เงินอุดหนุนหมื่นล้านเป็นของฉันคนเดียว - บทที่ 47 สัมภาษณ์เชฟ

บทที่ 47 สัมภาษณ์เชฟ

ออกจากชุมชนเก่า พวกบอดี้การ์ดสูทดำที่ถูกว่าจ้างมาก็แยกย้ายกันไป เหลือเพียงแต่เฉินห้าวที่ขับรถ มีเฉารุ่ยกับฉิงจื๋อเทานั่งอยู่ข้างๆได้กลับไปยังคอนโดเฟ่ยชุ่ย ถึงบ้านซะที

“คุณหนู เชิญลงจากรถเลยครับ！”

เฉินห้าวเปิดประตูด้วยรอยยิ้ม ต้อนรับเฉารุ่ยกลับมา

ที่นี่ไม่มีคนนอก เฉารุ่ยทนไม่ไหวอีกต่อไป โผเข้าอ้อมกอดเฉินห้าวแล้วสะอื้นออกมา ความอึดอัดภายในใจเธอ และยังมีความซาบซึ้งที่มีต่อเฉินห้าวนั้นถูกพันด้วยกัน ทำให้เธอร้องไห้ออกมา

“พอแล้ว หยุดร้องได้แล้ว ” เฉินห้าวได้ลูบหลังเฉารุ่ย ปลอบเธอ

ฝั่งฉิงจื๋อเทานั้นเมื่อเจอกับสถานการณ์แบบนี้ มีความรอบรู้ที่หลบไปในห้องของตัวเอง เหลือเพียงแต่ชายหนึ่งหญิงหนึ่ง ที่กอดด้วยกัน เวลาผ่านไปนาน เฉารุ่ยรู้สึกเกรงใจเลยเงยหน้าขึ้น พบว่าเสื้อของเฉินห้าวได้ถูกคราบน้ำตาของเธอจนเปียกไปหมด

“กลับไปแล้วถอดออก ฉันจะซักให้ ”เฉารุ่ยพูดอย่างรู้สึกผิด

“ไม่เป็นไร มีเครื่องซักผ้าอยู่ ยังสามารถเอาไปซักแห้งได้ ”เฉินห้าวกล่าว

“ส่งให้ฉันได้ไหม ฉันอยากทำอะไรเพื่อคุณบ้าง ”เฉารุ่ยกล่าวด้วยสายตาที่รักใคร่

เฉินห้าวได้ทำเพื่อเธอมามากขนาดนี้ ตอนนี้เฉารุ่ยอยากตอบแทนใจเดียว แค่รู้สึกว่าต้องทำเพื่อเฉินห้าวบ้างไม่ว่าอะไรก็ตามเป็นความเต็มใจทั้งหมด

สุดท้ายเฉินห้าวก็ทำอะไรเฉารุ่ยไม่ได้ เสื้อสกปรกเธอได้เก็บไปหมด บอกว่าจะซักสะอาดแล้วค่อยส่งคืน

เฉินห้าวได้กวาดสายตามองไปรอบๆภายในห้องที่สะอาดเรียบร้อยราวกับห้องใหม่นั้น เลยถอนหายใจออกมา การจ้างผู้ช่วยหญิงนั้นมันคุ้มจริงๆ ไม่เพียงแต่มีแค่งานที่ออกมาดีเท่านั้น เรื่องเสื้อผ้าการกินที่พักอาศัยก็รวมหมด

เดิมนึกว่านี่ก็สิ้นสุดแล้ว ตกดึกเฉินห้าวอาบน้ำเสร็จแล้วนอนดูมือถืออยู่บนเตียงนั้น กริ่งได้ดังขึ้น ข้างนอกนั้นเป็นเสียงของเฉารุ่ย

เฉินห้าวได้ดูการแต่งตัวของตัวเอง กางเกงบ็อกเซอร์หนึ่งตัวและเสื้อกั๊ก นี่มันก็ดึกแล้วเขาเลยไม่ไปใส่เสื้อเพิ่มแล้ว วิ่งไปเปิดประตู

“รบกวนเวลาพักเจ้านายเปล่าคะ？เสื้อผ้าฉันซักเสร็จแล้ว ”

ที่แท้เฉารุ่ยก็แค่มาส่งเสื้อผ้าสะอาด ผ้าที่เธอได้อุ้มมานั้นถูกพับเป็นระเบียบเรียบร้อย บนผ้ายังมีความหอมที่สดชื่น อย่าว่าแต่ใส่เลย แค่ได้ดมกลิ่นก็เป็นความสุขอย่างหนึ่ง

“เอามาให้ผมเถอะ นี่ก็ดึกมากละ เธอก็พักผ่อนเร็วๆละกัน ”เฉินห้าวกล่าว

“อืม ”

เฉารุ่ยตอบไปคำนึง แต่สายตากลับตรงไป จุดหมายที่จ้องไปนั้นน่าจะเป็นกางเกงบ็อกเซอร์ของเฉินห้าว

เฉินห้าวแปลกใจทันที ยังนึกว่าของของตัวเอง “ตั้งขึ้น” ถูกสังเกตเห็นแล้ว รีบหันหลังเล้วเอามือปิดไว้

“เจ้านาย คุณอย่าเข้าใจผิดนะ กางเกงบ็อกเซอร์คุณเหมือนยังไม่ได้ซักเลย ”

รู้สึกว่าเฉารุ่ยซักผ้าจนติดใจละ แม้กระทั่งชุดส่วนตัวที่ใส่อยู่ก็ไม่ยอมปล่อย

“อันนี้ก็ไม่รบกวนเธอแล้ว ผมซักเองได้ ”เฉินห้าวรู้สึกอับอายเล็กน้อย

“งั้นก็ได้ เฉินห้าว ฝันดี！”

