เงินอุดหนุนหมื่นล้านเป็นของฉันคนเดียว - บทที่ 194 จอร์จผู้ชายสารเลว

บทที่ 194 จอร์จผู้ชายสารเลว

ตอนนี้โจวซีถงและจอร์จต่างก็ชะงักแล้ว จอร์จขมวดคิ้วถามขึ้น “คุณผู้ชายคนนี้เป็นใคร? ”

“ผมเป็นหุ้นส่วนของคุณโจวซีถง” เฉินห้าวใช้การออกเสียงมาตรฐานภาษาอังกฤษตอบกลับ ในฐานะที่เป็นนักศึกษาที่สำเร็จการศึกษาระดับปริญญาตรี สำเนียงภาษาอังกฤษยังคงOKอยู่มาก ยังเป็นการออกเสียงสำเนียงอังกฤษแบบดั้งเดิม

“ทำไมถึงได้หยุดธรรมเนียมจูบมือทักทายของผม คุณทำแบบนี้ไม่มีมารยาทมากนะรู้ไหม? ” จอร์จซักถาม

“ขอโทษด้วย มีสำนวนหนึ่งเรียกว่าเข้าเมืองตาหลิ่วต้องหลิ่วตาตาม นี่คือประเทศจีน ไม่มีธรรมเนียมจูบมือทักทาย พูดคุยนิดหน่อยก็ใช้ได้แล้ว”

เฉินห้าวเอาแต่ใจอย่างมาก ถ้าเป็นคนธรรมดาก็แล้วไปเถอะ จอร์จคนนี้เจตนาไม่บริสุทธิ์ สายตาก็ไม่ถูกต้อง ทำให้เฉินห้าวไม่ชอบอย่างที่สุด

“ผู้ชายจีนที่ไม่มีมารยาท” จอร์จก็โกรธเช่นกัน

เป็นเพราะโจวซีถง ผู้ชายสองคนเพิ่งรู้จักกันก็เกิดสถานการณ์ตึงเครียด เกลียดชังกันและกัน

“นายคนนี้มันยังไงกัน ไม่รู้ว่าคุณจอร์จเป็นผู้บริหารสูงสุดของโอ้ผู่กรุ๊ปหรือไง? เป็นหนึ่งในห้าร้อยอันดับแรกของโลก ครอบคลุมหลายอุตสาหกรรมภายใต้การบริหาร ก้าวข้ามบุคคลที่โดดเด่นในองค์กร นายล่วงเกินเขา ไม่เป็นผลดีอย่างมากต่อการแลกเปลี่ยนทางเศรษฐกิจและการค้าระหว่างประเทศของพวกเราทั้งสองฝ่าย รีบขอโทษคุณจอร์จเร็วเข้า! ”

ข้าราชการฝ่ายประเทศจีนที่ติดตามมาคนหนึ่งตำหนิด้วยท่าทางจริงจัง เฉินห้าวมองบัตรทำงานของเขา เป็นพนักงานเล็กๆ ของสำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการลงทุนเมืองหู้

“กระดูกนายนี่ก็อ่อนนะ เจอคนต่างชาติที่ร่ำรวยก็คุกเข่าให้แล้ว แล้วยังคุกเข่าอย่างถึงที่สุดอีกด้วย” เฉินห้าวมองเขาอย่างดูถูก

“นาย! ”

พนักงานคนนี้ทำอะไรเฉินห้าวไม่ได้ เพราะว่าที่พูดนั้นเป็นเรื่องจริง เขาทำได้เพียงใช้ภาษาอังกฤษอธิบายกับจอร์จ หวังให้เขาอย่าโกรธเคือง

“ช่างเถอะ” จอร์จโบกมือไปมา เปลี่ยนไปพูดกับโจวซีถง “ผมสนใจในเทคโนโลยีการสื่อสารควอนตัมของพวกคุณมาก ผมคิดว่าบริษัททั้งสองฝ่ายของพวกเราสามารถมีความร่วมมือในเชิงลึกมากขึ้น ที่นี่ไม่สะดวกในการเจรจากัน คืนนี้ผมจัดงานเลี้ยงที่โรงแรมหู้ซื่อ คุณโจวจะต้องมาให้ได้”

