เกิดใหม่ครั้งนี้ ไม่ขอเป็นซุปตาร์ (Yaoi) - เล่มที่ 1 ตอนที่ 24 สวยขนาดนี้ต้องเป็นฝ่ายรับแน่นอน

  ยังไม่ถึงสองทุ่มเลย รีบทำไมครับ?  กู้หลานอันท่าทางไม่รีบร้อน เขาหาวไปฟอดใหญ่ ยืดตัวบิดขี้เกียจ

         สะใภ้ของลูกมาถึงแล้วลูกยังไม่รีบอีก! ไม่แปลกใจเลยทำไมจนถึงตอนนี้ยังเป็นคนแปลกหน้าต่อกัน สมควรแล้ว  อันนาหยิบเสื้อผ้าใกล้มือได้ชุดหนึ่งแล้วโยนใส่ตัวเขา หากเป็นไปได้เธอไม่เต็มใจจะยอมรับเลยว่าเขาเป็นลูกชาย ไม่มีความบ้าบิ่นเหมือนเธอตอนสาวๆที่จู่โจมผู้ชายเอาซะเลย

         ถ้าเขามาแล้วจริงๆ ผมจะยังอยู่ในสภาพนี้เหรอครับ?  กู้หลานอันยักไหล่  แม่ เขาไม่มา ข้อความที่ผมเชิญเขามางาน เขาไม่ตอบกลับมาเลย 

         ใช่หรือ? เมื่อกี้แม่ตาฝาดไปเหรอ แต่เมื่อกี้เหมือนแม่เห็นคนใส่ชุดลำลองปกติคนหนึ่งชัด……  อันนายังพูดไม่ทันจบ กู้หลานอันก็กระโดดลงจากม้านั่งวิ่งพรวดออกไป กำลังจะลงตึก แต่ได้ยินอันนาตะโกน  ลูกยังไม่ได้เปลี่ยนเสื้อผ้าเลยนะ!  ถึงได้มีปฏิกิริยาตอบสนอง รีบวิ่งพรวดขึ้นมาในห้องนอน พุ่งเข้าไปในห้องน้ำจัดการล้างหน้าอย่างพิถีพิถัน จัดแต่งผมทรงอย่างตั้งใจ แล้วเดินออกมาเลือกเสื้อผ้า

         สะใภ้มาแล้วมันก็ต่างกันเลยใช่ไหม? คุณชายหมื่นปีที่ไม่ค่อยออกบ้านเริ่มแต่งตัวเป็นแล้วสินะ  อันนาหยอกล้อ กู้หลานอันยกมุมปากของเขาเมื่อหยิบเสื้อเทียบกับตัวซ้ำไปซ้ำมา ก่อนถาม  แม่ ตัวนี้เป็นยังไงบ้าง? 

         ดูดี ลูกชายแม่ดูดี ใส่อะไรก็ดูดี หลักๆ ก็คือยีนของแม่ดี  อันนาพูดไม่หยุด

        กู้หลานอันลูบหน้าผากอย่างระอา วกกลับเข้าห้องไปเปลี่ยนชุดแล้วเดินออกมา มองอันนาที่สายตาเต็มไปด้วยความปลาบปลื้มพอใจ เลิกคิ้ว เดินไปที่หน้ากระจกตู้เสื้อผ้าแล้วส่องมันซ้ำไปซ้ำมา รอแทบไม่ไหวที่จะออกไปข้างนอก แต่ยังไม่ทันเดินออกจากห้องเขาก็หยุดฝีเท้า

         มีอะไรเหรอ?  อันนาที่เดินตามหลังมาต้องหยุดทันทีและถามด้วยความงงงวย

         เสื้อผ้าชุดนี้ไม่เหมาะ  กู้หลานอันพูดยังไม่จบ ก็หันกลับเข้าไปในห้องนอนอีกครั้ง

         ไม่เหมาะยังไง? แม่ว่าก็ดูดีทีเดียว  อันนาพูด

         เจาเยี่ยไม่ชอบเข้าร่วมงานเลี้ยงสังสรรค์ของครอบครัว ผมยังใส่ชุดที่ดูทางการขนาดนี้อีก  กู้หลานอันพูดอธิบาย  ผมไม่อยากทำในสิ่งที่เขาไม่ชอบ 

         อย่างนี้นี่เอง  อันนาครุ่นคิด  พูดไปแล้วเมื่อกี้ที่แม่เห็นเขา เขาใส่ชุดลำลองปกติที่เมื่อเทียบกับคนอื่นแล้วแทบจะไม่เข้ากันเลย! 

