เกิดใหม่ชาตินี้ ขอเป็นเศรษฐีนีในยุค 80 - เล่มที่ 2 ตอนที่ 39 หย่าแล้วต้องเฉลิมฉลองเสียหน่อย

คุณปู่จัดการได้ยอดเยี่ยมเหลือเกิน!

แต่ไหนแต่ไรการใช้อำนาจเผด็จการมิใช่คุณลักษณะที่เซี่ยเสี่ยวหลานชื่นชม แต่เธอก็เคยเป็นหัวหน้ามาก่อน จึงรู้ดีว่าในบางครั้งจำเป็นต้องใช้อำนาจในการจัดการแก้ไขปัญหาบ้าง

 ขอบคุณปู่เฉิน 

หลังจากเธอเกิดใหม่ได้พบกับพวกเหลือเดนมาไม่น้อย แต่ก็ได้พบกับคนดีอยู่มากมายเช่นกัน คุณตาหวังผู้โดดเดี่ยวที่เฝ้าคอกวัวในหมู่บ้านต้าเหอ โจวเฉิงและคังเหว่ยที่ช่วยชีวิตเธอไว้ หูจู้เหลียงที่ทำธุรกิจขายบะหมี่ปลาไหลในเมืองซางตู และยังมีหัวหน้าหมู่บ้านเฉินที่เป็นธุระแทนพวกเธอสองแม่ลูกในเวลานี้

คนเหล่านี้ล้วนไม่มีความสัมพันธ์ญาติมิตรกับเธอ ไม่ต้องช่วยเหลือเธอเหมือนหลิวหย่งที่เป็นลุงของเธอด้วยซ้ำ แต่พวกเขาก็ยื่นมือมาเกื้อกูล เซี่ยเสี่ยวหลานจดจำมิตรภาพนี้ไว้โดยไม่ได้บอกกล่าวใคร

เฉินวั่งต๋ามองมาที่เธอ  เธอเป็นลูกที่ดี ภายภาคหน้าใช้ชีวิตกับแม่เธอให้มีความสุขนะ 

เมื่อเซี่ยเสี่ยวหลานเริ่มทำธุรกิจ เฉินวั่งต๋าก็เริ่มสังเกตเธอเช่นกัน เซี่ยเสี่ยวหลานไม่ได้หยิ่งยโสไร้แก่นสารเหมือนดั่งข่าวลือ เธออดทนต่อความลำบากได้ ทำธุรกิจก็ค้ากำไรเท่าที่ตนเองควรจะทำ เฉินวั่งต๋าแสดงการยอมรับในตัวเซี่ยเสี่ยวหลานอย่างเปิดเผย เขาคิดว่าหากสองแม่ลูกกลับไปยังหมู่บ้านชีจิ่งก็ย่อมสามารถยืนหยัดด้วยลำแข้งตนเองได้

 ลุงต๋า 

หลิวเฟินน้ำตาแทบร่วง ในมือเธอบีบหนังสือสัญญาเอาไว้ นี่หมายความว่าต่อจากนี้ไปตนเองกับตระกูลเซี่ยก็ไร้ซึ้งความเกี่ยวข้องกันแล้วใช่หรือไม่?

หลิวเฟินพูดไม่ออกว่าเป็นความรู้สึกอะไร

เธอแต่งงานกับเซี่ยต้าจวินตั้งแต่อายุ 16 ระยะเวลาที่อาศัยบ้านเซี่ยยาวนานกว่าอาศัยบ้านหลิวเสียอีก แรกเริ่มเดิมทีความสัมพันธ์ระหว่างสามีภรรยาก็ไม่เลวร้าย ต่อมาไม่รู้ว่าชีวิตกลายเป็นเช่นนี้ได้อย่างไร เธอลำบากลำบนไม่ใช่เรื่องสำคัญ แต่ไม่อาจปล่อยให้ลูกสาวอย่างเซี่ยเสี่ยวหลานถูกรังแกต่อไปได้ พี่สะใภ้หลี่เฟิ่งเหมยพูดถูก คนตระกูลเซี่ยใช้ประโยชน์จากเธอถึงทำให้เซี่ยเสี่ยวหลานเดือดร้อนได้

