เงินอุดหนุนหมื่นล้านเป็นของฉันคนเดียว - บทที่ 208 ผมทำได้ดีใช่ไหมล่ะ

บทที่ 208 ผมทำได้ดีใช่ไหมล่ะ

“งั้นคุณอวี๋ก็ควรจะทำตามสัญญาใช่ไหมครับ งั้นหุ้นห้าเปอร์เซ็นต์ของคุณก็ควรจะขายให้ผมได้แล้ว” ตอนที่เฉินห้าวพูด รอยยิ้มมีเลศนัยปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา

ใบหน้าของอวี๋หงแดงก่ำ เธอไม่อยากขายหุ้น แต่ทุกคนเห็นเธอเซ็นสัญญาต่อหน้าต่อตา เธอจะไม่ทำตามสัญญาไม่ได้ จึงทำได้เพียงหาแผนยื้อเวลา

“งั้นฉันต้องการให้โอนเงินสดภายในครึ่งชั่วโมง ไม่งั้นฉันจะยกเลิกการโอน บางทีราคามันอาจจะลดลงเรื่อยๆ”

หุ้นห้าเปอร์เซ็นต์ของเธอ ตามราคาตลาดแล้วน่าจะประมาณ 22.5 พันล้าน ในบรรดาผู้ถือหุ้นพวกนี้ กลัวว่าจะไม่มีใครหาเงินสดขนาดนี้ภายในเวลาครึ่งชั่วโมง

อีกอย่างคนที่มีเงิน ก็เอาไปลงทุน มันสามารถสโนว์บอลได้มากขึ้นเรื่อยๆ และจะค่อยๆอ่อนค่าลงอย่างช้าๆภายใต้อัตราเงินเฟ้อเมื่ออยู่ในธนาคาร

นี่เป็นวิธีการยื้อเวลาของอวี๋หง เธอประเมินว่าเฉินห้าวคงจะไม่สามารถหาเงินสดมาได้ภายในระยะเวลาสั้นเพียงนี้ และเธอจะไม่ทำตามสัญญา

ใครจะไปรู้ว่าเฉินห้าวพูดอย่างสบายๆ ว่า “ไม่มีปัญหา ซื้อขายกันได้เลย ทนายก็อยู่พอดี ต้องทำตามขั้นตอนอะไรจะได้พูดคุยกัน”

“อะไรนะ”

“อะไรนะ นายมีเงินสด 22 พันล้านจริงเหรอ” อวี๋หงถามอย่างตกใจ

เธอดูไอ้หนุ่มรูปหล่อคนนี้ไม่ออกจริงๆ เขาเป็นใครมาจากไหนกันแน่ อยู่ๆ ก็มาเป็นผู้ถือหุ้น แถมยังมีเงินสดเยอะขนาดนี้อีก คนหนุ่มที่มีความสามารถเช่นนี้ ไม่สมควรจะไม่มีชื่อเสียง แต่ทำไมไม่เคยได้ยินชื่อของเขามาก่อน

แต่ไม่ว่ายังไง มีโจวซีถงรับผิดชอบดูแลอยู่ และมีเหล่าผู้ถือหุ้นรายเล็กรายใหญ่เป็นพยาน ทนายความได้จัดการเรื่องการโอนย้ายตลอดกระบวนการทั้งหมด จะได้หลีกเลี่ยงการตั้งคณะกรรมการเพื่อลงมติแต่งตั้งและถอดถอนอีกครั้ง ทำให้ลดถอนเวลาไปได้ไม่น้อย

ขั้นตอนและกระบวนการได้ดำเนินไปเรื่อยๆ เมื่ออวี๋หงเห็นว่ามันไม่สามารถควบคุมได้ เธอพูดออกมาอย่างมีความหวังเป็นครั้งสุดท้าย “ฉันรับแค่การโอนเงินสดในประเทศเท่านั้น”

“ไม่มีปัญหา”

เฉินห้าวตอบอย่างสบายๆ หลังจากที่ทั้งสองฝ่ายได้เซ็นชื่อบนสัญญาโอนเรียบร้อย เขาโอนเงินให้อวี๋หงทันที

