เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) - ตอนที่ 485 สถานะทางสังคมของตระกูลเย่
- Home
- เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)
- ตอนที่ 485 สถานะทางสังคมของตระกูลเย่
ตอนที่ 485 สถานะทางสังคมของตระกูลเย่!
ณ ถนน White Hall เมืองลอนดอน ประเทศอังกฤษ
เย่เฉินและซูมู่ชิงนั่งอยู่บนรถม้าทองคำอันแสนหรูหราที่ยาวรวมๆ 6.6 เมตร หนักเกินสามตัน ด้านหน้ามีม้าหกตัวในการลากรถ!
ดังนั้นทุกหนแห่งที่รถคันนี้เคลื่อนตัวผ่านจึงเกิดเสียงฮือฮา และมีแต่คนพยายามจะถ่ายรูป
ซูมู่ชิงรวบรวมความกล้าโบกมือเพื่อขอบคุณคนที่ทำความเคารพและโห่ร้องพวกนั้น
ท่าทีของหญิงสาวในวินาทีนี้เป็นราวควีนของที่นี่ก็ไม่ปาน!
ดีที่หญิงสาวดื่มเหล้าไปแล้วนิดหน่อย ไม่อย่างนั้นเจ้าหล่อนเองก็คงไม่กล้าทำแบบนี้!
ปลอมสุดๆ!
ซูมู่ชิงมีความสุขจนทำอะไรไม่ถูก หญิงสาวหันไปกล่าวกับเย่เฉิน “ที่รัก บีบแก้มฉันหน่อย”
เย่เฉินถามอย่างสงสัย“บีบหน้าคุณทำไมเหรอครับ?”
ซูมู่ชิงจึงกล่าว“ก็ฉันรู้สึกว่าตอนนี้เหมือนฝันไปเลยอ่ะค่ะ เหมือนว่าทั้งหมดไม่ใช่เรื่องจริงเลย นี่มัน…สมบูรณ์แบบเกินไป! ฉันไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะได้รับอภิสิทธิ์ขนาดนี้ที่นี่!”
เย่เฉินกล่าวด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม “ที่รัก ถ้าผมบีบแก้มคุณ คุณก็คงจะไม่เจ็บหรอกล่ะมั้ง ไม่สู้ผมบีบที่อื่น รับรองว่าคุณจะเจ็บจนแยกได้เลยว่าตกลงเป็นความจริงหรือความฝัน”
นิ้วมือเรียวเสลาของซูมู่ชิงตีลงบนร่างกายของเย่เฉิน “บ้าจริง ข้างนอกคนตั้งเยอะแยะ คุณอย่าทำอะไรเหลวไหลนะคะ!”
เย่เฉินกลับไม่สนใจเขาโอบไหล่หญิงสาวอย่างใจกล้า “กลัวอะไรกันครับ ที่นี่คือพท้นที่ส่วนตัวเราต่อให้เราหลับนอนกัยนบนรถม้านี่ใครจะกล้าพูดอะไร? ถ้าคุณอายเขินคนเยอะล่ะก็ ผมจะบอกให้คนไปให้หมด รับรองได้เลยอีกสิบนาทีสองข้างทางจะไม่มีคนหรือรถสักคัน”
ซูมู่ชิงรู้ว่าสามีของตนเองทำได้แบบที่พูด จึงเอนตัวลงไปซบไหล่เขา “ไม่ต้องหรอกค่ะ ขอบคุณนะคะที่รัก ฉันมีความสุขมากเลย….”
และเมื่อเห็นเย่เฉินและซูมู่ชิงขึ้นไปบนรถม้า จางเหมิงและหลินเป้ยเป้ยก็รีบร้อนเดินไปขึ้นรถของฟางชิงแล้วกล่าวกับคนขับรถ “รีบตามรถม้าไปสิ!”
แต่ทันทีที่รถราคาสิบล้านเข้าใกล้รถม้า ก็จะโดนราชองครักษ์ขวางไว้ทันที
“ห้ามเข้าใกล้ราชรถของท่าน!”
จางเหมิงเปิดหน้าต่างรถแล้วอธิบายกับอีกฝ่าย “คุณคะ อย่าขวางเราเลย เรามากับคุณและคุณนายเย่ค่ะ!”
