เจ้าสาวจอมจุ้นขอลุ้นรัก - ตอนที่ 401 วิธีการติดตามคนของท่านประธานาธิบดี
Aileen-Novel
หน้าแรก
นิยายทั้งหมด
Advanced
Sign in Sign up
หน้าแรก
นิยายทั้งหมด
นิยายทั้งหมด
วิธีขยายตัวอักษร
BANNER
Sign in Sign up
Hydra888 PANAMA888 lotto432 london168 UFA1919 UFAC4 UFAZEED สล็อตออนไลน์ rg3ok tokbet168 joker711 pg slot
Click to Hide Advanced Floating ContentKingdom66Click to Hide Advanced Floating ContentBrazil999Click to Hide Advanced Floating ContentBrazil999
เจ้าสาวจอมจุ้นขอลุ้นรัก – ตอนที่ 401 วิธีการติดตามคนของท่านประธานาธิบดี
Home เจ้าสาวจอมจุ้นขอลุ้นรัก ตอนที่ 401 วิธีการติดตามคนของท่านประธานาธิบดี
ตอนที่ 401 วิธีการติดตามคนของท่านประธานาธิบดี
เนื่องจาก ACC Google Drive บินไปหลาย Email
เราจะทยอยไล่แก้ให้ยามว่างอยากให้แก้เรื่องไหนคอมเมนต์ไว้นะคะ
แต่บางเรื่องเราก็ไม่มีไฟล์แล้วเหมือนกัน ถ้าแจ้งหลายวันแล้วเราไม่ได้แก้คือเราไม่มีแล้ว
อวี๋หมินหมิ่นต่อสายหาหลินเช่อ บอกว่าตัวเองไปบริษัทไม่ได้ ช่วงนี้เกรงว่าคงต้องอยู่แต่ในทำเนียบหลิวลี่เพื่อเข้าเรียนอย่างเดียว
และบ่นถึงความวิปริตของกู้จิ้งหมิงที่เกิดขึ้นที่นี่
หลินเช่อตกใจเป็นที่สุด “พี่ใหญ่ดูเป็นคนดีนะ ไม่ได้น่ากลัวแบบที่คุณบอกมั้ง…”
อวี๋หมินหมิ่นบอก “เหมือนฉันจะเรียนรู้แล้วว่าอะไรที่เรียกว่าซาตาน เมื่อก่อนคิดว่านั่นเป็นเพียงเทพนิยาย ตอนนี้คิดว่านั่นมันจริงซะยิ่งกว่าจริงอีกรู้ไหม ที่พูดมานั่นก็คือกู้จิ้งหมิง”
หลินเช่อหัวเราะ บอก “ถ้าให้เหล่าแฟนคลับของท่านประธานาธิบดีมาได้ยินว่าเธอเรียกชื่อเขาตรงๆ แบบนี้ มีหวังโดนโจมตีแน่”
“แต่เธอไม่ได้มาเจอเองนี่ ทุกคนไม่รู้ว่าเขาน่ากลัวมากขนาดไหน อีกอย่างกฎที่นี่เยอะมาก และสิ่งที่ต้องเรียนรู้ก็หนาซะยิ่งกว่าอะไร หล่อหน้าใสอย่างกู้จิ้งหมิงนั่น ความเป็นจริงเป็นคนที่แย่แบบนี้ น่าเสียดายที่ฉันไม่สามารถแฉอีกด้านของเขาได้ ไม่งั้นฉันก็อยากรู้เหมือนกัน ว่ายังจะมีใครชื่นชอบเขาอยู่อีกไหม”
