เทพปีศาจหวนคืน Reverend Insanity - ตอนที่ 1087

เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 1087 แพะไท่ชิว

แปลโดย iPAT

ฟางหยวนเดินทางทั้งกลางวันและกลางคืนโดยไม่หยุดพัก

เมื่อเห็นกลุ่มก้อนเมฆ ฟางหยวนจะกระตุ้นใช้ท่าไม้ตายอมตะแม่น้ำเลือด นอกจากนั้นเขาจะใช้วิญญาณอมตะดาบทะลวงมิติ

เขาเดินทางผ่านสถานที่อันตรายมาตลอดทาง มีผู้บ่มเพาะสันโดษและกองกำลังใหญ่อยู่รอบๆ ฟางหยวนไม่กล้าใช้วิญญาณอมตะอย่างเปิดเผย

กลยุทธ์ของเขาถูกต้อง หลังจากม้าบินหกปีกเขาเดี่ยวและตะขาบมังกร เขายังไม่พบเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดอื่น

เจตจำนงสวรรค์ต้องใช้เวลาในการวางกับดัก

พลังอำนาจของเจตจำนงสวรรค์มีขีดจำกัด มันสามารถส่งอิทธิพลต่อความคิดของม้าบินหกปีกเขาเดี่ยวและตะขาบมังกรแต่ไม่สามารถโจมตีฟางหยวนโดยตรง

ความสามารถของเจตจำนงสวรรค์คือการสร้างสถานการณ์

แต่ตอนนี้ความเร็วของฟางหยวนสูงมาก เจตจำนงสวรรค์ไม่สามารถสร้างสถานการณ์ได้ทันเวลา

เจตจำนงสวรรค์ต้องคิดและวางแผน

เรื่องนี้เกิดจากเทพอมตะกลุ่มดาว

ตามข้อมูลของนิกายเงา ก่อนการถือกำเนิดของเทพอมตะกลุ่มดาว เจตจำนงสวรรค์ค่อนข้างรับมือได้ง่าย แต่หลังจากเทพอมตะกลุ่มดาวเสียชีวิตและหลอมรวมกับสวรรค์ เจตจำนงสวรรค์เริ่มมีความคิดที่ซับซ้อนมากขึ้น

ดังนั้นฟางหยวนจึงไม่บินไปข้างหน้าเป็นเส้นตรง

เขาบินเป็นเส้นโค้งและอ้อมไปในทิศทางต่างๆ หากเขาบินเป็นเส้นตรง เจตจำนงสวรรค์จะสามารถวางกับดักไว้ล่วงหน้า

ในความเป็นจริงเจตจำนงสวรรค์อาจตระหนักว่าจุดหมายปลายทางของฟางหยวนคือไท่ชิวและอาจเตรียมกับดักไว้ที่นั่น

หากเป็นเช่นนี้ มันจะอันตรายมาก ภารกิจของเขาอาจล้มเหลว ชีวิตของเขาอาจตกอยู่ในอันตราย

อย่างไรก็ตามด้วยความเร็วของฟางหยวน เจตจำนงสวรรค์ไม่สามารถหยุดเขา

แน่นอนว่าฟางหยวนจะไม่ย้อนกลับหลัง หากเจตจำนงสวรรค์จัดตั้งกับดักไว้ด้านหลัง เขาจะตกลงสู่หลุมพรางและกลายเป็นคนโง่

ฟางหยวนเคลื่อนไหวด้วยความเร็วสูง ดังนั้นสามวันหลังจากพบตะขาบมังกร เขาก็เริ่มมองเห็นไท่ชิว

รูปลักษณ์ของไท่ชิวเหมือนหอคอยหยกจำนวนนับไม่ถ้วน

สัตว์ร้ายทุกชนิดเดินเตร็ดเตร่อยู่ภายใน เสียงกรีดร้องคำรามของสัตว์อสูรดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง

มันเป็นฉากที่ยิ่งใหญ่ของป่าดึกดำบรรพ

ฟางหยวนหยุดใช้วิญญาณอมตะดาบทะลวงมิติและเข้าไปในไท่ชิวโดยตรง

เปรียบเทียบกับไท่ชิว ฟางหยวนไม่ต่างจากแมลงวันตัวน้อยที่ไร้นัยยะสำคัญ

เกิดความปั่นป่วนขึ้นด้านหน้าราวกับคลื่นสัตว์อสูรกำลังพุ่งเข้ามา

ฟางหยวนเผยรอยยิ้มบางและกระตุ้นใช้วิญญาณอมตะขีดจำกัดความมืด

วิญญาณอมตะขีดจำกัดความมืด!

