เดิมพันรักยัยตัวแสบ - เดิมพันรักยัยตัวแสบ - ตอนที่329 จงใจสร้างความวุ่นวาย1

สายตาเธอจ้องมองออกไปจํานวนมากตรงหน้า เสียงเธอสั่นเครือ

ดอก ดอกกระถินเทศ

จากนั้น เธอก็เดาออกว่าใครเป็นคนส่งมา ทันใดนั้นความโกรธ แผ่กระจายออกมา

เธอกําหมัดแน่น โกรธจนฟันกระทบกันเสียงดังกร

อดๆ

เพราะว่าบนโลกนี้ มีแค่ผู้ชายคนเดียว ที่จะส่งดอก กระถินเทศให้เธออย่างไม่ปิดบังแบบนี้

ความหมายแฝงมันชัดเจนมากไม่ใชหรือไง

ร่วม รัก ร่วม รัก

เรื่องที่ผู้ชายบ้าคนนั้นคิดอยู่เสมอ ก็มีการมาร่วมรัก กับเธอ

พนักงานส่งกำลังจะจากไป เธอจึงตะโกนเรียกเอา

“เดี๋ยวก่อนนะ”

ไว้

“คุณผู้หญิง มีอะไรให้รับใช้อีกไหมครับ”

“เอาดอกกระถินเทศพวกนี้ส่งกลับไปให้ฉันหน่อย

“หา” พนักงานส่งตกใจ แต่ดอกไม้ พวกเราส่ง ออกไปแล้ว ยังไม่เคยถูกส่งกลับมาก่อนเลยนะครับ…..

“ฉันไม่สน ฉันไม่รับของพวกนี้

พนักงานส่งเกือบจะร้องไห้แล้ว “คุณผู้หญิง……. คุณเซ็นรับไปเรียบร้อยแล้ว ทางเราไม่รับคืนครับ ส่วนจะ

ทํายังไงกับดอกไม้นั้น คุณผู้หญิงลองหาทางเอาเองแล้วแนะครับ……

พูดจบ พนักงานสงกรีมลงบันไดไปอย่างรวดเร็วจน ไม่เห็นเงา…

“เห้…..กลับมาก่อน……

กู้ฮอนมองอากาศที่ว่างเปล่า เธอเท้าบนพื้นเบาๆ

หันกลับมา มองดอกกระถินเทศที่กองอยู่เต็มห้อง

รับแขก——

ที่จริงแล้ว ดอกกระถินเทศเป็นดอกไม้ที่มีลักษณะ โดดเด่น

แต่ว่า…..พอคิดว่าคนส่งมาคือคนโง่คนนั้น เธอก็ โกรธจนกัดฟันกรอด

เธอหมุนตัว รื้อหากรรไกร……

“ชิ กรรไกรล่ะ ทําไมหาไม่เจอแล้ว”

ตอนนั้นเอง หญิงสาวกู้ถึงพบว่า ไม่รู้ว่าตอนไหน เป่หมิงโม่ก็ได้แอบวางอาวุธ’ไว้ในบ้านของเธอแล้ว ทุก อย่างถูกบันทึกไว้หมดแล้ว

โดยเฉพาะช้อนใส่รองเท้าอันนั้น

“เธอคํารามเสียงต่ำ มองดอกไม้จํานวนมาก “รักน รันดร์ สองคนครองคู่ ความสัมพันธ์อันดีของสามีภรรยา ความหมายบ้าบอทั้งนั้น เป้หมิงโม นายยังจะมีหน้าส่งมา อีกนะ”

คนคนนั้นใกล้จะหมั้นกับเฟยเอ่ออยู่แล้ว เขากลับ ส่งดอกกระถินเทศที่น่าคลื่นไส้นี้มาให้เธออีก

เขาคิดอะไรอยู่กันแน่

ให้ตายเถอะ เจ้าโง่คนนี้เป็นชายโฉดชั้นหนึ่งจริงๆ
แล้วต่อมา ชอนจะจัดการกับดอกกระก้นเหตพวก นั้นได้อย่างไรละ

ตึกใหญ่บริษัทเป้หมิง ห้องประธาน

เป้หมิงไม่กำลังอ่านเอกสารชุดหนึ่งอยู่

ทันใดนั้น ก็มีการโทรฉุกเฉินเข้ามา——

มาจากฉิง วนั่นเอง

“มีเรื่องอะไร” เขาถามห้วนๆ

“เจ้านาย ตอนนี้อยู่ที่บริษัทหรือเปล่าครับ” น้ำเสียง ของฉิงตัวกระวนกระวายเล็กน้อย

“ถ้าอย่างนั้นเจ้านายอย่าเพิ่งออกมานะครับ เพราะ นอกตึกของบริษัทเป่หมิง ได้ถูกรายล้อมไปด้วยกลุ่มปา ปารัส หมดแล้ว…….