โอ้ผู่กรุ๊ปของจอร์จคือยักษ์ใหญ่ข้ามชาติอย่างแท้จริง บริษัทโจวซื่อเองก็เทียบไม่ได้ บริษัทโจวซื่อเป็นเพียงแค่ห้าร้อยอันดับแรกภายในประเทศเท่านั้น แต่โอ้ผู่กรุ๊ปเป็นห้าร้อยอันดับแรกในระดับนานาชาติ อีกทั้งยังติดอันดับหนึ่งในร้อย เป็นองค์กรยักษ์ใหญ่อย่างแท้จริง บริษัทโจวซื่อสามารถร่วมมือกับบริษัทพวกเขาได้ นั่นคือโอกาสดีที่จะตีตลาดโลกอย่างแน่นอน และนี่ก็คือเป้าหมายใหญ่ที่โจวซีถงมาเข้าร่วมเวิลด์เอ็กซ์โป

“ได้สิ ฉันจะไปตรงตามเวลานัดหมายแน่” โจวซีถงตอบรับอย่างยินดี

“OK ผมจะรอการมาถึงของคุณโจวอย่างตรงเวลา! ”

จอร์จแสดงรอยยิ้มที่ตัวเองคิดว่ามีเสน่ห์มากออกมา จากนั้นถลึงตาใส่เฉินห้าวครั้งหนึ่ง แล้วพาสุนัขรับใช้กลุ่มใหญ่จากไป ตั้งแต่ต้นจนจบ ล้วนไม่ได้มองโฆษณาผลิตภัณฑ์ของบริษัทโจวซื่อเลย ราวกับเป็นการดื่มสุราโดยไม่ได้สนใจรสชาติของสุรา ไม่ใช่มาเพราะธุรกิจ เช่นนั้นก็มาเพราะคนแล้ว

“คุณคงไม่ได้คิดจะไปจริงๆ ใช่ไหม? ” เฉินห้าวถามโจวซีถง

โจวซีถงตอบ “ทำไมถึงไม่ไป? นี่เป็นโอกาสดีครั้งหนึ่ง ภายใต้การควบคุมของโอ้ผู่กรุ๊ปก็รวมถึงขอบเขตด้านการสื่อสาร ร่วมงานกับพวกเขา จะสามารถตีตลาดโลกได้อย่างรวดเร็ว นี่สำหรับด้านเทคโนโลยีการสื่อสารขั้นสูงที่ถูกกดไว้ เป็นข่าวดีข่าวหนึ่ง”

ความรังเกียจที่เฉินห้าวมีต่อจอร์จนั้นเป็นทางกายภาพ เห็นโจวซีถงมีใจมุ่งมั่นพิจารณาเพื่อธุรกิจแล้ว ถ้าในเวลานี้เขาเกลี้ยกล่อมเธออย่างแข็งกร้าวไม่ให้ไปงานเลี้ยงอีก ก็จะเกิดความขัดแย้งขึ้น แต่ถ้าไปร่วมงานเลี้ยง นั่นก็อาจจะตกลงไปในกับดักหลุมนั้นของจอร์จ

ผู้หญิงของตนเองกับผู้ชายที่มีจุดประสงค์แอบแฝงนัดพบกันตามลำพัง ผียังรู้ว่าจะต้องเกิดเรื่อง

เฉินห้าวคิดหน้าคิดหลัง รู้สึกว่างานเลี้ยงนี้สามารถไปได้ แต่จะต้องอยู่ในภายใต้การติดตามไปด้วยของเขา

“แน่นอนว่านายก็ต้องไปด้วยกันเป็นเพื่อนฉัน มีนายอยู่ ฉันดื่มเหล้าสังสรรค์ก็ไม่ต้องกังวลปัญหาเรื่องดื่มเยอะแล้ว” สำหรับข้อเสนอของเฉินห้าว โจวซีถงถึงกับตอบรับอย่างยินดี

“ดี ฉันจะทำให้คืนนี้มีความทรงจำที่ลืมไม่ลง” เฉินห้าวเอ่ยอย่างมีความหมายลึกซึ้ง

คืนวันนั้น หลังจากโจวซีถงเสร็จสิ้นงานแสดงสินค้าของวันแล้ว ก็ไปโรงแรมที่จองไว้สระผมเปลี่ยนเสื้อผ้า จากนั้นก็ต้องไปร่วมงานเลี้ยงแล้ว

