เทพบุตร ทวงแค้น / เทพศึกมังกรหวนคืน - บทที่ 116 อย่ามีเรื่องกับคุณฉิน

 คลานออกไป？คุณมีสิทธิ์อะไรบอกให้ผมคลานออกไป 

ฉินเฟิงมือไขว้หลัง หรี่ตาเบาๆ มีเจตนาฆ่าเบาๆ

 ฮ่าๆ มีสิทธิ์อะไรให้คลานออกไปงั้นเหรอ？คำถามนี้คุณถามได้ดีมาก เพราะนี่เป็นที่ของเรา ผมเป็นใหญ่ ผมบอกให้คุณคลานออกไป คุณก็ต้องคลานออกไปอย่างว่าง่าย 

ผู้จัดการตรงล็อบบี้หัวเราะเบาๆ จากนั้นโบกมือ รปภ.ในร้านก็เข้าไปล้อมทันที

 รู้ไหมว่าที่นี่ที่ไหน？ที่นี่คือภัตตาคารเทียนหยุน รู้จักเจ้าของที่นี่ไหมล่ะ เขามีแบ็คหลังใหญ่โตมาก คุณไม่อาจล่วงเกินได้ 

หวงจงจับปากตัวเองพลางพูดเย้ยหยัน

กล้าลงมือกับเขา รนหาที่ตายจริงๆ ตอนนี้ต่อให้เขาไม่ลงมือเอง เจ้าของภัตตาคารแห่งนี้ก็ปราบเขาได้ราบคาบ

เหอะ

จะสู้กับเขา อ่อนเกินไปหน่อย

 พวกคุณ……เขาเป็นคนด่าคนอื่นก่อนนะ 

อิ่นซินยืนขึ้นพูดอย่างห้าวหาญ

 ผมไม่สนว่าใครก่อเรื่องก่อน พวกคุณฝ่าฝืนกฎของร้านเรา ดังนั้นต้องได้รับโทษ พวกแกจัดการเลย วันนี้ฉันต้องการให้หมอนี่นอนโรงพยาบาลสัก2-3เดือน 

ผู้จัดการตรงล็อบบี้ไม่สนใจอะไรมาก เพราะได้รับเงินมาแล้ว อะไรๆฉินเฟิงก็ผิดทั้งนั้นแหละ

ถึงยังไงแบ็คหลังเขาใหญ่

ไม่หวาดกลัว

 พวกคุณ…… 

อิ่นซินกำลังจะพูดบางอย่าง

แต่ทันใดนั้นก็มีมือวางบนไหล่เธอ： เรื่องแบบนี้ให้ผู้ชายจัดการเถอะ 

อิ่นซินหันไปมองฉินเฟิง เมื่อก่อนเรื่องทุกอย่างในบ้านล้วนเป็นเธอที่จัดการ ไม่เคยมีใครพูดแบบนี้กับเธอมาก่อน ทำให้รู้สึกแปลกใจเล็กน้อย

แต่วินาทีต่อมา ก็เผยรอยยิ้มอันอ่อนโยนออกมา： ค่ะ 

เธอไม่ใช่ผู้หญิงดื้อรั้น เธอรู้ว่าเวลาไหนควรให้เกียรติผู้ชาย ยิ่งกว่านั้นเธอมั่นใจอย่างอธิบายไม่ถูก เธอรู้สึกว่าฉินเฟิงสามารถจัดการเรื่องตรงหน้าได้

ไม่รู้ทำไม

รู้สึกอย่างอธิบายไม่ได้ว่าฉินเฟิงสามารถจัดการได้

 เจ้าหนุ่ม ท่าทางมั่นใจขนาดนั้น อย่าพูดอวดดีนักเลย แต่ตอนนี้ไม่เพียงพูดอวดดี ตัวคุณเองยังจะโดนไปด้วย เหอะ 

ผู้จัดการตรงล็อบบี้พูดอย่างเป็นผู้ชนะ

ในความเป็นจริง ตอนนี้เขายังคงจับนาฬิกาเรือนนั้นในกระเป๋าอยู่ เขาเคยเห็นมาก่อน เป็นของราคาแพง ราคาเหยียบแสน แค่แป๊บเดียวก็หาเงินได้เป็นแสน

