอกตามตรง เขาไม่มีความสนใจต่อคอนเสิร์ตหรือดารา จึงคิดจะปฏิเสธ แต่ชิงรั่วหานไม่ให้โอกาสเขาได้ทำแบบนั้น “พี่เขยฉันรู้ว่าพี่ต้องตกลงไปกับฉัน ฉันจะไปรับพี่เดี๋ยวนี้”

“….” ลู่เสี้ยงหยางไร้คำพูด

ชิวรั่วหานพูดมาขนาดนี้แล้ว ไม่อยากทำให้เธอกร่อย จึงตอบตกลงเธอไป “โอเค”

“พี่เขย ฉันรู้ว่าพี่ดีที่สุดแล้ว และเอ็นดูฉันที่สุด ฉันรักพี่จัง จุ๊บ มาหอมแก้มสักที” ชิวรั่วหานกล่าวด้วยความตื่นเต้นดีใจ

ลู่เสี้ยงหยางปวดขมับ ไม่กล้าต่อคำกับชิวรั่วหาน เธอจะได้ไม่พูดอะไรที่เกินเลยไปมากกว่านี้

หลังวางสาย เขารออยู่30นาที ชิวรั่วหานก็ขับรถมาถึง

หลังจากที่ลู่เสี้ยงหยางขึ้นไปนั่งบนรถ ชิงรั่วหานก็ออกรถทันที มุ่งตรงไปที่หอศิลปะแก่งปินเหอ

คอนเสิร์ตของหยางฉุนฉุนถูกจัดขึ้นที่นี่

หลังครึ่งชั่วโมง ชิวรั่วหานและลู่เสี้ยงหยางก็มาถึงที่จนได้

หอศิลปะของเหอปินมีขนาดใหญ่ ที่สามารถบรรจุจำนวนคนได้เกือบ5แสน

หอศิลปะของปินเหอเพิ่งถูกสร้างเสร็จเมื่อครึ่งปีที่แล้ว เฟยหยางกรุ๊ปก็ได้บริจาคทุนด้วย ตอนนี้เฟยหยางกรุ๊ปเป็นหนึ่งในหุ้นส่วนใหญ่ของหอศิลปะแห่งนี้

ตอนนี้ หอศิลปะที่กว้างใหญ่เต็มไปด้วยผู้คน เก้าอี้ทุกตัวเกือบจะถูกจับจ้องจนหมด

ดูเหมือนว่าหยางฉุนฉุนจะมีเสน่ห์อยู่ไม่น้อยเลยนะ

ชิวรั่วหานนี่ก็กล้าใช้เงิน เธอซื้อบัตรที่นั่งที่อยู่ใกล้ที่สุด ตามที่เธอบอก ทุกที่นั่งในนี้ราคาหลักหมื่น

ลู่เสี้ยงหยางอดเอ็ดไม่ได้ ชิวรั่วหานนี่ใช้ไม่ได้เอาเสียเลย

ในขณะที่นั่งรอคอนเสิร์ตเริ่ม ชิวรั่วหานเล่าเรื่องราวของหยางฉุนฉุนให้กับลู่เสี้ยงหยางฟัง

“พี่เขย พี่รู้อะไรไหม หยางฉุนฉุนมีชื่อเสียงมากในด้านการร้องเพลง หนึ่งปีก่อนที่ดังจากรายการหนึ่ง หลังจากนั้นก็มีชื่อเสียงมาเรื่อย ครึ่งปีที่แล้วเธอดังด้วยเพลงความดิดถึง และได้รับตำแหน่งราชินีเสียงเพลงไปเรียบร้อย”

“ตอนนี้เธอจัดคอนเสิร์ต เห็นว่าได้รับการเชื้อเชิญจากประธานคัยไท่กรุ๊ปมีข่าวออกมาว่า หลังคอนเสิร์ตในคืนนี้ หยางฉุนฉุนจะเซ็นสัญญากับคัยไท่กรุ๊ปอย่างเป็นทางการ”

เมื่อได้ยินอย่างนั้น ลู่เสี้ยงหยางเกิดความสงสัย คัยไท่กรุ๊ปเป็นบริษัทของไอ้เศษเดนหูคัยไท่ไม่ใช่หรือไง ช่วงนี้เขาต่อกรกับเฟยหยางกรุ๊ปมาโดยตลอด

แถมประธานคัยไท่กรุ๊ปอย่างหูคัยไท่ถูกเขาสั่งสอนที่ห้องน้ำเมื่อสามเดือนก่อน

ตอนนี้เขาฉี่รดใบหน้าของเขา แถมยังกดหัวเขาให้ดื่มน้ำฉี่อีก แค่นึกย้อนกลับไปก็ตื่นเต้นแล้ว