มันสามารถปิดผนึกกลิ่นอายและป้องกันการอนุมาน นอกจากนี้มันยังสามารถหลบซ่อนจากเจตจำนงสวรรค์ได้ในระดับหนึ่ง!

วิญญาณอมตะเปลี่ยนรูปลักษณ์!

ฟางหยวนเปลี่ยนเป็นแพะเขาเดี่ยวและเดินเข้าสู่ความสับสนวุ่นวายอย่างช้าๆ

‘หากเจตจำนงสวรรค์มีอารมณ์ความรู้สึก มันคงกำลังตกใจและรู้สึกสับสนอยู่ในเวลานี้’ ฟางหยวนลอบหัวเราะอยู่ภายใน

วิญญาณอมตะขีดจำกัดความมืดเป็นความช่วยเหลือที่ยิ่งใหญ่ของฟางหยวน

ย้อนกลับไปเมื่อไห่ลั่วหลันยังเป็นมนุษย์ นางพึ่งพาวิญญาณอมตะดวงนี้เพื่อปกปิดกลิ่นอายของสุดยอดกายาเทพยุทธที่แท้จริงและสามารถรอดชีวิตมาได้

เหตุใดภัยพิบัติของสิบสุดยอดกายาจึงทรงพลังกว่าคนทั่วไป?

นั่นเป็นเพราะสวรรค์ต้องการกำจัดส่วนเกินและเติมส่วนขาด มันไม่ต้องการให้มีการดำรงอยู่ของสิบสุดยอดกายาเพื่อรักษาสมดุลของโลกใบนี้

มิติช่องว่างจักรพรรดิของฟางหยวนเหนือกว่าสิบสุดยอดกายา พลังอำนาจของภัยพิบัติที่เขาต้องเผชิญจึงเหนือกว่าเช่นกัน กระทั่งวิญญาณอมตะขีดจำกัดความมืดยังถูกจำกัด

ฟางหยวนคิด ‘เทพธิดาเจียงหยูเป็นสมาชิกของนิกายเงา เพื่อต่อต้านเจตจำนงสวรรค์ นิกายเงามีเครื่องมือเช่นวิญญาณอมตะขีดจำกัดความมืดอยู่มากมาย หากอิงอู๋เซี่ยสามารถหลบหนีจากสถานการณ์คับขันและใช้ทรัพยากรที่เหลืออยู่ของนิกายเงา อนาคตของเขาอาจไม่มีอุปสรรค เขาจะมีช่วงเวลาที่ง่ายดายขึ้น’

แพะเขาเดี่ยวเป็นสัตว์อสูรเดียวดายที่หาได้ทั่วไปในไท่ชิว การปลอมตัวของเขาสมบูรณ์แบบมาก

มันแตกต่างจากร่างของผู้อมตะที่จะถูกจับตามองในไท่ชิว

หลังจากนั้นไม่นานเขาก็พบสัตว์อสูรเดียวดายตัวหนึ่ง

ม้าทรายทองดำ

มันเป็นม้าขนาดใหญ่

ร่างกายของมันใหญ่โตกว่าแพะเขาเดี่ยวของฟางหยวน มันเต็มไปด้วยมัดกล้ามเนื้อ ผิวหนังเป็นสีทองดำ และมีหกขา

ม้าทรายทองดำกำลังกินหญ้า

ตระหนักถึงแพาะเขาเดี่ยว ม้าทรายทองดำเงยศีรษะขึ้นตรวจสอบแขกที่ไม่ได้รับเชิญผู้นี้

สัตว์อสูรเดียวดายมีอาณาเขตของพวกมันเอง แพะเขาเดี่ยวกำลังบุกรุกดินแดนของม้าทรายทองดำตัวนี้

แต่ม้าทรายทองดำไม่ได้กินเนื้อสัตว์เป็นอาหาร นอกจากนั้นแพะเขาเดี่ยวก็เป็นสัตว์กินพืชเช่นกัน ดังนั้นม้าทรายทองดำจึงไม่รู้สึกถึงภัยคุกคามจากแพะเขาเดี่ยว

แต่มันยังระวังตัว

มันมองฟางหยวนกระทั่งเขาเดินห่างออกไป หลังจากนั้นม้าทรายทองดำจึงก้มศีรษะลงกินหญ้าอีกครั้ง

