เซียนกระบี่มาแล้ว![剑仙在此] - บทที่ 1854 มัดมือชก
ตอนที่ 1,854 มัดมือชก
ทุกครั้งที่มีแสงสีเงินสาดส่องสว่างออกมาจากกำแพงเมือง นั่นก็หมายความว่ามีการเปิดใช้งานประตูขนส่งระยะไกล
รังสีจากแสงสว่างเหล่านั้นทำให้ดาวเคราะห์ดวงนี้ปราศจากสิ่งมีชีวิต
ผ่านไปอีกหนึ่งชั่วยาม
ในที่สุด เรือเหาะทะลวงคลื่นก็มาถึงประตูขนส่งระยะไกล
ประตูขนส่งเป็นประตูมิติทรงกลมที่ครอบคลุมพื้นที่มากกว่าหนึ่งพันลี้
มันไม่ต่างจากหลุมดำที่พร้อมจะดูดกลืนทุกสิ่งทุกอย่าง
รอบหลุมดำขนาดใหญ่ยักษ์นั้นย่อมต้องสร้างกำแพงเมืองกั้นเอาไว้อย่างแน่นหนา เช่นเดียวกับที่มีการสร้างค่ายอาคมป้องกันการโจมตีจากผู้บุกรุก และนอกจากนี้ อาณาจักรอี้จื่อก็ยังได้วางกำลังทหารรักษาความปลอดภัยที่ประตูขนส่งถึงหนึ่งล้านนายอีกด้วย
หลินเป่ยเฉินรู้สึกขนลุกกับจำนวนกำลังพลที่ราชวงศ์อี้จื่อมีอยู่ในการครอบครอง
พวกเขาถึงกับสามารถส่งทหารหนึ่งล้านนายมาเฝ้าประตูมิติได้เช่นนี้ ไม่ทราบเลยว่าราชวงศ์อี้จื่อต้องมีจำนวนทหารมากมายเพียงใด
เมื่อลองสังเกตดูให้ดี บนพื้นผิวของกำแพงเมืองที่มีลักษณะคล้ายกำแพงเมืองจีนนั้นจะสลักตัวอักขระโบราณเอาไว้จนลายตาและอักขระเหล่านั้นก็จะส่องแสงสว่างเรืองรองทุกครั้งที่มีการเดินทางเข้าสู่ประตูมิติ
หลินเป่ยเฉินยืนมองประตูมิติที่อยู่เบื้องหน้าด้วยความรู้สึกตกตะลึงเป็นที่สุด
เทคโนโลยีการเดินทางผ่านประตูมิตินี้มีความทันสมัยมากยิ่งกว่าโลกมนุษย์ใบเก่าของเขาเสียอีก
แม้ว่าพวกเขาจะมีอารยธรรมต่างกัน และโครงสร้างทางความคิดต่างกัน แต่เด็กหนุ่มกลับพบว่าหลายสิ่งหลายอย่างแม้จะมีจุดเริ่มต้นต่างกัน แต่ผลลัพธ์กลับเป็นสิ่งเดียวกันทั้งสิ้น
และต้องไม่ลืมว่าอาณาจักรอี้จื่อเป็นเพียงเส้นทางชายขอบในเส้นทางดาราจักรเท่านั้น ไม่ทราบเลยว่าอาณาจักรยักษ์ใหญ่แห่งเส้นทางดาราจักรนั้น จะมีเทคโนโลยีที่ก้าวกระโดดและน่าตื่นตาตื่นใจมากเพียงใด?
ขณะนี้ หลินเป่ยเฉินสัมผัสได้ถึงความแข็งแกร่งและความน่ากลัวของโลกแห่งวรยุทธ์อย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
“นายน้อย…”
หวังจงปรากฏตัวขึ้นมาพร้อมกับบุรุษหนุ่มผู้หนึ่งและกล่าวว่า “นี่คือตัวแทนจากกองโจรกระบี่อวตารขอรับ เขาอยากจะมาแสดงความเคารพต่อนายน้อย”
หืม?
ตัวแทนจากกองโจรกระบี่อวตารอย่างนั้นหรือ?
“ผู้ต่ำต้อยทำความเคารพนายท่าน”
บุรุษหนุ่มสวมใส่ชุดเสื้อคลุมสีดำ รูปร่างหน้าตาราบเรียบธรรมดา จัดเป็นพวกที่เมื่อมองเห็นครั้งหนึ่งแล้ว ผู้คนก็จะลืมเลือนไปทันที ไม่มีสิ่งใดให้น่าจดจำ “ผู้ต่ำต้อยมีนามว่าหวังเฟิงหลิว นับเป็นเกียรติของผู้ต่ำต้อยอย่างยิ่งที่ได้พบกับนายท่านและได้ทำงานรับใช้นายท่านในวันนี้”
หืม?
พวกกองโจรอวกาศสุภาพอ่อนน้อมถึงเพียงนี้เชียวหรือ?
