เทพบุตร ทวงแค้น / เทพศึกมังกรหวนคืน - บทที่ 101 หลิวหลินมาแล้ว

 คนที่รูปร่างหน้าตาน่าเกลียด？พูดจาดูถูกคนอื่นมาก 

ผู้ชายหนึ่งคนในนั้น ยิ้มแฉ่งแล้ว ใบหน้าดูถูก พุ่งเข้าไปเลย ออกหมัดกระแทกไปยังหน้าอกของฉินเฟิง คิดอยากจะต่อยให้ฉินเฟิงให้บาดเจ็บสาหัส

หลังจากนั้น

ก็ถูกฉินเฟิงเตะกระเด็นออกไปแล้ว

ลอยกระเด็นไปบนกำแพงเลย กระอักเลือดออกมาสามสี่ครั้ง

 ฉันพูดแล้วไง จัดการกับพวกทหารกุ้งขุนพลปูอย่างพวกแก ไม่จำเป็นต้องลงมือ 

ฉินเฟิงเท้าแพลงแล้ว

 พี่เขยหล่อมาก พี่เขยทรงพลัง 

อิ่นหนิงหยู่อยู่ข้างกายของฉินเฟิง กำหมัดเล็กๆ ให้กำลังใจฉินเฟิง พูดประจบสอพลอพี่เขย

 เก่งกาจไม่กลัวตายดีนะ แต่ว่าหลายปีมานี้ คนที่เก่งกาจไม่กลัวตาย ฉันก็เห็นมาเยอะแล้ว ทุกคนต่างก็ถูกฉันตีทุบอย่างโหดเหี้ยมหมดแล้ว ทุกคนบุกเข้าไปจัดการ 

ใบหน้าของจางเถียนสาดส่องความโหดร้ายออกมา

 ได้ 

พวกคนที่เหลือเหล่านั้น ก้าวเข้าไปอย่างต่อเนื่อง

หลังจากนั้น

ถูกเตะคนแล้วคนเล่า

ไม่ถึงสิบวินาที ภายในห้องนี้ ร้องไห้คร่ำครวญไปทั่ว ทั้งหมดล้วนแต่เป็นคนของจางเถียนคนนั้นทั้งนั้น

 แม่งเอ้ย！ 

เห็นภาพฉากนี้แล้ว จางเถียนก็ตกตะลึงไปแล้ว

รู้สึกกลัวสุดขีด

โหดเหี้ยมเกินไปแล้วหรือเปล่า？

หนึ่งคนต่อสู้กับสิบคน เตะคนแล้วคนเล่าก็จัดการได้เรียบร้อยแล้ว

 ตอนนี้ ถึงคราวแกแล้ว 

ฉินเฟิงมองไปยังจางเถียนแล้ว

 คือว่า ฉันลืมปิดแก๊สที่บ้านนะ ฉันจะต้องรีบกลับไปปิดแก๊สก่อน 

จางเถียนพบสิ่งผิดปกติ ก็รีบที่จะออกไป แต่ว่าไม่ทันได้เดินออกจากประตูไป ฉินเฟิงก็เตะเก้าอี้นั่นขยับแล้ว ทุบไปที่ศีรษะของจางเถียนเข้าแล้ว

จางเถียนก็ล้มลงกับพื้นเลยทันที

เดิมที พวกว่านเหรินสามคนนั้น เห็นว่าเรื่องมันผิดปกติ ก็คิดอยากจะออกไป แต่เมื่อเห็นจางเถียนที่นอนจมกองเลือดอยู่ที่หน้าประตูแล้ว ไม่มีใครกล้าออกไปสักคนเดียว

ทำอะไร

ก็แค่สัมภาษณ์ ทำไมคนที่มาสัมภาษณ์ถึงได้เก่งกาจมากขนาดนี้

 คือว่า หัวหน้าของพวกเรา เป็นคนที่แกไม่สามารถล่วงเกินได้ ทางที่ดีแกอย่ามาทำอะไรพวกเราจะดีกว่านะ ไม่งั้นจุดจบของแกจะต้องน่าเวทนามากแน่นอน 

