เซียนกระบี่มาแล้ว![剑仙在此] - บทที่ 1641 เหตุสยองขวัญในสุสาน
ตอนที่ 1,641 เหตุสยองขวัญในสุสาน
ภาพที่เห็นทำให้หลินเป่ยเฉินรู้สึกอยากจะใส่เสียงดนตรีประกอบให้เหมือนกับฉากการปรากฏตัวของพวกวิญญาณในหนังผีเหลือเกิน
“เจ้าตัวบัดซบ วันนี้พวกเราจะมาล้างแค้นให้แก่ท่านประมุขฮั่ว”
เสียงของหนึ่งในกลุ่มชายชราชุดดำดังก้องกังวานไปทั่วสุสานใต้ดิน
“อย่างพวกเจ้าเนี่ยนะจะมาล้างแค้น?”
หลินเป่ยเฉินหัวเราะเยาะ “จะมาตายเพิ่มล่ะสิไม่ว่า”
หลังจากนั้น เขาก็นำปืนอินทรีหิมะออกมาจากแอปไป่ตู้ เน็ตดิสก์และเขาก็ยกมือขึ้นเหนี่ยวไกยิงโดยไม่ลังเล ลำแสงปราณกระบี่คงกระพันพุ่งเข้าไปหาชายชราชุดดำที่ยืนอยู่ด้านหน้าสุดทันที…
เคร้ง!
ประกายไฟสาดกระจายออกมาจากเบื้องหน้าของชายชราชุดดำนั้น
ปรากฏว่าในมือข้างหนึ่งของชายชรามีโล่ทรงกลมที่ประดับลวดลายวิหคโผบินสามารถป้องกันกระสุนปืนได้อย่างไม่น่าเชื่อ
เฮ้ย?
หลินเป่ยเฉินถึงกับเบิกตาโต
ระเบิดลูกกระสุนออกไปต่อเนื่องอีกหลายนัด
ปัง! ปัง! ปัง!
ชายชราชุดดำอีกสามคนก็นำโล่ออกมากันกระสุนเช่นกัน
กระสุนจากปืนอินทรีหิมะของหลินเป่ยเฉินจึงไม่สามารถโจมตีศัตรูได้อีกแล้ว
ในอากาศเต็มไปด้วยสะเก็ดไฟที่สาดกระจาย
ชายชราชุดดำทั้งสี่ยังคงไม่มีรอยขีดข่วน
พวกเขาเตรียมการป้องกันไว้เป็นอย่างดี
หลินเป่ยเฉินยกมือขึ้นทำท่าดันแว่นโดยไม่รู้ตัว
“เจ้าคงคิดไม่ถึงเลยล่ะสิว่า วิชาปราณกระบี่คงกระพันอันโด่งดังของเจ้ากลับถูกพวกเราแก้ไขได้สำเร็จ แม้ว่าลำแสงของเจ้าจะมีความรวดเร็วและมีพลังทำลายล้างน่าตกใจ แต่มันก็สามารถดูออกได้ง่ายดายมากเกินไป…”
“ใช่แล้ว เพราะก่อนที่เจ้าจะปลดปล่อยพลังออกมา เจ้าจะต้องยกมือขึ้นมาทำท่าทางประหลาดก่อนเสมอ และนั่นก็ทำให้ผู้คนสามารถเตรียมการรับมือได้ทันเวลา…”
“และลำแสงกระบี่ของเจ้าจะพุ่งเป็นเส้นตรง เพียงหาสิ่งมาขวางกั้น มันก็ปราศจากอันตรายแล้ว”
“เจ้าดูให้ดีเถอะ นี่คือโล่นครา เป็นอาวุธเล่นแร่แปรธาตุระดับที่ 20 ซึ่งสามารถป้องกันการโจมตีได้ถึงระดับผู้ที่อยู่ในขั้นจอมเทพศักดิ์สิทธิ์ตอนปลาย พวกเราเตรียมการมาเพื่อรับมือกับเจ้าโดยเฉพาะ… วิชาปราณกระบี่คงกระพันของเจ้ายังไม่แข็งแกร่งมากพอ ไม่สามารถทำลายโล่นคราได้ ฮ่า ๆๆ วันนี้ละจะต้องเป็นจุดจบของชีวิตเจ้า”
ชายชราชุดดำทั้งสี่พูดสอดประสานกันเป็นจังหวะจะโคน
แต่ถึงกระนั้น พวกเขาก็ค่อย ๆ ขยับเข้าหาหลินเป่ยเฉินอย่างระมัดระวัง และเว้นพื้นที่ว่างเอาไว้เพื่อรักษาความปลอดภัยให้แก่ตนเอง
ในเมื่อภารกิจของพวกเขาคือการสังหารเด็กหนุ่มผู้เสียสติผู้นี้ กลุ่มผู้อาวุโสใหญ่แห่งตระกูลฮั่วก็ต้องเตรียมการรับมือให้สมบูรณ์แบบมากที่สุด
หลินเป่ยเฉินไม่พูดคำใดสักคำขณะเปลี่ยนอาวุธเป็นปืนสไนเปอร์ AWM
เขายกปืนขึ้นและเหนี่ยวไกยิง
เปรี้ยง!