ได้กำไรมหาศาล

เขามีความสุขอยู่ในใจ

ฉินเฟิงกวาดตามองรปภ.เหล่านั้น ดูหน่วยก้านดีแต่ไม่ได้เรื่องทั้งนั้น ขณะที่กำลังจะถีบเข้าไป ก็มีเสียงดังมาจากด้านประตู： หยุด 

ทุกคนหันไปมอง เห็นเป็นผู้ชายคนหนึ่ง

 แม่งเอ้ย ใครวะ？จะสู้กันอยู่แล้วแต่มาบอกให้หยุด แม่ง 

หวงจงหันไปมองคนตรงประตูอย่างไม่พอใจมากๆ เขาจะได้เห็นฉินเฟิงโดนเล่นอยู่แล้วแท้ๆ แต่กลับมาใครก็ไม่รู้โผล่มา แถมยังตะโกนให้หยุด

ทำไมต้องหยุด

กำลังจะพุ่งใส่อีกครั้ง

ทว่าเขาถึงกับชะงักไป เพราะเห็นคนที่อยู่ด้านหลังผู้จัดการตรงล็อบบี้ ค่อยๆเดินเข้ามา จึงโค้งคำนับ： เจ้านาย 

เจ้านาย！

ทุกคนชะงัก อายุดูเพิ่ง20กว่าๆ คิดไม่ถึงว่าผู้ชายที่ยังหนุ่มขนาดนี้ จะเป็นแบ็คหลังใหญ่โตของที่นี่ที่เรียกกัน

 พวกแกจบเห่แน่ เจ้านายถึงกับมาเอง 

ทันทีที่หวงจงได้ยินว่าเจ้านาย ก็ยิ่งดีใจเข้าไปอีก เจ้านายคนนี้มีแบ็คหลังใหญ่โต สุดจริงๆ ตอนนี้เจ้านายถึงกับออกมาเอง ฉินเฟิงไม่ตายหรอกเหรอ？

ฮ่าๆ

เขาแทบจะกลั้นยิ้มเอาไว้ไม่อยู่

 เจ้านาย หมอนี่ทำร้ายคนโดยไร้เหตุผลในร้านเรา ทำร้ายเสร็จยังยั่วยุร้านเราอีก ว่าร้านเราไม่ใช่ร้านดีเด่อะไร เป็นร้านเถื่อน เจ้านายก็ไม่ใช่คนดีอะไร เจ้านาย หมอนี่กำเริบเกินไปแล้ว…… 

ผู้จัดการตรงล็อบบี้ชี้ไปยังฉินเฟิง พลางพูดใส่ร้ายหลายข้อหา

ทำไปก็เพื่อให้เจ้านายไม่พอใจฉินเฟิง

เขารู้ว่าเจ้านายคนนี้มีแบ็คหลังใหญ่โต เพียงแค่เจ้านายลงมือ ฉินเฟิงเจ้าหมอนี่จบเห่แน่นอน งั้นเงินหนึ่งแสนนี่ก็ตกเป็นของตน

ตั้งหนึ่งแสน ง่ายดายจริงๆ

ทว่าขณะเขากำลังพูดใส่ร้าย ชายหนุ่มคนนั้นก็เดินไปหาฉินเฟิง ทำเอาผู้จัดการตรงล็อบบี้ตกใจขึ้นมาทันใด： เจ้านายโกรธแล้ว จะจัดการเขาด้วยตัวเอง 

เขาเกือบหัวเราะออกเสียง

ทว่าวินาทีต่อมา เสียงของเขาก็ถูกบีบ มองฉากนี้ด้วยตาเบิกกว้าง ยื่นมือออกไป พลางพูดอย่างหายใจลำบาก： นี่……เป็นไปได้ยังไง……เป็นไปไม่ได้…… 

 นี่มัน！ 

หวงจงเบิกตาโตอึ้งไปเช่นกัน

 ฉันไม่ได้ตาฝาดใช่ไหม！ 

คนที่อยู่ ณ ที่นี้ต่างหายใจลำบาก บางคนถึงกับอ้าปากกว้าง

เพียงเพราะว่าพวกเขาเห็นชายหนุ่มคนนั้น ที่เป็นเจ้าของร้านแห่งนี้ และเป็นผู้ชายที่มีแบ็คหลังใหญ่โตที่กล่าวขานกัน กำลังโค้งคำนับให้ฉินเฟิง