ว่านเหรินเดินเข้ามาแล้ว พูดกล่าวด้วยใบหน้าที่ข่มขู่

สถานการณ์ในตอนนี้ ทำได้เพียงแค่อ้างถึงหัวหน้าของพวกเขาคนนั้นมาเพื่อข่มขู่คนให้กลัวเท่านั้น

 หัวหน้า？ก็ดีเลย 

ฉินเฟิงมีความสุข หยิบโทรศัพท์ออกมาแล้ว กดโทรออกไป :  ฉีหยุน ช่วยฉันหาเบอร์โทรศัพท์ของหลิวหลินหน่อย 

 ครับ 

หลังจากนั้นหนึ่งนาที ฉีหยุนก็ส่งเบอร์โทรศัพท์ของหลิวหลินมาให้แล้ว ฉินเฟิงกดโทรออกไปแล้ว

 ฮัลโหล ใครกัน？ 

น้ำเสียงของหลิวหลินที่เหมือนกับนกขมิ้นเหลืองแผ่ซ่านออกมาจากในสายโทรศัพท์แล้ว หลิวหลินหน้าตาสละสลวยมาก มีสง่าราศี บุคลิกลักษณะองอาจผึ่งผาย

เพียงแต่ว่า อารมณ์ค่อนข้างร้อน

 ผมเอง ฉินเฟิง 

 คุณเหรอ？แต่นี่เป็นเบอร์ส่วนตัวของฉัน คุณหาเจอได้ยังไงกัน！ 

 อย่าเพิ่งพูดเรื่องนี้ก่อนเลย พาคนในทีมของคุณมาที่หนานอ้านหน่อย ถนนเทียนหยุน24 เร็วๆหน่อยนะ ระยะห่างจากที่นี่ ความเร็วสุด ภายใน20นาทีพวกคุณก็น่าจะถึงได้ 

พูดจบ ฉินเฟิงก็วางสายไปแล้ว

และหลิวหลินที่อยู่ทางฝั่งนั้น ถือโทรศัพท์ที่วางสายไป ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง :  ทำอะไรเนี่ย นี่กำลังสั่งฉันเหรอ คุณคิดว่าคุณเป็นใครกัน！ 

 แถมยังหาเบอร์โทรศัพท์ส่วนตัวของฉันเจออีก ลูกคนรวยเจ๋งดีนักเหรอ 

 สักวันหนึ่งก็ต้องมีวัน ที่ฉันจะจับจุดอ่อนของคุณได้ จับตัวคุณกลับเข้าสู่กระบวนการยุติธรรม 

หลิวหลินเดินออกจากห้องทำงานด้วยใบหน้าที่ไม่สบอารมณ์ กวาดสายตามอง พูดกล่าว ： เตรียมออกไปปฏิบัติหน้าที่ ปลายทางหนานอ้าน ถนนเทียนหยุน24 เวลา ภายใน20นาที  

แม้ว่าจะไม่เต็มใจ แต่ว่าฉินเฟิงให้เธอนำทีมไป น่าจะเกิดเรื่องขึ้นแน่

 เหอะๆ นี่แกกำลังเรียกคน？ฉันบอกแกให้นะ แกเรียกใครมาก็ไม่มีประโยชน์ ถึงท้ายที่สุดแล้ว เราก็จะยอมปล่อยออกมาอย่างเชื่อฟัง 

ว่านเหรินมีใบหน้าที่มั่นใจในตัวเองมาก

สำหรับคนใหญ่คนโตเบื้องบนนั่น เขายังคงเต็มไปด้วยความมั่นใจมาก

จนกระทั่ง เห็นหลิวหลินบุกเข้ามา อดไม่ได้ที่จะพูดจาหยาบคายออกมาทันที :  แม่งเอ้ย ทำไมถึงเป็นผู้หญิงคนนี้ได้ จบเห่แล้ว จบเห่แล้ว 

