เจ้าสาวใบ้：อยากจะบอกรักคุณ - บทที่ 666 หาคู่ให้
เสียงหัวเราะของผู้หญิงกลุ่มหนึ่งดังขึ้น
ต่อจากนั้น ผู้หญิงผมสั้นและผู้หญิงตาโตก่อนหน้าพร้อมคนอื่นอีกสองคนก็เดินตรงเข้ามา ส่วนทางด้านนี้เซียวไน่ก็รีบนำทารกน้อยเข้าไปไว้ในห้องน้ำอย่างรวดเร็ว จากนั้นทำการปิดประตูลง
เพียงแต่การเคลื่อนไหวของเธอค่อนข้างรวดเร็วและประหม่า จึงทำให้ใบหน้าดูแดงเรื่อมองเห็นว่าเธอกระสับกระส่าย
ผู้หญิงผมสั้นคนนั้นมองดูพวกเธอทั้งสองคนด้วยความประหลาดใจ “ช่างบังเอิญจังเลยนะคะ คุณอานคุณก็อยู่ที่นี่ด้วยเหรอ?”
ซูย้าวยิ้มออกมา “ใช่ค่ะบังเอิญจริงๆ”
ผู้หญิงผมสั้นมองดูเซียวไน่และเดินตรงไปยังเธอ “ฉันจำได้ว่าเธอแซ่เซียวสินะใช่ไหม?”
เซียวไน่พยักหน้าอย่างตรงไปตรงมา “ใช่ค่ะ”
“คุณเซียว เรื่องเมื่อสักครู่ฉันต้องขอโทษแทนอู๋หยานด้วยนะ อย่าไปใส่ใจเลยเธอก็มีนิสัยอย่างนั้นแหละ แม้หน้าตาเย็นชาแต่ใจดี บางทีก็ไม่รู้ว่าเป็นอะไรอยู่ก็ระเบิดขึ้นมาเสียอย่างนั้น”
ดูเหมือนหญิงสาวผมสั้นจะมีความสัมพันธ์ที่ค่อนข้างดีกับอู๋หยาน และดูรู้จักเธอเป็นอย่างดี อีกทั้งยังเอ่ยขอโทษแทนเธอด้วย
เซียวไน่จะไปถือสาเรื่องแบบนี้ได้อย่างไร เธอจึงยิ้มตอบกลับไปด้วยความมีมารยาทพูดว่า “ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ที่จริงก็เป็นเพราะฉันที่ผิดทำผิดก่อน”
ผู้หญิงผมสั้นจึงยิ้มออกมา ดูเหมือนว่าบทสนทนานี้จะค่อนข้างอึดอัดใจ คนอื่นๆก็ไม่รู้ว่าจะพูดต่อไปอย่างไร ดังนั้นซูย้าวจึงมองหาโอกาสจะไล่คนพวกนี้ออกไปข้างนอกเสีย แต่เธอคิดไม่ถึงว่าอยู่ๆผู้หญิงคนข้างเธอก็ชนก็สะกิดผู้หญิงผมสั้นเบาๆ ส่งสัญญาณว่าเธอควรจะทำอะไร
หญิงสาวผมสั้นเข้าใจในทันที เธอยิ้มแล้วมองมาทางเซียวไน่พูดว่า คุณเซียวคะ ถ้าคุณไม่รังเกียจละก็พวกเราออกไปดื่มด้วยกันสักแก้วไหม! ถือว่าฉันขอโทษแทนอู๋หยานก็แล้วกัน”
เซียวไน่ผงะไปครู่หนึ่ง พวกผู้หญิงเหล่านี้ล้วนเป็นแขกของที่นี่อีกทั้งมีฐานะตัวตนสูงส่ง จะมาขอโทษพนักงานในโรงแรมธรรมดาอย่างเธอเชียวเหรอ?!
ซูย้าวก็รู้สึกได้ถึงความผิดปกติไป ดังนั้นจึงรีบเข้าไปช่วยเซียวไน่เอาไว้ พูดว่า “ถ้าอยากจะดื่มละก็ ฉันไปดื่มกับพวกคุณแล้วกันนะ!”
