เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ - บทที่ 247 ฉันอาจจะเป็นไวรัลเร็ว ๆนี้

เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 247 ฉันอาจจะเป็นไวรัลเร็ว ๆนี้

ความเงียบเข้ามาแทนที่ แจ็คสันเริ่มจะปวดหัว แอนนี่ไม่คาดคิดว่าผู้หญิงคนนี้จะ ‘กล้า’ ที่จะไม่สนใจเธออย่างแบบนี้! เธอจ้องไปที่ทิฟฟานี่และก็นึกขึ้นได้ว่าเคยเจอเธอที่ร้านอาหารมาก่อน ไม่เพียงเท่านั้น แจ็คสันยังจ่ายเงินจำนวน 6,000 เหรียญให้กับเธอในตอนนั้น!

เมื่อตระหนักได้ถึงบรรยากาศที่ตึงเครียด ทิฟฟานี่ก็ตื่นขึ้นเต็มตา เมื่อเห็นสถานการณ์ที่หน้าประตู เธอก็กลืนน้ำลาย “อืม…นี่เป็นความเข้าใจผิด! เป็นความเข้าใจผิดทั้งหมด! ฉันเป็นแค่พนักงานทำความสะอาดพาร์ทไทม์ของที่นี่! คุยกันให้สนุกนะ ตอนนี้ฉันกำลังจะไปแล้ว”

แน่นอนว่าแอนนี่จะไม่เชื่อในเรื่องนั้น เธอพยายามอย่างเต็มที่ที่จะกางแขนเรียวของเธอเพื่อกั้นประตูเอาไว้ “พนักงานทำความสะอาดเหรอ? คุณคิดว่าฉันเป็นคนโง่เหรอ? พนักงานทำความสะอาดจะมาจบลงที่บนเตียงของเขาได้อย่างไร?”

ทิฟฟานี่เลิกที่จะพยายามอธิบายตัวเอง ไม่มีทางที่เธอจะให้เหตุผลที่ดีกับเหตุการณ์แบบนี้ด้วยใบหน้าที่งัวเงียและเสื้อผ้าที่ไม่เรียบร้อย ไม่มีใครคาดคิดว่าแอนนี่จะดึงโทรศัพท์ของเธอออกมาในวินาทีถัดไปและถ่ายภาพของเธอ หลังจากนั้นเธอก็เดินเข้าไปในห้องนอนและจับเตียงที่ยับยู่ยี่ “คอยดูเถอะ! ฉันเคยเห็นผู้หญิงน่าอายอย่างคุณมามากแล้ว!”

ในที่สุดแจ็คสันก็ทนไม่ไหว “อย่าให้คนอื่นเข้ามาเกี่ยวข้องกับเรื่องของเราได้ไหม? คุณสามารถต่อว่าอะไรก็ตามที่คุณต้องการกับผม พวกเราสามารถคุยกันได้ ไม่จำเป็นต้องทำถึงขนาดนี้!”

แอนนี่ยัดโทรศัพท์ลงไปในบราของเธอด้วยความโกรธเคือง พร้อมกับเก็บหลักฐานทั้งหมดเอาไว้ในนั้น “มาเอามันไปสิ ถ้าคุณทำได้!”

ถ้าแจ็คสันจะแย่งโทรศัพท์ของเธอไป เขาจะต้องล้วงมือของเขาเข้าไปในเสื้อผ้าของแอนนี่ นี่เป็นครั้งแรกที่ทิฟฟานี่เห็นใครที่โหดเหี้ยมเช่นนี้ ตั้งแต่ที่เธอรู้ตัวว่าเธอเป็นฝ่ายผิด สิ่งที่เธอสามารถทำได้เพียงทิ้งเรื่องยุ่ง ๆ ทั้งหมดให้แจ็คสันจัดการในขณะที่เธอรีบหนีออกมาจากที่เกิดเหตุ แอนนี่ตั้งใจจะวิ่งไล่ตามทิฟฟานี่พร้อมกับตะโกนใส่เธอ แต่เธอถูกแจ็คสันหยุดเอาไว้ ทิฟฟานี่วิ่งออกไปจากบริเวณของไวท์ วอเตอร์ วิลล่า โดยไม่หยุด เธอหอบเหมือนปอดของเธอจะระเบิดออก จากนั้นเธอจึงหยิบโทรศัพท์ของเธอออกมาเพื่อโทรหาแอเรียน “แอริ…ตอนนี้ฉันกำลังแย่แล้ว! ฉันอาจจะเป็นไวรัลในเร็ว ๆ นี้!”