แน่นอนว่าในบัตรของเฉินห้าวไม่มีเงินสด 22 พันล้านหรอก แต่เขามี app เงินอุดหนุนหมื่นล้าน เขาแลกบัตรฟรีมาหนึ่งใบเพื่อใช้ในการจ่ายเงินสด

เห็นแก่ที่อีกฝ่ายอายุเยอะแล้ว ไม่งั้นเฉินห้าวคงใช้วิธีการบางอย่างเพื่อให้เธอเสียหายอย่างหนัก เพราะเธอโจมตีโจวซีถง เขาเห็นแก่วัฒนธรรมการเคารพผู้อาวุโสและรักเมตตาเด็ก เฉินห้าวจึงไม่ทำอะไรเธอ และปล่อยเธอไปครั้งหนึ่ง

เดิมทีเฉินห้าวยังกังวลว่าบัตรฟรีจะมีการใช้จ่ายอย่างจำกัด แต่สามารถจ่ายได้อย่างง่ายดายและสะดวกโดยไม่มีข้อจำกัด app เงินอุดหนุนหมื่นล้านเจ๋งมาก หรูหรามั่งคั่งเป็นอย่างมาก

ถ้าจะให้พูดกันจริงๆ เฉินห้าวได้สิทธิประโยชน์ต่างๆ จาก app เงินอุดหนุนหมื่นล้าน รวมๆ แล้วก็ประมาณพันล้าน app เงินอุดหนุนหมื่นล้าน ไม่เคยมีปัญหาเรื่องการจ่ายเงิน เงินอุดหนุนเยอะกว่าธรรมดามาก ทำให้เฉินห้าวอดสงสัยไม่ได้ว่าทำไม app เงินอุดหนุนหมื่นล้านถึงง่ายขนาดนี้

แต่ทว่าเบื้องหลังของ app เงินอุดหนุนหมื่นล้าน ยังคงเป็นความลับ หลังจากนี้จำเป็นต้องค้นหากันไปเรื่อยๆ

หลังจากที่ทำการซื้อขายกันเรียบร้อย อวี๋หงเหมือนลูกบอลที่บรรจุความโกรธเอาไว้ เธอจากไปอย่างโดดเดี่ยว คณะกรรมการได้ใช้กระบวนการลงคะแนนเพื่อถอดอวี๋หงออกจากตำแหน่งกรรมการทันที และถูกแทนที่โดยชื่อของเฉินห้าว

ในขณะเดียวกัน เฉินห้าวถือหุ้นในบริษัทโจวซื่อทั้งหมดเจ็ดเปอร์เซ็นต์และกลายเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ และมีสิทธิ์ที่จะพูด ถึงขนาดที่ใหญ่กว่าหุ้นของโจวซีถงที่มีในปัจจุบัน เขากลายเป็นคนที่ไม่มีใครกล้าเมินใส่อีก

หลังจากนั้นการประชุมก็ผ่อนคลายลงมาก เหล่าผู้ถือหุ้นต่างแสดงท่าทางต้อนรับเฉินห้าว เฉินห้าวยังเปิดแชมเปญเพื่อทำการฉลองแบบง่ายๆ กับพวกเขา

ต่อมาคณะกรรมการที่เป็นผู้เตรียมงานได้แจ้งสิ้นสุดการประชุม ถือเป็นการสิ้นสุดเรื่องที่ให้อารมณ์ขึ้นๆ ลงๆ ของคณะกรรมการ

เมื่อเทียบกับบรรยากาศขุ่นมัวก่อนการประชุม ที่เตรียมพร้อมจะประณามคนผิด เมื่อมันจบลงทุกคนก็มีความสุขและเต็มไปด้วยความยิ้มแย้ม ทุกคนต่างพูดเยินยอเฉินห้าว ใครๆ ก็ดูออกว่าเฉินห้าวไม่ใช่คนธรรมดา แก้ไขปัญหาที่บริษัทกำลังเผชิญได้ภายในเวลาไม่กี่นาที ทุ่มเงินกว่า 22 พันล้านเพื่อซื้อหุ้นของอวี๋หง ความแข็งแกร่งทางการเงินและความกล้าหาญนี้น่าทึ่งมาก

