เทพบุตร ทวงแค้น / เทพศึกมังกรหวนคืน - บทที่ 75 เงินค่าปรับที่ผิดสัญญา

บริษัทซานหยวนกรุ๊ป

อิ่นป่ายอยู่ในห้องทำงานของประธานบริษัท นั่งอยู่ในเก้าอี้สำหรับประธานบริษัท มีความสุขกับชีวิตในฐานะท่านประธานบริษัท ถึงแม้เขาจะทำหน้าที่แทนประธานบริษัทก็ตาม เมื่อคุณท่านอิ่นไม่มาบริษัท เขาก็คือประธานบริษัท

ตำแหน่งนี้ เป็นตำแหน่งที่เขาปรารถนามานานแล้ว

 คนโง่อย่างอิ่นซิน เธอคู่ควรมาต่อกรกับฉันเหรอ? ฮ่าๆๆ อิ่นป่ายหัวเราะเยาะอิ่นซินอยู่ในใจ

อย่างไรก็ตาม ในเวลานี้อิ่นเสี้ยงสวี่เดินเข้ามาทันที: เกิดเรื่องแล้ว 

 เกิดอะไรขึ้น? 

อิ่นป่ายมองไปที่อิ่นเสี้ยงสวี่

 บริษัทฟางซื่อกรุ๊ปล้มละลายแล้ว ดูเหมือนจะเป็นฝีมือของประธานบริษัทเฟิงซิ่งกรุ๊ป อิ่นเสี้ยงสวี่รีบพูดออกมาทันที

 อะไรนะ ล้มละลายแล้ว! 

อิ่นป่ายตกใจจนอ้าปากค้างด้วยสีหน้าเหลือเชื่อ เมื่อวานบริษัทขนาดใหญ่อย่างบริษัทฟางซื่อกรุ๊ปยังดีๆอยู่เลย วันนี้กลับล้มละลายไปแล้ว?

มันไม่ควรเป็นอย่างนี้

บริษัทฟางซื่อกรุ๊ปเป็นบริษัทท้องถิ่นที่จัดตั้งในเมืองเจียงเฉิงมานานแล้ว ล้มละลาย ล้มละลายได้ยังไง?

 ประธานบริษัทเฟิงซิ่งกรุ๊ป? พวกเขามีความแค้นกันเหรอ ถึงได้ทำให้บริษัทของอีกฝ่ายล้มละลายไปเลย 

 ฉันไม่รู้ 

อิ่นเสี้ยงสวี่ส่ายหัว เธอก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน ทำไมบริษัทเฟิงซิ่งกรุ๊ปต้องทำให้บริษัทฟางซื่อกรุ๊ปล้มละลายด้วย

 ไม่ต้องสนใจอะไรมากแล้ว นี่คือเรื่องระหว่างพวกเขาสองบริษัท และมันไม่เกี่ยวข้องกับพวกเรา และการล้มละลายของบริษัทฟางซื่อกรุ๊ป สำหรับพวกเรามันเป็นเรื่องดี พวกเรามีโปรเจกต์ที่จะร่วมมือกับบริษัทเฟิงซิ่งกรุ๊ป ถ้าพวกเราดำเนินการให้ดี และทำโปรเจกต์นี้ให้สำเร็จ บริษัทของเราก็จะใหญ่โตขึ้นอย่างรวดเร็ว นี่เป็นเรื่องที่ดีมากๆ 

อิ่นป่ายรีบคว้าโอกาสทางธุรกิจไว้ทันที

บริษัทฟางซื่อกรุ๊ปล้มละลาย เขาเป็นนักธุรกิจชั้นแนวหน้าของเมืองเจียงเฉิง เมื่อเขาล้มละลาย ส่วนแบ่งทางตลาดและพนักงานเหล่านั้นก็ต้องหาบริษัทใหม่

และบริษัทซานหยวนกรุ๊ปที่ทำธุรกิจร่วมกับบริษัทเฟิงซิ่งกรุ๊ป จะกลายเป็นพันธมิตรที่ดีที่สุดสำหรับการร่วมมือของพวกเขา