เมื่อพูดจบ เธอก็ลากพวกคนเหล่านั้นออกไปด้านนอก แต่เห็นได้ชัดว่าผู้หญิงผมสั้นและคนอื่นไม่ยอมเดินออกไป ยังพูดขึ้นว่า “ถ้าดื่มกับคุณอานแค่คนเดียวก็ไม่สนุกสิคะ คุณเซียวก็มาด้วยสิ!”
“คุณคงไม่ได้รู้สึกถือสาเรื่องเมื่อสักครู่หรอกใช่ไหม? อย่าทำแบบนี้สิคะ อู๋หยานเธอก็แค่พูดไปไม่ได้ตั้งใจหรอก……”
เมื่อพวกเธอเหล่านั้นสนทนากัน คนนั้นประโยคคนนี้ประโยค ทั้งใช้คำสุภาพอ่อนโยน ทำให้คนฟังไม่อาจจะต้านทานได้
สาวผมสั้นริเริ่มที่จะก้าวเข้าไปด้านหน้าแล้วคว้าแขนของเซียวไน่พูดว่า “คุณเซียวยังโสดอยู่หรือเปล่าคะ? ถ้ายังโสดก็พอดีเลยล่ะค่ะ เพราะว่าเพื่อนของฉันที่จะมาร่วมงานด้วยล้วนเป็นชายหนุ่มโสดทุกคน ฉันจะแนะนำให้รู้จัก การไถ่โทษแบบนี้ไม่เลวเลยใช่ไหมคะ?”
ผู้หญิงคนอื่นที่อยู่ด้านข้างก็รีบเข้ามาให้ความร่วมมือในทันทีพูดว่า “คุณอานก็โสดอยู่ไม่ใช่เหรอคะ? ฉันจำได้ว่าก่อนหน้านี้คุณบอกว่าคุณกับคุณชายลี่เป็นแค่เพื่อนธรรมดา!”
ผู้หญิงผมสั้นรู้สึกมีความสนใจขึ้นมามากทีเดียว “คุณอานคะ ฉันจะแนะนำพวกคุณชายที่ยังโสดให้อยู่ แล้วคุณช่วยแนะนำคุณชายลี่ให้ฉันว่ายังไงล่ะคะ?”
ซูย้าว “……”
นี่มันเรื่องอะไรกัน อยู่ดีๆทำไมถึงจะแนะนำผู้ชายให้กับเธอและเซียวไน่กันล่ะ?!
เซียวไน่ปฏิเสธอย่างเห็นได้ชัด แต่เธอไม่ได้แสดงออกมาอย่างชัดเจน อย่างไรเสียเธอก็เป็นเพียงแค่พนักงานบริการ อีกทั้งยังเป็นห่วงทารกน้อยที่อยู่ในห้องน้ำ เธอจึงยิ้มขึ้นด้วยความระมัดระวังดูเคอะเขินพูดว่า “ไม่เป็นไรจริงๆค่ะ ขอบคุณคุณหนูทุกท่านมากๆเลยนะคะ”
“แหม จะรีบปฏิเสธไปทำไมล่ะ ฉันจะแนะนำผู้ชายดีๆให้คุณจริงๆนะ!” ผู้หญิงผมสั้นดูท่าทางอบอุ่นมากอีกทั้งเข้ามาโอบคอเซียวไน่เอาไว้
ในขณะที่ทั้งสองคนกำลังปฏิเสธกันไปมา เจ้าหนูในห้องน้ำดูเหมือนจะสัมผัสเข้ากับของบางอย่างจึงทำให้เกิดเสียงดัง “ปึง” เข้า ร่างของเซียวไน่สั่นไหวโดยไม่รู้ตัวและตามมาด้วยความกังวล
คนอื่นด้านข้างก็ดูเหมือนจะสังเกตเห็นอะไรได้ จึงมีคนพูดขึ้นว่า “เสียงอะไรน่ะ? มีคนอื่นอยู่ที่นี่อีกเหรอ?”
“ไม่น่าจะใช่นะ อาหยานเหมาโรงแรมไว้หมดแล้วนี่!”