แอเรียนยังครึ่งหลับครึ่งจากการนอนหลับและไม่สามารถเข้าใจถึงสถานการณ์ที่เกิดขึ้นได้ “เกิดอะไรขึ้น?”

ในตอนนี้ทิฟฟานี่ไม่มีอะไรจะปิดบังอีกแล้ว เธอเล่าทุกสิ่งทุกอย่างให้แอเรียนฟังรวมถึงงานที่ไนท์คลับด้วย แอเรียนนิ่วหน้าเมื่อได้ยินสิ่งนี้ “อย่าไปที่บ้านของแจ็คสันอีกนะทิฟฟ์ ฉันจะถามมาร์คให้ในภายหลังว่ามีงานพาร์ทไทม์สำหรับเธอไหม? ตอนนี้สิ่งต่าง ๆ พัฒนามาจนถึงขนาดนี้แล้ว มันถึงเวลาที่เธอจะต้องระวังให้มากขึ้น”

ทิฟฟานี่เห็นด้วยกับความเห็นของเธอ “ฉันก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน ฉันจะบอกแจ็คสันทีหลังว่าฉันจะเลิกทำแล้ว ฉันจะกลับบ้านก่อน ไม่อย่างนั้นแม่จะตะโกนใส่ฉันอีก ตอนนี้ต้องวางสายก่อนแล้ว!”

หลังจากที่วางสายไป แอเรียนก็ลุกขึ้นและไปอาบน้ำ เธอลังเลสักครู่ก่อนจะโทรหามาร์ค เขารับสายอย่างรวดเร็ว “คุณสะดวกที่จะคุยตอนนี้ไหมคะ? ฉันมีเรื่องอยากจะคุยกับคุณเป็นการส่วนตัว จะดีที่สุดถ้าไม่มีใครอยู่แถว ๆ นั้น”

ฝั่งของมาร์คค่อนข้างเสียงดัง แต่ในไม่ช้าเสียงนั้นก็เงียบลง บางทีอาจเป็นเพราะเขาออกไปในที่ที่เงียบกว่า “มีอะไร?”

แอเรียนสงบสติอารมณ์และเล่าเรื่องของทิฟฟานี่ให้เขาฟังอีกครั้ง มาร์คเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะพูดขึ้น “แจ็คสันเสียสติไปแล้ว ผมจะคุยกับเขาในภายหลัง นี่เป็นความวุ่นวายที่เขาสร้างขึ้น ดังนั้นเขามีหน้าที่ที่จะต้องสะสางมัน ไม่ต้องเป็นห่วง”

แอเรียนถอนหายใจด้วยความกระวนกระวายใจ “ทิฟฟ์เป็นผู้หญิงที่มีจิตใจเข้มแข็งนะคะ เธอจะรู้สึกอย่างไรที่โดนตราหน้าว่าเป็นพวกแย่งแฟนคนอื่น? ฉันไม่รู้ว่าแจ็คสันกำลังคิดอะไรอยู่ เขามีผู้หญิงมากมาย เขาไม่ควรไล่ตามทิฟฟ์ คุณช่วยบอกเขาให้ชัดเจนได้ไหมคะ? และ…คุณพอจะมีงานพาร์ทไทม์ที่เหมาะกับทิฟฟ์บ้างไหมคะ? ฉันกังวลว่าเธออาจจะทำอะไรบ้า ๆ อีก”