อัจฉริยะตัวน้อยกับคุณพ่อสุดโฉด - ตอนที่ 45+46

ตอนที่ 45 จะจัดการคุณลุงที่ไม่ดียังไงดี

“คนสวย เธอชื่อว่าอะไรเหรอ? ทำไมฉันรู้สึกพวกเราเหมือนเคยเจอกันมาก่อนเลย” หมิ่นลี่เชื่อความรู้สึกของตัวเองมากนัก

ท้ายที่สุด ผู้หญิงที่สวยที่พบเจอด้านนอก สามารถพบเห็นได้ทุกที่ แต่ใช้ว่าจะมีสักกี่คนกันที่จะทำให้เขานั้นประทับใจได้

ความประทับใจของเขานั้นเกิดขึ้นในช่วงที่เพิ่งออกจากโรงเรียน และได้เห็นผู้หญิงคนนึง เขาทั้งเหลือบมองเธอและเฝ้าดูอยู่หลายครั้ง จนได้รับรู้ว่านิสัยของผู้หญิงคนนั้นตรงกับสไตล์ที่เขาต้องการมากนัก

อย่างไรก็ตาม ในเวลานั้นผู้หญิงคนนั้นดูเหมือนจะมีชื่อเสียงในฐานะเจ้าหญิงดอกไม้ ซึ่งเขาก็ทำได้แค่ถอนหายใจออกมาแค่อย่างเดียว

“หยางหยางหน่วนหน่วน พวกเราไปกันเถอะ” อันโหรวไม่สนใจเขาอีกต่อไป ก่อนจะจับมือลูกของเธอทั้งสองแล้วก้าวเดินไปข้างหน้าต่อ

หมิ่นลี่ปฏิเสธที่จะยอมแพ้ ก่อนจะพุ่งตัวไปข้างหน้าเพียงแต่ขยับตัวมากจนเกินไป ส่งผลให้แว่นของอันโหรวร่วงหล่นไปบนพื้น

เสียงดังแกร่ก ดังขึ้น

ซึ่งนั้นทำให้เขาได้เห็นใบหน้าที่แท้จริงของเธอเข้า….

แม้ว่าจะไม่ได้แต่งหน้า แต่ใบหน้าที่ราวกับหิมะ รูปม่านตาที่ดกดำ ริมฝีปากที่แดงก่ำนุ่มลึก ผมสีดำที่ยาวสลวย ล้วนแล้วเป็นความงามที่น่าทึ่งมากนัก

ช่วงเวลานั้นเองหมิ่นลี่ก็พลันนึกขึ้นมาได้ ไม่แปลกใจนักทำไมเขาถึงได้ดูคุ้นเคยมากนัก

อันหยางหยิบแว่นกันแดดสีดำขึ้นมา ก่อนจะหันไปรอบ ดวงตาของเขานั้นเต็มไปด้วยความเย็นชา ส่งผลให้หมิ่นลี่รู้สึกกระวนกระวายใจอย่างบอกไม่ถูก เมื่อเห็นท่าทีเช่นนั้นเขาก็รู้สึกหวาดกลัวภายใต้ดวงตาเล็กๆของเขา?

แต่เมื่อมองไปแล้ว เขาก็รู้สึกมีบางอย่างผิดปกติ กลิ่นอายนี่มันช่างดูคล้ายกับจิ่งเป่ยเฉินมากนัก….

ทันใดนั้นเอง หมิ่นลี่ก็รู้สึกอยากจะถอดแว่นกันแดดออกจากใบหน้าของเด็กตัวเล็ก

เพียงแต่ว่า ตอนนี้เขานั้นมีเรื่องที่ต้องทำก่อน

หมิ่นลี่มองไปที่อันโหรว และยิ้มออกมาอย่างชั่วร้าย และเอ่ยออกไปว่า “ผมรู้จักคุณ”

อันโหรวรู้สึกตกใจเล็กน้อย เมื่อครู่เขาเห็นใบหน้าที่แท้จริงของเธอ ปากก็พลางบอกว่ารู้จักเธอเสียได้

เป็นไปได้ยังไง?

