เกิดใหม่เป็นสุนัขจิ้งจอก - ตอนที่ 23

ถังลี่เสวี่ยยังคงอ่านต่อไปด้วยความอยากรู้อยากเห็นหลังจากทานอาหารเย็นแล้ว

เธอพบว่าเหตุผลนั้นง่ายมาก

ผู้คนในโลกอมตะคิดว่าอันดับของจิตวิญญาณการต่อสู้จะเป็นเช่นนั้นไปตลอดชีวิต แต่ในโลกอันศักดิ์สิทธิ์นั้นแตกต่างออกไป ผู้คนในโลกอันศักดิ์สิทธิ์สามารถใช้สมุนไพรสวรรค์ หรือยาศักดิ์สิทธิ์เพื่อพัฒนาจิตวิญญาณการต่อสู้ให้อยู่ในระดับที่สูงขึ้นได้

ใช่… ระดับ! ต่างจากในโลกอมตะ ผู้คนในโลกอันศักดิ์สิทธิ์เห็นได้ชัดว่าใช้ระดับของสัตว์ร้ายกับจิตวิญญาณการต่อสู้เหมือนกันโดยที่ต่ำที่สุดก็คือ [ต่ำ] จากนั้น [ธรรมดา] เป็นต้น!

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือเมื่อจิตวิญญาณการต่อสู้พัฒนาไปสู่ระดับที่สูงขึ้น พวกเขายังคงรักษาทักษะที่เป็นเอกลักษณ์ และทักษะติดตัวที่มีไว้ตั้งแต่ก่อนหน้านี้!

ลองนึกดูว่า นกกระจอกน้ำแข็ง มี [ภูมิคุ้มกันน้ำแข็ง/น้ำ] หรือไม่เพราะมันจะมีความสามารถแฝงอยู่ และมันจะพัฒนาเป็นฟีนิกซ์ที่แท้จริงในที่สุด! องค์ประกอบของฟีนิกซ์คือ ไฟ ดังนั้นโดยปกติจุดอ่อนของมันจะเป็นน้ำแข็ง / น้ำ แต่ด้วย [ภูมิคุ้มกันน้ำแข็ง/น้ำ] ตรรกะนั้นจะใช้ไม่ได้อีกต่อไป!

ยิ่งไปกว่านั้นด้วยทักษะเฉพาะที่สืบทอดมาจากตอนที่มันยังเป็นนกกระจอกน้ำแข็ง ในตอนนั้นนกฟีนิกซ์ยังสามารถใช้ทักษะการโจมตีด้วยน้ำแข็ง / น้ำทำให้รูปแบบการโจมตีของมันสมบูรณ์ และคาดเดาไม่ได้!

‘มันบ้าไปแล้ว! อย่างนั้นถ้าจิตวิญญาณนักต่อสู้วิวัฒนาการหลาย ๆ ครั้งเป็นหลายประเภทและได้รับการสืบทอดภูมิคุ้มกันทั้งหมดของพวกมัน … น่ากลัวเกินกว่าที่จะคิดเลยนะเนี่ย! โดยพื้นฐานแล้วมันจะได้รับภูมิคุ้มกันทุกองค์ประกอบได้รึเปล่านะ?! ‘

แม้แต่ถังลี่เสวี่ยก็หวังว่าเธอจะได้รับจิตวิญญาณการต่อสู้ระดับ [ต่ำ] ที่ต่ำสุดในภายหลัง

‘จิตวิญญาณแห่งการต่อสู้…อ๊ะ…ใจร้อนจัง! ฉันอยากได้ตอนนี้จริงๆ! แต่ไม่ว่าจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้จะอยู่ยงคงกระพันเพียงใดผู้ใช้ก็ยังคงกลายเป็นจุดอ่อนของมันในที่สุด…เฮ้อ… ‘

ถังลี่เสวี่ยจำจิตวิญญาณการต่อสู้ของเสี่ยวเฮยได้ในเวลานั้น เมื่อเขาต่อสู้เหนือป่าแสงจันทร์

‘ดอกบัวโลหิตเก้ากลีบที่งดงามนั้นดูแข็งแกร่งและสง่างามมาก! ระดับจิตวิญญาณการต่อสู้ของมันสูงมากแน่นอน! เมื่อเสี่ยวเฮยปลดปล่อยทักษะของมันเขาก็ตะโกนว่า ‘สังหาร’ ในเวลานั้น นั่นต้องเป็นทักษะเฉพาะตัวของดอกบัวเลือด! สุดยอดจริงๆ!’

