เซียนคีย์บอร์ด [陆地键仙] - บทที่ 141 เจ็บ-จน-ทรุด
ซูอัน กะพริบตาปริบ ๆ พร้อมกับตอบไปว่า “อาจเป็นเพราะความโชคดีของข้า?”
มันไม่ใช่เรื่องโกหก เขาชนะเดิมพันเพราะโชคของเขา เพียงแต่เขาไม่ได้บอกว่าอะไรคือเบื้องหลังความโชคดีของเขาก็เท่านั้น
“โชคดี?” มี่เหลียนอิ๋นขมวดคิ้ว เห็นได้ชัดว่าคำตอบดังกล่าวไม่ทำให้เขาพอใจ
“มันจะเป็นอะไรได้อีก? ท่านก็น่าจะรู้ว่าข้าจะโกงพวกเจ้ามือที่อยู่ในบ่อนได้ยังไง ที่นั่นมีสายตามากมายมันไม่มีทางที่ข้าจะโกงอะไรได้อยู่แล้ว!” ซูอัน พูดเสริมขึ้นอีก
ท้ายที่สุด มี่เหลียนอิ๋น ก็คิดว่าคำพูดของซูอันมีเหตุผลเช่นกัน เขารู้ถึงขีดจำกัดความสามารถของ ซูอันดี ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะปล่อยเรื่องนี้ไปและเดินออกจากห้องไปในที่สุด แต่ก่อนเดินออกจากประตู เขาก็หันกลับมาพูดว่า “อย่าออกไปเถลไถลข้างนอกในช่างนี้ เจ้ามีตั๋วเงิน 7,500,000 ตำลึงเงินของสำนักดอกบ๊วยอยู่กับตัว พวกมันไม่ปล่อยเจ้าไปง่าย ๆ แน่นอน”
ในตอนนั้นชายหนุ่ม รู้สึกอบอุ่นในหัวใจอย่างประหลาดในขณะเดียวกันเขาก็ารู้สึกผิดระแวงชายชราผู้นี้มาโดยตลอด ‘ดูเหมือนว่าเขาห่วงใยข้าจริง ๆ เขาไม่ได้โลภหวังเอาความมั่งคั่งของข้า ทั้ง ๆ ที่เขารู้ว่าข้ารวยแล้ว’
ที่จริงแล้ว ซูอัน ไม่รู้เลยว่าสาเหตุที่ มี่เหลียนอิ๋น ไม่แสดงความโลภออกมามันเป็นเพราะว่า มี่เหลียนอิ๋น คิดอยู่เสมอว่า ท้ายที่สุด ทุกอย่างที่ซูอันมีมันจะกลายเป็นของเขาทั้งหมดอยู่ดีในอนาคต
เมื่อมี่เหลียนอิ๋นออกจากห้อง ชายหนุ่มรีบปิดประตูอย่างรวดเร็วและตรวจสอบอีกครั้งว่า ไม่มีใครอยู่ในห้องก่อนจะล้างมือและใบหน้า จากนั้นเขาก็พร้อมที่จะเริ่มสุ่มรางวัล
เขาเรียกคีย์บอร์ดออกมาและเตรียมที่จะกดแป้น ‘Enter’ แต่ทันใดนั้นเขาก็สังเกตเห็นว่ามีการเปลี่ยนแปลงบางอย่างบนแป้นพิมพ์ เมื่อมองเข้าไปใกล้ ๆ เขาสังเกตเห็นว่ามีการแจ้งเตือน
คะแนนความโกรธสะสมของท่านได้ครบถึง 100,000 คะแนนเรียบร้อยแล้วระบบจะเพิ่มโอกาสได้รับของรางวัลในหมวดปุ่ม ‘ตัวอักษร’ นับจากนี้เป็นต้นไป (ปุ่มตัวอักษรคือพวก คีย์ Q W E R T A อะไรพวกนี้นะครับ)
ซูอัน ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะยิ้มจนหน้าบาน นี่มันหมายความว่าของรางวัลแบบอื่น ๆ ที่ไม่ใช่ ผลไม้พลังชี่ มันจะปรากฏขึ้นมาให้เขาใช้มากกว่าเดิมใช่ไหม? ต้องรู้ว่าของที่เขาได้รับมาก่อนหน้านี้ไม่ว่าจะเป็น เส้นใยสุขสันต์ หรือ แท่งพิษ ซึ่งชื่อของพวกมันอาจดูทะแม่ง ๆ ในแว็บแรก แต่จริง ๆ แล้วพวกมันมีประโยชน์อย่างเหลือเชื่อ ดังนั้นหากเขาได้รับของอะไรแบบนั้นเพิ่มมากขึ้น ชีวิตของเขาก็จะยิ่งง่ายขึ้นกว่าเดิมจริงไหม?