ครั้งแรกที่เธอได้พบเห็นหมิ่นลี่ก็อยู่ที่โรงแรมไค่ฮั่ว แต่ในตอนนั้นก็แต่งหน้าน่าเกลียดมากนัก

ถ้าหากไม่ใช่เพราะว่าเสียงดังอันเป็นเอกลักษณ์ เกรงว่า เธอก็คงจำเขาไม่ได้แน่ๆ

“แน่นอนว่าคุณไม่รู้จักผมหรอกนะ” หมิ่นลี่เงยคางขึ้นบนใบหน้า พร้อมพลางหัวเราะอย่างมีชัย “แต่ทว่า ผมเห็นคุณที่อยู่ใกล้ๆถนนเซียงเจียง มันช่างดูงดงามมากนัก แต่คิดไม่ถึงเลยว่าจะได้พบเธออีกครั้งนึง”

อันโหรวมองหน้าเขาอย่างระมัดระวัง พร้อมกับเลิกคิ้วขึ้นมาเล็กน้อย และพูดไปว่า “ถนนเซียงเจียง?”

ห้าปีก่อนหน้านั้น เธอมักจะเดินจับมือกับโอวหยางลี่ที่ถนนเซียงเจียง เพียงแต่ว่าตอนนั้นทำไมเขาถึงเห็นได้ล่ะ?

“เพียงแต่ว่า ตอนนั้นน่ะ รู้สึกได้ว่าข้างหลังเธอมีชายหน้าขาวตัวเล็กๆอยู่ด้วย คงเป็นแฟนเธองั้นสินะ” หมิ่นลี่เอ่ยขึ้นพร้อมกับมองไปที่อันหน่วน เขาก็อดไม่ได้ที่จะอุทานออกมาว่า “เด็กสองคนนี้ เป็นลูกของเธอจริงๆเหรอ”

อันหยางเดินเข้ามาตรงกลางระหว่างอันโหรวและหมิ่นลี่ และพูดไป “แม่จ๋าเป็นผู้ให้กำเนิดผม คงไม่มีทางหรอกนะที่คุณจะให้กำเนิดมา?”

เสียงที่เย็นชาดังขึ้น พร้อมกับแว่นตาสีดำเล็กๆน้อย ที่ดูไปแล้วก็หล่อไม่เบาเอ่ยขึ้นมา

“”ถ้าหากมีลูกที่เจ๋งขนาดนี้ ฉันก็คงมีความสุขน่าดู เพียงแต่ฉันไม่ได้ให้กำเนิดขึ้นมาหรอก ผู้ชายที่ไหนจะให้กำเนิดลูกขึ้นมาได้ล่ะ” หมิ่นลี่ยักไหล่ ก่อนที่ดวงตาจะโค้งงอและเอ่ยถามไป “ว่าแต่เจ้าหนูน้อย เธอชื่อว่าอะไรเหรอ น้ำเสียงท่าทางแบบนี้ ดูเด็ดขาดไม่เบา”

อันโหรวดึงลูกชายของเธอไว้ข้างหลังของตนอีกครั้ง พร้อมกับทำท่าป้องกันขึ้นทันที

หมิ่นลี่และจิ่งเป่ยเฉินเป็นพี่น้องที่รักกัน แน่นอนว่าพวกเขาไม่ได้รับอนุญาตให้พบหยางหยาง

“ถ้าชอบท่าทีแบบนี้มากนัก ก็กลับบ้านไปทำเองสิ” พูดจบ อันโหรวก็ดึงหยางหยางและหน่วนหน่วน ออกไปข้างหน้าโดยทันที

“อย่าพึ่งรีบร้อนไปสิ ผมยังพูดไม่จบเลย เด็กสองคนนี้ มาเล่นสวนสนุกกันนะ ทำไมสามีของคุณถึงไม่มาด้วยล่ะ?”