ในท้ายที่สุดเสี่ยวเฮยเกือบจะพ่ายแพ้ เพราะร่างกายของเขาได้รับบาดเจ็บสาหัส ดังนั้น ถังลี่เสวี่ยจึงยังคงคิดว่าจุดอ่อนของจิตวิญญาณการต่อสู้ที่อยู่ยงคงกระพันนั้นแท้จริงแล้วคือเจ้านายของมันเอง แต่เมื่อเธออ่านต่อไปเธอก็รู้ได้อย่างรวดเร็วว่าเธอคิดผิดอย่างไม่น่าเชื่อ!

งงไปหมดแล้ว … ถังลี่เสวี่ยอ่านอย่างละเอียดยิ่งขึ้นจากส่วนสำคัญ!

วิธีการใช้จิตวิญญาณการต่อสู้แบ่งออกเป็นสามวิธีตามความเชี่ยวชาญของมัน

วิธีแรกคือเรียกมันออกมา นี่เป็นวิธีที่ง่ายที่สุด และวิธีที่มือสมัครเล่นใช้จิตวิญญาณการต่อสู้ของพวกเขา ข้อเสียคือครั้งหนึ่งจิตวิญญาณการต่อสู้ถูกทำลายมันจะสร้างความเสียหายอย่างหนักให้กับจิตวิญญาณของนายด้วย ดังนั้นการใช้วิธีนี้จึงเหมือนกับการใช้ดาบสองคม

ถังลี่เสวี่ยจำสิ่งที่เกิดขึ้นกับชิงหวู่ เมื่อเธอทำลายจิตวิญญาณการต่อสู้ของเขาเมื่อวานนี้ และรู้สึกผิดเล็กน้อยกับเรื่องนี้ เนื่องจากจิตวิญญาณที่เสียหายจะใช้เวลาในการฟื้นตัวนานกว่าบาดแผลปกติ

อาจต้องใช้เวลาหลายปีกว่าที่ชิงหวู่จะฟื้นจากบาดแผลทางจิตวิญญาณของเขา และในช่วงเวลานั้นเขาจะไม่สามารถพัฒนาหรือใช้จิตวิญญาณการต่อสู้ของเขาได้!

วิธีที่สองคือ การรวมบางส่วนเข้ากับวิญญาณของคุณ และบีบอัดพลังของมัน ในกรณีนี้ จิตวิญญาณการต่อสู้จะกลายเป็นอาวุธที่คุณเชี่ยวชาญที่สุด! มีเพียงอัจฉริยะที่แท้จริงเท่านั้นที่สามารถใช้วิธีนี้ได้

ตัวอย่างเช่น อาจารย์ฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ด้วยดาบนับครั้งไม่ถ้วน จากนั้นจิตวิญญาณการต่อสู้จะเข้ารูปดาบเมื่อพลังของมันบีบอัด ข้อดีของรูปแบบนี้คือมันจะยากมากจนแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะทำลายจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ (แน่นอนว่าหากศัตรูมีการฝึกฝนที่สูงกว่าเขามากมันก็ยังคงถูกทำลายได้อย่างง่ายดาย) และปรมาจารย์ยังสามารถใช้ทักษะเฉพาะตัวของมันได้อย่างอิสระ

ถังลี่เสวี่ยจำดาบสีแดงเลือดที่เสี่ยวเฮยที่เขาเคยใช้มาก่อนได้

‘จริงสิ! ดาบสีแดงเลือดหมูนั่นต้องเป็นจิตวิญญาณการต่อสู้ของเขา! เสี่ยวเฮย คุณเป็นอัจฉริยะใช่หรือไม่?! โอ้! อิจฉา! เกลียด! ฮึ!’

วิธีที่สามเป็นวิธีที่ยากที่สุด แม้แต่อัจฉริยะก็ยังต้องการการรู้แจ้งหลายอย่างและการฝึกฝนที่ยาวนานเพื่อให้สามารถใช้งานได้!