ห้องของเธอและเฉินห้าวก็มีแค่ผนังเดียวกั้นอยู่ เฉินห้าวทั้งร่างสวมชุดสูท จึงไม่เปลี่ยนแล้ว และเขาที่อยู่ในห้อง ก็กำลังได้รับข้อมูลบางอย่างของจอร์จที่ฉิงจื๋อเทารวบรวมมาให้เพื่อเขา มีความเข้าใจเบื้องต้นต่อคู่แข่งครั้งนี้แล้ว

“จอร์จคนนี้เป็นชายสารเลวอย่างที่คิด! ”

อ่านข้อมูลเสร็จ เฉินห้าวแค่นเสียงเย็น

จากข่าวที่เหล่าฉิงรวบรวมมาได้ สามารถมองออกว่าจอร์จมีผู้หญิงมากมาย บ้านเขาจัดpartyสาวสวยอยู่บ่อยๆ เกิดข่าวลือชู้สาวกับเหล่านางแบบวัยรุ่นสาวสวย เหล่าดาราสาววันเว้นวัน หญิงสาวต่างชาติเหล่านั้นฟ้องร้องบนสื่อว่าจอร์จเล่นสนุกกับผู้หญิงแล้วทิ้ง ไม่น้อยกว่าสามสิบคน ส่วนคนที่ไม่ได้พูดออกมาน่าจะมากยิ่งกว่านี้

พอเห็นแบบนี้แล้ว จอร์จคนนี้เป็นสุนัขพุดเดิ้ลห่มหนังมนุษย์คนหนึ่ง ชายสารเลวที่ชอบล่าผู้หญิง

ครั้งนี้เห็นได้ชัดว่าเขาเล็งเป้าหมายไปที่โจวซีถงแล้ว แต่ทว่ามีเฉินห้าวอยู่ เขาถูกลิขิตไว้แล้วว่าไม่อาจทำสำเร็จ กลับกันเฉินห้าวก็จะทำให้จอร์จได้รู้ว่า ผู้หญิงของเขา ไม่อาจวุ่นวายได้

“เฉินห้าว นายเสร็จหรือยัง? ”

โจวซีถงโทรศัพท์มาถาม เธอเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้ว

“ผมเสร็จแล้ว”

เฉินห้าวเดินออกจากประตูมา ก็เห็นโจวซีถงที่แต่งกายด้วยเสื้อผ้าหรูหรา เขาถึงกับมีอาการเหม่อลอยไปชั่วขณะหนึ่ง นาทีนี้ในสมองเหลือเพียงประโยคเดียว นั่นก็คือสวยที่สุดในแผ่นดิน

ชุดราตรีเปิดหลังสีแดงก่ำ และริมฝีปากสีแดงส่งเสริมกันให้ดูโดดเด่น จากด้านหลังสามารถเห็นได้ถึงร่องกระดูกสันหลังที่เนียนละเอียด มีความรู้สึกที่มีเสี้ยวมนต์เสน่ห์ต่อผู้คน รวมกับส่วนสูงหนึ่งร้อยเจ็ดสิบห้าของเธอ เป็นสาวหุ่นเพรียวบางจริงๆ งดงามในทุกด้าน

หน้าตาและความงดงามเช่นนี้ ไม่ต้องพูดว่าเป็นในโลกธุรกิจ ถึงจะเป็นในโลกซูเปอร์โมเดล เธอก็ล้วนเป็นหญิงสาวที่สะดุดตาที่สุดคนนั้น

“วันนี้คุณสวยมาก” เฉินห้าวพูดออกมาจากใจจริง

โจวซีถงยิ้มหวาน สามารถได้รับคำพูดประโยคเช่นนี้ ก็ไม่ทำให้เธอเสียเวลาแต่งตัวนานขนาดนี้ไปเปล่าๆแล้ว

“เช่นนั้น คืนนี้ก็รบกวนแล้ว”

โจวซีถงยื่นมือออกมาก่อน เฉินห้าวก็กุมมือเธอเอาไว้ ลงไปชั้นล่างด้วยกัน