ทันใดนั้นเอง อันหน่วนก็เอียนหัวน้อยๆของเธอ และตอบกลับไปว่า “พ่อของหนูวันนี้งานยุ่งมาก เลยมากับพวกเราไม่ได้”

อันโหรวมองไปยังลูกสาวตัวน้อย ไม่นานนักลูกสาวตัวน้อยของเธอก็กระพริบตาส่งสัญญาให้ลูกพูด ไม่นานลูกสาวของเธอก็เอ่ยตอบไปว่า “แม่จ๋า พี่ชายบอกกับหนูมาว่า วันนี้จะจัดการคุณลุงไม่ดีคนนี้ยังไงดี”

“พวกลูกนี่ เด็กแสบจริงๆ” อันโหรวเอามือแตะไปที่จมูกของลูกสาวตัวน้อย เธอก็พลางหัวเราะคิกคักออกมา

หมิ่นลี่นั้นเป็นใคร แน่นอนย่อมเป็นคุณชายของตระกูลหมิ่น เขาไม่แม้แต่สนใจเรื่องเล็กน้อยๆ ดวงตาของเขาก็แทบไม่เขยิบขึ้น ถ้าหากสนใจจนะกลั่นแกล้งละก็ ต้องทำให้มันจบๆไปเลย

ซึ่งง่ายมากนักสำหรับตัวของอันโหรวเองที่จะหลีกหนี

“ตอนนั้นสามีของคุณคงไม่ใช่ผู้ชายหน้าขาวเล็กๆนั้นหรอกใช่ไหม? ถ้าหากใช่ เขาก็คงโชคดีที่ได้ภรรยาแบบคุณไป เพียงแต่ว่า คุณได้สามีต่างชาติมายังงั้นเหรอ”

ไม่อย่างงั้นลูกสาวของเธอ จะดูเหมือนกับลูกครึ่งแบบนี้ได้ยังไงกันล่ะ?

…..

ตอนที่ 46 คุณชอบอะไรกันแน่

หลังจากนั้นเสียงของหมิ่นลี่ก็ตะโกนดังมาจากด้านหลัง เขาเอ่ยเสียงออกมาเสียงดัง ทำให้คนส่วนใหญ่ในสวนสนุกต่างมองกันเต็มไปหมด

อันโหรวทำได้เพียงแค่หยุดก้าวเดินนึงก้าว ก่อนจะสูดหายใจลึกๆ และเอ่ยออกไปว่า “ใช่ ฉันทิ้งนายหน้าขาวนั้นแล้ว และก็หาสามีต่างชาติเจอ คุณมีปัญหาอะไรอย่างงั้นเหรอค่ะ?”

น้ำเสียงก้าวร้ายและเอ่ยออกมาด้วยความรุนแรง

หมิ่นลี่ฉายภาพนึกขึ้นมาได้ ดวงตาของผู้หญิงที่อยู่ภายในแว่นตาสีดำนั้นมันคล้ายดั่งคมมีดที่เฉือนคม

เขาอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจออกมา “ถ้ารู้แต่แรกว่าเธอกับไอหน้าขาวนั้นเลิกกัน ฉันคงไม่พูดอะไรมากและไม่ไปเยอรมนีแน่ๆ! สไตล์นี้แหล่ะที่ฉันชอบ!”

ในปีนั้น เขารู้สึกสะเทือนใจมาก เมื่อเห็นเธอเดินจากไปอย่างเงียบๆ ระหว่างที่เดินอยู่บนถนนที่มีต้นไม้รายล้อมแสงแดดสาดส่องผ่านช่องวางมากระทบกับตัวเธอนั้น มันหาที่ใดเอ่ยอธิบายมาได้!

