เดิมพันรักยัยตัวแสบ - เดิมพันรักยัยตัวแสบ - ตอนที่476 ค่ำคืนหมาป่า
“ถังเทียนจื้อ! ความอดทนของคนมีขีดจํากัดนะ นายอย่าได้คีบเอาศอกนะ!”
ว่าไง!ถูกฉันจี้ใจ าเหรอ?”หัวเราะขึ้นมาอย่างน่า กลัว “รู้สึกแปลกทันทีเลยนะ ผู้หญิงคนที่
นามสกุลกู้นั้นเป็นผู้หญิงยังไงกันแน่?สามารถ ทําให้นายคุณชายรองตระกูลเป่หมิงเสียสติใน พริบตาแบบนี้? ”
..”เป้หมิงไม่อั้งทันที ริมฝีปากดูเหมือนจะเย็น อยากกัดคน!
ถังเทียนจื่อยังคงหัวเราะอย่างสะใจต่อไป ทุกคำ ที่พูดแฝงด้วยความร้ายกาจที่ชวนขนลุก
“ยอมรับโดยปริยายเหรอ?นับถือนายเลยจริงๆ ด้านหนึ่งก็แต่งงานกับเฟยเอ๋อ อีกด้านก็รักกับผู้ หญิงอีกคน ดูแล้วง่ายดายราบรื่นไปหมด ร่าเริง แจ่มใส มีความสุขจริงๆ……ฉันนี่อิจฉานายจริงๆ
เลย ฮ่าๆๆ……
เมื่อฟังถึงตรงนี้ สายตาเป้หมิงโม่เริ่มเย็นชา “อิจฉา?” เขาเยาะเย้ยอย่างดูแคลน “ถ้าตามนี้ คืน
นี้ก็แค่ปั่นหัวฉัน?!”
คําพูดที่ออกจากปากบางๆของเขา คําแต่ละค เย็นชาไปหมด!
แม้จะคาดเดาล่วงหน้าแล้วว่าไม่น่าจะรักษา
สัญญา แต่เพื่อกู้ยอนกับลูกชายคู่หนึ่ง เขายอมที่จะลองดู
แต่แค่ว่า เขายังประเมินความบ้าคลั่งของนักโทษ คนนี้เกินไป
“ฮ่าๆๆแล้วทำไม?น้ำเสียงหัวเราะ
โอเวอร์ลง ถังเทียนจื่อโกรธขึ้นมาทันที “นาย คิดว่าแค่นายขึ้นมาคู่หนึ่ง ก็จะสามารถ ปกป้องคนที่นายรักงั้นเหรอ?เป่หมิงโม่ อย่าฝันไป เลย!นายไม่มีสิทธิ์มาคุยเรื่องสัญญากับฉัน!” “มือคู่นี้ เบิกตาหมาของนายดูให้ชัดๆ——นายควร
ขอบคุณฉันนะ ฉันช่วยนายเก็บรักษามานาน หลายปี!ฉันให้นาย มา ก็เพราะช่วยนาย รื้อฟื้นอดีต ตั้งแต่ที่นายเอารัดเอาเปรียบฉันใน ตอนนั้น ฉันถังเทียน อก็สาบานไว้แล้วว่า ทั้งชีวิต นี้นายและฉันไม่ยอมอยู่ร่วมโลกเดียวกันแน่
ไม่ใช่นายนายก็คือฉันดับ!”
ถังเทียนจื่อเกือบจะตะโกนออกมาหมดเลย! ‘เอา รัดเอาเปรียบ’คํานี้ เขาเกือบจะบ้าในหลายปี
“หมิงโม่หรี่ตาลง ปล่อยแสงที่อันตราย มือ กําแน่นขึ้นมา พยายามยับยั้งความใจร้อนที่อยาก จะโยนโทรศัพท์ให้แตก กลั้นไว้สูดลมหายใจ เข้าไป ทั่วร่างกายเผยความออกมา “ดี มาก! ดูแล้วการใช้ชีวิตในคุกสิบสองปีนี้ไม่ได้ เปลี่ยนแปลงนายได้สําเร็จเลย ถ้าเป็นแบบนี้ละก็ ฉันก็ไม่มีไรจะพูดเหมือนกัน!!แต่ว่าฉันเตือนนาย เลยนะ ถ้ากล้าที่จะแตะต้องตัวพวกเขาแม้แต่เส้น ขนละก็ ฉันจะให้นายตายแบบไม่มีที่ฝังศพแน่น!”คําพูด เป้หมิงโม่กัดฟันพูดออกมา ให้คนรู้สึกถูก อย่างน่ากลัว!