หลิวหลิน ตำรวจหญิงอันดับ 1 แห่งเมืองเจียงเฉิง

ความรู้สึกที่รักในความยุติธรรมโดยกำเนิดอย่างมาก เกลียดคนชั่วเรื่องชั่วๆเหมือนเป็นศัตรู สำหรับเธอแล้ว ไม่มีความเมตตากับพวกคนเลวแม้แต่น้อย และก็ไม่มีใครกล้าที่จะวิงวอนขอ

เมื่อไปแล้ว เธอก็จะสงสัยว่าคนๆนี้เป็นพวกเดียวกัน ถึงตอนนั้นก็จะตรวจสอบคนๆนี้ด้วย เชื่อมโยงเข้ามาเกี่ยวพันกัน ท้ายที่สุดก็จะจับคนๆนี้ส่งไปในคุกอีก

เมืองเจียงเฉิง ตำรวจที่รับมือยากที่สุด ก็คือหลิวหลิน

ว่านเหรินเจอใครก็ได้ แต่ไม่ยินยอมที่จะเจอผู้หญิงคนนี้ ทุกอย่างจบเห่แล้ว คิดไม่ถึงว่าจะมาเจอยัยปีศาจคนนี้ พวกเขาออกมาไม่ได้แล้ว

 ดำเนินการตรวจสอบในที่เกิดเหตุ 

เมื่อหลิวหลินเดินเข้ามาแล้ว ได้ออกคำสั่งเจ้าหน้าที่ตำรวจครู่หนึ่ง หลังจากนั้นก็เดินมาหาฉินเฟิง ใช้สายตาที่มองคนเลว มองไปยังฉินเฟิง :  ฉินเฟิง！ 

 หื้อ？ 

 ทำไมคุณถึงได้มีเบอร์โทรศัพท์ส่วนตัวของฉันได้？ 

 ให้คนช่วยหาให้นะ 

หลิวหลินเพราะว่าโมโห หน้าอกกระเพื่อมขึ้นลงอยู่ครู่หนึ่ง เธอคิดว่าฉินเฟิงจงใจที่จะตรวจสอบเธอ กัดฟันทันที :  มีเงินแล้วเจ๋งมากเหรอ เป็นทายาทเศรษฐีแล้วเจ๋งมากเหรอ สักวันหนึ่ง ฉันจะจับคุณกลับเข้าสู่กระบวนการยุติธรรม ฉันไม่มีทางยอมปล่อยคนเลวไปแม้แต่คนเดียว 

 ทายาทเศรษฐี？ 

ใบหน้าของอิ่นหนิงหยู่มึนงง？

ทายาทเศรษฐี？

พี่เขยตัวเอง เป็นทายาทเศรษฐี？

 คุณเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า พี่เขยของฉัน เป็นคนจนๆคนหนึ่ง จะเป็นทายาทเศรษฐีได้ยังไงกัน คุณยังมาพูดอีกว่าอะไรนะมีเงินไม่ธรรมดา แต่เขาจนจะตายไป 

อิ่นหนิงหยู่ลุกขึ้นยืนออกมา ใบหน้าสับสนมึนงง

 คุณไม่เข้าใจ 

หลิวหลินกลับว่าไม่อยากจะอธิบายให้อิ่นหนิงหยู่ฟัง เธออยากจะต่อสู้กับฉินเฟิงให้ถึงที่สุด ไม่ได้อยากลากคนอื่นๆเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย

 หื้ม？ 

ตามมาด้วย อิ่นหนิงหยู่ย่นจมูกที่สวยงามแล้ว พร้อมทั้งหันไปมองที่ฉินเฟิงแล้ว :  คุณฉิน พี่ตำรวจคนนั้น ทำไมถึงได้บอกว่าคุณเป็นทายาทเศรษฐีล่ะ？ 