เพราะประธานบริษัทเฟิงซิ่งกรุ๊ปลงมือด้วยตัวเอง ทำให้บริษัทฟางซื่อกรุ๊ปล้มละลาย จากเรื่องนี้ก็ทำให้เห็นได้อย่างชัดเจนถึงความแข็งแกร่งของบริษัทเฟิงซิ่งกรุ๊ป ซึ่งเป็นบริษัทขนาดใหญ่ที่พึ่งพาได้

 ใช่แล้ว พี่สาว คุณไปเชิญคุณท่านอิ่นกับประธานเฝิงของบริษัทเฟิงซิ่งกรุ๊ป พวกเราต้องรีบๆหน่อย วันนี้พวกเราต้องจัดการเรื่องที่เหลือให้เสร็จ 

อิ่นป่ายรีบสั่งการทันที ต้องจัดการเรื่องโปรเจกต์ให้เสร็จภายในวันนี้

วันนี้ต้องจัดการให้เสร็จ

เหตุผลที่ไปเชิญคุณท่านอิ่น เพราะมีเพียงเขาและประธานเฝิงที่มีฐานะเท่าเทียมกัน

 ได้ 

อิ่นเสี้ยงสวี่เดินจากไปแล้ว

ในเวลาช่วงบ่าย บริษัทซานหยวนกรุ๊ปจัดการประชุมครั้งใหญ่ คุณท่านอิ่นก็มาร่วมประชุมด้วย เขานั่งอยู่บนเก้าอี้ของประธาน ผ่านไปสักพัก มีผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามา

 ประธานเฝิง 

อิ่นเสี้ยงสวี่เดินเข้าไปต้อนรับผู้ชายคนนั้นด้วยตัวเอง เธอโค้งคำนับและพูดประจบ

สมาชิกในตระกูลอิ่นหลายๆคนมองไปที่ประธานเฝิงด้วยความเกรงใจ พวกเขาส่วนใหญ่รู้เรื่องที่บริษัทฟางซื่อกรุ๊ปล้มละลาย และรู้ว่าบริษัทเฟิงซิ่งกรุ๊ปนั้นแข็งแกร่งขนาดไหน

คาดว่าพวกเขาแค่โบกมือ บริษัทซานหยวนกรุ๊ปของพวกเราก็ต้องล้มละลายแน่นอน

ดังนั้นต้องวางตัวให้ดีๆ

แต่ประธานเฝิงไม่ได้มีท่าทางใหญ่โตโอ้อวด เพราะเขารู้ดีแก่ใจ บริษัทซานหยวนกรุ๊ปเป็นบริษัทของเถ้าแก่เนี้ย เมื่อเดินเข้ามาในบริษัทแล้วเขาก็ทำตัวค้อมต่ำ

แต่เมื่อเขามองไปรอบๆห้องประชุม แต่เขาไม่พบอิ่นซิน ทันใดนั้นเขาก็ขมวดคิ้วขึ้นมาทันที

 ประธานเฝิง นี่เป็นแผนงานที่พวกเราวางแผนเอาไว้ มีโปรเจกต์ด้วย ถ้าไม่มีปัญหาอะไร ก็เซ็นสัญญาได้เลย พวกเราก็สามารถเริ่มก่อสร้างได้เลย 

อิ่นป่ายเดินเข้ามาและถือสัญญาไว้ในมือ

ก่อนหน้านี้ที่พวกเขายังไม่ได้ก่อสร้าง เพราะพวกเขาต้องการเตรียมงานไว้ก่อน

ตอนนี้งานที่เตรียมไว้ก็ทำจนเสร็จแล้ว ถ้าเซ็นสัญญาฉบับนี้แล้ว พวกเขาก็จะเริ่มก่อสร้างทันที ถ้าเซ็นสัญญาฉบับนี้จริงๆ พวกเราก็จะร่วมมือกับบริษัทเฟิงซิ่งกรุ๊ปอย่างเป็นทางการ เมื่อถึงเวลานั้นบริษัทต่างๆในเมืองเจียงเฉิงก็คงมาขอความร่วมมือกับพวกเขาอย่างแน่นอน

