เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า - บทที่ 1224
เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1224
จู่ๆ คนในร้านพากันหัวเราะร่า
“ยัยเด็กนี่จะยั่วยวนคนอื่น”
“เมื่อกี้เพิ่งพูดว่าตัวเองไม่กระหาย ฉันว่าเธอกระหายมากนะ!”
“ไอ้เด็กลู่ฝาน นายรับปากเธอสิ ฉันว่าท่าทางเธอใช้ได้นะ แค่ไม่อวบอึ๋ม ส่วนอื่นยังพอแก้ขัดไปได้!”
……
จู่ๆ สีหน้าของถานไถเก๋อดำทะมึน พลังปราณบนตัวเริ่มเคลื่อนไหว!
ลู่ฝานมองถานไถเก๋อด้วยรอยยิ้มแล้วพูดว่า “ขอโทษด้วย การแข่งขันคือการแข่งขัน ไม่มีการนัดกันแพ้ชนะโดยส่วนตัวหรอก แต่ขอบคุณคุณถานไถเก๋อมากที่บอกว่าคู่ต่อสู้รอบต่อไปของฉันคือใคร คิดว่าข้อมูลของคุณถานไถเก๋อคงแม่นมาก งั้นฉันรออย่างเงียบๆ อีกสามวัน ก็จะได้สู้กับเธอแล้ว เมื่อถึงตอนนั้นฉันจะพยายามออมมือนะ!”
ถานไถเก๋อกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง จู่ๆ เธอชะงักไปทั้งตัว รีบดึงขากลับมาทันที จากนั้นพูดเสียงสูงด้วยความตกใจว่า “หนู!”
เห็นหนูตัวใหญ่ที่เมามายปีนขึ้นมาบนขาเธอ ถานไถเก๋อรีบปล่อยพลังปราณออกมาทันที
ถ้าเป็นหนูธรรมดาทั่วไป จากพละกำลังของถานไถเก๋อ ปล่อยพลังปราณออกไปแรงขนาดนี้ ต้องไม่เหลือซากอย่างแน่นอน แต่เห็นได้ชัดว่าหนูตัวนี้ไม่ธรรมดาเลย
เห็นมันโดนพลังปราณของถานไถเก๋อโจมตี เกิดแสงกะพริบทั้งตัวแล้วกระโดดหายไปอย่างไร้ร่องรอย
นี่มันหนูที่ไหนกันล่ะ นี่มันปีศาจหนูชัดๆ!
สีหน้าถานไถเก๋อดูหลากหลายอารมณ์ เธอพูดเสียงดังว่า “ไอ้เลว ฉันจะเผาร้านนี้!”
เสียงหัวเราะของทุกคนดังขึ้นรอบๆ อีกครั้ง
กลุ่มคนหัวเราะจนตัวโยน ขนาดเถ้าแก่อ้วนยังกลั้นไม่อยู่ เขาหัวเราะเบาๆ แล้วพูดว่า “จะเผาร้านฉันเหรอ ยัยหนู เธอนี่พูดอวดดีไม่น้อยเลยนะ”
ชายคนหนึ่งหัวเราะจนตกเก้าอี้ ยังนอนหัวเราะต่อบนพื้นอีก คนข้างๆ พูดว่า “ไม่ใช่แค่ไม่น้อย ถึงฉินซางมา คงไม่กล้าพูดแบบนี้เลยมั้ง ไอ้อ้วนตง ดูเหมือนนายไปหาเรื่องคนที่ไม่ควรหาเรื่องเข้าให้แล้วล่ะ”
เถ้าแก่อ้วนตบพุงตัวเองเป็นจังหวะแล้วพูดว่า “ฉันก็กลัวมากเลยนะเนี่ย!”
ถานไถเก๋อโดนคนพวกนี้ทำให้โมโหแล้วจริงๆ พลังปราณบนตัวพุ่งขึ้นไป เงาหงส์ไฟปรากฏขึ้นบนพัดเมฆเพลิง
“โอ้ว วิชาบู๊หงส์ไฟของตระกูลถานไถนี่นา ยัยหนูนี่มีที่มาที่ไปไม่เลวนะ”
ถานไถเก๋อกัดฟันพูดว่า “ตอนนี้กลัวแล้วเหรอ เมื่อกี้ใครพูดมาก รีบเอาหัวโขกพื้นรับผิดเดี๋ยวนี้ ฉันจะไว้ชีวิตคนนั้น ไม่งั้นระวังจะไม่เหลือแม้แต่ศพ!”
ไอ้อ้วนตงเอามือแคะขี้หู จากนั้นปั้นเป็นก้อนแล้วโยนเข้าไปในชามเหล้าของผู้อาวุโสคนหนึ่ง
“ไอ้แก่ถานไถชิงหยุน เด็กตระกูลนายจะเผาร้านฉันแล้ว นายไม่กล้าพูดอะไรสักคำเลยเหรอ”
เมื่อได้ยินคำว่าถานไถชิงหยุน
ถานไถเก๋อช็อกไปทันที จากนั้นหันไปมองทางผู้อาวุโส
คนแก่ใบหน้าเต็มไปด้วยเหงื่อหันมาช้าๆ ใบหน้าชราที่เต็มไปด้วยเคราขาว เต็มไปด้วยความกระอักกระอ่วนและหวาดกลัว
มองถานไถเก๋อแล้วพูดเสียงดังว่า “ยังไม่รีบไสหัวไปอีก เธอรู้ไหมว่าที่นี่คือที่ไหน”
พลังปราณบนตัวถานไถเก๋อหายไป เธอพูดเสียงหลงว่า “คุณปู่!”
คุณปู่ของถานไถเก๋อคือผู้อาวุโสใหญ่ของตระกูลถานไถ เป็นผู้แข็งแกร่งที่มีอำนาจและตำแหน่งสูงส่งของตระกูลถานไถอย่างแท้จริง เขาพูดเพียงประโยคเดียว แม้แต่เจ้าบ้านตระกูลถานไถยังต้องยอมรับอย่างนอบน้อม ถานไถเก๋อไม่คิดไม่ฝันว่าจะเจอคุณปู่ของตระกูลตัวเองที่นี่
“ฉัน……ฉัน…..”
พูดคำว่าฉันอยู่นาน ถานไถเก๋อไม่สามารถพูดต่อไปได้อีก
ถานไถเก๋อรีบเดินออกไปข้างนอก เธอเสียการทรงตัวจนล้มลงบนพื้น ลู่ฝานใช้มือข้างหนึ่งประคองเธอไว้แล้วพูดว่า “ไม่เป็นไรใช่ไหม”