เงินอุดหนุนหมื่นล้านเป็นของฉันคนเดียว - บทที่ 289 ห้ามไปตอแยด้วยเด็ดขาด

“คุณว่าไงล่ะ?” เฉินห้าวกำลังถามความคิดเห็นโจวซีถง แต่น้ำเสียงเขากลับเผยความคิดเขาออกมา

“ฉันฟังคุณ” โจวซีถงให้เกียรติเฉินห้าวเต็มที่เวลาอยู่ต่อหน้าคนอื่น

“งั้นดี ไปพักที่บ้านนายละกัน” เฉินห้าวเห็นด้วยละ

“ดีเลย คุณสองคนรอที่นี่ ผมไปขับรถมารับเอง!”

ถงจื่อเซวียนวิ่งเล็กน้อยไปขับรถตนพลางเปิดประทุน จากนั้นจอดลงที่หน้าประตูโรงแรม เขาเปิดประตูรถให้พวกเฉินห้าวขึ้นไปนั่ง

และการบริการของถงจื่อเซวียน ไล่อู่เห็นมันทั้งหมด ในใจตกตะลึงพรึงเพริดอย่างมาก

ในสายตาเขา ถงจื่อเซวียนซึ่งเป็นคุณชายตัวจริงสำมะเลเทเมาที่หนึ่งของอำเภอลี่ทงยังประจบประแจงสองคนนั้นขนาดนี้ แล้วเมื่อกี้ที่ตนหาเรื่องพวกเขาไปล่ะ เรียกได้ว่าโง่มากเลยทีเดียว

ไล่อู่เองก็ไม่ได้โง่ เวลานี้ถ้ายังไม่รู้ว่าเฉินห้าวไม่ใช่คนที่เขาจะไปตอแยด้วยได้ ก็ไร้เดียงสาเกินไปแล้ว ในเมื่อขนาดถงจื่อเซวียนยังประจบประแจงขนาดนี้เลย งั้นสำหรับเขาที่ยังอยากหากินในอำเภอลี่ทงต่อไป ก็ต้องแสดงท่าทีอะไรบ้าง

ดังนั้นไล่อู่เลยกัดฟัน เดินไปทางรถคันนั้น

พอเฉินห้าวกำลังขึ้นไปนั่งบนรถ ไล่อู่เดินมาที่ประตูรถ เฉินห้าวหรี่ตามองพลางถามว่า “ทำไม? ยังอยากโดนอีก?”

“ยอม “ผมยอมหมดใจแล้ว!”

ไล่อู่ไม่แคร์ใบหน้าตนที่บวมปูด โค้งตัวต่ำว่า90องศา “ขอโทษครับเถ้าแก่เฉิน ผมมีตาหามีแววไม่ ทำให้คุณไม่พอใจ ขอให้คุณลงโทษผมด้วยครับ!”

ระหว่างพูด เขาก็คุกเข่าโขกหัวลงพื้น ได้ยินเสียงดังปึ้ง

ก่อนนี้เขาอยู่ต่อหน้าเฉินห้าวมีท่าทีกร่างแค่ไหน ตอนนี้ก็หงอแค่นั้นเหมือนกัน

“เอาล่ะ โขกต่อไปนายคงไม่ต้องแต่งหน้าก็เป็นตือโป๊ยก่ายได้แล้ว จำคำพูดที่ฉันบอกนายได้ไหม?” เฉินห้าวถาม

“จำได้ครับ ผมกลับไปแล้วจะให้ผู้หญิงพวกนั้นกลับบ้านตัวเอง หาพ่อแม่ใครพ่อแม่มันเลย” ไล่อู่บอก

เฉินห้าวโบกมือไล่ เป็นเชิงให้ไล่อู่ไปได้แล้ว วันนี้เขาลงโทษพอแล้ว ว่ากันว่าใต้เข่าผู้ชายมีทองคำอยู่ ในเมื่อกล้าคุกเข่าแล้ว ก็ไม่มีอะไรที่ยอมความกันไม่ได้

ตอนนี้เอง มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินออกมาจากโรงแรม ซึ่งก็คือผู้หญิงผมแดงที่จุดชนวนให้ทั้งสองคนก่อนหน้านี้นั่นเอง เธอเห็นไล่อู่ซึ่งเป็นเถ้าแก่ตัวเองคุกเข่าอยู่กับพื้น ก็ตะโกนเสียงดังว่า “เฮียอู่ ทำไมเป็นแบบนี้ล่ะ?”

“ก็ไม่ใช่เพราะแกหรือไง!”

ไล่อู่สีหน้าเจ็บปวด แทบจะระบายใส่ผู้หญิงผมแดงหมดแล้ว เขาลุกขึ้นมาก็ตบหล่อนหนึ่งทีเลย

“อ๊า!”