บนราชรถคันนี้ของเย่เฉินมีคนขับม้าแปดคน ม้าขาวสามตัวหน้าก็มีคนขี่มันอยู่สามคน ส่วนม้าดำสามตัวด้านหลังมีคนขี่อยู่อีกสามคนเช่นกัน
นอกไปจากนี้ยังมีอีกสองคนที่ยืนอยู่ด้านหลังของราชรถ
หนึ่งในนั้นเคาะกระจกรถม้าแล้วถาม “คุณเย่ รถสีขาวโรลซ์-รอยซ์ด้านหลังบอกว่ามากับคุณ ให้พวกหล่อนตามมาไหมครับ?”
การเดินทางครั้งนี้ของเย่เฉินเป็นไปเพื่อให้พวกสามคนที่เหลือได้เห็นความจริง แน่นอนว่าต้องให้พวกหล่อนตามมาใกล้ๆ
“ให้พวกนั้นตามมาด้านหลังก็ได้” เย่เฉินสั่ง
“ครับ ท่าน!”
พอได้รับอนุญาตจากเย่เฉินแล้ว รถของฟางชิงถึงได้เคลื่อนตัวมาอยู่หลังรถม้า
เพราะถูกนับเป็นขวบนเดียวกับราชรถของเยเ่ฉิน ดังนั้นรถของพวกหล่อนถึงสามารถฝ่าไฟแดงได้ อีกทั้งคนสองข้างทางยังโห่ร้องต้อนรับพวกหล่อนด้วย
จางเหมิงตื่นเต้นอย่างมาก “ว้าว สุดยอดจริงๆ! นี่รู้สึกเหมือนเป็นการเดินทางของฮ่องเต้และเจ้าหญิง แล้วมีชาวบ้านรอต้อนรับอยู่สองข้างทางเลย!”
หลินเป้ยเป้ยเองก็หยุดถ่ายภาพ “ถ้าฉันไปเล่าให้เพื่อนๆ ฟังว่าฉันฝ่าไฟแดงที่อังกฤษได้ตามใจ แล้วยังมีองครักษ์นำขบวนให้ พวกเขาจะต้องอิจฉาริษยาฉันมากแน่!”
พวกจางเหมิงต่างก็เป็นลูกเศรษฐี แต่ต่อให้เป็นคนร่ำรวยขนาดไหนที่นี่ พอออกนอกประเทศไปก็เป็นแค่คนธรรมดาเท่านั้นเอง
ไม่มีใครกล้าทำตามใจตัวเองเวลาอยู่เมืองนอก เพราะททำผิดเพียงเล็กน้อยก็จะโดนจับ อีกทั้งเส้นสายที่มีในประเทศก็ช่วยอะไรคุณไม่ได้
ดังนั้นลูกเศรษฐีที่ออกมาเที่ยวต่างประเทศอย่างจางเหมิง พอมาถึงเมืองนอกก็จะสงบเสงี่ยม พวกหล่อนจะแค่ช็อปปิ้งเท่านั้น ไม่เคยได้รับอภิสิทธิ์แบบนี้มาก่อน!
วันนี้พวกหล่อนติดตามกับเย่เฉินถึงได้รับอภิสิทธิ์แบบที่ไม่ว่าใครก็ไม่อาจสัมผัสแบบนี้!
ซูมู่ชิงถามสามีบนรถม้า “ที่รัก คุณไปขอยืมรถม้าคันนี้มาจากองค์ราชินีท่านเหรอ?”
เยเ่ฉินมีสีหน้าสงสัย
อะไรคือยืมเหรอ?
เย่เฉินกล่าว “คุณลองมองไปบนหน้าต่างรถ ดูว่ามันเขียนอะไรเอาไว้”
ซูมู่ชิงสงสัย หญิงสวยื่นศีรษะออกไปมองที่ด้านนอกประตูรถแล้วก็ต้องตกใจ “YE! เย่!”
แล้วจึงเห็นว่าที่ตำแหน่งประตูมีอักษรที่ถูกออกแบบอย่างประณีตสองตัว YE นั่นมันสกุลเย่!
ซูมู่ชิงตกตะลึง“นี่คือรถม้าของที่บ้านคุณเหรอคะ?”
เย่เฉินพยักหน้ารับ“ใช่ครับ นี่คือรถม้าของตระกูลเราไม่ใช่คันของพระราชินีท่านหรอก”
ซูมู่ชิงงุนงง“งั้นทำไมตระกูลเย่ของคุณถึงได้มีรถม้าล่ะคะ? นี่มันเป็นของพวกเชื้อพระวงศ์เท่านั้นไม่ใช่เหรอ?”