เนื่องจากระยะห่างของผู้หญิงผมสั้น จึงทำให้เธอได้ยินว่าเสียงนั้นดังออกมาจากห้องน้ำห้องสุดท้าย จึงจะเอื้อมมือไปผลักประตูห้องน้ำด้วยความประหลาดใจ แต่กลับถูกเซียวไน่เข้ามาขัดจังหวะเอาไว้ “คุณจวู ฉัน……”
เธอตั้งใจลากเสียงยาว และลังเลอยู่สักพักก่อนจะกัดฟันพูดว่า “ฉันไปกับคุณค่ะ!”
ผู้หญิงผมสั้นได้รับการตอบรับในการเชิญชวนเธอก็รู้สึกดีอกดีใจขึ้นมา
เซียวไน่ตกลงรับคำ จึงทำให้ทุกคนพากันลืมเสียงที่ดังขึ้นเมื่อครู่ไป เซียวไน่ที่หัวใจเต้นโครมครามก็ได้วางใจลงไม่น้อย แต่ยิ่งไปกว่านั้น เธอเป็นห่วงทารกน้อยที่อยู่ในห้องน้ำมากกว่า
ซูย้าวสัมผัสได้ถึงสีหน้าเธอ เมื่อพบว่าคนอื่นๆพาเธอเดินออกไปด้านนอก เธอจึงได้ผลักประตูห้องน้ำที่ทารกน้อยอยู่ เมื่อแน่ใจว่าเจ้าหนูน้อยสบายดี เธอจึงลูบแก้มขาวอวบของทารกเบาๆ พูดทิ้งท้ายไว้ว่า “เป็นเด็กดีนะคะ เดี๋ยวน้าจะพาแม่กลับมาเองนะ!”
ดูเหมือนเจ้าหนูน้อยจะเข้าใจอย่างไรอย่างนั้นจึงยิ้มให้กับเธอ ช่างน่ารักน่าเอ็นดูเหลือเกิน ทำเอาเธอใจแทบละลาย
ซูย้าวจึงก้มลงไปหอมหน้าผากเจ้าหนู ก่อนจะปิดประตูลงอย่างระมัดระวัง เธอไม่ลืมที่จะใช้กุญแจปิดลงแล้วรีบตามออกไปทันที
เป็นจริงดังนั้น ดีเหลือเกินที่เธอตามออกมา
เนื่องจากเมื่อเธอเข้าไปในห้องวีไอพี วินาทีที่ผลักประตูเข้าไปก็พบว่ามีผู้ชายอยู่หลายคน แต่ละคนมองดูแล้วอายุยังน้อย ประมาณยี่สิบสามสิบเห็นจะได้ มองดูก็รู้ว่าเป็นพวกคุณชายที่ทำตัวสะเปะสะปะไปวันๆ ไม่เอาการเอางาน
ส่วนเซียวไน่ได้ถูกผู้หญิงผมสั้นพาไปนั่งลงตรงระหว่างหนุ่มสองคน ใบหน้าขาวผ่องก่อนหน้านี้เปลี่ยนเป็นแดงเรื่อเนื่องจากความตกใจ เธอนั่งตัวแข็งทื่ออยู่ที่โซฟา และถูกชายหนุ่มที่นั่งข้างๆโอบเข้าไปในอ้อมอกแล้วกรอกเหล้า
ฟังไม่ผิดหรอก กรอกเหล้าจริงๆ
เนื่องจากเดิมทีเซียวไน่ไม่ดื่มเหล้า ขณะนี้เธอยังอยู่ในเวลางาน จะให้ดื่มเหล้าได้อย่างไร แต่ชายหนุ่มไม่ยอมอีกทั้งโอบเธอเข้ามา กรอกเหล้าทั้งแก้วให้เธอดื่ม
หากว่าซูย้าวไม่รีบเข้ามา ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้น
เธอก้าวขาเข้ามาสองสามก้าวก็มาถึงตรงพวกเขา ยังไม่ทันจะพูดอะไรก็ถูกหญิงสาวผมสั้นที่นั่งอยู่ข้างๆและผู้หญิงอีกคนหนึ่งเข้ามาขวางเอาไว้ ลากเธอไปนั่งข้างๆพูดว่า “คุณอันไม่ต้องกังวลใจไปค่ะ เขาคือซูซานซ่าว เพิ่งกลับมาจากเรียนที่เมืองนอก ยังไม่มีแฟนเป็นตัวเป็นตนเลยค่ะ!”