ผู้หญิงผมแดงมือกุมใบหน้าร้อนผ่าวอย่างงุนงง

“ยังไม่รีบขอโทษเถ้าแก่เฉินอีก วันนี้แกเป็นคนก่อเรื่อง ถ้าเถ้าแก่เฉินไม่ยกโทษให้แก ฉันจะถลกหนังแกแน่!” ไล่อู่ตะคอกแรง

“ฮือฮือฮือ ฉันไม่ได้ทำอะไรเลย ทำไมตบฉัน คนอื่นบอกฉันว่าเป็นห้อง309น่ะ” ผู้หญิงผมแดงร้องไห้ออกมา

“ฉันให้แกขอโทษ! แกมาร้องไห้ใครตายตรงนี้!” ไล่อู่ยกมือขึ้นจะตบอีก ทำเอาผู้หญิงผมแดงตกใจร้องกรี๊ด สถานการณ์ที่นั่นวุ่นวายมาก

“พอแล้ว อย่าทำร้ายใคร”

โจวซีถงทนดูต่อไปไม่ไหว เธอเป็นผู้หญิง และดูถูกผู้ชายที่ทำร้ายผู้หญิงที่สุด ต่อให้ผู้หญิงคนนี้จะทำลายบรรยากาศสวีทหวานของเธอกับเฉินห้าว แต่ก็ไม่ถึงกับต้องทำร้ายกันขนาดนี้

คำพูดโจวซีถงมีน้ำหนัก

ไล่อู่มือค้างกลางอากาศ ก่อนจะดึงกลับอย่างหงอๆ

“จำไว้ ผู้ชายที่ทำร้ายผู้หญิงน่ะไม่แน่จริง ถ้าแน่จริงไปทำคนที่เก่งกว่านายโน่น การทำร้ายผู้หญิงอ่อนแอไม่ถือว่าเก่ง ต้องให้ฉันสอนนายเพิ่มไหม?” เฉินห้าวพูดเสียงเรียบ

“ไม่ ไม่เอา ผมรับรองว่าจะไม่ทำร้ายเธออีกแล้ว”

ไล่อู่ส่ายหัวดิกๆ ต่อให้ตีเขาตาย เขาก็ไม่กล้าหือกับเฉินห้าวอีกแล้ว โดนแส้ฟาดไปยกนี้ เขาคงลืมไม่ลงตลอดชีวิตน่ะ

“งั้นก็ดี ถงจื่อเซวียน ออกรถเลย”

เฉินห้าวพูดแล้ว ถงจื่อเซวียนเหยียบคันเร่งทันที รถLand Roverแล่นออกจากJinjiang INN

ถงจื่อเซวียนเห็นเหตุการณ์เมื่อครู่แล้วปิดปากเงียบไม่พูดสักแอะ ในใจรู้สึกเคารพหวาดเกรงเฉินห้าวมากขึ้น

เมื่อหนึ่งชม.ก่อนนี่เอง ตอนพ่อของถงจื่อเซวียนรู้ว่าลูกชายทำให้เฉินห้าวกับโจวซีถงไม่พอใจ ก็โกรธหนวดกระดิก โจวซีถงไม่เท่าไหร่ เพราะเป็นผู้หญิง ไม่น่ากลัวเท่าไหร่ แต่เฉินห้าวไม่ใช่

บางทีหลายคนอาจยังไม่รู้จักความน่ากลัวของเฉินห้าว แต่พ่อถงจื่อเซวียนรู้ดี ในวงการธุรกิจระดับมณฑลมีข่าวลือลับๆออกมา บอกว่าเฉินห้าวจัดการมู่ต้าเหวยยังไง เขาจัดการเฮือสือซึ่งเป็นใหญ่ในไป๋เหอยังไง หรือแม้แต่บริษัทหุ้นใหญ่อย่างเฉียนหรงข่าย บอกปิดตัวก็ปิดตัวเอาดื้อๆ ตัวบุคคลก็เข้าคุก เบื้องหลังเรื่องใหญ่ขนาดนี้กลับมีเงาร่างเฉินห้าวทั้งนั้น

ฝีมือที่แท้จริงของเฉินห้าวนั้นน่ากลัวจะยากเกินหยั่งถึง

ดังนั้น ในบรรดานักธุรกิจที่รู้ข่าวนี้ในระดับมณฑล ต่างเห็นพ้องต้องกันว่า ห้ามหาเรื่องเฉินห้าวเด็ดขาด ตัวอย่างที่เห็นได้ชัดคือ มู่ต้าเหวยกับเฉียนหรงข่าย

และเพราะแบบนี้เอง ถงจื่อเซวียนถึงโดนพ่อตนที่อยู่ต่างจังหวัดบังคับให้มาขอขมาลาโทษ เพื่อสานสัมพันธ์ให้ดีขึ้น

ระหว่างทาง เฉินห้าวพบว่ารถวิ่งขลุกขลักไม่หยุด นั่นเป็นเพราะถนนไม่ราบเรียบ

เฉินห้าวฉุกคิด ถามขึ้น “ถนนในอำเภอเป็นแบบนี้หมด?”

“ช่วยไม่ได้น่ะครับ ชาวบ้านร้องเรียนหลายปีแล้ว ก็ไม่มีใครสนใจ ไม่มีคนซ่อมด้วย ได้ยินว่าเพราะอำเภอไม่มีเงิน” ถงจื่อเซวียนบอก

เฉินห้าวพยักหน้า ดูท่าเขาคงต้องเป็นคนมาช่วยละ ลงทุนในด้านการซ่อมแซมถนนอำเภอลี่ทง อำนวยประโยชน์ให้ประชาชน