เงินอุดหนุนหมื่นล้านเป็นของฉันคนเดียว - บทที่134 คุณไม่ต้องรับผิดชอบ
บทที่134 คุณไม่ต้องรับผิดชอบ
เดินสำรวจในโรงเหล้านิดหน่อย เฉินห้าวยังเปิดประชุมเล็กให้กับเฉารุ่ย แจ้งเรื่องของคนสวยผู้ดูแลโรงงานคนใหม่
ทุกคนรู้สึกสนใจใน “ผู้ดูแลคนใหม่” สาวสวยอย่างนี้มาก ไม่มีใครกล้าคัดค้าน กล้าคัดค้านก็แค่ไล่ออกก็พอ นี่คือสิ่งที่เฉินห้าวสอนเฉารุ่ย เจ้านายคนใหม่รับตำแหน่งยังมีอุปสรรค หัวหน้าสาวสวยคนใหม่อย่างเธอ ถึงต้องแข็งข้อสักหน่อย อีกหน่อยทำงานจะได้ไม่มีปัญหา
จัดการทุกอย่างเสร็จก็เกือบมืดแล้ว เฉินห้างก็ตัดสินใจนั่งรถไฟรอบดึกกลับ แต่ถูกเฉารุ่ยรั้งเอาไว้
“พ่อแม่ฉันและชาวบ้านยังอยากขอบคุณคุณนะ จัดงานฉลองในหมู่บ้าน คุณจะต้องไปร่วมงานนะคะ”
เฉารุ่ยจับแขนเฉินห้าวไว้ ไม่ให้เขาไป ผู้ช่วยสาวที่เชื่อฟังคนนี้แสดงออกถึงท่าทางดื้อรั้น
ถูกสายตากลมโตของเฉารุ่ยจ้องมอง เป็นผู้ชายคนไหนก็ไม่สามารถปฏิเสธได้ เฉินห้าวจึงตอบตกลง
“ได้ งั้นพรุ่งนี้ฉันค่อยกลับ”เฉินห้าวพูด
“คุณดีจริงๆท่านประธาน ฉันจะไปบอกพ่อแม่เดี๋ยวนี้ค่ะ”เฉารุ่ยไปโทรศัพท์อย่างดีใจ
ตอนกลางคืนเฉินห้าวไปหมู่บ้านเฉา อยู่ในบ้านเฉารุ่ย ถูกหัวหน้าหมู่บ้านแต่ละคนมาดูแลต้อนรับอย่างดี ในงานฉลองทุกคนต่างก็มาเคารพ ให้เฉินห้าวเป็นแขกคนสำคัญ เฉินห้าวกลับถ่อมตนมาก เขาแค่ช่วยเหลือเท่าที่สามารถทำได้เท่านั้น
คืนนี้เฉินห้าวดื่มเยอะไปนิดหน่อย งานฉลองลากยาวถึงเก้าโมงกว่าถึงจะจบ ตอนแรกหัวหน้าหมู่บ้านยังจะส่งเฉินห้าวไปนอนโรงแรมในจังหวัด ที่นั่นที่พักดีกว่าหน่อย แต่ว่าทางออกจากหมู่บ้านนั้นยากลำบากเกินไป และก็มืดมิดกลัวเกิดอันตราย สุดท้ายจึงตัดสินใจนอนบ้านเฉารุ่ยอีกคืน
เฉินห้าวรู้สึกว่าแอลกอฮอล์ขึ้นหัว อาบน้ำล้างตัวนิดหน่อยก็กลับไปนอนพักบนเตียงในห้องนอน ระหว่างที่สะลึมสะลือ ก็ได้ยินเสียงเปิดประตูห้อง แต่ว่าเขาง่วงมาก ไม่ได้เปิดตาดู
ทันใดนั้นก็มีกลิ่นหอมโชยมา จากนั้นก็ตามมาด้วยผ้าห่มที่เขาห่มไว้ถูกเปิดออก มีร่างที่แซบทาบลงมา ร่างกายที่สั่นระริกกอดแขนของเฉินห้าวไว้
เฉินห้าวรู้สึกข้างกายมีสัมผัสหอมๆนุ่มๆ เขาจึงตกใจตื่นจากความง่วง หันไปดู กลับเป็นเฉารุ่ยที่ใส่แค่เพียงชุดนอน
เห็นได้ชัดว่าเฉารุ่ยเพิ่งอาบน้ำ บนตัวยังมีกลิ่นหอมของครีมอาบน้ำ เธอใส่ชุดนอนที่บาง แล้วมุดเข้าผ้าห่มของเฉินห้าวเอง
เธอมนตอนนี้ตื่นเต้นมาก ใบหน้าแดงก่ำ ปิดตาลงไม่กล้ามองดู ขนตายาวๆที่ยังสั่นจากความตื่นเต้น
“เธอ เธอ…..”เฉินห้าวเองก็พูดไม่ออก อยู่ๆหันมาก็มีสาวสวยมุดเข้ามาใต้ผ้าห่ม
“ฉัน ฉันล้างสะอาดแล้ว และยังเป็นครั้งแรก หวังว่าคุณจะไม่รังเกียจฉัน”
พูดแล้วเฉารุ่ยก็มุดหัวเข้าในอกของเฉินห้าว อายจนไม่กล้าเผชิญหน้ากับเขา
“เธอทำอะไรเนี่ย?”