ถ้าเช่นนั้นก็หย่ากันเสียดีกว่า เธอกับตระกูลเซี่ยไม่เกี่ยวข้องกันแล้ว พวกเขาไม่สามารถรังแกเซี่ยเสี่ยวหลานได้อีก

ต่อให้จางชุ่ยคารมคมคายแค่ไหนก็ไม่อาจกอบกู้สภาพการณ์เลวร้ายในวันนี้ได้ หวังจินกุ้ยฉงนจนพูดไม่ออก หย่ากันโดยรวดเร็วฉับพลันเช่นนี้? หลิวเฟินไปเอาความกล้าหาญมาจากไหน ผู้หญิงอายุอานามจะสี่สิบแล้ว ทั้งไม่มีสมรรถภาพการให้กำเนิดลูก หน้าตารึก็ซูบผอมดำคล้ำไม่น่ามอง ลาจากเซี่ยต้าจวินไป หลิวเฟินจะยังแต่งงานกับใครได้อีก!

ทว่าพอลองคิดดูดีๆ หลิวเฟินไม่กลับบ้านเซี่ยแล้ว ก็ฉวยโอกาสสลัดเด็กสำส่อนอย่างเซี่ยเสี่ยวนั่นหลานไปเสีย หวังจินกุ้ยเป็นหนึ่งเดียวในสามคนที่แอบพึงพอใจอยู่ลึกๆ

คนหมู่บ้านชีจิ่งราวกับป้องกันศัตรู ต้องรับประกันให้มั่นใจว่าพวกเขาออกจากเขตแดนของหมู่บ้านชีจิ่งแล้ว

เซี่ยต้าจวินฉีกหนังสือสัญญาเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยแล้วโยนทิ้งลงในคลองข้างทาง

ขนาดจางชุ่ยยังรู้ว่าสัญญามีอยู่สามฉบับ ฉีกทิ้งหนึ่งฉบับไปก็ไม่มีประโยชน์  ต้าจวิน เธออย่าใจร้อนไปเลย รอน้องสะใภ้ใจเย็นลงก่อน ชีวิตคู่ของพวกเธอยังไปต่อได้… 

คำพูดของจางชุ่ยช่างแห้งแล้ง แม้แต่ตัวเธอเองยังไม่เชื่อมั่น

เซี่ยต้าจวินไม่หือไม่อือ หวังจินกุ้ยนึกถึงตอนเห็นหลิวเฟินแน่วแน่เช่นนั้น อีกทั้งบอกว่าจะส่งสัญญาไปยังสถานีพลเมืองประจำตัวเมือง สามีภรรยาบ้านไหนทะเลาะเบาะแว้งกันแล้วเกิดเป็นปรากฏการณ์ใหญ่หลวงขนาดนี้บ้าง

หลิวหย่งต้องร่ำรวยแล้วแน่ๆ

หลิวเฟินมีพี่ชายผู้นี้คอยสนับสนุน ถึงได้มีความมั่นใจในการหย่า

หวังจินกุ้ยริษยาอย่างถึงที่สุด  กลับไปจะอธิบายกับคุณแม่อย่างไรดี? 

**************

คนในหมู่บ้านชีจิ่งไล่ตระกูลเซี่ยทั้งสามคนไปแล้ว

หลิวหย่งเอ่ยปากว่าจะเลี้ยงสุราพวกชาวบ้านที่กระทืบเซี่ยต้าจวินในวันนี้ ต้องขอบคุณหัวหน้าหมู่บ้านเฉินวั่งต๋าด้วยใจจริง เซี่ยเสี่ยวหลานก็คิดว่าวันนี้เป็นวันที่มารดาได้บอกลาอดีต เป็นจุดเริ่มต้นของชีวิตใหม่ในอนาคต เรื่องธุรกิจยังต้องเอาไว้ทีหลังก่อน

 ลุง ฉันไปซื้ออาหารนะ! 