หลินเป่ยเฉินพยักหน้าเล็กน้อย “ต้องรบกวนหัวหน้าหวังแล้ว”
เอ่อ…
ตัวแทนจากกองโจรที่สุภาพผิดปกติเช่นนี้
ไม่ทราบว่าหมอนี่แอบหวังอะไรอยู่ใช่หรือไม่?
“นายท่าน หากท่านต้องการสิ่งใด โปรดบอกผู้ต่ำต้อยได้ทุกเมื่อเลยนะขอรับ”
หวังเฟิงหลิวประสานมือก้มศีรษะด้วยความอ่อนน้อม
หลินเป่ยเฉินแอบคิดอยู่ในใจว่าไม่น่าแปลกใจเลยที่กองโจรกระบี่อวตารจะกลายเป็นกองโจรที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในเส้นทางหวังซิน ก็ดูอย่างตัวแทนผู้นี้สิ รู้จักประจบเอาใจเขาถึงขนาดนี้ แล้วจะไม่เจริญในหน้าที่การงานได้อย่างไร
“ว่าแต่ว่าเมื่อออกจากประตูขนส่งไปแล้ว นายท่านจะเดินทางไปที่ใดต่อขอรับ?”
หวังเฟิงหลิวยิ้มแย้มและให้คำปรึกษาว่า “กองโจรกระบี่อวตารของพวกเราไม่ได้มีอาณาเขตแค่ในเส้นทางหวังซินเท่านั้น แต่พวกเรายังมีสาขาย่อยอยู่ทั่วเส้นทางดาราจักร พวกเราให้บริการทั้งการคุ้มกันบุคคลและสิ่งของ การนำทาง การช่วยเหลือตัวประกัน เรียกได้ว่ามีบริการทุกรูปแบบเลยขอรับ นายท่านเป็นแขกคนพิเศษของเรา ผู้ต่ำต้อยยินดีลดราคาให้เป็นพิเศษ”
“ลดราคาอย่างนั้นหรือ?”
หลินเป่ยเฉินเบิกตาโตด้วยความประหลาดใจ
“เจ้าจะลดราคาเท่าไหร่?”
เขาถามด้วยความสนใจ
“แล้วแต่นายท่านเลยขอรับ”
หวังเฟิงหลิวมีสีหน้าตื่นเต้นขึ้นมาทันที “ผู้ต่ำต้อยเคารพนายท่านมานานแล้ว ขอเพียงได้มีโอกาสรับใช้นายท่าน ต่อให้ไม่ได้เงินเลยผู้ต่ำต้อยก็ยินดี”
หลินเป่ยเฉินเบิกตาโตมากกว่าเดิม
เจ้าหมอนี่ดูกระตือรือร้นที่จะได้รับใช้เขาเหลือเกินแฮะ
หวังเฟิงหลิวคงไม่ใช่ผู้ที่มีสมองเลอะเลือนหรอกกระมัง?
หรือว่าจะมีบางอย่างไม่ชอบมาพากล?
บางทีหมอนี่อาจจะชอบผู้ชายด้วยกัน?
หลินเป่ยเฉินขนลุกเกรียวขึ้นมาทันที
รีบขยับถอยหลังโดยไม่รู้ตัว
บุรุษก็ต้องดูแลตนเองเช่นกัน
“อย่าถึงกับต้องทำงานโดยไม่รับเงินเลย ข้ายังพอมีเงินจ่ายให้พวกเจ้าอยู่บ้าง”
หลินเป่ยเฉินลอบหัวเราะอยู่ในใจ ตอนที่เขาอยู่โลกมนุษย์ใบเก่า ยามใช้งานบริการเว็บไซต์สตรีมมิงต่าง ๆ นั้น ไม่ว่าจะเป็น Wetv iQiyi หรือว่า Youku ทุกเว็บไซต์ต่างก็มีส่วนให้ได้รับชมฟรีโดยไม่ต้องเสียเงิน แต่เด็กหนุ่มก็เป็นผู้ที่ต้องเสียเงินเพื่ออัปเกรดบัญชีของตนเองเป็นผู้ใช้งานระดับ VIP เสมอ
ดังนั้น แม้จะทะลุมิติมาอยู่ในโลกแห่งวรยุทธ์ นิสัยเก่าก็ยังแก้ไม่หาย แม้ครั้งนี้หลินเป่ยเฉินจะสามารถใช้งานกองโจรกระบี่อวตารได้โดยไม่ต้องเสียเงิน แต่เขาก็เลือกที่จะเสียเงินอยู่ดี
“นายท่านช่างมีจิตใจดีงามเหลือเกินขอรับ”
หวังเฟิงหลิวรีบบอกราคาค่าบริการของตนเองด้วยความตื่นเต้น “กองโจรกระบี่อวตารของเราเพิ่งคิดค้นส่วนลดสำหรับลูกค้าใหม่พอดีขอรับ และบังเอิญว่านายท่านเป็นลูกค้าคนที่ 99,999,999,999 ของพวกเราพอดี ดังนั้น นายท่านจึงกลายเป็นลูกค้าระดับสูงของพวกเราและได้รับส่วนลดหมื่นตำลึงทองในการว่าจ้างเป็นจำนวนสามครั้งขอรับ ตราบใดที่อยู่ในอาณาเขตการทำงานของกองโจรกระบี่อวตาร นายท่านก็สามารถใช้ส่วนลดนี้ได้เสมอ”
หลินเป่ยเฉินขมวดคิ้วด้วยความสงสัยและข้องใจ
ไม่ทราบว่าเป็นเพราะเหตุใดเขาถึงเห็นเงาของหวังจงอยู่บนตัวของหวังเฟิงหลิว
ลักษณะการประจบประแจงแทบจะถอดแบบกันมาทุกกระเบียดนิ้ว
แล้วยังมีอะไรน่าสงสัยอีกนะ?