มันคือการผสานจิตวิญญาณการต่อสู้เข้ากับจิตวิญญาณของปรมาจารย์พร้อมกับร่างต้นแบบอย่างเต็มที่! กระบวนการนี้เรียกว่า ‘ดูดซึม’ ไม่เพียง แต่ผู้เป็นนายจะได้รับทักษะติดตัว และทักษะเฉพาะตัวของจิตวิญญาณการต่อสู้ทั้งหมด ความแข็งแกร่งที่ได้รับก็จะแข็งแกร่งขึ้นหลายเท่า!

‘บ้าน่า! นี่ … โหมดหลอมรวม ถ้าจิตวิญญาณการต่อสู้มีภูมิคุ้มกันทุกชนิดแล้ว … ปรมาจารย์วิญญาณแห่งการต่อสู้จะหลีกเลี่ยงไม่ได้จริงๆหรือ! ‘

ถังลี่เสวี่ยกำลังกระดิกหางที่มีขนยาวของเธอด้วยความตื่นเต้นเมื่อเธออ่านสิ่งนี้ แต่เธอก็สงบลงอย่างรวดเร็ว เนื่องจากเธอยังมีทางอีกยาวไกล ตอนนี้เธอยังไม่มีจิตวิญญาณการต่อสู้เป็นของตัวเอง!

‘ลองนึกดูว่าราชินีองค์นี้ … ไม่! เทพนี้มีจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ที่อยู่ยงคงกระพันพร้อมกับความสามารถของพระเจ้า! เทพองค์นี้จะกลายเป็นเทพที่แข็งแกร่งที่สุดที่เคยมีมาอย่างแน่นอน! ‘

‘เหมือนที่หนังสือคู่มือบอกว่ามนุษย์มีจิตวิญญาณการต่อสู้ แต่สัตว์ร้ายมีความสามารถระดับเทพ!’

‘แต่เทพจิ้งจอกที่แข็งแกร่งที่สุดคนนี้จะมีทั้งสองอย่าง! และจะเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุด! ‘

ถังลี่เสวี่ยต้องการอ่านเกี่ยวกับความสามารถระดับเทพของสัตว์ร้าย แต่เธอตระหนักว่าถึงเวลาแล้วที่เธอจะไป ตั้งแต่ท้องฟ้ามืดลงเมื่อนานมาแล้ว

เธอปิดคู่มือมือใหม่ของโลกอมตะของเธอ และโยนกลับเข้าไปในคลังระบบของเธอ ก่อนที่จะมุ่งหน้าไปยังฟาร์มของนิกายปีศาจอสูร

… ..

…

.

ด้วยความเร็วปัจจุบันของเธอ ถังลี่เสวี่ยสามารถไปถึงประตูฟาร์มได้ในเวลาเพียงไม่กี่นาที

จริงๆแล้วฟาร์มแห่งนี้กว้างใหญ่มาก โดยมีอาคารขนาดใหญ่จำนวนมากที่แยกออกจากกัน มีหมูขนาดใหญ่ คอกวัว และเล้าไก่อยู่ด้านหน้า ถังลี่เสวี่ยก็สำรวจพวกมันทั้งหมดเสร็จภายในเวลาไม่ถึงสิบนาทีด้วยการเปิดใช้งานทักษะ [ลักลอบ] ของเธอ

แต่เธอไม่รู้ว่าทำไม แต่ยิ่งเธอเข้าไปในฟาร์มนี้ลึกเท่าไหร่เธอก็ยิ่งรู้สึกอันตรายมากขึ้นเท่านั้น

โดยเฉพาะอย่างยิ่งอาคารขนาดใหญ่ในด้านลึกของฟาร์มที่มีแสงสลัวและเงียบ! เธอรู้สึกว่ามีบางอย่างแปลก ๆ จะกระโดดขึ้นไปหาเธอจากมุม

ถังลี่เสวี่ยกลืนน้ำลาย และแก้ปัญหาของเธอ

‘เอาเถอะถังลี่เสวี่ย… กล้าหาญหน่อย! นี่มันเป็นเพียงฟาร์ม! กลัวอะไร ขี้ขลาดรึไง! ที่นี่ควรมีแค่หมู ไก่ วัว และเนื้อสัตว์อื่น ๆ เท่านั้น! ‘

