เจ้าสาวใบ้：อยากจะบอกรักคุณ - บทที่ 652 ให้ผมปกป้องคุณ
ผู้หญิงไม่ดี
ซูย้าวฟังประโยคนี้ อดที่จะหัวเราะออกมาไม่ได้ รอยยิ้มแสนหวาน และมุมปากที่ยิ้มแย้มเบ่งบานอยู่บนใบหน้าอันงดงามของหญิงสาว ร่ำลือกันทั้งเมือง
เธอเลิกคิ้วเล็กน้อย “คุณลี่ คุณยืนกรานเช่นนี้ สักวันจะต้องเสียใจ”
“เสียใจหรือ?”ลี่เฉินซีพึมพำสองคำ ในดวงตาที่ลุ่มลึกดั่งทะเล มีประกายแวววาววาดผ่าน และก็พยักหน้าเล็กน้อย “เรื่องเสียใจ เมื่อคุณเคยผ่านประสบการณ์มาหนึ่งครั้ง ก็จะเข้าใจอย่างถ่องแท้”
เมื่อเทียบกับความเจ็บปวดที่ฝังลึกในหัวใจ อยากจะฆ่าตัวตายเพื่อยื้อกลับมา ตอนนี้ทั้งหมดนี้ ล้วนไม่คุ้มค่าแก่การเอ่ยถึงแล้ว
“ผมเคยเสียใจ”น้ำเสียงแหบแห้งของเขามีเสน่ห์เป็นพิเศษ แต่ก็อาจจะเป็นเพราะว่าดื่มเหล้าไปมากก็ได้ จึงทำให้คนหวนคิดถึงเรื่องในอดีตได้ง่าย “ตอนที่เธอจากผมไป”
ซูย้าวชอบลี่เฉินซีมาตั้งแต่เด็กแล้ว จุดนี้ เขารู้ดีกว่าใครๆ
ความรักสิ่งนี้ ไม่อาจจะปิดบังและเสแสร้งได้ ทุกการเคลื่อนไหวของสายตา และในรอยยิ้ม ล้วนสามารถดูออก เขาไม่มีวันลืมว่า ตอนเด็กตอนที่ซูย้าวพบเขา แล้วท่าทางที่ยิ้มเล็กน้อย ช่างน่าหลงใหล ช่างอบอุ่น และก็ระมัดระวังมาก
เขารู้ว่าเธอรักตัวเอง แต่ไม่หวงแหนรักษา แต่กลับใช้ความรักของเธอ ทำเป็นอาวุธที่ดีที่สุด ทิ่มแทงไปที่ใจเธออย่างโหดร้ายครั้งแล้วครั้งเล่า
บีบคั้นให้คนที่มีตัวเองอยู่ในหัวใจ ละทิ้งรัก ละทิ้งความรัก สุดท้าย แม้แต่เลือดเนื้อเชื้อไขของตัวเองก็ไม่สน ขอเพียงสามารถหลุดพ้นไปจากข้างกายเขา แล้วหนีไปไกลๆ
ตอนแรกหลังจากที่ซูย้าวจากไปแล้ว เขาคิดอยู่ตลอดเวลาว่า เธอจะผิดหวังขนาดไหน ถึงขนาดลูกแท้ๆของตัวเองยังไม่สนใจ และจากไปอย่างใจดำ
เขาทำอะไรลงไปกันแน่ ถึงทำให้เธอที่อ่อนโยนมาตลอด ตัดสินใจทำเช่นนี้
ลี่เฉินซีค่อยๆขยับมุมปากขึ้น แล้วใช้รอยยิ้มขมขื่นเยาะเย้ยตัวเอง ปกปิดความคลุมเครือในแววตา จากนั้นก็กล่าวว่า”ยังมีตอนที่เธอถูกคนลักพาตัวไป”
นั่นก็คือเมื่อสองปีที่แล้ว
เขามองดูเธอถูกยิง เลือดทั่วตัวล้มอยู่ในกองเลือด ถูกชายอื่นอุ้มขึ้นรถไป และหายไปต่อหน้าต่อตาของเขา
ช่วงเวลานั้น สำหรับเขาแล้ว ก็เหมือนฝันร้ายที่ตราตรึงอยู่ในใจ คอยย้ำเตือนเขาอยู่ตลอดเวลา และปลุกเขาให้ตื่น
แม้ว่าซูย้าวรู้สึกฟังไม่เข้าใจเล็กน้อย แต่ก็ยังพยักหน้าให้ความร่วมมือ “อย่างนี้นี่เอง…….”
เธอลากเสียงยาว ดวงตาขยับเล็กน้อย ราวกับคิดอะไรขึ้นมาได้ ทันใดนั้นก็กล่าวว่า”แต่ว่าหากมีวันหนึ่ง มีเรื่องบางอย่างเกิดขึ้น ทำให้คุณเสียใจมากกว่าล่ะ ?”
