เงินอุดหนุนหมื่นล้านเป็นของฉันคนเดียว - บทที่ 399 เงาหน้าประตู

เฉินห้าวขับรถกลับถึงคฤหาสน์จงหัว ครั้งนี้กลับไม่มีการต้อนรับจากพวกสาวน้อยนางแบบ เพราะว่าไม่ได้รับการแจ้งจากเขา

เฉินห้าวจงใจไม่ให้พวกเธอออกมารอ อากาศหนาวขนาดนี้ อยู่ด้านนอกจะหนาวแย่ เขาที่อ่อนโยนต่อหญิงสาวไม่เห็นด้วยที่จะทำแบบนี้ทุกวัน

เพราะยังไงซะสาวน้อยพวกนี้ตอนเช้าก็ทำงานมาแล้วถึงแปดชั่วโมง ตอนกลางคืนที่มาต้อนรับเขาเป็นความเต็มใจที่จะทำล้วนๆ เฉินห้าวเองก็ไม่อยากกดขี่พวกสาวน้อยอยู่ตลอด

เมื่อกลับมาถึงด้านนอกของคฤหาสน์ตัวเอง กลับเห็นว่าหน้าประตูมีเงาหนึ่งยืนอยู่ ส่วนเว้าโค้งที่สวยงามนั้น ไม่ต้องเห็นหน้า เฉินห้าวก็รู้แล้วว่าเป็นเซี่ยจิ้ง

แต่เซี่ยจิ้งกลับกำลังกระทืบเท้า หนาวจนสูดน้ำมูกและถูมือ ปากบ่นพึมพำไม่หยุด

“คนเลว จะต้องอยู่กับโจวซีถงอีกแน่เลย หึ แม้แต่ตัวหลักในบ้านอย่างฉันคนนี้ก็ไม่เอาแล้ว คนเจ้าชู้!”

เซี่ยจิ้งบ่นพึมพำอย่างโมโห ใช้ก้อนหินที่อยู่ข้างเท้าแทนตัวเฉินห้าวแล้วเตะออกไปจนไกล

“เธอกำลังพูดอะไร?” เฉินห้าวเดินเข้ามาถาม เขาได้ยินไม่ชัด ไม่อย่างนั้นทั้งสองคนคงจะต้องอึดอัดแน่นอน

“ว้าว เจ้านาย คุณสามารถกลับมาได้นี่ดีที่สุดเลย!”

เซี่ยจิ้งกำลังเป็นห่วงว่าเฉินห้าวจะอยู่กับโจวซีถงและไม่กลับบ้านอีกแล้ว เห็นว่าเฉินห้าวกลับมา ภายใต้ความดีใจก็อ้าแขนจะสวมกอด

“ฉันก็กลับมาตลอดไม่ใช่หรอ”

เฉินห้าวรู้สึกแปลกใจ เขาก็แค่เคยไม่กลับมา 1-2 คืนก็เท่านั้น ครั้งหนึ่งเพราะอยู่กับโจวซีถงทั้งคืน อีกครั้งหนึ่งเพราะวิกฤตหนักของบริษัทโจวซื่อเขาจึงอยู่ที่บริษัทเพื่อควบคุมสถานการณ์

เซี่ยจิ้งเข้าไปในอ้อมกอดของเฉินห้าว ได้กอดเอวของเขาไว้ก็รู้สึกว่าสบายใจขึ้นมาก อารมณ์โมโหเมื่อกี้ ก็หายวับไปแล้ว

เฉินห้าวหัวเราะ เซี่ยจิ้งอายุยี่สิบกว่าปีแล้ว ทำไมยังเหมือนอย่างกับเด็ก มองดูใบหน้าที่หนาวจนแก้มแดง คาดว่าน่าจะรอตัวเองที่หน้าประตูเป็นเวลานานแล้ว อดไม่ได้ที่จะรู้สึกผิด จึงได้พาเธอเข้าบ้าน

เฉินห้าวเปิดเครื่องปรับอากาศในห้อง อากาศค่อยๆอบอุ่นขึ้น เซี่ยจิ้งเองก็ถอดเสื้อกันหนาวออกแล้ว ด้านในเป็นเสื้อไหมพรมสีเหลืองอ่อนที่น่ารัก ดูแล้วน่ารักมาก

เฉินห้าวได้ค้นพบอีกเรื่องแล้วว่า เซี่ยจิ้งใส่เสื้อผ้าสีเหลืองมีเสน่ห์มาก เป็นความรู้สึกที่ดูใสซื่อบริสุทธิ์

“นายรอก่อนนะ ฉันเตรียมของดีไว้ให้นาย”

จู่ๆเซี่ยจิ้งก็นึกอะไรขึ้นได้ วิ่งกลับไปยังที่พักของตัวเอง ไม่นานก็เอากล่องอาหารไม้มาหนึ่งกล่อง เมื่อเปิดออก ก็ได้กลิ่นหอม เป็นโจ๊กหมู และยังร้อนอุ่นๆอยู่ด้วย

“ลองชิมดู ในนี้ใส่เนื้อแกะไว้ด้วย ลดความเย็นในร่างกาย”

เซี่ยจิ้งพูดแล้วก็พบว่าจมูกตัวเองมีน้ำมูกไหล แล้วก็สูดเข้าไป มีเสียง “ฟืด” ดังออกมา

เมื่อรู้ว่าตัวเองขายหน้าไปแล้ว เซี่ยจิ้งก็รีบหันหน้าไปใช้กระดาษทิชชูเช็ด

เป็นเพราะเมื่อกี้ออกไปแล้วไม่ใส่เสื้อกันหนาวแน่ๆ เฉินห้าวเอ็นดู สาวสวยที่ดูแลตัวเขาเองแบบนี้ จะมีผู้ชายสักกี่คนกันที่ไม่หวั่นไหว?