         อะไรคือไม่เข้ากัน เขาแต่งแบบนั้นแหละเหมาะสมแล้ว เดิมทีมันเป็นงานเลี้ยงของครอบครัว แต่พวกพ่อกลับทำให้มันดูทางการใหญ่โต เหมือนสถานที่ไว้เชื่อมความสัมพันธ์ต่างๆ  กู้หลานอันที่ฟังเธอพูดถึงสะใภ้ของตัวเองแล้วรู้สึกไม่พอใจและโต้กลับทันที

         ใช่ๆ ลูกพูดได้ถูกต้อง สะใภ้ของลูกถูกเสมอ  อันนาเออออห่อหมก พร้อมกล่าวชม  ลูกเนี่ยใช้ได้เลยนะ มีความซื่อสัตย์เหมือนสุนัขซึ่งเป็นคุณลักษณะของฝ่ายรับ 

         ใครบอกว่าผมต้องเป็นฝ่ายรับ? มีลักษณะความซื่อสัตย์แล้วเป็นฝ่ายรุกไม่ได้เหรอ?  กู้หลานอันรวบหมวกของชุดลำลองสีแดงที่สวมอยู่ แล้วเดินออกไป

         ลูกไม่มีลักษณะความเป็นรุกเลยนี่นา?  แอนนาเดินตามมาและวางมือของเธอไว้บนหน้าอกเขา มองเขาจากด้านบน ส่ายหัวและพูดด้วยความมั่นใจว่า  หน้าตาสวยงามขนาดนี้เป็นรับแน่นอน 

         ถ้าเอาตามที่แม่พูด งั้นเจาเยี่ยไม่งดงามกว่าหรือครับ?  กู้หลานอันรู้สึกไม่เห็นด้วย

         No No No!  อันนาส่ายนิ้วไปมา  มันไม่เหมือนกัน อย่างเจาเยี่ยเขาเรียกว่าหล่อ เขามีลักษณะความงดงามของผู้ชายที่ถูกสลักออกมาอย่างสมบูรณ์แบบ แต่ของลูกคืองาม เป็นความงามที่มีเสน่ห์เย้ายวนน่าหลงใหล 

         แต่  กู้หลานอันอยากจะแก้ต่าง แต่เพราะเขาเดินจนถึงหน้าฝูงชนแล้ว สายตาทั้งหมดต่างก็จ้องมาที่เขา เขาจึงเงียบปากลง

        เมื่อเห็นกู้หลานอันและอันนาปรากฏตัวขึ้นจากมุมบันได ทำให้เหล่าผู้ชายที่กำลังถกเรื่องธุรกิจกันอยู่ และบรรดาผู้หญิงที่กำลังหัวเราะกระซิบกระซาบถึงการแต่งตัวของเจาเยี่ยอยู่นั้น ต่างก็เงียบเสียงลงพร้อมกัน

        อันนามีความสุขกับความรู้สึกนี้มาก เงยหน้ายิ้มหวาน ดูสูงส่งและสง่างามดั่งเจ้าหญิง คิดถึงเมื่อก่อน เธอเคยติดอันดับ  สามผู้หญิงสวยที่สุดของโลก  แม้ว่าตอนนี้จะอายุมากแล้ว แต่เสน่ห์ของเธอก็ไม่ได้ลดลงเลยแม้แต่น้อย แต่หารู้ไม่ว่า ความเงียบที่เกิดขึ้นนี้ล้วนเป็นเพราะกู้หลานอัน