ฟางหยวนเลือกเปลี่ยนร่างเป็นแพะเขาเดี่ยวหลังจากพิจารณามาอย่างรอบคอบ

ในภาคเหนือมีสัตว์อสูรประเภทหมาป่าอยู่มากมาย แต่หากเขาเปลี่ยนเป็นหมาป่าเดียวดาย เขาจะพบกันการตอบสนองที่รุนแรงจากม้าทรายทองดำ

ฟางหยวนเดินหน้าต่อไป

เขาสามารถจดจำแผนที่ของไท่ชิวหรือกระทั่งเขาจะไม่สามารถจดจำบางสิ่ง เขาก็ยังมีวิญญาณบนเส้นทางแห่งข้อมูลอยู่ในมิติช่องว่างจักรพรรดิ

‘ตำแหน่งแรกอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้’ ฟางหยวนมองไปรอบๆ

แต่ต้นไม้ในไท่ชิวสูงมาก ยิ่งลึกก็ยิ่งสูง แม้ร่างแพะเขาเดี่ยวของฟางหยวนจะค่อนข้างใหญ่โต แต่มันยังดูเล็กมากหากเปรียบเทียบกับสภาพแวดล้อม

ระหว่างทางฟางหยวนพบสัตว์อสูรเดียวดายมากมาย

ส่วนใหญ่เป็นสัตว์กินพืช มีสัตว์กินเนื้อบ้างเล็กน้อย

ฟางหยวนใช้สติปัญญาในการผ่านสัตว์อสูรเดียวดายเหล่านั้น แม้จะพบอุปสรรคบ้างแต่เขาก็สามารถผ่านมันมาได้

“บลา…บลา…”

เสียงร้องของแพะดังเข้าหูของฟางหยวน

ในก่อหญ้าด้านหน้ามีกลุ่มแพะเขาเดี่ยวฝูงใหญ่

ฟางหยวนลอบถอนหายใจ ‘นี่เป็นสัตว์อสูรฝูงแรกที่ข้าพบ’

ฝูงแพะมีประมาณหนึ่งร้อยตัว พวกมันกำลังกินหญ้า บางตัวนอนอยู่บนพื้น บางตัวกำลังเดินเล่น

ฟางหยวนเดินเข้าสู่อาณาเขตของพวกมัน

ฝูงแพะเขาเดี่ยวมองเขา

นี่เป็นครั้งแรกที่พวกมันเห็นแพะเขาเดี่ยวที่ไม่รู้จัก

ฟางหยวนเคลื่อนไหวอย่างระมัดระวัง

กระทั่งเขาจะมีวิญญาณอมตะเปลี่ยนรูปลักษณ์ มันก็ยังมีข้อบกพร่อง หากหนึ่งในฝูงแพะมีวิญญาณอมตะป่าสายตรวจสอบและมองทะลุการปลอมแปลงของฟางหยวน มันจะกลายเป็นหายนะ

เพื่อความปลอดภัย ฟางหยวนลอบใช้วิญญาณทัศนคติอย่างลับๆ

ทันใดนั้นฝูงแพะพลันรู้สึกถึงทัศนคติของฟางหยวนและมองเขาด้วยสายตาที่อบอุ่น

ฟางหยวนเดินไปข้างหน้าอีกสองสามก้าว มีแพะเขาเดี่ยววัยเยาว์หลายตัววิ่งมาหาเขาและเฝ้ามองด้วยดวงตากลมโต สองตัวในนั้นวิ่งไปรอบๆฟางหยวนและกระโดดไปมา

ฟางหยวนเดินจากมาด้วยความปลอดภัย

แพะเขาเดี่ยววัยเยาว์สองสามตัวเดินตามเขามาระยะหนึ่งก่อนที่พวกมันจะถูกพ่อแม่เรียกให้กลับไป

ฟางหยวนถอนหายใจด้วยความเสียดาย

หากเขาสามารถนำแพะเขาเดี่ยววัยเยาว์สองสามตัวที่ตามมาเก็บไว้ในมิติช่องว่างจักรพรรดิ นั่นจะยอดเยี่ยมมาก

แต่เขาไม่มีโอกาสที่จะทำมัน

เมื่อออกจากอาณาเขตของแพะเขาเดี่ยว ฟางหยวนก็เข้าใกล้จุดหมายปลายทางแรก

เขาปราศจากความกังวลและตรวจสอบด้วยตนเอง

‘พลังอำนาจของวิญญาณอมตะขีดจำกัดความมืดเริ่มอ่อนแอลง แต่มันยังอยู่ได้อีกชั่วระยะเวลาหนึ่ง’ ฟางหยวนประเมิน