มีคนมาสอบถามว่าเฉินห้าวเป็นใคร เขายิ้มบางๆ แล้วพูดว่า “ผมเป็นหุ้นส่วนเชิงกลยุทธ์ของประธานโจวแน่นอนว่าตอนนี้ผมก็เป็นเพื่อนร่วมบริษัทเดียวกันด้วยเช่นกัน”

เหล่าผู้ถือหุ้นอาวุโสแลกช่องทางติดต่อกันกับเฉินห้าว จากนั้นจึงพากันแยกย้าย

เมื่อคนอื่นแยกย้ายกันไป เฉินห้าวเชิญเหล่าพนักงานที่อยู่ในห้องประชุมออกไป ตอนนี้ในห้องประชุมมีเพียงเขาและโจวซีถง

“ซีถง ผมทำได้ดีใช่ไหมล่ะ” เฉินห้าวถามอย่างได้ใจเล็กน้อย

“ก็ไม่เลว” โจวซีถงแอบยิ้ม คนที่ไม่ถนัดชมคนอื่นอย่างเธอ พูดแบบนี้ออกมาก็แสดงว่าพอใจเป็นอย่างมาก

“แค่นี้เองเหรอ”

จู่ๆ เฉินห้าวก็ยื่นหน้าเข้าไป ระยะห่างของทั้งสองคนเหลือเพียงไม่กี่เซนติเมตร รับรู้ได้ถึงไอร้อนที่ออกมาจากลมหายใจของอีกฝ่าย

โจวซีถงรู้สึกว่าหัวใจตัวเองเต้นแรง ภาพที่โรงแรมคืนนั้นวนเข้ามาในหัวของเธอ เธอรู้สึกตัวร้อนผ่าวอย่างอดไม่ได้ เธอพูดขึ้นมาใหม่ว่า “โอเค ฉันยอมรับว่านายทำได้ดีมาก”

“งั้นต้องให้รางวัลสักหน่อยใช่ไหม” เฉินห้าวถามต่อ เขาเลื่อนนิ้วมือไปตามไรผมของโจวซีถง เส้นผมสีดำปรกลงมาเหมือนผ้าซาตินที่นุ่มและเงางาม มันนุ่มและลื่นจนไม่มีเหตุผล เส้นผมยังปลิวจนมีกลิ่นหอมอ่อนๆ ลอยออกมา

“นายจะเอารางวัลอะไร”

โจวซีถงไม่สามารถทนต่อการเย้ายวนของเฉินห้าวได้ เธอถอยหลังไปเล็กน้อย แต่กลับโดนเฉินห้าวรวบเอวเอาไว้

“รางวัลของผมง่ายมาก เพิ่งซื้อหุ้นมาเลยทำให้สภาพการเงินไม่ค่อยคล่อง เลยอยากหารายได้พิเศษจากคุณหน่อย” เฉินห้าวกะพริบตาปริบๆ สายตาของเขาสื่อว่าคุณก็เข้าใจดี

ตอนนี้คำว่ารายได้พิเศษกลายเป็นรหัสลับระหว่างพวกเขาสองคน ถึงโจวซีถงจะเย็นชาแต่เธอก็อดหน้าแดงไม่ได้ เธอพูดอย่างกล้าๆ กลัวๆ ว่า “รออีกสักสองวันเถอะ รอให้ฉันจัดการเรื่องพวกนี้ให้เรียบร้อยก่อน”

“ได้อยู่แล้ว” เฉินห้าวไม่อยากกดดันเธอจนมากเกินไป เขาปล่อยตัวเธอ ตอนนี้พูดได้ว่าโจวซีถงเป็นผู้หญิงของเขาแล้ว ไม่ต้องรีบร้อนอะไร ต่อจากนี้จะมีเพียงช่วงเวลาแห่งความโรแมนติ