เดิมพันรักยัยตัวแสบ - เดิมพันรักยัยตัวแสบ - ตอนที่ 371 ชายเลวต้องทำตามกฎ1

ตอนที่ 371 ชายเลวต้องทำตามกฎ1
เขา เป่หมิงโม่ ตั้งแต่นี้ไป ไม่ใช่แค่พ่อของลูกตัวเองอีกต่อไป เขายังจะเป็นสามีของคนอื่นอีก!
“งั้นพูดแบบนี้ เธอก็ไม่สามารถทนได้ใช่มั้ย?” เขามองหล่อนและจับต้องความในใจของหล่อน
“แน่นอน! คนแบบนี้น่าโมโหมั้ยละ ถ้าสมัยก่อนนะ โดนจับถ่วงน้ำแน่!” หล่อนพูดออกไป
ที่หล่อนพูดแบบนี้ไป แน่นอนหล่อนไม่สามารถทนเห็นคนรักตัวเองเหยียบเรือสองแคม
เขาจ้องมองตาหล่อนแน่นๆ เหมือนกับสิงโตที่กำลังจ้องเหยื่อ ในสายตานั้น เหมือนมันมีอะไรโดดๆบางอย่าง
เขาเงียบสักพัก งั้น จุดสำคัญคำพูดของหล่อนนั้นคือ——
“ฉะนั้น ฉันก็เป็นคนรักของเธอ?” เสียงแหบถามขึ้น
ห้ะ?
หล่อนเพิ่งจะมีสติกลับคืน
ชิบหายแล้ว โดนกับดักนายนี่แล้วสิ!
หล่อนนั้นรีบทำตัวไม่ถูก และรีบพูดกลบเกลื่อน :“ ฝันไปเหอะ ฉันรักปู้ฝันคนเดียว!”
เขารู้สึกหน้าชา!
ลุกตัว กดหล่อนลงใต้ร่างดั่งกระตายน้อย :“เธออย่าแม้แต่จะคิด!”
เพิ่งพูดจบ กลิ่นไปความเอาแต่ใจของเขานั้นฟุ้งเต็มไปหมด
เขาไม่สามารถยอมรับให้หล่อนไปรักชายอื่นได้ ไม่เด็ดขาด!
“อุบ…….ไอ่บ้า….. ไปไกลๆ”
รู้จักการจู่โจมของเขาดีเกินไป ถ้าให้เขาได้ใจอีก หล่อนก็ไม่ชื่อกู้ฮอนแล้ว!
หล่อนต้านแรงเขา ยื่นมือไปจับโน๊ตบุ๊ค จับแล้วทุ่มลงไปที่เอวเขา——
“โอ้ย….” เขาร้องเจ็บ แล้วคลายหล่อนออก แล้วรีบลุกขึ้นอัตโนมัติ แย่งโน๊ตบุ๊คออกมาจากมือหล่อน
“ให้ตายเถอะ นี่เธอมีของอะไรเยอะแยะมากมายมาโจมตีฉัน หื้ม?!”
รองเท้า , นาฬิกาปลุก, กล่องสบู่เหล็ก…..รอบนี้ดันเป็นโน๊ตบุ๊ค!
ของพวกนี้อยู่ในมือของกู้ฮอนนั้น สามารถใช้ได้ทุกอย่าง —ใช้มันมากันผู้ชายโรคจิต!
เขาโมโหจนไม่ได้สนใจความเจ็บบนเอวเขา
สายตาจ้องโน๊ตบุ๊คไว้แน่น ทันใดนั้น หน้าอันหล่อเหลาของท่านโม่นั้นฝนฟ้าคะนอง!
“เธอดันกล้าเขียนของแบบนี้?!”
