เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) - ตอนที่ 320 ฉินหงเหยียนที่หมดอาลัยตายอยาก

ตอนที่ 320 ฉินหงเหยียนที่หมดอาลัยตายอยาก!!

ในตอนที่ก่อนเขาจะออกมาจากเมืองหลวง เย่เฉินสั่งให้ซีกวายัดซูมู่หลินใส่เข้าไปใน UFO แล้วขับไปที่สถานีตำรวจ

คิดไม่ถึงว่าซูมู่หลินจะรอดปลอดภัยกลับมา

เห็นได้ชัดว่าศักยภาพของตระกูลซูนั้นไม่ธรรมดาเลยจริงๆ

ในห้อง VIP ของร้านอาหาร ซูมู่หลินอธิบายพลางระบายยิ้ม “อ้อ เย่เฉินเป็นพ่อของซือซือ เขาก็คือประธานบริษัทของเฉินเย่กรุ๊ป ไอ้คนสารเลวนั่น หลอกลวงพี่สาวผม แถมยังทำให้พี่สาวผมท้องมีลูกสาวอีก ได้ยินมาว่าคุณฉินเองก็เคยคบหากับเย่เฉินมาก่อนใช่ไหม?”

ฉินหงเหยียนเก้อเขิน คิดไม่ถึงว่าซูมู่หลินคนนี้จะพูดจาไม่อ้อมค้อมตรงไปตรงมา และถามหญิงสาวแบบนี้ต่อหน้าสวี่ฉู่หมิง !

หากเปลี่ยนเป็นหลิ่วอวี่เจ๋อล่ะก็เขาคงไม่กล้าเสียมารยาทแบบนี้!

ดูไปแล้วตระกูลซูคงจะเก่งกล้าสามารถกว่าตระกูลหลิ่วมาก ไม่เห็นหัวสวี่ฉู่หมิงอยู่ในสายตาด้วยซ้ำ

และในเวลานี้เองซูมู่ชิงก็เปิดปากกล่าว “มู่หลิน อย่าพูดจาเหลวไหล!”

จากนั้นหญิงสาวยังเป็นฝ่ายขอโทษฉินหงเหยียนด้วย “ขอโทษด้วยนะคะคุณฉิน เขาก็เป็นแบบนี้แหละปากไวไปหน่อย แต่ไม่ได้คิดอะไรไม่ดีค่ะ”

ฉินหงเหยียนยิ้มน้อยๆ พวกเขานั่งลงและเริ่มสั่งอาหาร

หลังจากสั่งอาหารเสร็จแล้ว สวี่ฉู่หมิงก็กล่าวด้วยรอยยิ้ม “คุณชายซู คุณหนูซู พวกคุณให้เกียรติผมขนาดนี้ ถึงกับมาร่วมงานแต่งงานของผมกับฉินหงเหยียนล่วงหน้าถึงสองวัน สองวันนี้พวกคุณอยากไปที่ไหนเดี๋ยวผมจัดการให้เอง!”

ซูมู่หลินมองออกไปนอกหน้าต่าง เอกลักษณ์ของร้านอาหารบนดาดฟ้าก็คือชมทิวทัศน์ที่สวยงามของเมือง

เมื่อมองออกไป ทิวทัศน์ที่สวยงามของเมืองเสินเฉิงและเขาอูถง หยดน้ำฝนเล็กๆ ที่โปรยปรายยิ่งทำให้ดูงดงามมากขึ้น

ซูมู่หลินกล่าวต่อ “เกรงว่าฝนตกรอบนี้จะไม่น่าหยุดในวันสองวัน เราอยู่ที่โรงแรมดีกว่า”

สวี่ฉู่หมิงก็ถามต่อ “แล้วเถ้าแก่ซูช่วงนี้เป็นอย่างไรบ้าง?”

ซูมู่หลินพยักหน้ารับ “คุณปู่ของผมแข็งแรงดีครับ เขายังวานให้ผมมาบอกว่า ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาดวันที่ 15 เดือนมีนาคม ท่านจะมาร่วมงานเองครับ”

“จริงเหรอ?”

สวี่ฉู่หมิงดีใจอย่างยิ่งที่ตระกูลซูไม่เพียงแต่ส่งทายาทในรุ่นที่สามของตระกูลมาที่เมืองหลวงยังล่วงหน้าก่อนด้วย แถมไม่พอกระทั่งประมุขของตระกูลยังจะมาร่วมงานด้วยตนเองอีก นี่ทำให้สวี่ฉู่หมิงตกใจเมื่อได้รับเกียรติใหญ่หลวงขนาดนี้จากพวกเขา

เพราะสถานะของตระกูลซูนั้น ไม่จำเป็นต้องเอาอกเอาใจเขา

“มา คุณชาย คุณหนู ผมขอดื่มให้พวกคุณหนึ่งแก้ว ขอบคุณนะครับที่พวกคุณยอมมาเมืองเสินเฉิง!”