เฉินห้าวหยิบช้อน เป่าเบาๆ จากนั้นก็ยื่นช้อนไปที่ปากของเซี่ยจิ้ง

“มา อ้าปาก อา!” เฉินห้าวทำเหมือนโอ๋เด็ก แล้วป้อนเธอเพื่อลดความเย็นของร่างกาย

“ฉันไม่ใช่เด็กสักหน่อย”

ถึงแม้ว่าปากเซี่ยจิ้งจะพูดอย่างนั้น แต่ว่าในใจนั้นมีความสุขมาก เหมือนว่านี่จะเป็นครั้งแรกที่เฉินห้าวป้อนอาหารเธอด้วยตัวเอง เป็นช่วงเวลาใกล้ชิดที่หาได้ยาก ดังนั้นจึงได้อ้าปากอย่างเชื่อฟัง

รสชาติของโจ๊กนี่ไร้ที่ติ เซี่ยจิ้งตั้งใจต้มเพื่อเฉินห้าว ดังนั้นรสชาติจึงดีมาก ตัวเองกินแล้วยังรู้สึกอร่อยเลย

เธอกินไปถึงครึ่งอย่างไม่รู้ตัว

“ฉันไม่กินแล้ว ฉันอิ่มแล้ว นายก็กินหน่อยสิ”

ครั้งนี้ถึงคิวที่เซี่ยจิ้งเอาถ้วยกับช้อนไป แล้วป้อนให้เฉินห้าวแล้ว

“ฉันกินเองก็ได้” เฉินห้าวไม่เต็มใจให้คนมารับใช้

“ไม่ได้ นายรังเกียจฉันใช่มั้ย?” เซี่ยจิ้งทำปากยู่

“ใช่ที่ไหนกันละ” เฉินห้าวไม่มีความคิดนี้อยู่แล้ว

“นายรังเกียจฉัน นายป้อนฉันได้ ทำไมฉันป้อนนายไม่ได้ แบบนี้นายกำลังเลือกปฏิบัติต่อผู้หญิง!”

เซี่ยจิ้งใช้เหตุผลนี้ออกมาแล้ว เฉินห้าวจึงทำได้แค่เชื่อฟัง ปล่อยให้เซี่ยจิ้งป้อนครึ่งถ้วยที่เหลือให้กับเขา เทียบได้ว่าทั้งสองแบ่งอาหารกันแล้ว

“เขาไม่รังเกียจช้อนที่ฉันเคยใช้ งั้นนี่ถือได้ว่าเป็นการจูบทางอ้อมได้มั้ยนะ?”

ในใจเซี่ยจิ้งมีความสุข นี่ดูเหมือนจะเป็นการเริ่มต้นที่ดี

โจ๊กกินจนไม่เหลือสักนิด เซี่ยจิ้งเอาถ้วยช้อนเก็บเข้าไปในกล่องอาหาร จากนั้นก็ถามว่า “ต่อไปเล่นอะไรอีกดี? พวกเราร้องเพลงด้วยกันดีมั้ย”

เซี่ยจิ้งเปิดลำโพงในห้องนอน

ให้ความบันเทิงกับตัวเองบ้าง เฉินห้าวเองก็ร้องเพลงกับเซี่ยจิ้งในบ้าน

แต่แค่ร้องเพลงไม่นับ เซี่ยจิ้งยังลากเขาเต้นด้วยกัน

ครั้งนี้เฉินห้าวไม่เต็มใจแล้ว ที่สำคัญเพราะการเต้นรำต้องใกล้ชิดกัน ในอ้อมกอดมีหญิงสาวเซ็กซี่อย่างเธออยู่ แล้วแฟนสาวก็ไม่อยู่ข้างกาย ถือเป็นการหาเรื่องใส่ตัวเอง ถ้าหากควบคุมตัวเองไม่ได้แล้วกลายเป็นสัตว์ร้าย และทำผิดต่อโจวซีถง แต่ถ้าหากควบคุมตัวเองได้ ก็กลายเป็นสัตว์ร้ายดีกว่า เพราะจุดจบก็ไม่เท่าไหร่

ดังนั้น ปฏิเสธตั้งแต่แรกดีกว่า

“ฉันเหนื่อยแล้ว” เฉินห้าวหาข้ออ้าง

“ก็ได้ นายพักผ่อนเช้าๆนะ พรุ่งนี้เช้าอยากกินอะไร?” เซี่ยจิ้งเริ่มการกำหนดเมนูอาหารเช้าในวันพรุ่งนี้

“เธอทำอะไรฉันก็ชอบกิน ทำตามใจก็โอเคแล้ว” เฉินห้าวพูด

“โอเค ทำให้นายพอใจแน่นอน”

เซี่ยจิ้งเอากล่องอาหารออกมาอย่างมีความสุข เฉินห้าวถอนหายใจยาวทีหนึ่ง เธออยู่ข้างตัว ในใจเฉินห้าวมีความกดดันแปลกๆ ต้องคอยเก็บกดปีศาจในตัวเอาไว้ตลอดเวลา มันก็เป็นนิสัยปกติของผู้ชาย เซี่ยจิ้งเซ็กซี่ขนาดนั้น ถ้าไม่ระวังก็จะตกหลุมเข้าไปภายในนั้น

ในฐานะที่เป็นผู้ชายที่มีแฟนแล้ว ทำแบบนี้ถือว่าไร้คุณธรรม