หลิวหย่งรั้งเธอไว้  หลานมีเรื่องอะไรให้ทำก็ไปทำเถอะ ตอนเย็นถึงค่อยเลี้ยง เลี้ยงอาหารต้องให้เด็กสาวอย่างหลานหน้าใหญ่วิ่งไปวิ่งมาจัดการแทนหรือ? หลานรอกินข้าวเย็นก็พอแล้ว 

หลิวหย่งเลี้ยงอาหารจะปล่อยให้หลานสาวออกเงินได้หรือ?

ไม่ต้องพูดถึงว่าตอนนี้เซี่ยเสี่ยวหลานยังลำบาก ต่อให้เธอมีเงินเหลือใช้ก็ยังไม่ควรเอาออกมาใช้จ่ายสุรุ่ยสุร่ายตอนนี้ ดังนั้นอาหารมื้อนี้ต้องให้หลิวหย่งเป็นเจ้าภาพเท่านั้น

หลี่เฟิ่งเหมยก็ไม่โต้แย้ง

สองสามีภรรยาไล่เซี่ยเสี่ยวหลานให้ออกไปก่อน หลิวเฟินอยู่บ้านก็ไม่รู้ว่าจะต้องทำอะไรต่อเพราะยังไม่หลุดภวังค์จากเรื่องหย่า เซี่ยเสี่ยวหลานจึงพามารดาออกไปรับซื้อปลาไหลด้วยกันเสียเลย เมื่อเซี่ยเสี่ยวหลานพามารดาออกไปแล้ว หลี่เฟิ่งเหมยก็เปิดตู้ที่หัวเตียงของตน หลิวหย่งตามเข้ามาด้วยกัน

 ตรงนั้นเธอยังเหลือเงินอีกเท่าไร? 

เงินที่หลิวหย่งหามาได้ส่วนใหญ่ส่งให้หลี่เฟิ่งเหมยทั้งหมด ในเวลาครึ่งปีเขาออกไปทำงานข้างนอกสามหน นำเงินกลับเข้าบ้านทั้งหมดสองรอบ เป็นจำนวนประมาณเจ็ดแปดร้อยหยวน หากรวมกับหลิวหย่งซื้อจักรยานคันใหม่ด้วย ครึ่งปีที่ผ่านมานี้เขาหาเงินให้ครอบครัวได้พันกว่าหยวนแล้ว

หลี่เฟิ่งเหมยไม่ต้องนับก็แจ้งจำนวนให้หลิวหย่งได้

 ยังเหลืออยู่ 690 หยวน 

ครึ่งปีที่ผ่านมาหลี่เฟิ่งเหมยใช้เงินไปเพียงหนึ่งร้อยกว่าหยวน โดยรวมค่าใช้จ่ายในการพาเทาเทาไปหาหมอ ค่าใช้จ่ายสารพัดในบ้าน และค่าปุ๋ยต่างๆ ล้วนรวมอยู่ในนั้น หลิวหย่งย่นคิ้ว เขาไม่รังเกียจหากหลี่เฟิ่งเหมยจะใช้เงินเก่งเกินไป แต่เขาไม่พอใจที่ตัวเองหาเงินได้ไม่มากพอ

 จางเสเพลโดนจับแล้ว วันนี้ก็ไล่พวกตระกูลเซี่ยไปได้ อีกสักสองสามวันฉันจะออกไปทำงานข้างนอก เธออย่าจำกัดจำเขี่ยเงินเลย สิ่งที่ควรจ่ายอย่าประหยัดเกินควร เสื้อผ้าไม่ต้องใส่ใจมาก แต่เรื่องอาหารจะขี้เหนียวไม่ได้ เสี่ยวหลานพูดไม่ผิด ต้มซุปกระดูกให้เทาเทากินมากหน่อย อนาคตตัวจะได้สูงบ้าง 

 เอาตามที่คุณว่า อย่างไรก็ตามวันนี้คงมีคนถึงสามโต๊ะสินะ? คุณบอกทีว่าจะเลี้ยงอาหารอย่างไร 

 หนึ่งโต๊ะต้องทำอาหารมีเนื้อสัตว์สักสี่ห้าอย่าง ที่เหลือเธอทำตามที่เห็นว่าสมควรแล้วกัน ฉันไปซื้อเหล้าในตัวเมืองเสียหน่อย เธอจะเอาเนื้อเท่าไร? 