เธอเริ่มต้นด้วยคอกม้าเนื่องจากมันอยู่ใกล้เธอมากที่สุด

คราวนี้เธอระวังตัวมากขึ้น และเดินช้าลงในขณะที่เธอเปิดใช้งาน [ลักลอบ] ก่อนที่จะเข้าไป

เธอเดินไปทีละก้าวอย่างระมัดระวัง ตรวจสอบ และหันศีรษะไปทางซ้ายและขวาครั้งแล้วครั้งเล่า

‘ดู? ที่นี่มี…แต่ม้าใช่ไหม? ฮ่าฮ่า…ฮ่าฮ่าฮ่า… ‘

ปัง !

ร่างของถังลี่เสวี่ยกระเด็นอย่างกะทันหัน และชนกำแพงใกล้ ๆ อย่างแรง

-870!

HP: 3,630/4,500

‘แม่งเอ้ย! เกิดอะไรขึ้นเนี่ยยยย?! ‘

ถังลี่เสวี่ยใช้เวลาไม่นานในการรู้ว่าใครทำร้ายเธอ ขณะที่เธอจ้องมองไปยังสิ่งมีชีวิตที่เอาแต่ใจตรงหน้าเธอ

‘หวา … นรก! นั่นคือกริฟฟิน? นั่นคือกริฟฟินไม่ใช่เหรอ! ‘

เมื่อเธอตื่นตระหนกสกิล [วินิจฉัย] ของเธอจะเปิดใช้งานโดยอัตโนมัติ

[สายพันธุ์: สิงโตอินทรี]

[เกรด: ไม่ธรรมดา]

[ระดับ: 21]

[HP: 16,500 / 16,500]

สิ่งมีชีวิตที่อยู่ตรงหน้าเธอมีลำตัวครึ่งสิงโตครึ่งนกอินทรีขนาดของมันใหญ่กว่าวัวสามถึงสี่เท่าและยังมีปีกนกอินทรีคู่กว้างอีกด้วย

โฮ่กกกกกก ~~ !!!

สัตว์ร้ายอีกตัวหนึ่งคำรามดังมาก จนทำให้การมองเห็นของถังลี่เสวี่ยมืดลงและเกือบจะเป็นลม

-920

HP: 2,710 / 4,500

เพียงแค่ฟังจากเสียง ถังลี่เสวี่ยก็รู้ได้ทันทีว่ามันมาจากสัตว์อสูรตัวอื่น และเธอก็มั่นใจจริงๆว่าเธอไม่อยากรู้ว่ามันคือสัตว์ชนิดใด!

‘วิ่งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!’

แต่เธอรู้ทันทีว่าก่อนที่เธอจะตายถ้ายังอยู่ตรงนี้ เธอต้องรีบไปที่ประตู!

ถังลี่เสวี่ยจำทักษะที่จำเป็นสำหรับภารกิจนี้ได้ทันที… [ลบกลิ่น] และ [เส้นทางลับ]!

เธอเปิดใช้งานทักษะทั้งสองอย่างรวดเร็วพร้อมกับ [ลักลอบ] ของเธอ ในขณะที่พุ่งไปที่มุมคอกม้า!

ถังลี่เสวี่ยได้ทำการทดสอบก่อนหน้านี้แล้วแม้ว่าจะไม่สามารถเปิดใช้งาน [ลักลอบ] ได้ในเวลาเดียวกันกับ [วิ่ง] แต่จริงๆแล้วมันสามารถเปิดใช้งาน [ลบกลิ่น], [เส้นทางลับ], [เก็บเสียง] และ [ลบล้างตัวตน] ได้โดยไม่มีปัญหาใด ๆ!