ยิ่งไปกว่านั้นเอง ถ้าหากคนในครอบครัวเห็นเขาเรียนจบแล้ว อย่างน้อยเขาก็จะแนะนำผู้หญิงคนนี้ให้ นี่คือสองอย่างที่เขาคิดจะทำ

“คุณลุง สไตล์ที่คุณชอบคืออะไรเหรอค่ะ?” อันหน่วนเอ่ยเสียงที่นุ่มนวลออกมา ดวงตาสีฟ้าของเธอนั้นพลางเบิกกว้าง และแอบมองไปที่หมิ่นลี่ด้วยความอยากรู้อยากเห็น

หลังจากนั้นอันหน่วนก็หัวเราะอีกครั้งพร้อมกับเลิกคิ้ว และฉายดวงตาเล็กๆ ที่ทำให้คนรู้สึกสับสนพอสมควร “หนูชอบของที่หอมๆ กลิ่นตัวแม่จ๋าเองก็หอม”

หมิ่นลี่ยังคงตกตะลึงพอสมควรไม่รู้เลยว่าจะเอ่ยอธิบายยังไงต่อ ก่อนจะพูดไปนั้น อันหยางก็ได้เอ่ยคำพูดที่เย็นชาออกมา

“ไม่ว่าลุงจะชอบสไตลแบบไหนก็ตาม แต่แม่จ๋าของผมไม่ชอบคุณหรอกนะ”

อันโหรวไม่ได้เอ่ยอะไรสักคำ เด็กสองคนนี้กลับจัดการเสียจนหมิ่นลี่สิ้นคำพูดไปเลย

“แม่จ๋า คุณลุงคนนี้โง่จังเลย พวกเราไปกันเถอะ”อันหยางบีบไปที่มือของแม่ตน ก่อนจะเอ่ยรอยยิ้มปรากฎขึ้นมาบนหน้าที่เย็นชาของตน

“ได้ พวกเราไปกันเถอะ” อันโหรวอุ้มเด็กน้อย ก่อนจะเดินไปข้างหน้าต่อ

เมื่อมองไปที่คนสามคนเดินไป หมิ่นลี่ก็รู้สึกแข็งกระด้างก่อนที่จะค่อยๆกลับคืนเป็นปกติ

อย่างไรก็ตามแต่ผู้หญิงคนนั้นเขาเคยเห็นเธอมาก่อน ตัวเธอนั้นเปรียบดั่งหยกบริสุทธิ์งดงามเฉกเช่นเดียวกับหิมะที่อยู่บนภูเขาที่ปกคลุมจนสะอาดสะอ้านและน่าหลงใหล

คิดไม่ถึงเลยว่า พอได้มาพบเธออีกครั้ง เธอกลับมีลูกเสียแล้ว แถมเด็กยังพูดจาฉะฉานเสียอีก!!

หมิ่นลี่เริ่มรู้สึกหงุดหงิด เขาถูกเด็กสองคนปั่นหัว แถมยังไม่ชื่นชอบในตัวของเขาอีก? พ่อของเด็กพวกนี้เป็นใครกันแน่นะ?

เมื่อเขาตระหนักคิดได้ว่าตัวเองนั้นกำลังสิ้นหวัง หมิ่นลี่ก็รู้สึกว่าตัวเองทำอะไรไม่ได้แล้ว

ไม่นานนัก เขาก็หยิบโทรศัพท์ออกมาเพื่อเตรียมจะโทรหาไปยังฉีเซิ่งเทียน และเรียกเขาออกมาดื่มเหล้ากันหน่อย

เพียงแต่ว่าไม่ง่ายเท่าไหร่นักอีกฝ่ายก็รับโทรศัพท์และเอ่ยด้วยเสียงคำรามทันที

“อย่าพึ่งมากวน ฉันกำลังยุ่งอยู่!”

หมิ่นลี่รู้สึกหงุดหงิดมากขึ้นกว่าเก่า พลางตอบกลับเสียงดังไปว่า “คิดว่าใหญ่โตมากหรือไง ฉันถึงได้ไปก่อกวนนายเนี่ย?”

