เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า - บทที่ 1684
เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1684
เต๋าอันยิ่งใหญ่รอบๆ ฟื้นฟูอย่างรวดเร็ว ลู่ฝานรู้สึกว่าพลังน่ากลัวโจมตีฉุดกระชากตัวเขาอีกแล้ว
“จะตายหรือยัง”
ลู่ฝานพูดในใจเสียงเบา
ตอนนี้เขาไม่มีโอกาสหนีเลยแม้แต่น้อย!
เหมือนเจดีย์เสวียนเก้ามังกรกำลังตะโกนอะไรในตัว แต่ลู่ฝานไม่ได้ยินแล้ว
ด้านหน้าเขามีเพียงหินสีดำขลับก้อนนี้เท่านั้น ส่องแสงหม่นหมองออกมา
ลู่ฝานมองมัน ใบหน้าของลู่ฝานก็สะท้อนอยู่บนหิน
จู่ๆ ลู่ฝานรู้สึกว่านิ้วตัวเองร้อนขึ้นมา
แหวนเจ้าบ้านตระกูลลู่ของเขาร้อนระอุ
ร่างกายเขาจะพังทลายแล้วแท้ๆ เจ็บปวดไปทั้งตัว แต่เขาสัมผัสความร้อนจากนิ้วมือได้อย่างชัดเจน
ลู่ฝานฉีกยิ้มใส่หินอู๋หมิงแล้วพูดว่า “ถ้าแกเป็นคู่กับมัน ก็ช่วยชีวิตฉันสิ!”
เมื่อพูดจบ หินอู๋หมิงส่องแสงสว่างจ้าทันที
มีตัวอักษรสว่างขึ้นบนหิน
“ผู้บำเพ็ญเพียร ไม่มีอะไรนอกจากทำเรื่องเหนือธรรมชาติ!”
ลู่ฝานยังไม่ทันครุ่นคิดว่าประโยคนี้หมายถึงอะไร หินอู๋หมิงกลายเป็นแสงเข้ามาในแหวนเขาทันที
หลังจากนั้น ลู่ฝานรู้สึกว่าพลังแห่งวิถีที่น่ากลัวรอบตัวนั้นสงบลงทันที
สถานการณ์ขึ้นๆ ลงๆ กะทันหันแบบนี้ทำให้ลู่ฝานปรับตัวไม่ทัน
ทันใดนั้นลู่ฝานได้ยินเสียงเจดีย์เสวียนเก้ามังกรดังจากในตัว
“เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ รีบหนีเร็ว ห้ามตายที่นี่เด็ดขาด!”
“หุบปาก!”
ลู่ฝานแผดเสียงเบาๆ เขาไม่ตายอยู่ที่นี่หรอก!
ลู่ฝานฝืนยืนขึ้นมา
เมื่อเงยหน้าขึ้นมอง สัตว์อสูรนับไม่ถ้วนข้างนอกยังโจมตีเต๋าอันยิ่งใหญ่นั้นอย่างบ้าคลั่ง
ห่างแค่ไม่กี่ก้าวเท่านั้น แต่เหมือนอยู่ห่างกันคนละฟ้า
พวกมันแยกเขี้ยวยิงฟันใส่ลู่ฝานไม่หยุด แต่ลู่ฝานกลับปลอดภัยไม่เป็นอะไรเลย
ลู่ฝานลูบแหวนตัวเองแล้วพูดว่า “ไม่เข้าใจจริงๆ ว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้”
เงยหน้ามองรอบๆ ตอนนี้ลู่ฝานพบว่าวิถีทั้งหมดไม่โจมตีเขาแล้ว เมื่อเต๋าอันยิ่งใหญ่เหล่านี้มาข้างตัวเขา มันจะหลีกทางให้เอง
ลู่ฝานเหมือนหินก้อนนั้น ไม่โดนเต๋าอันยิ่งใหญ่โจมตีเลย
ความรู้สึกนี้สุดยอดไปเลย!
ลู่ฝานเดินไปข้างหน้าหนึ่งก้าว เพิ่งเดินได้เพียงก้าวเดียว ภายในตัวเคลื่อนไหวครู่หนึ่ง
เห็นด้วยตาเปล่าว่าลู่ฝานดูร่างกายตัวเองฟื้นฟูอย่างรวดเร็ว ในเวลาเดียวกันพลังประหลาดแผ่ซ่านในตัวเขา ด้านหน้ามีของเพิ่มขึ้นมากมาย
ลู่ฝานมองฝ่ามือตัวเอง เพิ่งโดนเต๋าอันยิ่งใหญ่โจมตีจนแผลเต็มไปหมด แต่ตอนนี้กลับสมานจนเป็นเหมือนเดิม อีกทั้งยังแข็งแกร่งกว่าเดิมด้วย
เขารู้สึกได้ว่าพลังนี้แข็งแกร่งกว่าพลังฟื้นฟูของไอ้เก้าเยอะมาก
ลู่ฝานแอบรู้สึกว่าตัวเองฝึกร่างอมตะสำเร็จแล้ว
ทันใดนั้นลู่ฝานนึกอะไรขึ้นได้
“วิถีแห่งชีวิต!”
น้ำยางของต้นวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ซ่อมแซมสวรรค์ที่เขาจับเมื่อกี้ เหมือนแทรกซึมเข้าไปในตัวเขา
ตอนนี้เขาเหมือนประมุขประเทศตันเซิ่งแล้ว กลายเป็นคนที่มีวิถีแห่งชีวิต
ลู่ฝานมองไปยังต้นวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ซ่อมแซมสวรรค์แล้วยกยิ้มมุมปาก ในใจยินดีจนไม่สามารถควบคุมได้!
ดีมาก ต้องการแบบนี้แหละ!
ตอนนี้เต๋าอันยิ่งใหญ่รอบๆ เคลื่อนตัวอย่างรวดเร็ว
ต้นวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ซ่อมแซมสวรรค์หดอย่างรวดเร็ว หลังจากนั้นเข้าไปในเต๋าอันยิ่งใหญ่ แล้วหายไปอย่างไร้ร่องรอย
ผลวิถียาอายุวัฒนะก็หายไปด้วย ลู่ฝานยังไม่ทันตั้งตัว เสียงโมโหดังขึ้นบนฟ้าเหมือนสายฟ้าฟาด
“สัตว์อสูรธรรมดาๆ กล้าบุกเข้ามาในสวรรค์ชั้นแปด สมควรตาย!”
ลู่ฝานฟังออกทันทีว่าเสียงนี้คือใคร
ฝ่ามือสั่นทันที แย่แล้ว ประมุขประเทศตันเซิ่งมาแล้ว!