เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ - บทที่ 45 มันสำคัญไหม
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 45 มันสำคัญไหม?
“แอเรียน วินน์ และเพื่อนของเธอ” เอริก นาธาเนียล ตอบด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย
แอรี่ คินซีย์ ตัวแข็งทื่อและปิดปากของเธอเพื่อสังเกตการแสดงออกของมาร์ค เทรมอนต์ อย่างระมัดระวัง เมื่อเธอเห็นว่าเขาไม่ได้ตบตาอะไรเมื่อพูดถึงแอเรียน วินน์ เธอก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกถึงชัยชนะ เธอกำลังจะตายเพราะหลังจากได้เห็นเธอและมาร์คอยู่ด้วยกัน
เอริก นาธาเนียลยั่วให้เขาโกรธโดยแกล้งทำเป็นไม่รู้ไม่สนอะไรของมาร์ค เทรมอนต์ และตั้งใจจะอธิบายต่อไป “จู่ ๆ เพื่อนของเธอก็โผล่มากจากไหนไม่รู้มาล้อเลียนฉันและขอให้ฉันเพิ่มเวลาอาหารกลางวันของบริษัทเป็นสองชั่วโมงอย่างน้อยที่สุด ถ้าไม่อย่างนั้น แอเรียน วินน์ ต้องรีบเร่งมื้ออาหารของเธอ ฉันสับสนน่ะ เวลาอาหารกลางวันเพียงพอมาโดยตลอดและยังไม่ถึงเวลา มีเวลามากพอสำหรับมื้อกลางวันอีกครั้งด้วยซ้ำ… ดูเหมือนว่าพวกเขาจะรีบ…”
มาร์ค เทรมอนต์ ตัวแข็งทื่อในขณะที่การจ้องมองของเขาดุดันทันทีเช่นกันแม้ว่าจะไม่สามารถสังเกตเห็นได้
เอริกปิดปากอย่างตั้งใจหลังจากรับปฏิกิริยาของก่อนหน้านี้
เมื่ออาหารกลางวันถูกเสิร์ฟ จู่ ๆ มาร์คเทรมอนต์ ก็ลุกขึ้นพร้อมกับเสื้อโค้ทและออกไป
“ฉันจะไปก่อน”
แอรี่ คินซีย์ รีบจับแขนเสื้อของเขา “พี่มาร์ค… คุณบอกว่าวันนี้คุณจะกินข้าวกับฉัน!”
มุมริมฝีปากของมาร์ค เทรมอนต์ โค้งขึ้นเป็นรอยยิ้มที่อ่อนโยน แต่ไม่มีความอ่อนโยนในดวงตาของเขา “ไว้คราวหน้านะ เป็นเด็กดีล่ะ”
เมื่อรู้วิธีเล่นอย่างหนักเพื่อให้ได้และเข้าใจว่ามาร์ค เทรมอนต์ ไม่ชอบให้เธอทำตัวเป็นคนขี้จุกจิก แอรี่ คินซีย์ ถูกคำนวณโดยการทำตัวน่ารักและนุ่มนวล เธอขเย่งและจูบเขาที่แก้ม
“อย่าโกหกนะ โอเคไหม?”
การแสดงออกของมาร์ค เทรมอนต์ แข็งกร้าวและหันจากไปโดยไม่ตอบกลับหรือลังเล
แอรี่ คินซีย์ ตกตะลึง จับได้ว่าไม่ใช่ว่าพวกเขาไม่เคยใกล้ชิดกันมาก่อน แต่ทำไมมาร์ค เทรมอนต์ ผู้อ่อนโยนปกติถึงดูเหมือนจะเปลี่ยนไปเป็นคนละคน?
แอรี่ คินซีย์ นิ่งแข็งชั่วขณะนั่งลงหลังจากสงบสติอารมณ์ของตัวเองและพูดด้วยน้ำเสียงที่ขุ่นมัวของเธอ “เอริก คุณไม่ได้บอกมาร์คว่าฉันไปหาแอเรียน วินน์ ที่ออฟฟิศใช่ไหม?”
เอริก นาธาเนียล ยักไหล่ “ฉันไม่ได้ว่างขนาดนั้น นั่นมันเรื่องของพวกคุณ”
แอรี่ คินซีย์ หายใจด้วยความโล่งอกเล็กน้อย “แล้ว… เอริก คุณคิดว่าพี่มาร์คชอบแอเรียน วินน์ หรือเปล่า? คุณรู้จักเขาดีที่สุด บอกฉันมา…”
แม้ว่าเอริกจะดูรู้สึกไม่ประทับใจ แต่ภายในเขากำลังสาปแช่งมาร์ค เทรมอนต์ ซ้ำแล้วซ้ำเล่าที่ทิ้งเรื่องนี้ให้เขาต้องจัดการ เขาเกลียดการแก้ปัญหากับผู้หญิงมากที่สุด
“ฉันไม่รู้จริง ๆ แต่… เธอเป็นภรรยาของเขาตามกฎหมาย มันสำคัญไหมล่ะถ้าเขาจะชอบเธอ? กับมาร์คน่ะ เเค่ยินดีที่จะยอมรับเมื่อเขาดีกับคุณ อย่าเรียกร้องอะไรมากเกินไปเลย”
เมื่อเข้าใจว่าเขาหมายถึงอะไรระหว่างเส้น ๆ นั้น แอรี่ คินซีย์ ทำตัวไม่ใส่ใจและทำหน้ามุ่ยอย่างน่ารัก “พี่มาร์คไม่อยู่แล้ว คุณจะต้องกินกับฉัน!”
ขนลุกซู่ไปทั่วร่างของเขา จากน้ำเสียงที่ไพเราะของแอรี่ คินซีย์ เอริก นาธาเนียล คิดว่าเขาสามารถออกไปได้ทันทีถ้าไม่ใช่เพราะเธอดูดี เขาใช้เวลาสองครั้งกับแอรี่ คินซีย์ เธอดูคุ้นเคยกับแอเรียน วินน์ อย่างมีเลศนัย แต่มันเป็นเพียงความรู้สึกที่คลุมเครือที่พวกเขามอบให้
“เอาล่ะ กินให้หมด ฉันต้องไปที่ทำงานตอนบ่าย ฉันจะส่งคุณกลับหลังมื้อกลางวันนี้”
….
รถของมาร์ค เทรมอนต์ จอดอยู่ตรงข้ามกับไกลด์ ดีไซน์ เขาจ้องมองแอเรียนจากหน้าต่างรถ
หลังจากนั้นไม่นานไบรอันก็เตือนเขาเบา ๆ “ท่านครับ… เราไปได้แล้วหรือยังครับ?”
มาร์ค เทรมอนต์เลื่อนหน้าต่างขึ้นและตอบอย่างแผ่วเบา “ใช่ไปที่ทำงาน”