เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ - บทที่ 152 รีบไปที่ เทรมอนต์ ทาวเวอร์

เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 152 รีบไปที่ เทรมอนต์ ทาวเวอร์

หลังจากทำความสะอาดเรียบร้อยแล้วทิฟฟานี่ก็เหนื่อยล้ามากจนไม่อยากขยับเขยื้อนแม้แต่กล้ามเนื้ออีกต่อไป ขณะที่เธอล้มตัวลงนอนบนเตียง เธอคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วจึงโทรหาแม่ของเธอ ทันทีที่ต่อสายติดเธอก็ได้ยินเสียงจากปลายสาย “ไผ่สามลำ! รอ! เกม!”

ทิฟฟานี่ไม่จำเป็นต้องเดาด้วยซ้ำเพื่อบอกว่าลิเลียนกำลังเล่นไพ่นกกระจอกอีกครั้งและสิ่งนี้ทำให้เธอเดือดร้อน “แม่หยุดเล่นไพ่นกกระจอกได้ไหม? มันดึกแล้วและแม่ก็ยังไม่กลับอีก”

ลิเลียนโต้กลับด้วยความโกรธยิ่งกว่าเดิม “เพราะว่าแกดูเหมือนจะไม่สนใจฉัน ฉันจะทำทุกอย่างที่ฉันพอใจไม่ว่าจะออกไปกินข้าวหรือเล่นไพ่นกกระจอก ฉันจะไม่กลับมาในคืนนี้ ฉันจะเล่นทั้งคืน! ทำในสิ่งที่แกต้องการไปเถอะแล้วปล่อยให้ฉันอยู่คนเดียว!”

การวางสายโทรศัพท์ของเธอทำให้ทิฟฟานี่อยากจะกรีดร้องและระบายความโกรธของเธอ ถ้าเธอไม่กังวลว่าจะถูกรายงานว่ารบกวนเพื่อนบ้านเธอคงตะโกนสุดเสียงเต็มปอดเป็นเวลาสิบนาที หากยังคงดำเนินต่อไปเช่นนี้เธอจะเสียสติไม่ช้าก็เร็ว

……

สามวันต่อมา แอเรียนออกจากโรงพยาบาลและกลับไปที่ คฤหาสน์ เทรมอนต์

จากข้อมูลของพ่อบ้านเฮนรี มาร์คไม่ได้กลับบ้านในช่วงสามวันที่ผ่านมา

แอเรียนรู้สึกสงสัยเกี่ยวกับผลที่ตามมาของอุบัติเหตุ “เขาจัดการกับอุบัติเหตุทางรถยนต์อย่างไรคะ?” เธอถาม

พ่อบ้านเฮนรี่ตอบเธอตามความเป็นจริง “เป็นคนขับรถจากครอบครัวคินซีย์ที่บังเอิญชนเข้ากับรถของคุณซีวานครับ ดังนั้นคดีนี้จะได้รับการจัดการโดยส่วนตัวจากศาล ผมได้ยินมาว่าเป็นคุณนายคินซีย์ที่มาเจรจาในนามของครอบครัวของพวกเขา”

คำตอบทำให้แอเรียนตกตะลึง เธอกัดฟันอย่างแรงจนฟันแทบจะหัก “ลุงกำลังพูดถึงอะไร? แน่ใจหรือว่าเป็น เฮเลน คาเมลาน ที่พูดในนามของครอบครัวคินซีย์? มาร์คเป็นตัวแทนของหนูสำหรับการเจรจาทั้งหมด เขามองเรื่องนี้อย่างรอบคอบกว่านี้ไม่ได้เหรอคะ?”

หรือบางที… พวกเขาทุกคนรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ไม่มีใครยอมรับว่ามันคือ แอรี่ คินซีย์…?

พ่อบ้านเฮนรี่ถอนหายใจ “นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้นครับ หากคุณต้องการข้อมูลเฉพาะคุณจะต้องถามนายท่านเองครับ”

‘ใช่ ฉันควรถามมาร์ค!’ แอรียนไม่สนใจอีกต่อไปเพราะเธอยังรู้สึกอ่อนแอมากจึงรีบออกไปทันที

แมรี่รีบวิ่งตามเธอไป “เธอกำลังทำอะไรแอริ? เธอรอจนกว่านายท่านจะกลับมาไม่ได้เหรอ? หมอบอกว่า เธอยังต้องนอนบนเตียงอีก 2-3 วัน นะ!”

เมื่อมองเห็นความวุ่นวายพ่อบ้านเฮนรี่รีบขับรถออกไปและหยุดอยู่ตรงแอเรียน “นายหญิง เนื่องจากคุณกำลังมองหานายท่าน ให้ผมขับรถไปส่งที่นั่นเถอะนะครับ คุณต้องดูแลสุขภาพของคุณตอนนี้”

แอเรียนไม่ปฏิเสธเธอเปิดประตูรถและเข้าไป

แมรี่ถอนหายใจอย่างโล่งอก “ถ้าอย่างนั้นฉันจะไม่ไปกับคุณ ตาแก่เฮนรี่ ดูแลเธอด้วย”

พ่อบ้านเฮนรีฮัมตอบจากนั้นขับรถไปที่ เทรมอนต์ ทาวเวอร์

ครึ่งชั่วโมงต่อมา รถก็หยุดที่ชั้นล่างของ เทรมอนต์ ทาวเวอร์ และแอเรียนก็ลงจากรถทันที เธอวิ่งผ่านทางเข้าหลัก แต่แล้วก็ถูกพนักงานต้อนรับเหยียบย่ำ “กำหนดการของคุณคืออะไรคะ?”

พ่อบ้านเฮนรี่เดินเข้ามาพร้อมกับลูกน้องไม่พอใจ “เธอเป็นภรรยาของ CEO ของคุณ!”

พนักงานของพนักงานที่แผนกต้อนรับเปลี่ยนไปทันทีขณะที่เธอก้มหัวลง “ดิฉันขอโทษที่จำคุณไม่ได้ค่ะ… คุณเทรมอนต์อยู่ชั้นบน ให้ดิฉันพาคุณไปที่นั่นนะคะ”

ก่อนที่เธอจะพูดจบ แอเรียนก็รีบเดินไปที่ลิฟต์แล้ว