“ให้หมดๆเถอะ!เป้หมิงนายยิ่งกลัวฉันยิ่ง ตื่นเต้น…..เสียงหัวเราะของถังเทียนจื่อ เต็มไปด้วยความเย็นชาที่พร้อมจะดูดเลือด พูด เสร็จ เขาหยุดหัวเราะ พูดอย่างร้ายกาจว่า เกมส์ ในคืนนี้ พอแค่นี้ก่อน!มือคู่นี้ ฉันฝังมายี่สิบกว่าปี ตอนนี้ ก็เหลือไว้ให้นายเก็บรักษาดีๆนะ และให้ โอกาสนายหน้าที่เป็น ลูกกตัญญู’!นายแค่ไว้ว่า สิ่งที่นายติดค้างฉัน ฉันจะให้นายชดใช้คืน เป็นสองเท่า!!ๆๆ……
สายถูกวางในระหว่างเสียงหัวเราะที่สะใจ ของถัง
หลังจากนั้น เสียงหนึ่ง!
กล่องที่ใส่มือคู่นั้นก็ถูกโดนใส่บนแผ่นหินอย่าง
รุนแรง!
“!! ”
เสียงคํารามของเป้หมิงโม่ดังก้องไปทั่วป่า ดวงตา ที่ลึกของเขา จ้องมองไปที่กล่องที่จมอยู่ใน
มันไม่ได้แตก
แต่แค่ถูกกระแทกจนแบนไปมุมหนึ่ง ของเหลวสีฟ้าที่ถูกกระทบอย่างรุนแรงในข้างใน
สั่นระลอกเป็นคลื่น
มือคู่นั้นถูกแช่ ยังคงอยู่ในกล่องอย่างสงบ
เขาคิดยังไงก็คิดไม่ถึงเลยว่า ถังเทียนจื่อแอบฝังมือคู่นี้มานานหลายปี! เขาจะไม่รู้ได้ไงว่า มือนี้ ——
มาจากคุณแม่แท้ๆคนนั้น!
ในสมองโผล่ฉากที่ในอดีตที่คุณแม่หวีหรูเจี่ยจับ
มีดทั้งสองมือขึ้นแทงมาทีเขา…….
ก็คือมือคู่นี้ ที่เคยเอามีดแทงเขาอย่างโหดร้าย! ตอนนี้ กลับอยู่นิ่งๆต่อหน้าเขาแบบนี้ สะดุดตา ล็กๆของเขาแบบนี้!
ทันใดนั้น ใจของเขาก็เจ็บปวดขึ้นมา
จ้องมองมือที่เรียวยาวงดงามคู่นั้น แต่ก็ทําให้คน รู้สึกกลัว เป้หมิงโม่หลับตาลงอย่างเจ็บปวด นึกถึง ภาพที่ในอดีตคุณแม่ที่เล่นเปียโน เขาแทบจะ คํารามออกมา—-
ทำไม!ทำไมคุณยังต้องมารบกวนชีวิตของผม ทําไมคุณไม่หายไปจากในชีวิตผมอย่างเด็ดขาด สักที?ทําไมกัน……. เขาขมวดคิ้วแน่น ในน้ำเสียงที่แหบ คือความ
เกลียดชังและสับสนที่ไม่สามารถแก้ไขได้…….. ไม่มีใครสามารถเข้าใจ มือคู่นี้สำหรับเขาแล้ว เป็นประสบการณ์ที่น่ากลัวแค่ไหนในวัยเด็ก พอผ่านมานานหลายปี ทําไมยังต้องโผล่มาอีก? มาทำให้แผลลึกๆของเขาถูกฉีดออกอีกครั้ง! ทันใดนั้น–
คําคืนที่มืดหม่น ป่าไม้ที่น่ากลัว ดูเหมือนจะมี “ผีไฟ” หลายตัว ลอยผ่านหน้าผ่านตาอย่างไม่ทิ้ง
ร่องรอย และรวดเร็ว!