หว่างคิ้วลี่เฉินซีขมวดแน่นเข้า”เสียใจมากกว่าหรือ?”
วินาทีต่อมา เขาหัวเราะออกมา”ตอนนี้ นอกจากลูกๆหลายคนแล้ว ผมยังมีอะไรอีก?”
เขาเงยหน้าขึ้นกระดกเหล้าในแก้วจนหมด “บริษัทลี่ซื่อในมือผมหรือ?”
ซูย้าวไม่พูดอะไร แต่เผยให้เห็นแววตาแน่วแน่เล็กน้อย เป็นคำตอบที่จริงใจที่สุดแก่เขา
ลี่เฉินซีสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ก้มหน้ามองดูหญิงสาวในอ้อมกอด “ผมเคยพูดว่า หากจุดประสงค์จริงๆของคุณ ก็คือบริษัทลี่ซื่อ ก็ไม่ต้องรีบร้อน สักวัน ผมจะทำให้คุณได้ดังหวัง”
ซูย้าวยักไหล่ยิ้มอย่างกล้าหาญ หนีออกจากอ้อมกอดของเขา แล้วก็เทเหล้าให้กับตัวเองอีกหนึ่งแก้ว อึกใจเดียวดื่มไปครึ่งแก้ว เมื่อวางแก้วเหล้าลง ใบหน้าขาวผุดผ่องแดงระเรื่อด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ กล่าวเสียงเรียบว่า”ถ้าอย่างนั้นก็สัญญาคำไหนคำนั้น!”
ลี่เฉินซียิ้ม ชนแก้วเหล้ากับเธอ”แต่จุดประสงค์ของคุณ ไม่ใช่บริษัทลี่ซื่อ”ซูย้าวอึ้งไปทันที แม้ว่าแอลกอฮอล์จะทำให้หัวสมองสับสน แต่สติที่เหลืออยู่ ก็ยังรู้สึกตกใจเล็กน้อย ทันใดนั้นก็มองไปทางเขา”ทำไมจึงพูดเช่นนี้?”
ลี่เฉินซียิ้มแต่ไม่พูดอะไร สายตาลุ่มลึกละจากเธอ และวางแก้วเหล้าลงข้างๆ แล้วจุดบุหรี่แทน
ที่จริง เกี่ยวกับเรื่องที่ซูย้าวต้องการจะทำอะไรกันแน่ และอยากได้อะไร ในส่วนนี้ เขาไม่ค่อยเข้าใจมาตลอด
อานเจียเย้นส่งเธอมาที่เมืองA เป้าหมายจะต้องเป็นบริษัทลี่ซื่ออย่างแน่นอน
แต่ว่า แล้วเธอต้องการอยากได้อะไรจริงๆกันแน่ เขาไม่รู้เลย
“เพราะว่าคุณกลัวผม”เสียงของเขาแหบพร่าเล็กน้อย แต่มีเสน่ห์ราวเสียงสวรรค์ น่าฟังเป็นพิเศษ “ดังนั้น ทุกครั้งที่มีโอกาสเล็กน้อย ก็จะหาเหตุผลร้อยพัน พยายามพูดโน้มน้าวให้ผมปล่อยคุณไป”
ความรู้สึกที่ให้เขา เธอนั้นเหมือนนกกระจอกเทศเล็กๆตัวหนึ่ง ระมัดระวังอยู่ตลอดเวลา และก็จะมุดหัวเล็กๆเข้าไปในดิน เพื่อปกป้องตัวเองอยู่ตลอดเวลา
ซูย้าวถูกคำพูดตรงไปตรงมาของเขา ทำให้อึ้งไปอีก หลังจากระงับอารมณ์อยู่นาน จึงขยับมุมปากยิ้มออกมา”บางทีอาจจะเป็นจริงอย่าที่คุณพูด!”
