เดิมพันรักยัยตัวแสบ - เดิมพันรักยัยตัวแสบ - ตอนที่ 239 สาวน้อยผิวต่าปรากฏตัวอย่างยิ่งใหญ่2

ตอนที่ 239 สาวน้อยผิวต่าปรากฏตัวอย่างยิ่งใหญ่2

“ฉันจะไปจัดการเดี่ยวนี้แหละ นายกลับห้องไปซะ ไม่ต้อง ออกมาสร้างเรื่องให้ฉันแล้ว อยู่เงียบๆ รอฉันไปหาวันพรุ่งนี้”

“อา….งั้น งั้นก็ได้….ฉันรู้ว่าฉันตวงชงกับที่นี่…’๐(

“-_- เด็กน้อยนายรู้หรือว่าอะไรคือดวงชง

คืนนี้ หยางหยางยอมเชื่อฟังและกลับไปที่ห้องเก็บของ เขากรนครอกๆและหลับไป

ส่วนเฉิงเฉิง ทำได้แค่ช่วยหยางหยางเก็บกวาดปัญหา

อย่างยากลำบาก

เฉิงเฉิงเรียกคนรับใช้ที่คอยปรนนิบัติเขามาโดยตลอด ใช้ ประโยชน์จากตอนกลางคืน ให้แอบเอาคนรับใช้ที่ถูกหยาง หยางดีจนสลบออกไปนอกตระกูลเปหมิง พร้อมกำชับว่า หลังจากที่คนรับใช้ตื่นให้มอบเงินจำนวนหนึ่งแก่เธอ และ เตือนเธอว่าไม่ต้องกลับมาที่ตระกูลเป็หมิงอีกตลอดกาล..

ตระกูลเป่ยหมิงมีคนรับใช้อยู่มากมาย จะหายไปสักคนสอง คนก็ไม่มีใครสนใจอยู่แล้ว
ถ้าพรุ่งนี้พ่อถาม เฉิงเฉิงก็ได้หาคนรับใช้ที่ไว้ใจได้มาแทน แล้ว ถ้าเทียบกับพ่อที่ไม่ค่อยได้กลับตระกูลเป่หมิง คนรับใช้ ส่วนใหญ่จะซื่อสัตย์กับเขามากกว่า

และเฉิงเฉิงก็เชื่อว่า ด้วยนิสัยที่หยิ่งยโสของพ่อ คงจำ หน้าตาของสาวใช้คนนั้นไม่ได้หรอก

คนรับใช้ที่เคยถูกหยางหยางปัสสาวะใส่ ก็หายตัวไปด้วย

ประการนี้

เหตุการณ์ทั้งหมดกลับมาสงบเหมือนเดิมอีกครั้ง โดยที่

ไม่มีใครรู้..

เฉิงเฉิงอดถอนหายใจไม่ได้ หยางหยางน้องชายที่แสนดี ของเขาเมื่อไหร่จะหยุดก่อเรื่องนะ

วันรุ่งขึ้น ดวงอาทิตย์ขึ้นตามปกติ

เช้าวันรุ่งขึ้นของตระกูลเป่ยหมิง ก็ยุ่งวุ่นวายเหมือนปกติ

ไม่ใช่เรื่องแปลกแม้แต่น้อย ที่คุณท่านเป่หมิงและคุณหญิง เป่ยหมิงตื่นแต่เช้าตรู่ และได้ยินเรื่องจากปากคนรับใช้ว่าเมื่อ คืนเฉิงเฉิงพาผู้หญิงผิวดำกลับมาที่บ้าน

ดังนั้น คนสูงวัยทั้งสองจึงรีบไปที่ประตูห้องของเฉิงเฉิง

“เฉิงเฉิง ตื่นรึยัง นี่ปู่กับย่าเอง” เจียงฮุ่ยซินเคาะประตูของเฉิงเฉิงเบา ๆ

คุณท่านเปาหมิงที่อยู่ข้างๆรอไม่ไหวแล้ว เฉิงเฉิงปู่รู้นะว่า หลานตื่นแล้ว หลานเป็นเด็กดี ไม่เคยนอนตื่นสาย รีบออกมา เถอะ มาบอกปู่ว่าเมื่อคืนเกิดเรื่องอะไรขึ้น”

รอสักครู่ เสียงแกรักก็ดังขึ้น ประตูถูกแง้มออก..

มีหัวเล็กๆ โผล่ออกมา เขายิ้มกว้างพร้อมพูดขึ้น “ไฮ คุณปู่ คุณย่า อรุณสวัสดิ์” คุณท่านเป่หมิงมองรอยยิ้มอันสดใสของหลานชายที่เป็น

ประกาย เหมือนเป็นเวลานานแล้วที่ไม่เคยเห็นหลายชาย หัวเราะอย่างร่าเริงแบบนี้

ดวงตาหนึ่งข้างของเจียงฮุ่ยซินละลายด้วยรอยยิ้มที่มีพลัง การทำลายล้างสูงของหลานชาย พักนี้ไม่เห็นเฉิงเฉิงมีความ สุขแบบนี้มาก่อน หรือเป็นเพราะเด็กผู้หญิงผิวดำคนนั้นหรือ

ตอนนี้เจียงฮุ่ยชินอยากรู้ยิ่งกว่าเดิม : “หลานที่น่ารักของ ฉัน ได้ยินคนรับใช้บอกว่าเมื่อคืนหลานพาเด็กผู้หญิงผิวดำ กลับมาหรือ เธออยู่ที่ไหน มาให้ปู่กับย่าเห็นหน่อย”