สวี่ฉู่หมิงยกแก้วเหล้าขึ้นมา ทำให้ฉินหงเหยียนต้องยกแก้วตามแล้วทั้งสี่คนก็เริ่มดื่มด้วยกัน

ถึงแม้ว่าจะเป็นตอนกลางวันแต่ว่าพวกเขาก็ยังคงดื่มกันเต็มที่ และอาจเพราะคนตระกูลซูเป็นเศรษฐีที่ร่ำรวยทำให้สวี่ฉู่หมิงและฉินหงเหยียนจำเป็นต้องเอาอกเอาใจพวกเขาอย่างเต็มที่ แสดงน้ำใจไมตรีในการเป็นเจ้าภาพอย่างสุดความสามารถ

ส่วนตัวซูมู่หลินเหมือนตั้งใจว่าหากกินอาหารมื้อนี้แล้วจะตรงไปนอนหลับที่โรงแรมทันที เขาถึงได้ยกดื่มเอาไม่หยุด

ในสี่คนนี้มีแค่ซูมู่ชิงเท่านั้นที่จิบทีละน้อย อย่างไรเสียเจ้าหล่อนก็พาลูกสาวมาด้วย

ไม่นานนักพวกเขาก็ดื่มกันไปไม่น้อย ซูมู่หลินพาซือซือออกไปดูวิวด้านนอก ส่วนสวี่ฉู่หมิงไปเข้าห้องน้ำ

ในห้องจึงเหลือแต่ฉินหงเหยียนกับซูมู่ชิง

ผู้หญิงสองคนที่หน้าตาสะสวยเผชิญหน้ากัน บวกกับความสัมพันธ์ที่เป็นเหมือนคู่แข่งในความรักกันกลายๆ ดังนั้นในห้องจึงตกอยู่ในความเงียบอยู่ครู่หนึ่ง

จากนั้นจู่ๆ ซูมู่ชิงก็เปิดปากกล่าว “คุณฉินคะ ทำไมคุณถึงเลิกกับเย่เฉิน? เมื่อหลายวันก่อนนี้เย่เฉินอยู่กับฉันตลอด เขาพูดถึงคุณทุกวัน บอกว่าคุณหน้าตาสะสวยและรักกันมากด้วย แถมยังบอกว่าพวกคุณกำลังจะแต่งงานกัน”

เย่เฉินเองก็ตั้งใจฟังอย่างละเอียด คิดไม่ถึงว่าซูมู่ชิงจะช่วยตนเองแก้ปัญหาเรื่องนี้

ฉินหงเหยียนกล่าว“เราไม่เหมาะสมกัน เขา…ดีมากแต่อายุน้อยเกินไปสำหรับฉัน ฉันชอบผู้ชายที่ค่อนข้างโตหน่อย”

พูดจบฉินหงเหยียนก็ย้อนถามซูมู่ชิง “พอจะเล่าเรื่องคุณกับเย่เฉินหน่อยได้ไหมคะ? ทำไม…คุณถึงได้มีลูกกับเขาได้?”

ถึงแม้ว่าฉินหงเหยียนจะไม่ใช่แฟนเย่เฉินแล้ว แต่หล่อนก็ยังคงรักชายหนุ่มอยู่ อยากจะรู้เรื่องราวความเป็นไปในอดีตของเขาอย่างมาก

ซูมู่ชิงกล่าว“เมื่อสี่ปีก่อนเขาข่มขืนฉัน”

“เป็นไปไม่ได้! เขาไม่ใช่คนแบบนั้น!”

ฉินหงเหยียนรีบเถียงแทนเย่เฉินทันที ซึ่งนี่ทำให้เย่เฉินรู้สึกอิ่มเอมใจอย่างมาก

ซูมู่ชิงรีบอธิบาย “เป็นแผนการของพี่ชายคนที่สองของเขา”

ทันใดนั้นเองฉินหงเหยียนก็แค่นเสียงออกมา ใบหน้าเผยความไม่พอใจออกมา “ฮึ คนตระกูลเย่นี่ยโสโอหังไม่กลัวอะไรจริงๆ!”

จากนั้นฉินหงเหยียนก็ถามอีก “คุณไม่โกรธเย่เฉินหรอ?”

ซูมู่ชิงส่ายหน้า “ที่จริงเมื่อสี่ปีก่อนในห้องดำนั้น ฉันเป็นคนจับมือเย่เฉินก่อน ถ้าหากว่าเราไม่ทำอย่างนั้น เราจะออกจากที่นั่นไม่ได้ อีกทั้งหลายปีมานี้ฉันคอยจับตาดูเขาอยู่ตลอด เขาแต่งเข้าตระกูลหวัง ทั้งๆ ที่เป็นคุณชายคนที่สามของตระกูลหวัง แต่กลับยอมรับชะตากรรมแต่โดยดี แถมยังเอาใจใส่และคอยดูแลหวังเจียเหยาที่เป็นภรรยาของเขาในตอนนั้นเป็นอย่างดี

ต่อมาพอเขาคบหากับคุณแล้ว เขาก็เป็นห่วงเป็นใยคุณ แถมยังช่วยคุณสานฝันให้คุณได้กลายเป็นประธานบริษัทในตลาดหลักทรัพย์อีก พูดกันตามตรงฉันชอบเย่เฉินมากๆ และฉันเองก็หวังว่าตัวเองจะมีแฟนแบบนี้”

พอได้ยินคำพูดของซูมู่ชิงแล้ว เย่เฉินก็ชะงักไป คิดไม่ถึงว่าหลายปีที่ผ่านมาซูมู่ชิงจะคอยจับตาดูตนเองอยู่ตลอดเหรอเนี่ย?