เฉารุ่ยค่อยๆถอยออกไป แล้วปิดประตู

เฉินห้าวครุ่นคิดอยู่สักพักถึงดึงสติกลับมา เมื่อกี้เหมือนกับว่าเฉารุ่ยเรียกชื่อตัวเอง กลับไม่เรียกเจ้านาย จะว่าไปนี่ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร

ครั้งนี้เขาได้จดจำละ ต่อไปไม่ว่าเวลาไหนเจอกับผู้หญิง ต้องใส่เสื้อให้เรียบร้อย หากถูกมองหมดเป็นเรื่องใหญ่เลย

……

การรับสมัครเชฟผ่านการคัดเลือกแล้ว สุดท้ายมีสามคนที่ได้เข้ารอบขั้นตอนการสัมภาษณ์ พวกเขาเป็นเชฟระดับสูงที่ถูกรับรอง เป็นอาหารหลากหลาย ยังมีประสบการณ์จากโรงแรมใหญ่อีก สามารถพูดได้ว่าเป็นเชฟที่สุดยอดในวงการ ต้องการเฉินห้าวสัมภาษณ์ด้วยตัวเอง

“ได้ จัดเตรียมไว้ในช่วงเช้าสายๆ ”เฉินห้าวได้พยักหน้า

“ได้ค่ะ งั้นฉันไปติดต่อผู้สัมภาษณ์ ”เฉารุ่ยพยักหน้าแล้วออกไป อยู่ในระหว่างนี้ เธอมักจากยิ้มเหมือนฤดูใบไม้ผลิ

รอเฉารุ่ยออกไป จู่ๆเฉินห้าวรู้สึกแปลกๆ เขารู้สึกว่าเฉารุ่ยเปลี่ยนไป เธอในเมื่อก่อนนั้นเป็นแบบคนมาใหม่แบบที่ว่าซุ่มซ่ามและระมัดระวัง แต่เธอในวันนี้กลับมีความมั่นใจและความดื้อ นี่เป็นความรู้สึกลึกลับอย่างหนึ่ง

“ช่างมันเถอะ นี่เป็นเรื่องดี ”

ต่อจากนั้นเฉินห้าวก็ได้เตรียมสัมภาษณ์เชฟระดับสูงพวกนั้น เพื่อเตรียมการเปลี่ยนแปลงของร้านอาหารฝรั่งเศส

ตอนนี้วีแชทเขาได้มีข้อความใหม่เข้ามา เซี่ยจิ้งเอง นมใหญ่จิ้งที่รู้จักกันในฟิตเนสนั้น

“วันนี้ทำไมไม่มาฟิตเนสล่ะ？”เซี่ยจิ้งได้ถามถึง

“ผมไม่ได้ชอบฟิตเนส ไปไม่บ่อย ”เฉินห้าวได้ตอบแชทกลับไป

เซี่ยจิ้ง：“อย่างงั้นเหรอ แล้วนายทำอะไรอยู่？”

เฉินห้าว：“กำลังเตรียมเข้างาน เดี๋ยวจะมีการสัมภาษณ์ ”

เซี่ยจิ้ง：“อ่อ？นายยังต้องทำงานอีกเหรอ？”

เฉินห้าว：“ไม่ใช่ ผมเองจะสัมภาษณ์คน ”

เซี่ยจิ้ง：“ฉันก็ว่าอยู่ อยู่ที่ไหน ฉันเอาด้วย สามารถช่วยนายเป็นผู้สัมภาษณ์ได้ ”

เฉินห้าวสัมภาษณ์เชฟ เดิมไม่ต้องเข้าร่วมก็ได้ เพียงแค่ดูคนว่าทำอาหารอร่อยหรือไม่อร่อยหรือเปล่า งานนี้ขอแค่มีลิ้นและจมูกก็สามารถทำงานนี้ได้ จะว่าไปเขาสองคนก็ถือว่าเป็นเพื่อนคู่ต่อสู้ที่เคยร่วมทางเข้าโรงพักไปด้วยกัน เซี่ยจิ้งจะมา เฉินห้าวก็ไม่ได้ปฎิเสธ

“ก็ได้ งั้นเธอก็ไปร่านอาหารฝรั่งเศส ”เฉินห้าวได้แจ้งที่อยู่ไป

จากนั้น เวลาที่นัดหมายถึงซะที เฉารุ่ยและเฉินห้าวได้เดินทางไปร้านอาหารฝรั่งเศสไปพร้อมกัน ส่วนลูกพี่เขาฉิงจื๋อเทา นี่เป็นเวลาหมื่นปีห้องก็ไม่ได้ล็อคทำเครื่องคอมพิวเตอณ์ สำหรับการสัมภาษณ์แล้วไม่ได้สนใจ

เฉินห้าวกับเฉารุ่ยไปถึงร้านอาหารฝรั่งเศส ได้เห็นถึงหัวหน้าเก่าBrunoที่ยังใส่ชุดเด็กเสิร์ฟโบราณกำลังเรี่ยไรธุรกิจ เพราะร้านอาหารฝรั่งพบว่ามีของที่ราวกับชีชีวิต และยังเป็นผู้มีฝีมือเตรียมตัวอีกด้วยได้ ความน่ารักที่แตกต่างนี้กลับเรียกลูกค้าได้เยอะ

เฉินห้าวได้ผลักประตูเข้าไป พวกคนที่ถูกว่าจ้างมากำลังทักทายอยู่ ตอนนี้เฉินห้าวเป็นถึงบอสใหญ่ของพวกเขา ก็ต้องติดอ่างเป็นธรรมดา