เห็นเพียงบนโน๊ตบุ๊คที่แสดงภาพไว้—
【แบบร่าง : นี่เป็นสมุดสรุปของชายเลวทั้งหลาย ก่อนเขียนเล่มนี้ ฉันคิดวิเคราะห์แล้วว่า ชายเลวนี้จะมีเอกลักษณ์3อย่าง:
1, ผู้ชายทั้งหลาย*แหลเก่งจร้า ชอบทำเป็นรวย ทำเป็นป๋า เก๊กหรือแอ๊บทุกอย่างที่สามารถทำได้;
2, ผู้ชายเลวๆชอบคั่วสาว พอเห็นผู้หญิงก็อยากจะดันลงใต้ร่าง แล้วยังไปมั่วกับผู้หญิงที่รู้ทั้งรู้ว่าเป็นไม่ได้ แค่ทำแบบนี้ก็จะได้ไม่ต้องรับผิดชอบ;
3, ผู้ชายเลวนั้นกินของในถ้วยแต่ชอบมองของในหม้อ จะทำดีกับแฟนใหม่คนต่อไปตลอด เพียงแค่ชายเลวนี้มันขายาวได้ก็จะเอาแต่เหยียบเรือ2แคม,3แคม,หรือไม่ก็N…
ถึงแม้ทั้งชีวิตฉันจะรู้จักชายเลวที่รวยนั้นก็คงจะมีแค่คุณชายรองของตระกูลQ. เขาก็นับว่าเป็นผู้ชายเลวๆที่ขึ้นอันดับต้นๆเลย แต่ฉันนั้นไม่ได้อยากเขียนเขา เพราะเพียงแค่เขียนเขา ผู้ชายเลวๆของทั้งโลกก็จะมีเส้นที่ลึกลงอีก เพราะว่าคุณชายรองของตระกูลQไม่ใช่แค่เลว ยังหน้าไม่อายอีก โรคจิต สกปรก น่าขยะแขยง ไม่เอาหน้า…
แต่ ฉันว่าฉันรู้สึกโอเคกับชูเอ้อเพื่อนของคุณชายรองของตระกูลQ ถึงแม้จะเป็นผู้ชายจำพวกเดียวกัน แต่ชูเอ้อนั้นไม่ทำให้คนเกลียด….. ดูดิ เป็นผู้ชายเลวๆเหมือนกัน แต่ทำไมมันชั่งต่างกันขนาดนี้?】
ชัดเจน นี่แค่แบบร่าง ยังไม่ได้เขียนจริง
เป่หมิงโม่จ้องหน้าจอโน๊ตบุ๊คไว้ สีหน้าแข็งกระด้าง:“ ห้ามเขียนชูเอ้อ! ฉันเคยพูด ฉันไม่เกรงว่าเธอจะเขียนหนังสือพวกนี้!”
“ฉันไม่สนว่าเขียนใคร! คืนฉันเดี๋ยวนี้!” หล่อนยื่นมือมาแย่งโน๊ตบุ๊คไป!”
“สาวน้อย อย่ามาสู้กับขีดจำกัดของฉัน!” เขาทำหน้ามืดครึ้ม และกดลงไปที่แป้น ลบสิ่งที่ตะกี้หล่อนเขียนไปหมด…..
“อร้ายยยย——“ กู้ฮอนกรีดร้อง “ไอ้บ้า! เธอมีสิทธิ์อะไรมาลบของๆฉัน! ไปไกลๆเลยไป ไปสิ้…..”
นี่คงเป็นสิ่งที่นักเขียนเกลียดที่สุด นี่เป็นงานที่เขียนอย่างยากลำบากจู่ๆก็โดนคนกดลบอย่างสบายใจ ตัวหนังสือที่เขียนไปหายหมดเกลี้ยง!
หล่อนเหมือนสิงโตตัวเล็กๆที่กำลังโมโห จู่ๆก็โดดลงจากเตียง ยื่นขาเรียวขาว เตะไปทางเขา!
เกลียดตัวเองที่ไม่ใช่พวกเซียนจะได้เตะให้เขาร้องคาที่เลย!
เขานี่เป็นไฟที่ไม่ประหยัดน้ำมันจริงๆ รัดขาหล่อนไว้ ไม่ให้หล่อนจู่โจม!
ทั้งสองอยู่บนเตียงและกำลังอยู่ในท่ายากที่ตีจนเป็นก้อนกลมๆบนเตียง…..
เหมือนกับพวกแสดงโชว์ประมาณนั้นเลย ขาอ่อนอยู่ตรงหน้าผากเขา และขาเขานั้นล็อกหัวหล่อนไว้….
จู่ๆ เสียงสายเข้า….
โทรศัพท์บนหัวนอนดังขึ้น—
กู้ฮอนตกใจ
“ไอ้บ้าปล่อยฉันเดี๋ยวนี้!”
เขารัดหล่อนไว้ ไม่ให้หล่อนขยับ พูดอย่างเป็นใหญ่ :“นอกจากเธอจะยกเลิกความคิดเขียนเรื่องนี้!”
ในเมื่อหล่อนไม่ยินยอมที่จะเขียนเขา เพราะยังไงเขาก็ไม่ได้อยากเป็นหลักของชายเลวนั้น วิธีที่ดีที่สุดคือ อย่าให้หล่อนได้เขียน!
หล่อนเบิกตากว้าง “ไปไกลๆไป ทำไมฉันต้องมาปัญญาอ่อนกับเธอด้วย?”
เสียงโทรศัพท์อยู่เหมือนเดิม
เสียงกริ่งนี้หล่อนคุ้นเคยมาก ตอนที่เขาย้ายมาอยู่ตรงหน้าหล่อน โชคดีที่หล่อนเปลี่ยนกริ่งของตัวน้อยนั้นไม่ก่อน ถ้าให้เขาได้ยินละก็