ประสาทของเป่หมิงไม่ตึงขึ้นทันที!ดวงตาแหลมคมราวกับนกอินทรีมองผ่านแสงไฟ! มองเงียบๆในที่ไม่ไกล ‘ มิต เยอะขึ้นเรื่อยๆ……. ผีไฟ’ลอยผ่านป่าไม้ที่มีค ทันในนั้น ‘บรู้ว’เสียงนึง เสียงโหยหวนของสัตว์
ท่ามกลางความเงียบดังขึ้นทันใด!
สายตาเขาตกใจ!
แย่แล้ว!นั่นเป็นเสียงโหยหวนของหมาป่า! และ ‘ผีไฟ’ ที่ซ่อนอยู่ในป่านั้นก็เรืองแสงสีเขียว ชวนสยองขวัญทันที นั่นคือดวงตาของหมาป่า ซึ่ง
เข้าใกล้ในความมืดมิด และใกล้ชิดเข้ามา
เรื่อยๆ……
ชั่วครู่นั้น รอบข้างเต็มไปด้วยอันตราย! ต่อจากนั้น ‘บรู้วบรู้วบรู้ว…….
เสียงโหยหวนของหมาป่าเริ่มดังขึ้น ชวนขนลุกน่า
ตกใจ!
เข้าใกล้เป้หมิงโม่เรื่อยๆ ราวกับว่าเจอเหยื่อ ก็ แสดงความหิวโหยที่โหดร้ายออกมา!
“โธ่เอ้ย!”เขาแบ่งเบาๆ
ไม่มีเวลามาคิดอะไรแล้ว กลั้นลมหายใจ พยายาม ขยับเท้าถอยไปข้างหลัง อย่างระมัดระวัง เพื่อที่
ไม่รบกวนหมาป่าพวกนั้น ในขณะที่เขากําลังจะหันตัวกลับเข้ารถ กรงกรง
กริ่ง โทรศัพท์ดังขึ้นอีกครั้ง!
เสียงนี้ดังขึ้น ไม่ต้องสงสัยเลยว่ารบกวนหมาป่า
ฝูงนั้นอย่างรวดเร็ว!
เสียงริงโทนดังขึ้นเหมือนกับว่าได้ปลุกแตรทำ สงครามขึ้น ‘บรู้ว——’ฝูงป่าคำรามเสียงดัง จากนั้นก็กระโจนเข้ามาอย่างดุร้ายในทิศทางของเห
เขารีบถอยไปข้างๆรถ เสียงริงโทนของโทรศัพท์ ยังคงดังอยู่เรื่อยมา!
และเหล่าฝูงหมาป่านั้นเหมือนกับว่ายิ่งได้ยินเสียง ริงโทนก็ยิ่งดุร้าย อ้าปากเห็นฟันที่แหลมคม และ เผยสายตาที่ดุร้ายน่ากลัว
ในความกระวนกระวายนั้นเป้หมิงโม่ก็เหลือบมอง
สายที่โทรเข้าบนจอโทรศัพท์
ถังเทียนจื่อสามค่าราวกับว่ากำลังท้าทายเขา เขาคิดได้ทันทีว่า หม่าเป็นฝูงพวกนี้ก็เป็นกับดักที่
ถังเทียนจื่อวางแผนไว้!
เขารีบปิดเครื่องทันที
ไม่ให้ถังเทียนจื่อโทรหาเขาอีก ท้าทายให้โอกาส หมาป่าฝูงนี้!
