เทพบุตร ทวงแค้น / เทพศึกมังกรหวนคืน - บทที่ 66 มากแค่ไหน ก็เป็นเพียงแค่ขยะ
กระดาษเงินงั้นเหรอ? แกก็คู่ควรเหรอ?
อาเทียนแสยะยิ้ม รูปร่างของเขาเตี้ยเล็กน้อย แต่ว่าด้วยเหตุนี้ความเร็วก็เร็วที่สุด พุ่งไปด้านหน้าที่สุด ข้อศอกพุ่งไปทางขมับของฉินเฟิง ความเร็วก็เร็ว แม่นยำ และรุนแรง
นี่ก็เป็นการโจมตีที่จะฆ่าคน
ตราบใดที่โจมตีไปทางจุดสำคัญ
แต่ว่าเขายังออมมือเล็กน้อย เนื่องจากว่าคุณชายฟางบอกว่า จะต้องมีชีวิตอยู่ด้วย
เพียงแต่วินาทีต่อมา สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป เพราะเขาพบว่าข้อศอกของที่โจมตีนั้น ไม่นึกเลยว่าจะไม่โดนเป้า ฉินเฟิงเพียงแค่เอียงหัวเล็กน้อยก็หลบหลีกได้
นี่มันเป็นไปไม่ได้
ความเร็วนี้ คนธรรมดาจะตอบสนองได้อย่างไร
ฮ่าๆ อาเทียน ระดับของนายลดลงแล้วนะ โจมตีแบบนี้ก็ไม่โดนเป้า จริงๆเลย เหยื่อคนนี้ก็มอบให้ฉันนะ อาเจี๋ยที่ตามอยู่ด้านหลัง ไล่ตามไปแล้ว
เตะตวัด ขาข้างหนึ่งเตะไปทางบนหน้าอกของฉินเฟิง
ถ้าเกิดเตะโดน ถูกเตะกระเด็นอย่างแน่นอน
หน้าอกก็เป็นหนึ่งในจุดสำคัญเหมือนกัน เมื่อก่อนเขาเคยเตะซี่โครงของศัตรูเหล่านั้นหัก ก็เตะหักแบบนี้
ฮ่าๆๆ เด็กน้อย นอนลงเดี๋ยวนี้……
อาเจี๋ยแสดงรอยยิ้มที่โหดร้ายเล็กน้อย แต่วินาทีต่อมา ยังไม่ทันจะพูดจบ รอยยิ้มของเขาก็แข็งทื่อ เพราะว่าเห็นเพียงฉินเฟิงถอยกลับเล็กน้อย และหลบหลีกการโจมตีของพวกเขา
เป็นไปได้ยังไง
ความสามารถในการตอบสนองนี้
ไอ้หมอนี่แปลกๆน่ะ ร่วมมือกัน
หลังจากที่อาเจี๋ยพบว่าไม่ปกติ ก็พูดกับอาเทียนคนนั้นในทันที ทั้งสองคนมองหน้ากัน ก็โจมตีทั้งซ้ายและขวาไปทางฉินเฟิงในทันที อาเทียนออกหนึ่งหมัด อาเจี๋ยเตะออกไปหนึ่งที และพุ่งไปทางจุดสำคัญของฉินเฟิง
ตาย!
ในครั้งนี้ พวกเขาไม่ได้ออมมือ
เกมฆ่าคน ถ้าเกิดพวกเขาจริงจัง ถ้าอย่างนั้นไม่มีทางออมมือ
และในเวลานี้ ฉินเฟิงมองพวกเขาสองคนแวบหนึ่ง และพูดออกมาไม่กี่คำว่า: พวกแกเล่นพอหรือยัง? เล่นพอแล้ว ก็ถึงตาฉันแล้ว
วินาทีต่อมา
ฉินเฟิงปรากฏตัวตรงหน้าพวกเขา มือข้างหนึ่งจับมือของอาเทียนไว้ มืออีกข้างก็จับมือของอาเจี๋ยไว้ ต่อจากนั้นได้ยินเพียงแกร๊กดังมาหนึ่งเสียง
อ๊ากกกก……
อาเทียนกับอาเจี๋ยล้มลงกับพื้นพร้อมกัน ทั้งสองต่างก็เหงื่อแตก สีหน้าบิดเบี้ยวเพราะความเจ็บปวด อาเทียนจับแขนของตัวเองไว้ ตรงกลางแขนของเขา ก็ตกลงมาในทันที
เหมือนกับว่า กระดูกข้างในหักไปหมดแล้ว
และอาเจี๋ยก็นอนอยู่บนพื้น จับต้นขาของตัวเองไว้ ก็เหมือนราวกับทั่วไป หักไปอย่างพร้อมเพรียงกัน เหมือนกับว่ากระดูกข้างในหัก
ลูกพี่ ไอ้หมอนี่รับมือได้ยาก มือของผมหักแล้ว
อาเทียนกัดฟัน ลืมตาขึ้น และพูดกับเสนซัน
ลูกพี่ ขาของผมก็หักแล้ว อาเจี๋ยพูดแบบเดียวกัน
ผู้คนที่อยู่ในเหตุการณ์ ต่างก็ตกใจ โดยเฉพาะนักมวยเหล่านั้น ต้องรู้ว่าอาเทียนกับอาเจี๋ยนี้อยู่ในผู้คนมากมายขนาดนี้ นอกเหนือจากเสนซันที่สามารถต่อสู้ได้เก่งที่สุด
ปรากฏว่า ถูกจัดการในวินาทีเดียว?
นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย
มีความสามารถอยู่บ้าง
สายตาของเสนซันมองไป ต่อจากนั้นพูดว่า: พวกนายทั้งหมดลุยพร้อมกัน หมัดยากจะสู้สี่มือ(เอาไม้ซีกไปงัดไม้ซุง) นับประสาอะไรกับพวกนายที่ไม่ใช่คนธรรมดา
นั่นนะสิ
พวกเขาไม่ใช่คนธรรมดา ต่างก็เป็นนักมวยอยู่ในมวยเถื่อนใต้ดิน ใช้ชีวิตกระหายเลือดปลายมีด พวกเขาไม่กลัวตาย
ภายใต้คำสั่งหนึ่งเสียงของเสนซัน สิบกว่าคนที่เหลืออยู่ ก็รุมโจมตีฉินเฟิงทั้งหมดในครั้งนี้ และยังชกต่อยด้วยความร่วมมือเป็นอย่างดี
เพียงแต่ว่า สิบวินาทีต่อมา นักมวยเถื่อนสิบสี่คนที่พุ่งเข้าไปนั้น ทั้งหมดก็ล้มลง ฉินเฟิงกวาดสายตามองคนที่ร้องโอดโอยเกลื่อนกลาดอยู่บนพื้น อดไม่ได้ที่จะพูดว่า: ขยะก็คือขยะ จะมามากแค่ไหนก็เหมือนกัน
น่าสนใจ
ครั้งนี้เสนซันมีความสนใจ หันหน้ากลับมา มองดูฉินเฟิง และพูดว่า: ฝีมือของแกดีมาก มีความสนใจที่จะมาทางฉันมั้ย
ดูเหมือนว่าแกจะไม่เข้าใจความหมายของฉัน
ฉินเฟิงเดินเข้าและพูด
ความหมายงั้นเหรอ?
เสนซันตกตะลึง
ขยะที่ฉันพูด รวมทั้งแกด้วย
ฮ่าๆ คนจีนน่าสนใจจริงๆ ฉันมาถึงเมืองนี้ก็เพื่อนักมวยเถื่อน ไม่เคยเจอความล้มเหลวมาก่อน วันนี้ แกจะกลายเป็นคนที่หนึ่งร้อยที่ฉันจะฆ่าตาย
หลังจากที่เสนซันหัวเราะสองครั้ง ก็เดินเข้ามา ความสูงหนึ่งร้อยเก้าสิบ สั่นสะเทือนบนพื้น ดังตูมๆ สนับมือเหล็กบนมือก็เปล่งประกายด้วยแสงสีเงิน
เสนซัน ฆ่าเขา ฆ่าเขา ไม่นึกเลยว่าเขาจะกล้าโอ้อวดกำลัง ไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อไปแล้วจริงๆ
ฟางเย้นอยู่ข้างๆ ตอนแรกยังจะหมายมั่นปั้นมือ ดูคาดหวัง ต่อจากนั้นเขาก็เห็นฉากที่นักมวยเถื่อนเหล่านั้นถูกฉินเฟิงทำร้าย
ก็ทำให้เขาผิดหวังในทันที
จะรุนแรงแบบนี้ได้ยังไง
แต่ตอนนี้เสนซันออกมาแล้ว นี่ก็ไม่เหมือนกันแล้ว นี่เป็นเสนซันเลยนะ ราชันย์มวยใต้ดินของเมืองเจียงเฉิง ชนะติดต่อกันเก้าสิบเก้าครั้ง จนถึงวันนี้ไม่เคยแพ้แม้แต่ครั้งเดียว
นี่เป็นชายฉกรรจ์อย่างแท้จริง
ฆ่าแค่ฉินเฟิงตายคนเดียว ง่ายดาย ไม่มีทางมีปัญหาอะไร
เสนซัน ฆ่าเขาให้ตายทันที ก่อนหน้านี้บอกว่าไว้ชีวิต ตอนนี้ไม่ต้องแล้ว ฆ่าให้ตาย ฉันคิดหาทางให้กับนายเอง
ฟางเย้นนึกถึงความเยือกเย็นก่อนหน้านี้ ก็ให้เสนซันฆ่าฉินเฟิงตายในทันที เพื่อหลีกเลี่ยงเกิดเรื่องที่คาดไม่ถึง
โอเค
เสนซันตอบฟางเย้น ต่อจากนั้นก็มองดูฉินเฟิงที่อยู่ตรงหน้าของตัวเอง ท่าทางมีเพียงหนึ่งร้อยเจ็ดสิบห้าเซ็นเมตร มีความสูงต่างจากเขาหนึ่งหัว ก็เผยให้เห็นรอยยิ้มที่โหดร้ายในทันที: แกว่า แกคิดว่าตัวเองมีโอกาสที่จะชนะมั้ย?