“พี่ใหญ่พวกเรา ไปเคี้ยวเนื้อสดตัวน้อยๆแล้ว โอเคไหม? ฉันกำลังยุ่งอยู่ กำลังขอร้องให้ปล่อยกวางน้อยตัวนั้นไป” ฉีเซิ่งเทียนไม่มีทางเลือก จึงเอ่ยปากบอกไปว่าจิ่งเป่ยเฉินกำลังบินไปอังกฤษ ทั้งยังไม่พูดอะไร กับมอบกิจการบริษัทให้เขาดูแลรับช่วงต่อไปแทนเสียได้

เมื่อเขาบอกว่าฟ้าไม่อาจยอมรับ แต่ก็ไม่สนใจพลางลงมือโดยทันที

“ยุ่งมากขนาดนั้นเลย มาดื่มเหล้ากันหน่อยเหอะ วันนี้ฉันพึ่งเห็นผู้หญิงเมื่อห้าปีที่แล้วที่เคยหลงใหล แต่รู้อะไรป่ะ เธอคนนั้นมีลูกแล้ว แถมยังมีลูกสองคนอีก สามียังเป็นคนต่างชาติด้วย!”

ฉีเซิ่งเทียนผงะมือโดยทันที แล้วถอยหายใจอีกครั้งนึง

เขาสามารถบอกได้ไหม ว่าเมื่อคืนนี้ประธานจิ่งนอนหลับกับผู้หญิงที่อัปลักษณ์ แต่ผู้หญิงอัปลักษณ์นั้นยังมีลูกสองคนอีกให้ตายสิ!

เมื่อเทียบกับหมิ่นลี่แล้ว จิ่งเป่ยเฉินดูยังไงก็ทับซ้อนกว่ากันเยอะ

“เอาเถอะ ผ่านไปห้าปีแล้ว ตอนนี้จำไว้ว่าต้องทำอะไรอยู่! ต้องรีบตามหาผู้หญิงคนนั้น ดูท่าไม่ว่ายังนายก็เปลี่ยนผู้หญิงที่ชอบไปเรื่อย ๆเถอะ” ฉีเซิ่งเทียนบ่นสักพัก ทันใดนั้นก็รู้สึกสดชื่นขึ้นมากลางหัวใจ

หมิ่นลี่ถอนหายใจ และคิดว่าก็จริง ห้าปีกว่าแล้ว เขาต้องทำอะไรได้บ้างแหล่ะ

　　……

ในขณะที่อันโหรวกำลังซื้อน้ำขวดเล็กๆ เขาก็มองลูกสาวของเธอดื่มกิน พวกเธอดื่มเสร็จก็ได้ขึ้นไปยังชิงช้าสวรรค์ต่อ

หลังจากที่ซื้อตั๋ว เธอก็ได้ยินเสียงที่คุ้นเคยอีกครั้งนึง เมื่อมองไปข้างหน้า ร่างกายของเธอก็พลันแข็งทื่อ ผู้หญิงคนนั้นคือ….

“เหอเหมียว ลูกพี่ลูกน้องของเธอบอกมาว่า ถ้าจะหาผู้ชายรวยส่วนใหญ่ไว้ใจไม่ได้ และเธอเองก็เป็นหญิงชู้ของโอวหยางลี่ ไม่ว่ายังไงเขาก็สามารถไม่สนใจเธอได้ทั้งนั้น”

ผู้หญิงที่ตอบกลับคือ เหอเฉ่า อันโหรวเคยเห็นภาพของเธอมาก่อน

ที่แท้ สองคนนี้คือพี่น้องกันนี่เอง

****************

แอบสงสารจิ่งเป่ยเฉินนะครับ ตามหาคนที่ชอบ แต่เจ้าตัวก็กลับเล่นตัว แอบอินในบทจิ่งเป่ยเฉินมากกก

Related