สะเก็ดไฟขนาดใหญ่สาดกระจายอยู่เบื้องหน้าชายชราชุดดำที่อยู่หน้าสุด ตัวคนลอยกระเด็นไปข้างหลังหลายวา เมื่อสองเท้าสัมผัสพื้นอีกครั้ง ก็ต้องเซถลาไปอีกหลายก้าว กว่าที่จะสามารถยืนหยัดได้อย่างมั่นคงอีกครั้ง
ชายชราก้มมองโล่นคราในมือด้วยความตกตะลึง
ด้านหน้าโล่นคราปรากฏรอยแตกร้าวขึ้นมาเล็กน้อย ตัวนกที่แกะสลักอยู่บนโล่เกิดการบิดเบี้ยว แต่โชคดีที่ไม่ได้เกิดความเสียหายมากไปกว่านี้…
นับว่าวิชาปราณกระบี่คงกระพันของหลินเป่ยเฉินน่ากลัวสมคำเล่าลือจริง ๆ
แต่สมแล้วที่เครื่องมือป้องกันของพวกเขาเป็นถึงอุปกรณ์เล่นแร่แปรธาตุระดับที่ 20
เมื่อหายจากอาการตื่นตระหนกตกใจ
ชายชราชุดดำทั้งสี่ก็ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก
ในเวลาเดียวกันนี้
หลินเป่ยเฉินไม่ได้ลงมืออีกต่อไป
เพราะว่าฝ่ายตรงข้ามเตรียมตัวมาดีจริง ๆ
เขาไม่อยากจะผลาญกระสุนไปโดยเปล่าประโยชน์
เด็กหนุ่มคิดด้วยความเจ็บใจ ก่อนจะนำเครื่องยิงระเบิด Type 69 ขึ้นมาประทับบนหัวไหล่ เตรียมพร้อมยิงลูกระเบิดเพื่อสังหารผู้อาวุโสใหญ่จากตระกูลฮั่วทั้งสี่
แต่ทันใดนั้น เหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น
กร๊อบ!
กร๊อบ! กร๊อบ! กร๊อบ!
ได้ยินเสียงกระดูกขยับตัว
ในสุสานที่เงียบสงบ เสียงนั้นจึงดังเป็นพิเศษ
และในพริบตาต่อมา หลินเป่ยเฉินก็พบว่าหลุมศพที่อยู่ห่างจากตนเองไปไม่กี่ก้าวพลันมีมือที่เป็นโครงกระดูกแทงทะลุขึ้นมาจากกองดิน และมือข้างนั้นก็กวาดเศษดินเศษหินออกไปจากด้านบนหลุมศพ ก่อนที่หัวกะโหลกสีม่วงจะปรากฏตามขึ้นมา
เชี่ย!
ผีหลอกหรือไงวะเนี่ย
หลินเป่ยเฉินขนลุกขนชันไปทั้งตัว
ว่าแล้วเชียว
สังหรณ์ใจอยู่แล้วว่านี่มันบรรยากาศหนังผีแท้ ๆ
หลินเป่ยเฉินคิดด้วยความตื่นกลัว จากนั้นรีบวิ่งเข้าไปกดโครงกระดูกที่กำลังจะคลานขึ้นมาจากใต้ดินให้กลับลงหลุมไปตามเดิม “ขออภัยนะขอรับที่พวกเรามาสู้กันในห้องนอนของพวกท่าน เชิญหลับต่อให้สบายนะขอรับ… ข้าน้อยไม่รบกวนแล้ว”
โครงกระดูกพยายามดิ้นรนขัดขืน
ในเวลาเดียวกันนี้…
กร๊อบ! กร๊อบ! กร๊อบ!