ผู้หญิงผมสั้นกระซิบข้างหูเธอว่า “คุณชายสามเพียบพร้อมมากเลยนะคะ ถ้าหากเขาชื่นชอบถูกใจคุณเซียวขึ้นมาละก็ดีไม่ใช่หรือไง?”
อะไรคือดีไม่ใช่หรือไง?!
พวกเธอดูไม่ออกจริงๆเหรอว่าเซียวไน่ไม่ได้ยินยอมพร้อมใจด้วยเลย อีกอย่าง การบีบบังคับเธออย่างนี้ต่างอะไรกับการฝืนใจกัน?
ซูย้าวสูดลมหายใจเข้าอย่างหมดความอดทนแล้วผลักผู้หญิงผมสั้นออกไป “อู๋หยานให้พวกเธอทำอย่างนี้ซินะ?”
ผู้หญิงผมสั้นได้ยินดังนั้นก็ผงะลงเล็กน้อย ชายหนุ่มคนที่กำลังจะกรอกเหล้าใส่ปากเซียวไน่ก็ได้ยินและชะงักลงเช่นกัน
“คุณอันกำลังพูดอะไรอยู่คะเนี่ย? คุณเข้าใจอะไรผิดไปหรือเปล่า?” ผู้หญิงคนนั้นแสร้งทำเป็นไม่เข้าใจแล้วยิ้มขึ้นอย่างตื่นตระหนก แต่มันช่างจอมปลอมเหลือเกิน ใครเห็นใครก็รู้ได้ทันที
ซูย้าวลุกขึ้นยืน “พวกคุณเป็นแมงดาแม่เล้ากันหรือไง? เป็นเพราะเรื่องที่อู๋หยานมีปัญหากับเซียวไน่เพียงเล็กน้อย ต้องทำกับเธอขนาดนี้ด้วยเหรอ? หรือเป็นเพราะคิดว่าเธอก็แค่พนักงานบริการคนหนึ่ง ไม่ได้มีฐานะอะไรสูงส่งทางสังคม จึงได้จัดฉากเรื่องอันน่าอายนี้ขึ้นมา?”
สถานการณ์ในตอนนี้ก็คือ เห็นได้ชัดว่าผู้หญิงผมสั้นและผู้หญิงคนอื่นๆได้เตรียมแผนการไว้ล่วงหน้า ตั้งใจลากเซียวไน่ออกมา อ้างว่าจะขอโทษเรื่องที่เกิดขึ้น จึงจะแนะนำชายหนุ่มดีๆให้ แต่ภาพที่เห็นอยู่ตรงนี้ มันเหมือนการหาคู่หรืออย่างไร?
เห็นได้ชัดว่านี่มันเป็นการบังคับซื้อขาย ตั้งใจจะให้เธอทำเรื่องนั้น!
ผู้หญิงผมสั้นรู้สึกอึดอัดขึ้นมาในลำคอ เดิมทีเธอตั้งใจจะพูดอะไรออกมา แต่กลับถูกซูย้าวเมินใส่ เธอเดินตรงเข้าไปที่โต๊ะแล้วยื่นมือไปทางเซียวไน่พูดว่า “ไปกับฉันเถอะค่ะ”
เซียวไน่รู้สึกซาบซึ้งใจยิ่งนัก เธอรีบเอื้อมมือออกไปทันที แต่กลับถูกคุณชายซูเข้ามาขวางเอาไว้ ชายหนุ่มหันไปมองซูย้าวแล้วหัวเราะเยาะด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นว่า “อานหว่านชิงใช่ไหม? คู่หมั้นเพ้ยส้าวหลิง น้องสาวของอานเจียเย้น……”
ซูย้าวหรี่ตาลงมองเขา “ใช่ ฉันเอง”
เมื่อพูดจบ ชายหนุ่มก็ลุกขึ้นยืนแล้วยกฝ่ามือขึ้นทำท่าจะตบลงไปทางซูย้าวอย่างแรง