ด้วยความคาดหวังในใจ ซูอัน จึงเริ่มสุ่มรางวัล
แน่นอนว่าผลลัพธ์จากการสุ่มนั้นไม่ได้อยู่เหนือความคาดหมายมันคือ ‘ขอบคุณที่ร่วมสนุก!’ แต่นั่นก็ไม่ทำให้อาการตื่นเต้นของ ซูอัน จางหายไป เขาสุ่มรางวัลต่อไปโดยไม่ลังเล
ขอบคุณที่ร่วมสนุก!
ขอบคุณที่ร่วมสนุก!
ขอบคุณที่ร่วมสนุก!
…
ขอแสดงความยินดี ท่านได้รับรางวัล ‘ผลไม้พลังชี่’!
…
ขอบคุณที่ร่วมสนุก!
ขอบคุณที่ร่วมสนุก!
…
ในไม่ช้า ซูอัน ก็สามารถสรุปได้ว่า โอกาสในการได้รับ ผลไม้พลังชี่ อยู่ที่ประมาณ 1 ใน 10 ในขณะที่ความน่าจะเป็นของการได้รับขวดยาพิษ โอสถโชคลาภ หรือน้ำยาศรัทธาพี่น้องนั้น ไม่แน่นอน
หลังจากนั้นไม่นาน ความตื่นเต้นของ ซูอัน ก็เริ่มจางหายไป เขาเริ่มรู้สึกว่าไอที่ระบบบอกว่ามันเพิ่มโอกาสได้รับของรางวัลในหมวดปุ่มตัวอักษรนั้นมันเป็นเรื่องแหกตาทั้งเพ เพราะเขาไม่ได้รับสิ่งอื่นใดนอกจาก ‘ขอบคุณที่ร่วมสนุก’ และ ผลไม้พลังชี่ จนถึงตอนนี้!
ข้ามีคะแนน ความโกรธแค้น เพียงพอที่จะสุ่มรางวัล 602 ครั้ง ข้าคงไม่โชคร้ายถึงขนาดไม่ได้รับของอะไรใหม่ ๆ เลยจริงไหม?
พร้อม ๆ กับที่ความคิดนี้เกิดขึ้นในใจของ ซูอัน เขาก็กระดิกนิ้วไปที่ปุ่มสุ่มรางวัลอีกรอบด้วยความหงุดหงิด ซึ่งในชั่วอึดใจถัดมาแสงไฟที่กะพริบมันก็ไปหยุดตัวลงที่ปุ่มตัวอักษร ‘D’ ในที่สุด!
มันคืออะไร ๆ !
ด้วยความคาดหวังที่ล้นปรี่ ซูอัน รีบตรวจสอบของรางวัลแบบใหม่ที่เขาได้รับอย่างรวดเร็ว ซึ่งเมื่อเขาตรวจสอบมันแล้วเขาก็ต้องประหลาดใจเพราะมันเป็นของบางอย่างที่คล้ายกับ คอนแทคเลนส์!
ขอแสดงความยินดี ท่านได้รับรางวัล ‘สายตา เจ็บ-จน-ทรุด’!