“เอาล่ะ เอาล่ะ เธอก็อดทนหน่อยแล้วกัน ว่าแต่สัปดาห์หน้า ถึงเวลาที่ต้องประกาศจริงๆแล้ว เธอ…เตรียมตัวพร้อมหรือยังน่ะ”
“ฉัน…” อวี๋หมินหมิ่นไม่รู้จะตอบอย่างไร “ฉันยังไม่เคยคิดเลย ตอนนี้กำลังเรียนเอาเป็นเอาตายอยู่ ไหนเลยจะจำเรื่องอื่นได้ เอาล่ะ วางก่อนนะ อาจารย์เรียกฉันแล้วล่ะ”
หลินเช่อวางสายแล้ว เฉินโยวหรานทานบะหมี่อยู่ข้างๆ “คงไม่ใช่มั้ง ฟังแล้วดูเหมือนอวี๋หมินหมิ่นจะทุกข์ทรมานมากนะ แต่ว่า ท่านประธานาธิบดีคงไม่ได้น่ากลัวขนาดนั้นหรือเปล่า”
“บางทีในเวลาส่วนตัวแล้วอาจจะไม่เหมือนกันก็ได้นะ” หลินเช่อบอก “แต่ฉันกลับไม่ได้รู้สึกว่าน่ากลัวเท่าไหร่”
เฉินโยวหรานบอก “เธอเคยเจอผู้คนมากมายเกินไป แต่ว่า สิ่งที่น่าแปลกก็คือ รอบตัวของฉัน คนหนึ่งคือภรรยาของกู้จิ้งเจ๋อ อีกคนกำลังจะเป็นภริยาของประธานาธิบดี ลองนึกกลับไปว่าคนอื่นที่ได้เห็นแค่ในหน้าจอโทรทัศน์ และได้แต่วิพากษ์วิจารณ์กันในโลกอินเทอร์เน็ต ตอนนี้อยู่ใกล้กับฉันแค่เอื้อม ทำให้ฉันรู้สึกเหนือกว่าขึ้นมาเวลาที่ได้ยินพวกเขากำลังวิพากษ์วิจารณ์เลย”
“พอแล้วเธอนี่…”
ทว่าในตอนนั้นเอง ด้านนอกก็มีเสียงดังเข้ามา
เฉินโยวหรานตกใจ บอกว่า “เหมือนข้างนอกจะเกิดเรื่อง ฉันจะออกไปดูสักหน่อยนะ”
เฉินโยวหรานเปิดประตู ได้ยินคนข้างนอกกำลังพูดว่า “ไม่รู้ว่าใคร ย้ายมาอยู่ที่นี่ ฉันเห็นด้านล่างมีรถหรูจอดเต็มไปหมด คนก็เยอะมากด้วย”
“รถหรูเหรอ” เฉินโยวหรานรีบคว้าตัวคนหนึ่งมาถาม “ข้างนอกเกิดอะไรขึ้นเหรอคะคุณป้า”
เพื่อนบ้านคนนั้นชี้ไปด้านล่าง “เธอไม่รู้เหรอ เมื่อสักครู่มีคนบอกว่า ด้านล่างมีผู้ชายหน้าตาดีคนหนึ่ง รถราคาแพงหลายคันจอดอยู่ด้านล่าง แถมยังขนข้าวของเครื่องใช้มากมายขึ้นมา โอ๊ย ฉันจะต้องไปดูหน่อยแล้ว ไม่รู้ว่าเป็นใคร อายุเท่าไหร่ แต่งงานหรือยัง ลูกสาวฉันทั้งสาวทั้งสวย ฉันจะแนะนำให้เขารู้จัก”
“…”
หลินเช่อเองก็ได้ยินเสียง อดไม่ได้ต้องเดินออกมาดู
“ใครย้ายเข้ามา”
“ไม่รู้เหมือนกัน แต่ฉันมีลางสังหรณ์ที่ไม่ค่อยดีเท่าไหร่” เฉินโยวหรานบอก เดินเข้าไปใกล้หน้าต่างพร้อมกันกับหลินเช่อ