หลังจากใช้งานวิญญาณอมตะขีดจำกัดความมืด มันจำเป็นต้องพักผ่อนชั่วขณะก่อนที่ฟางหยวนจะสามารถกระตุ้นใช้งานมันอีกครั้ง

พลังอำนาจของมันคือการปกปิดกลิ่นอาย แต่เมื่อเวลาผ่านไปพลังอำนาจของมันจะค่อยๆลดลง

เรื่องนี้จะแตกต่างกันออกไปตามผู้ใช้วิญญาณแต่ละคน

ตัวอย่างเช่นมันจะมีประสิทธิภาพมากขึ้นหากผู้ใช้งานเป็นไห่ลั่วหลันที่ยังเป็นมนุษย์ หากผู้อมตะใช้งานมัน พลังอำนาจของมันจะลดลง ในกรณีที่เป็นผู้อมตะบนเส้นทางสายอื่น ผลลัพธ์ของมันอาจแย่ลงไปอีก แต่ฟางหยวนไม่มีปัญหาเรื่องความขัดแย้งของพลังงานแห่งเต๋า

กล่าวโดยสรุป ฟางหยวนสามารถใช้พลังอำนาจของวิญญาณอมตะขีดจำกัดความมืดได้อย่างเต็มประสิทธิภาพ

อย่างไรก็ตามเจตจำนงสวรรค์ยังพยายามค้นหาเขาขณะเดียวกันสัตว์อสูรเดียวดายและสัตว์อสูรบรรพกาลจะโจมตีเขาหากพลังอำนาจในการปิดผนึกกลิ่นอายของวิญญาณอมตะขีดจำกัดความมืดลดลง

ฟางหยวนเข้าใกล้จุดหมายแรก

ก่อนจะบรรลุถึง ฟางหยวนตระหนักแล้วว่าสถานที่แห่งนี้เปลี่ยนไปอย่างสมบูรณ์

แผนที่ระบุว่าที่นี่มีซากศพของสัตว์อสูรแรกกำเนิด ราชสีห์ปราญแรกกำเนิด นอกจากนั้นยังมีฝูงราชสีห์ปราณระดับสัตว์อสูรเดียวดายและราชสีห์ปราณระดับสัตว์อสูรบรรพกาลปกป้องอยู่

แต่ตอนนี้ซากศพราชสีห์แรกกำเนิดหายไปและปราศจากร่องรอยของฝูงราชสีห์ปราณใดๆ ฟางหยวนใช้ท่าไม้ตายสายตรวจสอบและได้ยินเสียงเห่าหอนของฝูงหมาป่า

หัวใจของฟางหยวนจมดิ่งลง

‘หมาป่าโลหิตเดียวดาย! และยังมีอย่างน้อยสามสิบตัว!’

ฝูงหมาป่าเดียวดาย

แม้จะไม่ใช่ฝูงใหญ่ พวกมันก็ยังเป็นสัตว์กินเนื้อที่ดุร้ายมาก

ฟางหยวนไม่จำเป็นต้องเข้าไปใกล้พวกมัน เพียงใช้ท่าไม้ตายสายตรวจสอบระดับมนุษย์ เขาก็ได้รับข้อมูลมากมาย

นี่คือความฉลาดของมนุษย์

หมาป่าเดียวดายอาจมีวิญญาณอมตะป่าในการครอบครอง แต่พวกมันไม่สามารถกระตุ้นใช้งานด้วยความต้องการของตนเอง เปรียบเทียบกับผู้อมตะที่สามารถควบคุมวิญญาณอมตะ มันเป็นเรื่องที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง

ฟางหยวนคิดกับตนเอง ‘สถานที่แรกเปลี่ยนไปแล้ว ไม่ว่าจะเป็นซากศพของราชสีห์ปราณแรกกำเนิดหรือฝูงราชสีห์ปราณเดียวดายและราชสีห์ปราณบรรพกาล พวกมันหายไปทั้งหมดด้วยเหตุผลบางประการ หลังจากสามแสนปี ฝูงหมาป่าโลหิตได้เข้ามาแทนที่’

ฟางหยวนไม่ลังเลและจากไปทันที

เขาเดินอ้อมฝูงหมาป่าโลหิตและมุ่งหน้าไปยังจุดหมายปลายทางที่สอง