เมื่อเห็นว่าหมาป่าดุร้ายขนาดใหญ่และทั้งสองตัว จะกระโจนเข้าหาเขาแล้ว——
ทันใดนั้นเขาก็พลิกตัว หลีกเลี่ยงถูกหมาป่า กระโจนเข้ามากัด รีบเปิดประตูออก ขวางหมาป่า
ไว้ และเขาก็รีบขึ้นรถอย่างรวดเร็ว ปิดประตูอย่าง แรง ขวางหมาป่าฝูงนั้นไว้นอกประตูรถ
ในขณะที่เขากำลังจะสตาร์ทรถออก ปรายตาด้น เหลือบไปเห็น——
ภายใต้แผ่นหินที่ไม่ได้สลักชื่อนั้น มีหลุมลึกที่ขุด ออกจากโคลน หมาป่าหลายตัวเริ่มกัดแทะกล่อง ที่เขาโยนทิ้งนั้นขึ้นมาต่อจากนั้น ก็มีหมาป่าหลายตัวร่วมกันกับกล่องนั้น เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
เหลือแค่หมาป่าไม่กี่ตัวที่จะสู้กับเขา อ้าปากให้ เห็นเขี้ยวที่คมพร้อมที่จะสู้ทุกเวลา
เขามองกล่องที่ถูกหมาป่าแทะกัดเรื่อยๆไม่หยุด กระทืบ และหลาย……
สายตาเขาเริ่มลังเล
ไม่ พูดอย่างถูกต้อง คือการเต้นของหัวใจเขาเต้น ผิดจังหวะไป
สุดท้าย เขาตะโกน เวรเอ้ย!’ออกมาอย่างโมโห แล้วเปิดประตูรถอีกครั้ง เผชิญหน้ากับหมาป่าที่ กระโจนเข้ามา เขายกแขนที่หนาแน่นของเขาขึ้น
แล้วสะบัดอย่างแรง —
หมาป่าถูกเขาสะบัดออกอย่างแรง กรงเล็บอัน แหลมคมของหมาป่านั้นก็มาดเสื้อเขาขาด เกือบ
แทงเข้าไปในเนื้อหนังของเขา!
เขาไม่มีเวลามาห่วงความเจ็บป่วย สายตาที่เฉียบ คมจ้องมองไปที่กล่องที่ถูกหมาป่าฝูงนั้นแทะกัด ก้าวไปไม่กี่ก้าว รีบเก็บพลั่วที่ถูกเขาโยนทิ้งพื้น อย่างรวดเร็วขึ้นมา ‘หลีกไป!” เขาตะโกนดัง กระโจนเข้าหาหมาป่าฝูงนั้น–
‘บรวบรวบรว…..
ฝูงหมาป่าโหยหวน หลบไปอย่างรวดเร็ว มีแค่ หมาป่าไม่กี่ตัวที่ถูกพลั่วตีเข้าใส่ จากนั้นก็ทำให้ หมาป่าฝูงนั้นกระโจนยิ่งดุร้ายขึ้น!! ดวงตาแต่ละคู่ของหมาป่าที่เรือนแสงสีเขียวนั่น
น่ากลัวและชวนขนลุกยิ่งกว่าผีไฟอีก!เป้หมิงโม่ไม่สนอันตรายที่จะเข้าลึกในฝูงหมาป่า ฉวยโอกาสที่หมาป่าหลบหลีก แล้วยื่นแขนยาว ออกไปอย่างรวดเร็ว ท่าทางคล่องแคล่วเก็บของ ที่อยู่ในโคลน——กล่องนั้นที่ถูกฝูงหมาป่าแทะกัด ในขณะที่เขาเก็บมือกลับ ทันใดนั้น——
บรว——”หมาป่าทั้งสองตัวก็กระโจนเข้าหาอย่าง
แยกเขี้ยวยิงฟัน—- เมื่อเห็นว่าใกล้จะกัดโดนแขนของเขา….ใจเขา
ตึงขึ้น ท่าทางที่คล่องแคล่ว พลิกตัวไปทีหนึ่ง
หลีกเลี่ยงไปได้!
แต่ก็ยังถูกหมาป่าข่วนโดนนิ้วมือ
เลือดสีแดงสดรีบพุ่งออกมา ไหลผ่านนิ้วที่ปน เปื้อนด้วยโคลน สยดสยอง……
เขาไม่มีเวลามาห่วงแผลบนมือ ใบหน้าที่หล่อ เหลาและเย็นมาเต็มไปด้วยหยาดเหงื่อ มือข้าง หนึ่งจับกล่องไว้ในอ้อมกอดแน่นๆ อีกข้างก็จับ พลั่วขึ้นสะบัดไปมา ไล่หมาป่าไปด้วยถอยไปที่รถ ไปด้วย……
เมื่อเห็นว่าเขาใกล้จะขึ้นรถแล้ว เหมือนกับว่าฝูง หมาป่าไม่พอใจ!
โหยหวนยิ่งดุร้ายมากขึ้น ยิ่งกว่านั้นคือเรียกหา หมาป่ามาเพิ่ม น่ากลัวและสยองเหมือนกับว่า
เรียกร้องหาผีวิญญาณในนรก!