อพาร์ตเมนต์ที่นี่เป็นเส้นทางเดินกว้าง ในแต่ละเส้นจะมีห้องชุดย่อยๆ อยู่ประมาณยี่สิบครัวเรือน ดังนั้นตอนนี้จึงมีคนแห่มาชมความครึกครื้นเป็นจำนวนมาก
ทั้งสองคนพิงตัวมองผ่านหน้าต่างลงไปด้านล่าง
คนด้านล่าง ถ้าไม่ใช่คนตระกูลกู้ จะเป็นใครไปได้อีกล่ะ
เฉินโยวหรานเห็นว่าคนพวกนั้นกำลังย้ายของอยู่จริงๆ มีผู้คนเฝ้าดูอยู่มากมาย ชี้ไม้ชี้มือด้วยความตื่นเต้น โดยเฉพาะพวกผู้หญิงที่ไม่มีอะไรทำ แต่ละคนนั้นดูตื่นเต้นมากทีเดียว
คนด้านหลังรีบเดินขึ้นมา เดินไปคุยไป “ฉันอยู่มาจนอายุปานนี้ ยังไม่เคยเห็นขบวนอะไรยิ่งใหญ่ขนาดนี้มาก่อนเลย เขาเป็นใครกัน เห็นลูกฉันบอกว่า รถที่จอดอยู่ข้างล่างน่ะ คันหนึ่งราคาเป็นร้อยล้านเลยนะ เรียกว่าอะไรเบนท์ลีย์นี่แหละ สุดยอดไปเลย”
เฉินโยวหรานมองคนเหล่านั้นขนเฟอร์นิเจอร์ราคาแพงขึ้นมามากมาย หันกลับไปมองหลินเช่อที่อยู่ข้างๆ “กู้จิ้งเจ๋อ…กู้จิ้งเจ๋อคงไม่ได้ซื้อห้องที่นี่หรอกใช่ไหม”
“ฉัน…”
หลินเช่อยังไม่ทันได้สติ ก็ได้ยินเสียงมาจากด้านหลัง เป็นเสียงเรียบๆ ที่ดังขึ้น
“เธอมายืนดูอะไรที่นี่”
กู้จิ้งเจ๋อ
หญิงสาวทั้งสองหันกลับมา ก็มองเห็นร่างสูงของกู้จิ้งเจ๋อยืนอยู่ตรงนั้น สายตาเรียบนิ่งมองมาที่ทั้งสองคน
หลังจากที่หลินเช่อได้สติ จึงรีบชี้ไปด้านล่างพลางเอ่ยถาม “นี่มันเรื่องอะไรกัน กู้จิ้งเจ๋อ”
กู้จิ้งเจ๋อบอก “ทำไม ฉันคิดว่าเธอพูดก็ถูก อยู่ที่บ้านนานเกินไป มันก็ไม่สบาย ดังนั้น เลยจะมาอยู่ที่นี่สักสองสามวัน ลองดู”
“…”
เฉินโยวหรานยกมือขึ้นมาปิดปาก
วิธีง้อผู้หญิงของคนรวย…ก็ยังดูแพงไปด้วย
หลินเช่อถาม “คุณจะมาอยู่ที่นี่เหรอคะ”
หลินเช่อรีบตามกู้จิ้งเจ๋อไป เห็นว่ากู้จิ้งเจ๋อมุ่งตรงไปยังห้องด้านข้างของห้องเฉินโยวหราน เธอสาวเท้าเร็วตามให้ทัน “แล้วคนเดิมที่อยู่ห้องนี้ล่ะ”
“ย้ายออกไปแล้ว” เขาบอก
“นี่ ที่นี่เล็กมากเลยนะ”
“ก็พออยู่นะ”
“และที่นี่การรักษาความปลอดภัยก็ไม่ได้ดีด้วย มันอันตรายสำหรับคุณ”
กู้จิ้งเจ๋อหันกลับมา “ฉันไปที่ไหน บอดี้การ์ดก็จะอยู่ที่นั่น เธอไม่ต้องกังวล”