“???” ซูอัน
ของชิ้นอื่น ๆ ที่เขาได้รับมาก่อนหน้านี้มันก็มีชื่อแปลก ๆ เหมือนกันดังนั้นมันจึงทำให้เขา ไม่ค่อยสนใจกับชื่อบ้าบอแบบนี้สักเท่าไหร่ ดังนั้นเขาจึงรีบเบนสายตาไปอ่านคำอธิบายสิ่งของที่เขาเพิ่งได้รับอย่างรวดเร็ว
สายตา เจ็บ-จน-ทรุด: กาลหนึ่งเมื่อนานมาแล้ว ผู้เชี่ยวชาญแซ่ซ่ง หรือฉายา ‘โจรปล้น พรหมจรรย์พันลี้’ เคยครอบครองของสิ่งนี้ซึ่งนับได้ว่าเป็นหนึ่งในของวิเศษที่สามารถ ‘สาธิตการตั้งครรภ์แบบปลอม ๆ ได้’
คุณสมบัติสิ่งประดิษฐ์: เมื่อท่านสวมใส่สิ่งนี้ ท่านจะสามารถเลือกว่าจะเปิดใช้งานมันต่อเป้าหมายที่สบตากับท่านเวลาใดก็ได้ และจะทำให้เป้าหมายเผชิญกับความเจ็บปวดอย่างล้ำลึกราวกับว่าเป้าหมายกับกำลังให้กำเนิดทารกอายุ 10 เดือนทันที ผลกระทบนี้ไม่ได้เลือกปฏิบัติต่อเพศ หรือเผ่า ความเจ็บปวดจะคงอยู่เป็นเวลาครึ่งชั่วยามก่อนที่ความเจ็บปวดจะบรรเทาลง
ครั้งที่สามารถใช้ได้: 3
สีหน้าของ ซูอัน เปลี่ยนเป็นมืดหม่นทันที พูดตามตรง เขาต้องการได้รับทักษะ ‘การปล้นพรหมจรรย์พันลี้’ ซะมากกว่า เขาไม่รู้ว่าใครเป็นผู้เชี่ยวชาญผู้นั้น แต่เขาสมควรได้รับความเคารพอย่างแน่นอน
ถึงกระนั้น ‘สายตา เจ็บ-จน-ทรุด’ นี้ก็ดูไร้ประโยชน์ มันทำให้เป้าหมายรู้สึกเจ็บปวดเท่านั้น มันไม่สร้างความเสียหายใด ๆ เลย มันจะมีประโยชน์อะไรหากศัตรูของเขาฟื้นตัวเมื่อสิ้นสุดระยะเวลา
มันให้ความรู้สึกเหมือนเป็นของเอาไว้ใช้แกล้งเพื่อนซะมากกว่า…
แต่อีกครั้ง ในไม่ช้า ซูอัน ก็ตระหนักว่าทักษะนี้สามารถทำงานได้อย่างมหัศจรรย์ในช่วงเวลาวิกฤติ เขาจำได้ว่าเคยอ่านงานวิจัยทางวิทยาศาสตร์ในโลกก่อนหน้านี้ที่แบ่งระดับความเจ็บปวดของมนุษย์ออกเป็น 10 ระดับ และความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นระหว่างการคลอดบุตรนั้นถูกจัดเป็นระดับสูงสุด นักวิทยาศาสตร์ได้พัฒนาเครื่องจักรที่จำลองความเจ็บปวดของการคลอดบุตร และให้ผู้ชายหลายคนลองทดสอบมันดู ไม่ว่าผู้ชายพวกนั้นจะเข้าร่วมการทดสอบเพราะความรักต่อภรรยาหรือ ถูกบังคับให้ทำเพื่อล้างแค้น พวกเขาต่างก็ล้มลงกับพื้นและร้องไห้โหยหวนจนสิ้นท่าทุกคน
เขาสามารถใช้ของสิ่งนี้เพื่อทำให้ศัตรูของเขาหมดความสามารถในการต่อสู้ได้ชั่วคราวในช่วงเวลาวิกฤติเพื่อเป็นการพลิกสถานการณ์ได้!
แต่น่าเสียดายที่ของชิ้นนี้จำกัดการใช้งานแค่เพียง 3 ครั้ง ซึ่งมันหมายความว่าเขาไม่สามารถใช้มันมั่ว ๆ ได้
อีกสิ่งหนึ่งที่เขาสงสัยก็คือว่าไอเทมนี้สามารถใช้ได้กับหลายคนพร้อมกันหรือไม่ ถ้าเขาใช้ของชิ้นนี้ในสถานการณ์ที่เขาจ้องมองคนหลายคน เขาจะสามารถทำให้คนทั้งหมด ลงไปนอนดิ้น กับพื้นได้ในคราวเดียวรึเปล่า?