เธอรู้สึกเหนื่อยเล็กน้อย และเธอก็ดื่มเหล้าไม่ค่อยเก่งอยู่แล้ว เมื่อกี้ดื่มไปเยอะขนาดนั้น เวลานี้รู้สึกเวียนหัวและมึนๆแล้วด้วย
ซูย้าวโน้มตัวฟุบไปบนบาร์เหล้า ดวงตากลมโตที่สวยงามมองดูถาดผลไม้ที่อยู่ไม่ไกลออกไป “ฉันไม่เคยเห็นใครสักคน สามารถจะรับคนอย่างเราได้ด้วยความใจจริง คนข้างกายฉันทุกคน ภาพรวมล้วนเป็นเช่นนี้ บางคนพบเจอคนรักแล้ว คิดว่าจะมีความสุขไปตลอดชีวิต แต่สุดท้ายแล้ว ก็เป็นเพียงลมๆแล้งๆ”
ดังนั้น ความรัก สำหรับเธอแล้ว มันเป็นสิ่งที่ฟุ่มเฟือยเกินไป
“ฉันรู้ตัวเองดี รู้ว่าตัวเองเป็นคนอย่างไร เคยทำเรื่องอะไรมาบ้าง คนเช่นฉัน ไม่ใช่ว่าไม่คู่ควรมีรัก แต่ว่าไม่มีใครจะยอมรับและเข้าใจฉันอย่างหมดเปลือก หากจะคบกันโดยสวมหน้ากากเข้าหากัน สู้ไม่มีจะดีกว่า”
เธอเมาแล้วจริงๆ รู้สึกมึนหัว และเปลือกตาก็เริ่มตีกันแล้ว แต่ยังไม่ค่อยอยากนอนเท่าไหร่นัก แล้วก็พูดไร้สาระต่อว่า”รู้ไหม? คนอย่างฉัน อย่างอาตงและอาเจว๋ มีเพียงความตาย ถึงจะเป็นการปลอบประโลมและปลดปล่อยที่ดีที่สุดสำหรับเรา”
ลี่เฉินซีก้มหน้ามองดูเธอ เอื้อมมือไปลูบหัวเธอเบาๆ”ดังนั้น คุณให้นิยามตัวเองเป็นคนชั่วร้ายที่ไม่ควรให้อภัยหรือ ?”
เขาเอื้อมมือดึงเธอ แล้วคว้าเธอเข้ามาในอ้อมกอดของตัวเอง “คุณเคยฆ่าคน หรือเคยจุดไฟเผาไหม ?”
น้ำเสียงขี้เล่นของเขาแฝงไปด้วยการหยอกล้อ แต่พูดคำหยุดคำ แต่ทุกคำกลับไม่มีความหมายการล้อเล่น
ลี่เฉินซีก็ไม่ค่อยแน่ใจ ในช่วงสองปีที่อานเจี๋ยเย้นพาซูย้าวไป ได้ฝังความทรงจำแบบไหนให้เธอ และให้เธอประสบพบเจอกับเคยทำอะไรมา
ซูย้าวหัวเราะคิกๆออกมา ดวงตาพร่ามัวมองไปทางชายหนุ่มรูปหล่อตรงหน้า เอื้อมมือไปจับแก้มของเขา”คุณนี่โง่จริงๆ รู้ไหมว่าการฆ่าคนโดยไม่ใช้มีด ฟันคนไม่เห็นเลือดเรียกอะไร ?”
หากทุกคนต่างเป็นมือสังหาร ฆ่าคนตามอำเภอใจ ถ้าอย่างนั้นยังจะเอาไอคิวสูงทำไม?
ลี่เฉินซีขมวดคิ้วแน่น”อ๋อ เมื่อพูดเช่นนี้ คุณดูเหมือนจะเป็นคนเลว……จริงๆด้วย!”
ซูย้าวถูกคำพูดของเขาหยอกล้อจนทนไม่ไหว หัวเราะคิกๆ แล้วเอื้อมมือน้อยออกมา กอดไปที่คอของชายหนุ่ม”เพราะฉะนั้น คุณลี่ คุณปล่อยฉันไปเถิด!แล้วไปหาผู้หญิงดีอีกคน ดีไหม?”
ชายหนุ่มขับหัวน้อยๆของเธอให้ตรงอย่างดื้อรั้น มองดูเธอด้วยสีหน้าหล่อเข้ม”หากผมบอกคุณว่า ผู้ชายอย่างผม ชอบคนเลวอย่างคุณ จะทำอย่างไร?”
“ฆ่าคนหรือจุดไฟเผาก็ดี มารกินคนก็ช่าง แม้ว่าคุณจะละเมิดต่อคุณธรรมทั้งหมด ทำความผิดชั่วร้ายจนถึงขั้นไม่อาจให้อภัย แล้วจะทำอย่างได้?ตราบใดที่ผมไม่ปล่อยมือ คุณก็จะเป็นผู้หญิงของผมตลอดไป จะต้องอยู่ข้างหลังผม ให้ผมปกป้องคุณ”
ซูย้าวอึ้งไปทันที แม้ในหัวสมองจะมึนเมาเพราะฤทธิ์เหล้า แม้ตรงหน้าจะพร่ามัว แม้การได้ยินจะเชื่องช้าบ้าง แต่ก็ยังได้ยินทุกคำพูดของชายหนุ่มอย่างชัดเจน
เธอจ้องมองเขาอย่างเฉื่อยๆ “คุณแน่ใจหรือ?”
ลี่เฉินซีไม่ตอบ เพียงแต่ตอนลุกขึ้นอุ้มเธอเดินไปทางเตียงใหญ่ข้างใน แล้ววางเธอลง แล้วทับไปบนตัวเธอด้วย มือข้างหนึ่งยันไปข้างหัวเธอ “ตอบคุณตอนนี้มันดูลวกๆเกินไป ดูการกระทำจริงจะดีกว่า!”
เขาดูเหมือนจะเล่นสำนวน เมื่อพูดจบ ก็ก้มหน้าจูบไปที่เธอ…..