หลี่เฟิ่งเหมยคำนวณในใจอย่างรวดเร็ว ขอแค่ทำใจใส่น้ำมันให้มากสักหน่อยได้ ปลาไนและปลาหมูล้วนกินอร่อยทั้งนั้น อ่างน้ำในบ้านเลี้ยงไว้อยู่ไม่น้อย ใครบอกว่าเนื้อปลามิใช่เนื้อสัตว์กัน? ไปในตัวเมืองตอนนี้ก็ซื้อเนื้อส่วนดีอะไรไม่ได้แล้ว ซี่โครงเปรี้ยวหวานที่เซี่ยเสี่ยวหลานทำเมื่อวันนั้นรสชาติดีทีเดียว ไม่ได้สิ นำซี่โครงเพิ่มมันฝรั่งน้ำแดงเสียหน่อยค่อยขึ้นโต๊ะแล้วกัน

 ซื้อเนื้อหมูมาสามชั่ง ซี่โครงสองชั่ง ถ้ามีตับหมูซื้อด้วยมานิดหน่อย ไม่มีก็ช่างเถอะ 

หลิวหย่งเข้าตัวเมืองต้องซื้อบุหรี่กับสุราแน่นอน เลี้ยงอาหารแขกควรเป็นเช่นนี้ ยังต้องซื้อพวกอาหารว่างอย่างขนมหวานและเมล็ดทานตะวันด้วย หลี่เฟิ่งเหมยใส่เงินให้หลิวหย่งไป 50 หยวน คนจำนวนสามโต๊ะรับประทานอาหารในจำนวนเงินเท่านี้ก็เพียงพอ

หลิวหย่งยืมจักรยานในหมู่บ้าน ไม่ลีลาแล้วขี่ไปเขตอันชิ่งทันที

อีกด้านหนึ่ง ตระกูลเซี่ยทั้งสามคนที่ท้องร้องโครกครากกำลังเดินทางกลับหมู่บ้านต้าเหอ

ตอนขาไปพวกเขาพกความมั่นใจไปเต็มเปี่ยม ขากลับกลายเป็นว่าคอตกหงอหงอย จะเดินทางกลับต้องผ่านหมู่บ้านสือพัวจื่อ ขณะผ่านที่นี่เซี่ยต้าจวินอยากหดหัวเดินใจจะขาด จางเสเพลผู้อยู่ในข่าวลือว่าเกลือกกลิ้งบนกองฟางกับเซี่ยเสี่ยวหลานก็คือคนของหมู่บ้านสือพัวจื่อ

เซี่ยต้าจวินรู้สึกอับอาย

ใครจะไม่กระอักกระอ่วนกัน

จะก้มหน้าเดินผ่านหมู่บ้านสือพัวจื่อ เซี่ยต้าจวินดันนึกถึงเรื่องที่เซี่ยเสี่ยวหลานแสดงสีหน้าขุ่นเคืองพร้อมกล่าวว่าเธอกับจางเสเพลไร้ความสัมพันธ์ใดขึ้นมาทันที ทั้งยังถามว่าเขาผู้เป็นบิดาเคยคิดจะจัดการกับจางเสเพลบ้างหรือไม่? เซี่ยต้าจวินลังเลเล็กน้อยแล้วหยุดฝีเท้า

 พี่สะใภ้ ใครเป็นคนปล่อยข่าวลือว่าเสี่ยวหลานกับจางเสเพลมีความสัมพันธ์ที่ไม่สมควรด้วยกัน? 