อย่างไรก็ตามการเปิดใช้งานทักษะห้าอย่างในเวลาเดียวกัน จะทำให้ความแข็งแกร่งของเธอลดลงเร็วเกินไปและเธอสามารถรักษาไว้ได้เพียงไม่ถึงสามนาที ดังนั้นเธอจึงมักจะเปิดใช้งาน [ลักลอบ] เท่านั้น

สิงโตลมและเพื่อนของมันเสือดำยังคงโจมตีอย่างบ้าคลั่ง แต่ครั้งนี้พวกเขาโจมตีแบบสุ่มสี่สุ่มห้าโดยไม่มีเป้าหมายที่ชัดเจน

ถังลี่เสวี่ยถอนหายใจด้วยความโล่งอก ดูเหมือนทั้งสองคนจะบ้าคลั่งเพราะพวกมันหาไม่เจอ เมื่อเธอใช้ทักษะทั้งสาม

เธอตรวจสอบเสือดำกับทักษะ [วินิจฉัย] หลังจากสงบสติอารมณ์

[สายพันธุ์: พยัคฆ์ปีศาจดำ]

[เกรด: ไม่ธรรมดา]

[ระดับ: 22]

[HP: 17,400 / 17,400]

เสือดำที่ดุร้าย มีหางแมงป่อง ปีกสีดำคู่หนึ่ง และดวงตาสีเลือดของมันทำให้ถังลี่เสวี่ยกลัวจริงๆ! มันใหญ่กว่าอินทรีลมด้วยซ้ำ

ถังลี่เสวี่ยกลืนน้ำลายของเธอเมื่อเธอสำรวจ ‘คอกม้า’ เห็นได้ชัดว่าทั้งสองไม่ใช่สัตว์อสูรเพียงตัวเดียวในที่นี่

ที่นี่มีสัตว์อสูรหลายสิบตัว และพวกมันทั้งหมดมีระดับ [ไม่ธรรมดา]! พวกเขาทั้งหมดสูงกว่าเธอหนึ่งระดับจริงๆ!

หลังจากสำรวจทุกซอกทุกมุมของคอกม้าอย่างช้าๆทีละขั้นตอนอย่างระมัดระวัง ถังลี่เสวี่ยใช้เวลาสามชั่วโมงในการสำรวจคอกม้าจริงๆเธอใช้เวลาส่วนใหญ่ในการพักผ่อนและเติมพลังความแข็งแกร่งของเธอเนื่องจากเธอต้องเปิดใช้ทักษะ 3 อย่างพร้อมกันในการสำรวจ

เธอถอนหายใจอีกครั้งอย่างโล่งอก หลังจากที่ออกไปข้างนอกได้แล้ว

‘บ้า! ที่นี่มันอะไรกัน?! มันมีมากมายแค่ไหนกัน … ‘

ถังลี่เสวี่ยตะลึงงันอีกครั้งเมื่อเธอเห็นป้ายบอกทางด้านหน้าคอกม้า

‘คอกภูเขา’ สัตว์ขี่ทั้งหมดเชื่องตราบเท่าที่คุณนำอาหารมาให้!

‘คิดว่าฉันเป็นคนเลี้ยงม้ารึไง แล้วฉันจะไปหาอาหารสำหรับเจ้าพวกนั้นที่ไหนได้กันละเนี่ย!’

ถังลี่เสวี่ยได้เห็นอาคารที่มั่นคงขนาดใหญ่อีกสามแห่ง และทันใดนั้นเธอก็รู้สึกว่าภารกิจนี้ยากเกินกว่าที่เธอจะรับมือได้

เธอเข้าไปในคอกม้าที่ภูเขาแห่งนี้โดยทั้งหมดถูกทำเครื่องหมายว่าเชื่อง แต่ตอนนี้เธอสูญเสียพลังไปแล้วครึ่งหนึ่ง ในขณะที่เธอตัดสินใจก็รู้สึกถึงออร่าที่มืดมน และแรงกดดันที่มองไม่ มันจะต้องมีความยากมากกว่านี้แน่ๆเลย!

‘โอ้ พระเจ้า… ครั้งนี้ฉันผิดพลาดจริงๆ แต่ฉันไม่มีทางเลือกอื่น! ถ้าฉันทำภารกิจนี้ไม่สำเร็จ ฉันจะไม่สามารถทำภารกิจใด ๆ ได้นับจากนี้! ‘

‘เฮ้อ … ข่าวดีก็คือหลังจากที่ฉันทำภารกิจนี้เสร็จแล้ว ฉันจะสามารถพัฒนาได้อีกครั้ง! ตั้งใจทำงานถังลี่เสวี่ย! ที่นี่ไม่มีอะไรเลย! ไป!’