“งั้นคุณปู่คุณย่าต้องรับปากผมก่อน ว่าจะไม่รังแกเขา เขา เป็นเพื่อนสนิทของผม พ่อรับปากผมว่า ให้เขามาเล่นกับผม ได้ก่อนไปต่างประเทศ วันนี้ผมจะพาเขาออกไปเล่นจนคุ้ม เลย ทุกคนห้ามขัดขวาง รับปากได้ไหมครับ ถ้ารับปากจะให้พวกคุณเจอเธอ ถ้าไม่รับปากเฉิงเฉิงจะสนสนใจคุณปู่คุณย่า อีกตลอดชีวิต ชิ” เด็กน้อยแอบอยู่ที่ซอกประตู เขาต่อรอง ก่อนเปิดประตู

หลังจากได้ยินคำพูดเหล่านี้ คุณท่านเหมิงและเจียงชุ่ยชิ นอดที่จะเบิกตาโตไม่ได้

“เฮอๆ ฟังแล้วเหมือนเฉิงเฉิงให้ความสำคัญกับเพื่อนคนนี้ มากเลยนะ” เจียงฮุ่ยชินไม่รู้จะทำอย่างไรดี

แต่คุณท่านเป่หมิงหมดความอดทนแล้ว “หยุดดื้อได้แล้ว เฉิงเฉิง รีบเปิดประตู ให้ปู่ดูหน่อยว่าเด็กคนนั้นมีคุณสมบัติ พอที่จะเป็นเพื่อนกับทายาทในอนาคตของเราหรือไม่”

เป้หมิงเจิ้งเทียนและเป่หมิงโม่เหมาะเป็นพ่อลูกกันจริงๆ ในเรื่องการคบเพื่อนของเฉิงเฉิง เขาทั้งสองมีความคิดตรง กันอย่างคาดไม่ถึง

ทำให้ทั้งเฉิงเฉิงและหยางหยางเกลียด

“ไม่เอา ถ้าไม่รับปากผมจะไม่เปิดประตู” เด็กน้อยหลบ ตรงซอกประตู ปากเล็กตะโกนออกมา “ผมเกลียดคุณปู่ คุณย่าและคุณพ่อเหมือนกัน ส่งเฉิงเฉิงไปต่างประเทศอย่าง ใจร้าย แล้วยังไม่ให้เฉิงเฉิงคบเพื่อนอีก เฉิงเฉิงต้องตายอ ย่างแน่นอน..เหงาจนตาย

พอพูดคำว่า “ตาย” มันเหมือนเป็นข้อห้ามสำหรับผู้สูงอายุ
ใบหน้าคุณท่านเป่ยหมิงแข็งที่อเจียงฮุยซินหันไปส่ายหัว กับคุณท่าน เป็นสัญญาณว่าอย่าทำให้เฉิงเฉิงลำบากใจเลย

“ได้ๆๆ ปู่กับย่ารับปากเฉิงเฉิง จะไม่ทำให้เพื่อนของหลาน ลำบากใจ โอเคไหม” เจียงฮุ่ยซินยิ้มพร้อมถอนหายใจ นี่เป็น ครั้งแรกที่เฉิงเฉิงดื้อรั้นแบบนี้

“โอเค ปู่กับย่าห้ามผิดสัญญานะ” เด็กน้อยพยักหน้าอย่าง

พอใจ

จากนั้นเขาก็หดหัวกลับเข้าไป แกรัก –

ประตูถูกเปิดออก

“แท่นแท่นแท้น เพื่อนสนิทของผม สาวน้อยผิวดำปรากฏ ตัวอย่างยิ่งใหญ่อลังการ เจิดจ้าจนอาจตาบอดได้ อิอิ..”

ตามมาด้วยประโยคโฆษณาที่ถูกแก้ไขอย่างน่าหวั่นใจ คุณท่านเป่หมิงและเจียงฮุ่ยชินมองดูเด็กที่หลานรักที่จูงออก มา…พวกเขาตกใจในทันที

เห็นแค่เด็กผู้หญิงที่ผิวด่าปี บนหัวสวมลายดอกไม้ มีผม เปียเส้นเล็กจำนวนมาก โผล่ออกมา แค่มองก็รู้ว่าเป็นแบบ ฉบับของสาวผิวดำทั่วไป

มีแว่นกรอบใหญ่หนาเตอะที่ดูเชยบนจมูก และผ้าปิดปาก ขนาดใหญ่ สวมกระโปรงยาวตามสไตล์คนผิวดำ

และยังสวมถุงมืออีก
ใครจะไปคิดว่า หลานชายตัวเองที่ทั้งหล่อและผิวพรรณ ขาวสะอาด จะคบเด็กสาวผิวดำปีแบบนี้เป็นเพื่อนสนิท แล้ว ยังพากลับมาที่บ้านอีก..

แต่…ถึงแม้จะมองไม่เห็นใบหน้าทั้งหมดของเด็กสาวคน นี้ แต่ก็รู้ว่าน่าเกลียดมาก อย่างน้อยก็ผิวดำจนมืดสนิทที่ ทำให้คนมองแล้วรู้สึกไม่สบาย….จริงๆๆ คนแก่ทั้งสองไม่

สามารถหาคำมาบรรยายได้

“เฉิงเฉิง…ทำไมเธอต้องใส่ผ้าปิดปากด้วย” เจียงฮุ่ยซิน ถามขึ้นด้วยความสงสัย