เพราะนี่เป็นบริษัทขนาดใหญ่เลยนะ

อย่างไรก็ตาม หลังจากที่อิ่นป่ายได้ส่งมอบสัญญาฉบับนี้ให้เขาด้วยความดีใจ แต่เฝิงกางไม่ได้รับสัญญาฉบับนี้ แต่เขากลับมองไปรอบๆห้องประชุม

หลังจากที่เขามองไปสองสามรอบแล้ว แต่เขาก็ไม่พบอิ่นซิน เขาจึงถามขึ้นมาทันที: บริษัทของพวกคุณ มีคนที่ชื่ออิ่นซินใช่ไหม เธอคือคนที่เซ็นสัญญากับฉันเมื่อครั้งที่แล้ว ตอนนี้เธออยู่ที่ไหน? 

 เอ่อ……คือ 

อิ่นป่ายคาดคิดไม่ถึงจริงๆ จู่ๆเฝิงกางจะถามเรื่องนี้ออกมา เขาอึ้งไปชั่วครู่ จากนั้นก็ก้มหน้าและพูด: คนที่ชื่ออิ่นซิน ทำผิดกฎของบริษัท โดนไล่ออกไปแล้ว แต่คุณวางใจได้ คนที่มีความสามารถอย่างอิ่นซิน บริษัทของเรายังมีอีกเยอะ รับรองว่าจะทำให้โปรเจกต์นี้ได้ราบรื่นและสำเร็จ 

 ไม่ 

เฝิงกางโบกมือทันที: ตอนนั้นคนที่เซ็นสัญญากับบริษัทของเราคืออิ่นซิน ไม่ใช่คนที่อยู่ที่นี่ และสัญญาฉบับนี้ฉันจะเซ็นกับคุณอิ่นเพียงคนเดียว 

 …… 

สีหน้าของทุกคนเปลี่ยนไปทันที

จะเซ็นสัญญากับอิ่นซินเพียงคนเดียว?

แต่เธอโดนไล่ออกไปแล้ว

คนๆนั้นโดนไล่ออกจากตระกูลอิ่น แต่ตอนนี้คุณกลับบอกว่า คุณจะเซ็นสัญญากับอิ่นซินเพียงคนเดียว?

 คือว่า ประธานเฝิง อิ่นซินคนนั้นทำความผิดที่ไม่สามารถให้อภัยได้ และนี่คือกฎของบริษัทเรา สำหรับเรื่องนี้ พวกเรายอมลดกำไรลงมา แบ่งเป็นเจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์กับสามสิบเปอร์เซ็นต์ พวกคุณเอาเจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์ พวกเราขอแค่สามสิบเปอร์เซ็นต์ คุณโอเคไหม? 

อิ่นป่ายรีบใช้ความคิดและคิดออกมาทันที นั้นก็คือการลดกำไรของตัวเองลง

เดิมทีการแบ่งผลกำไรอยู่ที่หกสิบเปอร์เซ็นต์กับสี่สิบเปอร์เซ็นต์ บริษัทเฟิงซิ่งกรุ๊ปได้หกสิบเปอร์เซ็นต์ ส่วนบริษัทซานหยวนกรุ๊ปได้สี่สิบเปอร์เซ็นต์ แต่สถานการณ์ในตอนนี้ อิ่นป่ายนึกว่าเฝิงกางต้องการผลกำไรจากบริษัทซานหยวนกรุ๊ปมากขึ้น

ดังนั้นเขาก็เลยยอมลดกำไรลงมาสิบเปอร์เซ็นต์

ถึงแม้พวกเขาลดกำไลลงสิบเปอร์เซ็นต์ แต่พวกเขาก็ยังสามารถหาเงินได้จำนวนมากจากโปรเจกต์นี้