สองคนนี้ใช่แซ่หวังเหมือนกัน
อย่าบอกนะว่าเป็นญาติกัน?
หลินเป่ยเฉินหันกลับมามองหน้าหวังจง
หวังจงหัวเราะแหะ ๆ และถึงแม้จะไม่รู้เรื่องป้ายประจำตัวสมาชิกอันใดนี้เลย แต่เขาก็ยังยิ้มแย้มตอบกลับว่า “ใช่แล้วขอรับ นายน้อย ตอนที่บ่าวไปว่าจ้างพวกเขามานั้น ปรากฏว่าบ่าวเป็นลูกค้าคนที่ 99,999,999,999 พอดี นี่เป็นโชคดีสำหรับนายน้อยโดยแท้ นายน้อยขอรับ… บ่าวขอแนะนำว่านายน้อยอย่าได้ปล่อยให้โอกาสนี้หลุดมือไป พวกเราสมควรว่าจ้างกองโจรกระบี่อวตารให้คุ้มกันเราต่อไปขอรับ”
นี่มันมัดมือชกกันเลยนี่หว่า
หลินเป่ยเฉินนิ่งเงียบใช้ความคิดเล็กน้อย ก่อนตอบว่า “ประเสริฐ ในเมื่อทุกอย่างเจ้าเป็นคนจัดการ ถ้าอย่างนั้นเจ้าก็จ่ายค่าจ้างพวกเขาเองก็แล้วกัน”
หวังจงพูดอะไรไม่ออก
หลังจากนั้น ป้ายประจำตัวสมาชิกลูกค้าระดับสูงของกองโจรกระบี่อวตารก็ถูกส่งมอบให้แก่หลินเป่ยเฉิน
แผ่นป้ายนั้นให้ผิวสัมผัสที่ราบเรียบเสมือนแผ่นหยก มีน้ำหนักไม่น้อย
หวังเฟิงหลิวกล่าวด้วยความภาคภูมิใจว่าป้ายชิ้นนี้จัดทำขึ้นมาจากแกนของดาวเคราะห์ดวงหนึ่ง พวกเขาต้องทำลายดาวหนึ่งดวงเพื่อสร้างป้ายประจำตัวหนึ่งชิ้น โดยผู้ที่สร้างแผ่นป้ายขึ้นมานั้นเป็นผู้เล่นแร่แปรธาตุระดับจอมเทพจักรา ซึ่งในประวัติศาสตร์ของกองโจรกระบี่อวตารนั้น ป้ายประจำตัวลูกค้าระดับสูงเช่นนี้เพิ่งจะมีเพียงป้ายที่สามเท่านั้น และนั่นก็บ่งบอกได้ดีว่าพวกเขาเห็นคุณค่าในตัวหลินเป่ยเฉินมากเพียงใด
หากมีลูกค้าระดับสูงเยอะมากกว่านี้ ดาวเคราะห์ทั่วเส้นทางดาราจักรก็คงถูกทำลายหายเกลี้ยงหมดแล้วกระมัง?
หลินเป่ยเฉินคิดด้วยความตกตะลึง
กองโจรกระบี่อวตารมีความสามารถทำลายดวงดาวเพื่อนำมาสร้างป้ายประจำตัวให้แก่ลูกค้าเชียวหรือ?
นี่ไม่ใช่สิ่งที่กองโจรทั่วไปสามารถกระทำได้เด็ดขาด
ดูเหมือนเขาจะประเมินความแข็งแกร่งของกองโจรกระบี่อวตารต่ำเกินไปแล้ว
หลินเป่ยเฉินหันกลับไปมองที่หวังเฟิงหลิวอีกครั้ง
เจ้าหมอนั่นยังคงยืนยิ้มอย่างประจบประแจงไม่ต่างไปจากเด็กน้อยที่รอรับคำชื่นชมจากบิดามารดา
ดูเหมือนเขาคงคิดมากเกินไปเองล่ะมั้ง
คำกล่าวอ้างของหวังเฟิงหลิวบางทีอาจไม่ใช่ความจริง ทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาบอกออกมาอาจเป็นเพียงโฆษณาการขายของกองโจรกระบี่อวตารก็เป็นได้
จากนั้นหวังจงกับหวังเฟิงหลิวก็ล่าถอยกลับไป
หลินเป่ยเฉินยังคงยืนอยู่บนดาดฟ้าเรือเหาะและจ้องมองทัศนียภาพเบื้องหน้าต่อไป