อีกทั้งคิดไม่ถึงว่าเจ้าหล่อนจะพูดว่าชอบเขาด้วย…

“ซูมู่ชิงชอบเรา… หล่อนชอบคนที่เคยทำร้ายหล่อนมาก่อนได้ยังไงกันนะ?”

เย่เฉินประหลาดใจมากทีเดียว

ฉินหงเหยียนถามต่อ “แล้วคนที่บ้านคุณล่ะคะ?”

ซูมู่ชิงกล่าว “คุณปู่ของฉันอยากจะผูกมิตรกับคนตระกูลเย่มาตลอด เขาชอบเย่เฉินมาก”

ฉินหงเหยียนพยักศีรษะ คำพูดและท่าทีทั้งหลายของซูมู่ชิงก็เป็นการแสดงออกอย่างชัดเจนแล้ว

ในเมื่อคุณเลิกกับเย่เฉินแล้ว งั้นต่อไปภายหน้าผู้ชายที่เย่เฉินคนนี้ก็เป็นของฉันซูมู่ชิงแล้ว!

ฉินหงเหยียนยกแก้วเหล้าขึ้นมาแล้วกล่าวกับซูมู่ชิง “คุณหนูซู คุณกับเย่เฉินไม่ว่าจะอายุ หน้าตาหรือพื้นเพล้วนแต่เหมาะสมกันอย่างมาก อีกทั้งพวกคุณก็มีลูกด้วยกัน พวกคุณต่างหากที่เป็นคู่กัน”

“แก้วนี้ฉันขอดื่มให้คุณ ขออวยพรให้คุณกับเขา…รักกันร้อยปี!”

พูดจบ ฉินหงเหยียนก็กระดกเหล้าในแก้วหมดในทีเดียว!

“หงเหยียน!”

เย่เฉินมองออกมาว่าฉินหงเหยียนเสียใจ!

“หงเหยียนคุณพูดเหลวไหลอะไร ผมไม่มีทางไปแต่งงานกับซูมู่ชิงหรอกนะ คุณต่างหากที่เป็นผู้หญิงของผม!”

เย่เฉินตะโกนกร้าว แต่น่าเสียดายที่ฉินหงเหยียนไม่ได้ยินเสียงของเขาแม้แต่น้อย

วันนี้ฉินหงเหยียนเป็นคนดื่มเหล้าเยอะที่สุด อีกทั้งด้วยความสามารถในการดื่มเหล้าของหญิงสาวแต่คิดไม่ถึงว่าทันทีที่ออกจากร้านก็อาเจียนอาหารทั้งหมดออกมา!

“หงเหยียนเป็นยังไงบ้าง? ทำไมดื่มเยอะอีกแล้ว?”

สวี่ฉู่หมิงตบหลังหญิงสาวอย่างร้อนรน แล้วส่งน้ำให้หล่อนดื่ม ก่อนจะประคองหญิงสาวขึ้นรถ

รกเบนซ์สีดำขับออกจากลานจอดรถขับผ่านถนนที่ฝนตกโปรยปราย

เพลง ‘Ren Jian Qing Duo’ ที่เป็นเพลงประกอบละคร ‘Shen Yi Xi Lai Yue’ ดังขึ้นในรถ

ส่วนฉินหงเหยียนที่นั่งด้านหลังกลับร้องไห้เหมือนเป็นเด็กเล็กๆ

เมื่อได้ยินเสียงร้องไห้ของหญิงสาว เย่เฉินเองก็เสียใจขึ้นมา

เดิมทีควรจะเป็นเย่เฉินที่ร้องไห้เพราะการเดินออกไปจากชีวิตเขาของหญิงสาวในงานแต่งงานของหล่อน

คิดไม่ถึงว่าคนที่เป็นฝ่ายเสียใจเพราะอีกฝ่ายมีความสุขจะเป็นหญิงสาว

การปรากฏตัวในวันนี้ของซูมู่ชิงมีอิทธิพลกับหญิงสาวอย่างมาก!

ซูมู่ชิงและเย่เฉินเหมาะสมกันเกินไป นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตของฉินหงเหยียนที่รู้สึกว่าตัวเองต่ำต้อยเหลือเกิน

ฉินหงเหยียนร่ำไห้ ถึงขนาดตบสวี่ฉู่หมิง

“ฉันรักเย่เฉิน! ฉันควรจะเป็นผู้หญิงที่อยู่กับเขาไปตลอดชีวิต! ฉันไม่อยากเห็นผู้หญิงคนอื่นได้ครอบครองเขา! ทำไมคุณต้องบอกเรื่องพวกนั้นกับฉัน! ทำไมต้องบอกฉันว่าฆาตกรที่ฆ่าพ่อของฉันคือใคร ทำไม! ทำไม! ทำไมกัน!”