“เกิดเรื่องอะไรขึ้น” เขาขมวดคิ้ว

“เจ้านาย…..วันนี้ตอนเช้า มีการเปิดตัวภาพยนตร์ เรื่องใหม่ของคุณSoso แล้วเธอก็ได้รับดอกกระถินเทศ เต็มคันรถ บนการ์ดเป็นชื่อของเจ้านายครับ

“!!! * เป้หมิงโมโกรธจนนิ้วมือสั่น จนเกือบจะบีบ โทรศัพท์แตก นายจะบอกว่า ดอกกระถินเทศพวกนั้น ปรากฏในงานแถลงข่าวของ Sosoหรือ

“ใช่ครับ……บนการ์ดยังเขียนอีกว่า…… ฉงชั่วพูด ตะกุกตะกัก “เขียนอะไร” จู่ๆเป่หมิงโมก็รู้สึกว่าหนังศีรษะมี

อาการบ้าเล็กน้อย

เขียนว่า รอวันที่จะได้เดินเข้าห้องโถงกับเธอ…..

“ให้ตายชิ” เขาทุบโต๊ะทํางานอย่างแรง
เจ้านาย ภาพนั้นต่างถูกพวกนักข่าวถ่ายไว้หมด แล้ว…ณ มจนปากไม่หุบ..ตอนนี้พวกนักสื่อตาม กันว่า งานแต่งของเจ้านายกับคุณ จะจัดขึ้นวัน ไหน…เจ้านาย ดอกไม้พวกนี้……..ไม่ไปตอกไม้ที่เดิม เจ้านายส่งให้คุณ ฮอนหรอกนะครับ…….

นาย ว่า ไง ล่ะ เป้หมิงโมกัดฟันกรอด

“พระเจ้า…” ฉิงฮัวสูดลมหายใจเข้า “คุณกู้ยือน ต ว่าสถานการณ์ตอนนี้ยังวุ่นวายไม่พออีกหรือไม่….

เธอรู้ดีว่าเจ้านายกำลังจะหมั้นกับคุณเฟยเอ๋อ เธอ คนนี้ยังจะเอาดอกไม้ของเจ้านายส่งไปให้ซูยิ่งหวั่นอีก….

ฉิงฮั้วชื่นชมความสามารถของคุณกู้ฮอนจริงๆ แต่ว่า..+++

เป้หมิงโม่ขมวดคิ้วแน่น พยายามทําตัวเองให้ ใจเย็นลง “ฉิงฮัว นายส่งคนไปจับตาดูเฟยเอ๋อ ห้ามทําให้ เธอตกใจ ส่วนทางยิ่งหวั่น รีบหาคนไปอธิบายให้เธอฟัง ทันทีว่าฉันไม่เคยทําเรื่องพวกนี้

“ครับเจ้านาย ผมจะรีบไปจัดการครับ”

อีกอย่าง…… เขาชะงัก คิ้วพันกันแน่น “อย่าลืมเอา ดอกกระถินเทศพวกนั้นไปทําลายให้ฉันด้วย นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตที่เขาไปร้านดอกไม้ เลือก

ลงมือเลือกด้วยตัวเอง

ในความคิดของเขา ดอกไม้พวกนั้นไม่ควรอยู่ใน มือของซูยิ่งหวั่น

“ครับ……” ฉิงฮัวแปลกใจเล็กน้อย นึกไม่ถึงว่าเจ้า

นายจะกําชับเขาเป็นพิเศษ ว่าให้เอาดอกกระถินเทศพวก นั้นที่อยู่ในมือของคุณ ไปทําลายทิ้ง

แต่ว่า ตามหลักเหตุผลแล้ว
ในเมื่อเจ้านายมีนิสัยรักสะอาด ดอกไม้พวกนั้น เมท อส่งให้คุณยอน ตอนนี้คุณ รับดอกไม้พวกนั้น ไปแล้ว เจ้านายคงจะไม่ต้องการมันอีก

อีกอย่าง ฉิงชัว นายช่วยฉันจองบัตรที่นั่งชั้นหนึ่ง ในการแสดงเปียโนของDeprnelsในต้นนี้ให้ฉันด้วย เปห มิงโม่เหมือนจะนึกอะไรออก แล้วจึงพูดขึ้น

งวตะลึงเล็กน้อย เขารับบานรับทันที *ได้ครับ เจ้านาย

พอวางสาย เป้หมิงโม่ก็โยนโทรศัพท์มือถือไปบน โต๊ะทำงานตัวใหญ่

ร่างกายเองตัวลงอย่างหมดแรง ยกนิ้วมือเรียวยาว ขึ้นมานวดขมับที่ปวดอยู่เบาๆ…

คิดไม่ถึงเลยว่า ฮอนจะเอาดอกกระถินเทศพวกนั้น ที่เขาลงให้เธอ ไปให้กับซูยิ่งหวั่น

แล้วยังจงใจสร้างความวุ่นวายด้วยการเขียนการ์ด แบบนั้นอีก

เธอจงใจให้เขาโกรธจนบ้าตายเลยหรือไง