“งั้น…งั้น…”
กู้จิ้งเจ๋อเปิดประตู
หลินเช่อมองเห็นว่าด้านในถูกปรับเปลี่ยนใหม่หมด ล้วนเป็นเฟอร์นิเจอร์ใหม่ทั้งหมด ทำให้ห้องชุดเล็กๆ ดูหรูหราขึ้นมาทันใด แม้ว่าจะเล็ก แต่ดูแล้วสวยงาม
กู้จิ้งเจ๋อ…สามารถทำให้มันสมบูรณ์แบบได้ในระยะเวลาอันสั้น
ดูเหมือนว่าเขาตั้งใจที่จะมาอยู่ที่นี่แล้วจริงๆ
กู้จิ้งเจ๋อบอก “เดี๋ยวเก็บของเสร็จแล้ว ฉันจะไปหาเธอ” พูดจบ ก็ปิดประตูลง
หลินเช่อยืนตะลึงอยู่ด้านนอก รู้สึกราวกับกำลังฝัน
เพราะเขารวดเร็ว จนเธอยังไม่ทันได้สติ
ตอนนั้นเอง เฉินโยวหรานก็พูดขึ้น “ไม่ใช่ใช่ไหม กู้จิ้งเจ๋อจัดการได้เร็วมาก หลินเช่อ กู้จิ้งเจ๋อดื้อเกินไปหรือเปล่า แต่ว่า นี่ก็ทำเพื่อเธอนะ ไม่คิดว่า คนอย่างกู้จิ้งเจ๋อ จะมีมุมโรแมนติกกับเขาด้วย”
หลินเช่อถลึงตาใส่เธอ ไม่คิดว่า กู้จิ้งเจ๋อจะย้ายมาอยู่ที่นี่โดยไม่บอกไม่กล่าว
ไม่นาน เฉินโยวหรานก็ไปได้ยินข่าวมากมายจากป้าๆ เหล่านั้น เมื่อกลับมาถึงห้องก็บอกกับหลินเช่อ “ได้ยินว่า เพื่อนบ้านห้องข้างๆ โชคดีมาก กู้จิ้งเจ๋อมอบห้องชุดสุดหรูสามห้องนอนสองห้องนั่งเล่นให้กับพวกเขา จัดตกแต่งเรียบร้อย พวกเขาย้ายออกไปอย่างมีความสุขเลยล่ะ ใช่ บ้าน่ะสิ ต้องย้ายอยู่แล้ว ห้องที่นี่แค่ห้าสิบตารางเมตรเองนะ ย้ายไปอยู่ร้อยกว่าตารางเมตร ห้องนั้นอย่างน้อยต้องใช้เงินสักสองล้านกว่า เป็นฉันฉันก็ย้าย”
หลินเช่อไม่คิดว่ากู้จิ้งเจ๋อจะดื้อดึงมาอยู่ที่นี่อย่างนี้
ตอนนี้ต้องกุมขมับ พิงอยู่อย่างนั้น ยังต้องฟังเฉินโยวหรานที่พูดไม่หยุด ได้แต่คิดในใจว่าเขามันดื้อด้านเกินไปไหม แต่ว่า ก็อดไม่ได้ แอบคิดว่ามันก็โรแมนติกดีเหมือนกันนะ
เฉินโยวหรานบอก “นี่ ไม่รู้ว่าประธานกู้ ต้องมาอยู่ห้องเช่าเล็กๆ จะรู้สึกยังไง ฉันยังจำได้ว่าห้องน้ำหรูหราของบ้านเธอยังมีพื้นที่ตั้งห้าสิบตารางเมตร”
“เป็นไปได้ยังไง อะไรจะเว่อร์ขนาดนั้น…ก็แค่ประมาณสามสิบตารางเมตรเอง…” หลินเช่อคิดอย่างจริงจัง
“นี่ นั่นมันต่างกันตรงไหน”
ตอนนั้นเอง เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น