ภาพทุกประเภทผุดขึ้นในหัวของเขาซึ่งมันทำให้เขาหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง
จากนั้นต่อมาไม่นาน ซูอัน หันความสนใจกลับไปที่การสุ่มรางวัล แต่เครื่องหมายไฟไม่เคยตกลงบนตัวอักษรอีกเลย โดยรวมแล้วผลลัพธ์ทั้งหมดมันคือเขาได้รับผลไม้พลังชี่มา58ลูก ในท้ายที่สุด
เขากลืน ผลไม้พลังชี่ ทีละลูกและเพลิดเพลินกับความรู้สึกของ พลังชี่ ที่เสริมสร้างร่างกายของเขา อักขระตัวที่สองของรูปแบบที่สามถูกเพิ่มขึ้นด้วยสสารสีทองอย่างรวดเร็ว แต่สุดท้ายมันก็ยังไม่เพียงพอที่จะทำให้มันเต็ม ในที่สุดมันก็หยุดประมาณสองในสาม
ตามกฎของลำดับฟีโบนักชี อักขระตัวที่สองต้องการผลไม้พลังชี่ 89 ลูก ก่อนหน้านี้เขาได้เติมมันลงไปเล็กน้อยแล้ว และเมื่อบวกกับผลไม้พลังชี่ 58 ลูกที่เขาเพิ่งกินเข้าไป เขาน่าจะต้องการอีกประมาณ 20 ลูกหรือมากกว่านั้นนิดหน่อยเพื่อเติมมันให้เต็ม
สิ่งนี้ทำให้ ซูอัน รู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย มันไม่ง่ายสำหรับเขาที่จะได้รับ 60,000 คะแนน ความโกรธ ซึ่งท้ายที่สุดมันก็ยังไม่สามารถทำให้เขาเพิ่มระดับการบ่มเพาะขึ้นไปได้ ยิ่งไปกว่านั้น สิ่งต่าง ๆ จะยิ่งยากขึ้นไปอีกในภายหลัง ต้องใช้คะแนนความโกรธแค้นจำนวนมากเพื่อเติมเต็มอักขระในอนาคตอีก เขานึกไม่ออกว่าต้องใช้เวลานานแค่ไหนกว่าเขาจะทะลวงระดับไปถึงระดับปรมาจารย์หรือสูงกว่านั้น
เขายืดร่างกายเล็กน้อยเพื่อทดสอบความแข็งแกร่งที่เพิ่งค้นพบ ปัจจุบันเขามีพละกำลังเทียบได้กับชายที่โตแล้ว 200 คนซึ่งมันทำให้เขารู้สึกว่าตอนนี้เขาน่าจะแข็งแกร่งพอ ๆ กับพวกยอดมนุษย์ แต่แล้วเขาก็นึกได้ว่ารถยนต์ในโลกก่อนหน้านี้มีแรงม้าหลายร้อยแรงม้า ดังนั้นด้วยความแข็งแกร่งในตอนนี้ที่เขามี เขาก็ยังไม่สามารถเทียบได้กับกำลังของรถที่วิ่งด้วยความเร็วสูงสุด
แต่เมื่อมองจากอีกมุมหนึ่ง ตอนนี้เขาเริ่มเปรียบเทียบความสามารถทางกายภาพของเขากับรถยนต์แล้ว เขาไม่สามารถถูกมองว่าเป็นมนุษย์ธรรมดาอีกต่อไป เป็นอีกครั้งที่เขาสงสัยว่าพลังของ ผู้บ่มเพาะระดับสูงในโลกนี้ช่างน่ากลัวเพียงใด
ที่จริงแล้ว ซูอัน ยังลืมนึกไปว่า ผู้บ่มเพาะระดับสูงนั้นสามารถใช้พลังชี่ที่อยู่รอบตัวพวกเขามาเสริมสร้างความแข็งแกร่งได้อีก ดังนั้นมันจึงไม่แม่นยำอีกต่อไปที่จะวัดความแข็งแกร่งด้วยมาตรฐานของ ‘กำลังคน’ แบบที่เขาคิด
หลังจากสุ่มรางวัลเสร็จแล้ว ซูอันที่เบื่อหน่ายก็ตัดสินใจเดินแวะไปที่ห้องสำนึกตนอีกรอบเพื่อดูว่าเฉิงโชวผิงเป็นอย่างไร เขาอยากรู้ว่าไอ้เจ้าเด็กนั่นมันจ้างคนมาช่วยกี่คน
นิยายที่คุณอาจสนใจ