เฉินห้าวงงนิดหน่อย รู้สึกร่างกายของเฉารุ่ยทั้งนุ่มนิ่มและเด้งดึ๋ง ผู้ชายอย่างเขาก็เริ่มมีอารมณ์ ภายใต้ฤทธิ์แอลกอฮอล์จึงได้คว้าเธอมากอด
“คุณดีกับฉัน ดีกับครอบครัวฉัน และยังช่วยเหลือชาวบ้าน ฉันไม่รู้จะตอบแทนยังไง….ฉันขอบคุณมานานแล้ว แต่ฉันรู้ส่าฉันไม่คู่ควรกับคุณ ความสามารถและความสวยสู้โจวซีถงไม่ได้ หุ่นสู้เซี่ยจิ้งไม่ได้ ดังนั้นคืนนี้ฉันยินยอมเอง คุณไม่ต้องรับผิดชอบ”
เฉารุ่ยพูดความในใจของเธอ แสดงออกถึงความเสียใจในปมด้อยของตัวเอง
ถึงจะพูดอย่างนี้ แต่เฉารุ่ยไม่ได้แย่อย่างที่เธอคิด หลังจากที่ถูกเฉินห้าวเปลี่ยนแปลง ก็กลายเป็นสาวสวยคนหนึ่ง ออกไปก็มีคนหันมอง จะบอกว่าเฉินห้าวไม่รู้สึกก็ปลอม ยิ่งหลังจากที่ดื่มแอลกอฮอล์แล้ว ก็ยิ่งบังคับตัวเองยาก
ดังนั้นในบรรยากาศที่เป็นใจแบบนี้ เฉินห้าวจึงกอดเธอไว้ แล้วก็จูบเธอ
เฉารุ่ยเป็นผู้ถูกรุก ร่างกายที่สั่นเล็กน้อยแสดงออกถึงความตื่นเต้น ไม่นาน ในห้องนอน ภายใต้เสียงอู้อี้ กำลังจะเกิดเรื่องอย่างว่าขึ้นแล้ว
“เสี่ยวรุ่ย เสี่ยวรุ่ย?”นอกห้องนอน อยู่ๆก็มีเสียงของแม่เฉารุ่ยกำลังหาเธอ
“อ๊า แม่ฉันมาแล้ว!”
เฉารุ่ยตกใจ รีบนั่งลง ขณะที่กำลังวุ่นวาย ก็หาเสื้อที่ยับอยู่ใต้เตียงมาใส่ให้เข้าที่ เฉินห้าวก็ตกใจ รีบนอนลงแล้วแกล้งหลับ จากนั้นประตูห้องก็ถูกเปิดออก คุณแม่เฉาปรากฏตัวอยู่หน้าประตู
“ชู่ แม่ เสียงเบาหน่อย เฉินห้าวเพิ่งนอนหลับ หนูกลัวเขาอยากอ้วก จึงมาดู”
เฉารุ่ยเองก็ช่างกล้า พูดไปด้วยจัดการผมที่ยุ่งไปด้วย ยังดีที่ในห้องไม่เปิดไฟ คุณแม่เฉาจึงไม่เห็นใบหน้าที่แดงเหมือนลูกแอปเปิลของลูกสาว
“โอเค ฉันจะคอยดูเอง แกรีบไปนอนเถอะ”คุณแม่เฉาพูดเสียงเบา จากนั้นก็ออกจากห้องพร้อมเฉารุ่ย
รอให้สองแม่ลูกจากไป เฉินห้าวที่อยู่บนเตียงก็ผ่อนลมหายใจออกมา ถูกยั่วจนค้างคานี่ไม่สบายเลยจริงๆ ดูแล้วคงต้องคิดเพื่ออนาคตข้างหน้าแล้ว รีบหาแฟนสักคน จะได้ไม่ต้องมาเจอเรื่องแบบนี้อีก
ยังดีที่มีฤทธิ์แอลกอฮอล์ ไม่นานเฉินห้าวจึงหลับไป
คืนนั้น ไม่รู้ว่าเพราะอะไรเฉารุ่ยถึงไม่ “แอบ” เข้ามาอีก เฉินห้าวจึงนอนถึงเช้า
วันต่อมาเฉินห้าวตัดสินใจว่าจะกลับเมืองไป่เหอแต่เข้า ฝั่งนั้นมีรายการสั่งซื้อของสวีจื้อเฉียงที่ยังไม่ได้จัดการ เพราะรอเขากลับไป ดังนั้นเฉินห้าวจึงขอตัวกลับกับพ่อแม่เฉาแต่เช้า
พ่อแม่เฉาก็รู้ว่าเฉินห้าวเป็นคนงานยุ่ง จึงไม่ได้รั้งไว้ เพียงแค่ให้เขากินข้างเช้าแล้วค่อยกลับ