เย่เฉินถึงอธิบาย “ก็เมื่อหลายปีก่อนตอนที่คุณปู่ของผมออกจากประเทศมา กำลังเลือกว่าจะไปลงหลักปักฐานที่ประเทศไหน ตอนนั้นคุณปู่ผมกำลังเลือกระหว่างอังกฤษ อเมริกา ฝรั่งเศส เยอรมันและสวิสเซอร์แลนด์ คุณเองก็รู้ว่าคุณปู่ผมมีเงินมาก พอประเทศพวกนี้ได้ข่าวว่าคุณปู่ผมำลังจะย้ายถื่นฐาน ก็รีบเสนอเงื่อนไขดีๆ ให้เขาเพื่อล่อลวง เย้ายวนให้เขาย้ายไปที่นั่น”
ซูมู่ชิงตั้งใจฟัง คุณปู่ของเย่เฉินเป็นคนใหญ่คนโต ซูมู่ชิงเคยได้ยินคุณปู่ของหล่อนพูดมาก่อนว่าททรัพย์สมบัติของเย่ฉงไห่ต้องใช้คำว่ารวยเหมือนเป็นเจ้าของประเทศมาพรรณนา!
ดังนั้นประเทศพวกนี้จึงได้สรรหาวิธีต่างๆ นานา เพื่อให้เย่ฉงไห่มาที่นี่ เพราะจะส่งผลดีอย่างมหาศาลต่อเศรษฐกิจของประเทศพวกเขา!
ซูมู่ชิงเป็นคนฉลาดจึงกล่าวถาม “ในเงื่อนไขที่ทางอังกฤษเสนอมาคือจะให้ราชรถตระกูลเย่หนึ่งคันใช่ไหมคะ?”
เย่เฉินยิ้มพลางพยักหน้า “ใช่แล้วล่ะครับ อังกฤษส่งคนไปทำให้ตระกูลเย่เโดนเฉพาะที่ออสเตรเลีย หรูหรากว่าคันที่เป็นของราชินี้เองเสียอีก ถ้านั่งบนรถม้าคันนี้จะสามารถไปไหนก็ได้ในประเทศอังกฤษโดยไม่มีใครกล้าขวาง อีกทั้งตำรวจทุกคนที่นี่จะให้ความร่วมมือและปกป้องพวกเรา!!”
ซูมู่ชิงตกตะลึง เดิมหล่อนคิดว่าสามีไปขอยืมมันมาจากพระราชินีของที่นี่
ตอนนี้ถึงเพิ่งได้รู้ว่าเป็นของตระกูลเย่!
นี่คือทรัพย์สินของบ้านสามีฉัน!
นี่คือยานพาหนะของฉัน!
“นี่คือรถของฉัน…”
ในวินาทีนี้ซูมู่ชิงยิ่รู้สึกเหมือนกับว่าตนเองเป็นควีนของที่นี่ยิ่งกว่าเดิม!
รถม้าก็มาจอดลงตรงที่บาร์ชื่อ MQ NOMAD อย่างรวดเร็ว
เย่เฉินจับจูงมือของซูมู่ชิง แล้วก้าวลงรถม้าอย่างช้าๆ
ฟางชิง จางเหมิงและหลินเป้ยเป้ยที่ตามหลังมาก็ลงจากรถอย่างรวดเร็ว และเดินตามมา
เย่เฉินชี้ไปที่เหนือประตูบาร์แล้วกล่าวกับฟางชิง “คุณเชิญดูเลยครับ นี่คือบาร์ NOMAD ถือเป็นบาร์ติดอันดับหนึ่งในให้าของลอนดอน ด้านหน้ามีตัวอักษร MQ ที่เป็นตัวย่อของมู่ชิง แถมด้านล่างก็มีรูปภาพของมู่ชิงด้วย ถ้าพวกคุณยังไม่เชื่อ เดี่ยวเราจะเข้าไปด้านใน ให้คุณลองสั่งเหล้าแพงๆ ได้เลย ผมรับรองได้เลยว่าคุณจะไม่ต้องจ่ายสักแดงเดียว”
จางเหมิงรีบร้อนกล่าว “เชื่อแล้วล่ะๆ เชื่อแล้ว ขนาดราชรถทองคำคุณยังนั่งได้ กับแค่ซื้อบาร์ไม่กี่ที่ก็คงเหมือนซื้อของเล่นอยู่แล้ว จริงไหมฟางชิง”
สีหน้าฟางชิงไม่สู้ดี หญิงสาวกัดริมฝีปากเมื่อเห็นอักษร MQ วิบวับก็รู้สึกเหมือนกินขี้ทันที!