เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ - บทที่ 64 มาที่โรงเเรมของผม
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 64 มาที่โรงเเรมของผม
“ผมจะไปรับคุณ ให้ที่อยู่ของคุณ ผมจะถึงในไม่กี่นาที” เอธานกล่าว
ครึ่งชั่วโมงต่อมารถของเอธานก็มาถึงนอกประตู คฤหาสน์ เทรมอนต์ แอเรียนพันเสื้อโค้ทของเธอให้แน่นและมุดเข้าไปในรถอย่างรวดเร็ว อุณหภูมิในช่วงดึกเป็นอะไรที่หนาวจนจะแข็ง
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยในกะกลางคืนที่ประตูเมืองสังเกตเห็นว่า แอเรียนเข้าไปในรถที่ไม่ใช่ของมาร์คและจดเลขทะเบียนรถอย่างระมัดระวัง
แอเรียนไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่จะเสี่ยงไปไหนไกล ๆ เธอจึงบอกให้เอธานหยุดที่สี่แยก “มาคุยกันในรถ มันดึกมากแล้วจริง ๆ”
เอธานดูหมดแรง “วันนี้ผมเหนื่อยมาก มาที่โรงแรมของผม ผมจะเรียกรถแท็กซี่ให้คุณเมื่อเราคุยธุระกันเสร็จ มีรายละเอียดมากมายที่ต้องอธิบาย และผมไม่อยากทำมันออกมาไม่ดีเมื่อผมทำสิ่งนี้ คุณเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดเพียงคนเดียวของทิฟฟ์ และผมไม่รู้ว่าจะขอความช่วยเหลือจากใครอีก แค่นี้ครั้งเดียว โอเคไหม?”
แอเรียนไม่สามารถปฏิเสธเขาได้ เธอจึงตามเอธานกลับไปที่โรงแรมของเขา
พวกเขาเดินเข้าไปในห้องพักในโรงแรมของเขา ของซื้อกลับบ้านที่เอธานเคยสั่งไว้ก่อนหน้านี้ถูกส่งมาไม่นาน “คุณอยากได้อะไรไหม?” เขาถาม
แอเรียนส่ายหัว “ไม่จำเป็น ทำไมคุณกินดึกจัง?”
“ผมกำลังช่วยทิฟฟ์ ในการค้นหาเบาะแสของผู้ร้ายที่อยู่เบื้องหลังวัสดุเครื่องประดับที่หายไป ผมไม่ได้นอนหลับฝันดีมาหลายวันแล้ว” เอธานอธิบายขณะที่เขาทานอาหาร “ผมขอโทษที่ทำให้คุณต้องมาที่นี่…” ก่อนที่เขาจะพูดจบเขาบังเอิญทำน้ำซุปหกใส่เสื้อผ้าของเขาจนสกปรก
“ ผมต้องการอาบน้ำ รอผมก่อน” เอธานขมวดคิ้ว เขาดูเหมือนว่าเขาอารมณ์ไม่ดีอย่างมาก
“ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร คุณไปทำเรื่องของคุณเถอะ ฉันจะรอตรงนี้” แอเรียนกล่าวและพยายามอย่างเต็มที่เพื่อปลอบประโลมเขา
เอธานพยักหน้าลุกขึ้นแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำ ห้องน้ำของโรงแรมมีการออกแบบที่แปลกประหลาด ผนังและประตูสร้างด้วยกระจกใสครึ่งซีก เมื่อห้องเต็มไปด้วยไอน้ำทุกสิ่งที่อยู่ข้างในสามารถมองเห็นได้
เมื่อแอเรียนรู้เรื่องนี้เธอก็รีบหันกลับไป ความคิดคือออกไปรอข้างนอก แต่ห้องน้ำอยู่ทางด้านขวาของประตูและเธอจะต้องผ่านไปถ้าเธอต้องการออกไป เธอครุ่นคิดสักครู่หลับตาและคลำไปที่ประตู ก่อนที่เธอจะพบลูกบิดประตูมีคนเปิดประตูจากด้านนอก เธอลืมตาขึ้นมาเผชิญหน้ากับใบหน้าประหลาดใจของทิฟฟานี่
“ทิฟฟ์…?” แอเรียนสติหลุดและทันใดนั้นเธอก็สูญเสียคำพูดที่จะอธิบายเรื่องนี้
ทิฟฟานี่กำลังจะพูดเมื่อเธอเห็นมาร์คเดินเข้ามา และเต็มไปด้วยความเป็นปรปักษ์จากบนลงล่างจากมุมโถงทางเดิน สีหน้าของเขาน่ากลัวและมีบอดี้การ์ดสองคนคอยประกบเขา
เมื่อเธอได้ยินเสียงสาดน้ำในห้อง การแสดงออกของทิฟฟานี่ก็เปลี่ยนไปทันที เธอตัดสินใจและผลักแอเรียนกลับเข้าไปข้างในปิดประตูอย่างแน่นหนา
เมื่อมาร์คมาถึงตรงหน้าเธอ ทิฟฟานี่ก็เอาหลังพิงประตู “สวัสดีค่ะคุณมาร์ค อะไรทำให้คุณมาที่นี่คะ?”
มาร์คหรี่ตาลง แสดงออกท่าทางไม่เป็นมิตรอย่างอันตราย “หลีกไป”
“ฉันมีเพื่อนผู้หญิงคนหนึ่งกำลังอาบน้ำอยู่ข้างใน มันไม่เหมาะสมจริง ๆ ที่คุณจะเข้าไปในตอนนี้ คุณกำลังมองหาแอริอยู่ใช่ไหม? เธอไม่ได้อยู่ที่นี่หรอกค่ะ” ทิฟฟานี่พูดอย่างลังเล
อีกด้านหนึ่งของประตู แอเรียนที่ได้ยินเรื่องทั้งหมดนี้ไม่แน่ใจว่าเธอควรจะรู้สึกสะเทือนใจหรือเศร้าดี…
เรื่องทั้งหมดทำให้เธอรู้สึกแปลก ๆ เธอเพิ่งมาถึงโรงแรมพร้อมกับเอธานและทั้งทิฟฟานี่และมาร์คก็มาถึง เกิดอะไรขึ้น? ไม่แปลกใจเลยที่ทิฟฟานี่จะแวะมาหาเอธาน แต่มาร์คไม่ได้ออกไปข้างนอกกับเอรี่หรอกเหรอ?
ก่อนที่เธอจะดำดิ่งลงไปลึกกว่านี้มาร์คสั่งให้บอดี้การ์ดเคาะประตู
เธอเดินถอยหลังไปสองสามก้าวด้วยความตื่นตระหนก จากนั้นเธอก็หลับตาและเคาะประตูห้องน้ำ “เอธาน! ออกไปเร็วเข้า!”