 คุณฉิน ไม่เจอกันนานนะครับ 

น้ำเสียงจริงใจ ทำเอาคนอื่นรู้สึกเหลือเชื่อ

เจ้าของภัตตาคารเทียนหยุน โค้งคำนับให้ลูกเขยที่เกาะผู้หญิงกิน？

คาดไม่ถึง！

ไม่อยากจะเชื่อ

ถ้าอยู่ข้างนอกแล้วมีคนพูดแบบนี้ พวกเขาไม่มีทางเชื่อแน่นอน แต่วันนี้เกิดขึ้นให้เห็นกับตา จะให้พวกเขาไม่เชื่อก็ไม่ได้

 โหวเฟย ไม่เจอกันนานเลย 

ฉินเฟิงมือไขว้หลังพลางมองคนผู้นี้

เขานึกออกแล้ว เป็นคนคนเดียวกับคนขับรถของต้าตาวคราวก่อน และคนที่เขาเดิมพันหนึ่งแสนในสนามแข่งรถใต้ดิน ได้ยินมาว่าต่อมาชนะได้ถึง10ล้าน

คิดไม่ถึงว่าจะได้เจอในวันนี้ แถมยังเป็นเจ้าของร้านนี้ด้วย

 คุณฉิน บุญคุณที่ให้ชีวิตใหม่ ยังจารึกอยู่ในความทรงจำผมตลอด 

โหวเฟยเงยหน้าขึ้น สายตาแฝงไปด้วยความเคารพและเลื่อมใสศรัทธา

เพราะเขาเป็นแค่นักแข่งรถ ความฝันคือได้ลงแข่งในสนาม เขาชื่นชมคนที่มีทักษะด้านรถชั้นยอดมากๆ เพราะเขาก็ภาคภูมิในความสามารถของตนเช่นกัน

จนกระทั่งวันนั้นหลังจากได้เห็นฝีมือของฉินเฟิง ก็กลายเป็นเกิดความศรัทธา

ฉินเฟิง เทพนักแข่งรถแห่งเขาชิวหมิง ไม่มีอะไรต้องละอายใจ และหลังจากวันนั้น ตำนานรถหวูหลิงหงกวงก็ได้แพร่สะพัดไปทั่วทั้งสนามแข่งรถใต้ดิน

และที่เขามาเปิดภัตตาคารแห่งนี้ ก็เพราะฉินเฟิง วันนั้นเขาชนะได้เงินมา10ล้าน คงเพราะกลัวจนจึงวางแผนเก็บเงินไว้ แล้วค่อยๆเอาออกมาใช้

แต่เมื่อการแข่งขันของวันนั้นจบลง ตู้ต้วนเทียนก็มาพบเขาเข้า แล้วถามว่า： คุณรู้จักคุณฉิน ฉินเฟิงหรือเปล่า？ 

 ใช่ 

พรหมลิขิตที่ได้เจอครั้งเดียวก็คือพรหมลิขิต อย่างน้อยก็พอพูดถูๆไถๆได้ว่ารู้จัก

แต่เพราะคำว่า‘ใช่’คำนี้ ทำให้เขาได้รับโอกาสที่ดีมากๆ ตู้ต้วนเทียนลงเงินทุนช่วยเขาเปิดภัตตาคารแห่งนี้ทันที และยังบอกอีกว่าเขาคือแบ็คหลังของโหวเฟย

ตู้ต้วนเทียน ลูกชายคนโตตระกูลตู้ นี่คือแบ็คหลังอันลึกลับของโหวเฟย

หลังจากมีชื่อเสียงนี้ภัตตาคารของโหวเฟยก็ดั่งปลากระดี่ได้น้ำ ยิ่งเจริญขึ้นเรื่อยๆ เพียงแต่ว่าเขาไม่มีทางลืมเรื่องนี้ นั่นก็คือการเปลี่ยนแปลงทั้งหมดของเขาเป็นเพราะ‘ฉินเฟิง’

อีกทั้งเขายังรู้มาอีกว่า ตู้ต้วนเทียนช่วยเขาก็เพราะเขาเจอกับฉินเฟิงโดยพรหมลิขิตนั่น ไม่ต้องคิดก็รู้แล้วว่าฉินเฟิงเป็นคนระดับไหน

ดังนั้นโหวเฟยจึงเคารพยำเกรงเป็นอย่างมาก

อย่ามีเรื่องกับคุณฉิน