เริ่มเกิดเสียงการเคลื่อนไหวของโครงกระดูกดังขึ้นจากใต้กองดินหลายสิบกองที่อยู่รอบตัวหลินเป่ยเฉิน
เห็นได้ชัดว่าชายชราชุดดำทั้งสี่จากตระกูลฮั่วไม่ได้เตรียมตัวเตรียมใจรับมือกับปัญหาข้อนี้เช่นกัน พวกเขาจึงไม่สนใจที่จะสังหารหลินเป่ยเฉินอีกแล้ว บัดนี้ ทั้งสี่คนกลับไปยืนรวมตัวกันเกาะกลุ่มอยู่เป็นจุดเดียว
เพียงพริบตาเดียว โครงกระดูกนับสี่สิบโครงก็คลานขึ้นมาจากหลุมศพใต้ดิน
พวกมันเป็นโครงกระดูกที่แปลกประหลาด
บางส่วนเป็นโครงกระดูกรูปร่างมนุษย์ บางส่วนเป็นโครงกระดูกรูปร่างสัตว์อสูร
แต่ทั้งหมดจะมีโครงกระดูกเป็นสีม่วง
นี่คือสัญลักษณ์ที่บอกว่าก่อนตายพวกมันมีปราณปีศาจตกค้างอยู่ในร่างกาย
หลังจากนั้น โครงกระดูกแต่ละตัวก็เริ่มปลดปล่อยเปลวไฟสีม่วงออกมาห่อหุ้มร่างกาย
พวกมันเคลื่อนไหวอย่างเชื่องช้า ดูเหมือนว่าโครงกระดูกทุกตัวกำลังพยายามปรับตัวกับสภาพใหม่ของตนเอง ได้ยินเสียงกระดูกดังกร๊อบแกร๊บตลอดเวลายามที่พวกมันขยับหัวหันมาจ้องมองพวกของหลินเป่ยเฉิน
ในเบ้าตาลึกโหลนั้น คล้ายกับว่ามีสายตากำลังพิจารณาพวกของหลินเป่ยเฉินทั้งห้าคน
ในไม่ช้า โครงกระดูกเหล่านี้ก็ทำการ ‘ระบุตัวตน’ เสร็จสิ้น
เปลวไฟสีม่วงลุกท่วมศีรษะของพวกมัน
“จงฆ่าพวกมนุษย์ให้หมด!”
“ฆ่ามนุษย์เพื่อนายท่านของพวกเรา!”
“ฆ่าให้หมดอย่าให้เหลือ!”
คลื่นเสียงถูกส่งผ่านออกมาจากกลุ่มโครงกระดูก แล้วพวกมันก็กระโจนเข้ามาหามนุษย์ทั้งห้าคนด้วยความว่องไวอย่างน่าสะพรึงกลัว
ฟิ้ว! ฟิ้ว! ฟิ้ว! ฟิ้ว! ฟิ้ว!
หลินเป่ยเฉินระเบิดกระสุนตอบโต้ทันที
ในระหว่างที่สาดกระสุนออกไปนั้น หัวกระโหลกจำนวนมากก็ลอยกระเด็นออกไป
แต่ที่น่าตื่นตระหนกก็คือหัวกะโหลกเหล่านั้นไม่ได้แตกสลาย
และยังมีเรื่องที่น่าตกตะลึงมากไปกว่านั้นอีก
เพราะปรากฏว่าบรรดาโครงกระดูกไม่ได้สนใจหลินเป่ยเฉินเลยสักนิด พวกมันพุ่งผ่านเขาไปเสมือนเด็กหนุ่มไร้ตัวตน…
เป้าหมายการโจมตีของกลุ่มโครงกระดูกก็คือชายชราทั้งสี่
เปรี้ยง!
เมื่อเหตุการณ์เป็นเช่นนี้ เหล่าผู้อาวุโสใหญ่แห่งตระกูลฮั่วทั้งสี่ก็ระเบิดพลังตอบโต้ออกมาแล้วเช่นกัน!