โอกาสชนะงั้นเหรอ?
ฉินเฟิงเงยหน้าขึ้นมา แววตาเฉียบคม วินาทีต่อมา ชกออกไปหนึ่งหมัด ในอากาศก็มีเสียงพลั่กดังมาหนึ่งเสียงในทันที
ต่อจากนั้น
ก็เห็นเพียงร่างขนาดใหญ่ร่างหนึ่ง กระเด็นออกมาในทันที กระแทกอยู่บนกำแพง ติดอยู่ในนั้น ต่อจากนั้นก็อาเจียนเลือดออกมาเต็มปาก และสาดไปทั่วทุกที่
แหวะ!
เป็น……ไป……ได้ยังไง
เสนซันยังมีลมหายใจอยู่เฮือกหนึ่ง เงยหน้าขึ้นอย่างยากลำบาก รูม่านตาหดลงอย่างรวดเร็ว ในดวงตาเต็มด้วยความเหลือเชื่อ ความเร็วนั้นเร็วมากเกินไปแล้ว
ทั้งหมดทำให้เขาไม่ทันได้ตอบสนอง
อีกอย่าง พลังนั้น
เขามีน้ำหนักหนึ่งร้อยกิโล ชกออกมาด้วยหนึ่งหมัด ก็ชกเขากระเด็น พลังแบบนี้เขาไม่เคยพบเห็นมาก่อน ทั้งหมดนี้ บดขยี้เขา
เหลือเชื่อมากจริงๆเลย
เขาชกมวยเถื่อนมามากมายขนาดนี้ แต่ว่าไม่เคยมีคู่ต่อสู้แบบนี้มาก่อน และไม่ใช่รุ่นเฮฟวีเวท
ฉันบอกแล้ว มามากแค่ไหน ก็เป็นเพียงแค่ขยะ
ฉินเฟิงพูดประโยคนี้ออกมา ต่อจากนั้นเดินไปตรงหน้าของอิ่นซิน ตรวจสอบร่างกายของเธอสักพัก: โชคดี ไม่มีปัญหาอะไร เพียงแค่หมดสติ
จบเห่
เมื่อฟางเย้นเห็นฉากนี้ เตรียมตัวที่จะวิ่งหนีในทันที แต่ตอนที่เขากำลังจะวิ่งออกไป แก้วไวน์ใบหนึ่งก็กระแทกเข้ามา
เพล้งดังมาหนึ่งเสียง
กระแทกลงบนร่างกายของเขา
เศษแก้วก็แตกกระจาย เศษแก้วพวกนั้นก็เสียบอยู่บนร่างกายของฟางเย้น ทำให้ฟางเย้นล้มลงบนพื้นในทันที และมีเลือดไหลออกมาเป็นจำนวนมาก
สักพักหนึ่ง เลือดไหลไม่หยุด
และในเวลานี้ ฉินเฟิงเดินถึงตรงหน้าของเขา และก้มหน้าพูดว่า: ภรรยาของฉัน เป็นทุกอย่างของฉัน แกกล้าแตะต้องเธอ งั้นแกก็ต้องทนต่อความโกรธของฉัน แต่ว่า แกวางใจเถอะ ฉันไม่มีทางปล่อยให้แกตายได้สนุกขนาดนี้
ไม่นะ ไม่นะ……
ฟางเย้นล้มอยู่ในกองเลือด มองดูร่างของฉินเฟิง เหมือนราวกับว่าเห็นปีศาจ บนใบหน้าเต็มไปด้วยความหวาดกลัว และดิ้นรนอย่างสุดชีวิต
แต่น่าเสียดาย ไม่มีอะไรดีสำหรับเรื่องนี้
ไม่!
ทั้งโรงแรมหลานเทียนเต็มไปด้วยเสียงกรีดร้องของฟางเย้น