เป้หมิงโม่เห็นว่าหมาป่าเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ และพวกมัน อยู่ในอารมณ์ที่บ้าคลั่ง สต๊อดไม่ได้ที่จะ ตึงเครียด!
ในขณะที่ฝูงหมาป่าจู่โจมอีกครั้ง ทันใดนั้นเขาก็
ก็ยกมือขึ้น จังหวะเส้นโค้งที่สวยงามในยามค่ำคืน โยนพลั่วใส่ฝูงหมาป่าอย่างจัง——
ฝูงหมาป่าตกใจรีบวิ่งหลบหนี เขาใช้โอกาสนี้ รีบขึ้นรถทันที ‘ปัง’ เสียงหนึ่ง ปิด
ประตูรถอย่างรุนแรง!
ในที่สุด ก็โล่งอกสักที
ปลอดภัยในชั่วคราวแล้ว
ากนั้น หมาป่าฝูงนั้นก็กระโดดขึ้นไปบนหลังคา รถ กระโปรงรถ และบนหน้าต่างทันที!ใช้กรงเล็บ ที่คมราวกับเขี้ยว และลำตัวที่ขนาดใหญ่โจมตีรถ
ของเขา…..
หมาป่ากระโดดขึ้นมาเพิ่มขึ้นเรื่อย ภายในไม่กี่ นาที หน้าต่างรถอาจจะถูกพวกมันทำแตก
เขาไม่สามารถนั่งรออยู่นิ่งๆ
ไม่มีพื้นที่ให้คิดอีก รีบสตาร์ทเครื่องยนต์ด้วยมือ
ที่เปื้อนโคลนและเลือด รถก็สตาร์ทติดทันที! ส่งเสียงดังครื้นๆ หมาป่าเป็นฝูงเริ่มขยับตัว ต่อจากนั้น ‘ซิ่วเสียงนึง รถก็ทิ้งร่องรอยลึกๆสอง แถวในโคลนดิน ถอยรถออกอย่างรวดเร็ว เห็นได้ชัดว่าหมาป่าส่วนใหญ่ตื่นตกใจ ทันใดนั้นก็ สูญเสียหลักและกระโดดลงจากรถ
แต่ก็ยังคงมีไม่กี่ตัวที่เกาะบนรถแน่นๆไม่ยอม
ปล่อย!
ดวงตาเฉียบคมของเขาเผชิญกับตาของหมาป่า ผ่านกระจกหน้าต่าง สายตาที่โหดร้ายแบบนั้น ไม่ แพ้หมาป่าเหล่านั้นเลย
ต่อจากนั้น จับพวงมาลัยไว้แน่นๆ กลับรถอย่าง คล่องแคล่วกระชับและสง่า หมาป่าก็ถูกเพียง ออกไป…… สวยงาม!
รถก็ขับออกจากป่าที่น่ากลัว ขับไกลจากไป… ใจที่ตั้งของเขาถึงจะโล่งลง สายตาเหลือบไปที่ กล่องที่อยู่บนเบาะที่นั่งข้างๆ–
โชคดี วัสดุที่ทํากล่องนั้นไม่ได้เป็นวัสดุธรรมดา ค่อนข้างแข็งมากๆ แม้ว่าพื้นผิวภายนอกจะถูกขีด ข่วนด้วยรอยต่างๆ แต่ก็ยังคงทนทาน ไม่มีสาร เคมีของเหลวที่แช่มือด้วยพวกนั้นรั่วไหลออก มา!
มือที่เรียวยาวคู่นั้นที่แช่ไว้ในกล่อง ตามการ กระแทกของรถ ของเหลวสีฟ้านั้นลอยไปมาในนั้น……
เขาเกลียดมือคู่นี้แท้ๆ! เขาสามารถทิ้งมือคู่นี้ไปอย่างไม่สนใจแท้ๆ!
แต่ว่าทําไมถึงยังจะเก็บกลับมา? ริมฝีปากบางๆนั้นเผยให้เห็นรอยยิ้มขมขึ้น เพราะ อะไร? เขาก็หาสาเหตุไม่เจอเหมือนกัน ถ้าเทียบกับมือคู่นั้นที่ยังดีสภาพเดิม เขาชายผู้ที่ งดงามเช่นเทพเจ้าแห่งสงครามนี้ กลับเต็มไปด้วย บาดแผล..