 โธ่เอ๋ย 

ฉินเฟิงอุทานออกมาแล้ว :  มาจนถึงตอนนี้แล้ว ปิดบังไม่ได้แล้ว ผมก็ไม่ปิดบังคุณแล้วกัน ผมเป็นทายาทเศรษฐี ตระกูลของผมมีเงินมากมาย แบบที่ว่าทรัพย์สมบัติเทียบเท่ากับทรัพย์สินของประเทศ เงินใช้จ่ายเบ็ดเตล็ดในหนึ่งสัปดาห์ของผมก็มีประมาณหนึ่งพันล้าน  

 ขี้โม้ 

อิ่นหนิงหยู่กลอกตามองบนใส่ฉินเฟิงแล้ว

ยังคิดว่าเป็นทายาทเศรษฐีจริงๆซะอีก

คิดไม่ถึงจริงๆว่า โรคขี้โม้นี่ ยังคงไม่เปลี่ยนไปเลย

ยังจะมาบอกว่าหนึ่งสัปดาห์ หนึ่งพันล้าน

คิดอะไรอยู่ล่ะ

โอเว่อร์เกินความจริง

 คุณก็ยังคงหน้าไม่อายเช่นเคย ถ้ามีเวลาล่ะก็ ขี้โม้ให้มันน้อยๆหน่อย หาเงินให้มันมากๆหน่อย ครึ่งปีสองล้าน ถ้าหากไม่มีสองล้าน คุณคงจะต้องหย่ากับพี่สาวของฉันแล้ว 

อิ่นหนิงหยู่ใช้มือทิ่มๆไปที่หน้าอกของฉินเฟิงแล้ว ค่อนข้างหมดคำพูด

เขาไม่ได้ขี้โม้

หลิวหลินส่ายหน้าแล้ว มีเพียงแค่เธอรู้ ตอนที่ตรวจสอบชีวประวัติของฉินเฟิง เป็นความลับระดับSSS และก็ไม่รู้ว่าตระกูลฉิน จ่ายเงินเพื่อเขากว่าเท่าไหร่ ถึงได้เก็บซ่อนชีวประวัติไว้แล้ว

มีพวกคนรวยบางจำพวกที่ชอบทำแบบนี้ เพื่อที่จะปิดบังสถานะของตัวเอง

ถ้าไม่ใช่เพราะว่าสถานะของเธอเป็นกรณีพิเศษ ไม่แน่ก็อาจจะสืบหาเจอ เพราะงั้นหลิวหลินถึงได้พูดว่าทายาทเศรษฐี สิ่งที่เธอรับไม่ได้มากที่สุดก็คือพวกทายาทเศรษฐีที่ก่อกรรมทำชั่วไปหมดเหล่านี้

และในเวลานี้ มีเจ้าหน้าที่ตำรวจนายหนึ่งเข้ามารายงาน :  หัวหน้าทีม นี่เป็นสถานที่ก่ออาชญากรรมนั่นที่พวกเราสืบหามาโดยตลอด ข้างในนั้นมีคลิปวิดีโอกว่าห้าสิบคลิป พวกเราตรวจสอบแล้ว ในบัญชีของพวกคนเหล่านี้ มีสามสิบล้าน ยอดเงินจำนวนมาก แล้วก็ พวกเขา มีคนที่เหนือกว่าคอยคุ้มกันอยู่  

 มีคนคอยคุ้มกัน？งั้นก็ไปลากตัวคนๆนั้นออกมา ตรวจสอบ ตรวจสอบให้ชัดเจน ฉันก็อยากจะดูเหมือนกัน ว่าใครที่นั่งกินตำแหน่งฟรีๆโดยที่ไม่ทำอะไรเลย 

หลิวหลินออกคำสั่งเลย สืบสวนอย่างละเอียดให้ถึงที่สุด

เธอเกลียดพวกที่มีตำแหน่ง แต่ไม่ปฏิบัติหน้าที่แบบนี้มากที่สุด แม้ว่าจะเป็นคนใหญ่คนโตแล้วจะยังไง！