แต่เฝิงกางก็ยังคงพูดเหมือนเดิม: ฉันพูดแล้ว บริษัทเฟิงซิ่งกรุ๊ปของพวกเราจะเซ็นสัญญากับอิ่นซินเพียงคนเดียว ส่งคนอื่นมาก็ไม่มีประโยชน์ ถ้าเป็นคนอื่นมาเซ็นสัญญา พวกเราไม่เซ็นอย่างแน่นอน 

 ประธานเฝิง เอาอย่างนี้ละกัน ส่วนแบ่งเป็นแปดสิบเปอร์เซ็นต์กับยี่สิบเปอร์เซ็นต์ พวกคุณเอาไปแปดสิบเปอร์เซ็นต์ ส่วนพวกเราขอแค่ยี่สิบเปอร์เซ็นต์ ตอนนี้พวกเราลดผลกำไรลงมามากพอแล้ว 

อิ่นป่ายกัดฟันตัวเอง และลดผลกำไรอีกครั้ง

 แปดสิบเปอร์เซ็นต์กับยี่สิบเปอร์เซ็นต์เหรอ? ถึงแม้พวกคุณจะให้ฉันร้อยเปอร์เซ็นต์ เรื่องนี้ก็เป็นไปไม่ได้ พวกคุณต้องส่งอิ่นซินมาเซ็นสัญญา เพราะนี่คือความต้องการของท่านประธานของบริษัทเรา เพราะเขาชอบเหล้าขาวของหนิวหลันซานที่เธอมอบให้เขามากๆ 

เฝิงกางทำปากยื่นอย่างดูถูกและพูดว่า: คนที่จะมาเซ็นสัญญากับพวกเราคืออิ่นซิน ในเมื่อเธอไม่อยู่ งั้นโปรเจกต์นี้ก็ถูกระงับไปก่อน พวกคุณเป็นคนระงับโปรเจกต์นี้ พวกคุณเตรียมชดใช้ค่าปรับจำนวนมากที่ผิดสัญญาได้เลย 

เมื่อพูดจบ เขาก็เดินออกไปด้วยความโมโห

คนพวกนี้ กล้ามากที่ไล่เถ้าแก่เนี้ยออก แย่จริงๆ เธอคือภรรยาของคนๆนั้นนะ

เมื่อเฝิงกางเดินจากไปแล้ว คนที่เหลืออยู่ต่างมองหน้ากัน จากนั้นอิ่นป่ายก็หน้าขาวซีดทันที และถามเลขาที่อยู่ข้างๆ: คำนวณหน่อยสิ ถ้าต้องจ่ายเงินค่าปรับ พวกเราต้องจ่ายค่าผิดสัญญาทั้งหมดเท่าไหร่? 

เลขาคนนั้นรีบคำนวณทันที ผ่านไปสักครู่ เธอก็ตอบทันที: พวกเราต้องจ่ายสามสิบล้านหยวน 

 สามสิบล้านหยวน! 

อิ่นป่ายหยุดหายใจไปชั่วขณะ แต่จากนั้นเขาก็หายใจเข้าทันทีและถาม: ตอนนี้บริษัทของเรามีสินทรัพย์ที่เป็นเงินสดอยู่เท่าไหร่? 

 ยี่สิบล้านหยวน 

เลขาคนนั้นรีบตอบทันที ถึงแม้ก่อนหน้านี้หลี่เทียนเฉิงจะยอมลงทุนเข้ามาสามร้อยล้านหยวน แต่บริษัทซานหยวนกรุ๊ปไม่ใช่บริษัทขนาดใหญ่ที่จะสามารถรับการลงทุนสามร้อยล้านหยวนได้ ดังนั้นเขาก็เลยเลื่อนเวลาออกไปเล็กน้อย รอให้ความร่วมมือครั้งนี้สำเร็จ ค่อยรับการลงทุนสามร้อยล้านหยวนนั้น

แต่ตอนนี้ โปรเจกต์โดนระงับแล้ว และต้องจ่ายค่าปรับสามสิบล้านหยวนด้วย