จางชุ่ยแววตาวูบไหว  เรื่องแบบนี้จะหาที่มาได้อย่างไร? คนในหมู่บ้านเห็นเข้าเลยลือๆ กันมา มีคนไปถามจางเสเพล เขาก็ยอมรับอีก ถ้าไม่มีอะไรจริงๆ จางเสเพลจะยอมรับได้หรือ? 

ครั้งนี้หวังจินกุ้ยยืนอยู่ข้างพี่สะใภ้  นี่ลุงรอง ฉันว่าเสี่ยวหลานน่ะปากแข็ง ทำผิดแล้วยังไม่กล้ายอมรับ 

อุตส่าห์โยนรองเท้าเก่าออกไปได้แล้ว อย่าได้ตามกลับมาโดยเด็ดขาด

หวังจินกุ้ยและจางชุ่ยผลัดกันฝอยคนละประโยคสองประโยค ทั้งสองคนได้เหยียบเซี่ยเสี่ยวหลานจมโคลนตมไปแล้วจริงๆ เรื่องราวที่ไม่มีมูลกลับพูดอย่างเป็นจริงเป็นจัง สุดท้ายจางชุ่ยจะไม่กล่าวถึงเซี่ยจื่ออวี้ก็ไม่ได้

 เสี่ยวหลานกับจางเสเพลยื้อยุดฉุดกระชากกันบนถนน จื่ออวี้ก็เห็นแล้ว แต่จื่ออวี้ไม่เคยเอาออกไปนินทาเลยแม้แต่นิดเดียว 

ข่าวลือถูกแพร่เป็นวงกว้างหลังจากที่เซี่ยจื่ออวี้และหวังเจี้ยนหัวลาจากบ้านไปเรียนหนังสือ เซี่ยต้าจวินจึงไม่สงสัยในตัวหลานสาวคนโตโดยสิ้นเชิง

เซี่ยเสี่ยวหลานไม่ต้องการยอมรับในตัวพ่อบังเกิดเกล้า เซี่ยต้าจวินก็ผิดหวังในตัวลูกสาวคนนี้มาก มีความสัมพันธ์ฉันชู้สาวซี้ซั้วถึงกับทำให้ตระกูลเซี่ยอับอายขายหน้าจนหมดสิ้น ยังมีหน้ามาโกหกพกลมแก้ตัวฉอดๆ อีก

สามคนอยากออกจากหมู่บ้านสือพัวจื่อให้เร็วกว่านี้ แต่กลับถูกคนเรียกไว้

ล้วนเป็นหมู่บ้านใกล้เคียงกันไปมาหาสู่กันประจำ ทำไมจะไม่รู้จักกันและกันได้?

คนคนนี้มีสีหน้าประหลาดใจ  ต้าจวิน แกรู้หรือยังว่าจางเสเพลถูกจับแล้ว? ถูกปราบปราม ถูกจับไปร่วมขบวนประจานด้วย ฉันว่าคราวนี้มันหนีไม่รอดแน่! 

จางเสเพลถูกจับแล้ว?

ทันใดนั้นในสมองของจางชุ่ยมีความคิดที่บ้าระห่ำโผล่ออกมา มีความสัมพันธ์ชู้สาวอย่างไม่ถูกต้องจะจับแค่ฝ่ายชายไม่สนฝ่ายหญิงได้หรือ? ถ้าเซี่ยเสี่ยวหลานถูกขังไว้หลายปี เช่นนั้นก็ลืมตาอ้าปากไม่ได้อีกแล้ว จางชุ่ยไม่อาจควบคุมหน้ากากสะใภ้ผู้แสนดี เสแสร้งแกล้งทำได้อีกต่อไป คว้ามือของคนผู้นี้ไว้โดยพลัน

 จางเสเพลได้ซัดทอดถึงหลานสาวของฉันด้วยหรือไม่? สันติบาลจะมาจับเธอไหม?