เทพปีศาจหวนคืน Reverend Insanity - ตอนที่ 1147
เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 1147 ทำให้ชูตู่เปลี่ยนข้าง
แปลโดย iPAT
ไข่มุกน้ำแข็งไม่เพียงเป็นทรัพยากรอมตะแต่ยังเป็นสมบัติล้ำค่าที่เป็นตัวแทนแห่งความรักระหว่างผู้ใช้วิญญาณหรือผู้อมตะ
ไข่มุกน้ำแข็งคือน้ำตาของมนุษย์หิมะ
โดยปกติมนุษย์หิมะจะไม่หัวเราะหรือร้องไห้ ดังนั้นน้ำตาของพวกเขาจึงหาได้ยาก แต่เมื่อพวกเขาหลั่งน้ำตา มันจะควบรวมเป็นไข่มุกน้ำแข็ง
มนุษย์หิมะสามารถหลั่งน้ำตาได้มากที่สุดสามครั้งตลอดชีวิตและจะมีจำนวนไข่มุกน้ำแข็งไม่เกินหกสิบเม็ด ทุกครั้งที่พวกเขาหลั่งน้ำตา อายุขัยของพวกเขาจะลดลงอย่างมาก หากมนุษย์หิมะหลั่งน้ำตาออกมามากเกินไป อายุขัยของพวกเขาจะลดลงอย่างรวดเร็วและตายไปในที่สุด
ดังนั้นไข่มุกน้ำแข็งจึงเป็นสมบัติหายาก
การทำธุรกรรมไข่มุกน้ำแข็งได้รับความนิยมเสมอในสวรรค์สีเหลือง เมื่อนานมาแล้วเซี่ยซ่งซื่อเป็นผู้ขายรายใหญ่ในธุรกิจนี้ด้วยการเลี้ยงมนุษย์หิมะเอาไว้และทรมานพวกเขาเพื่อเก็บไข่มุกน้ำแข็ง
สำหรับผู้อมตะมนุษย์ ไข่มุกน้ำแข็งเป็นทรัพยากรอมตะชั้นยอดที่ใช้ในการหลอมรวมวิญญาณ
แต่สำหรับมนุษย์หิมะ มันยังมีความสำคัญอีกประการหนึ่ง
นั่นคือสัญลักษณ์แห่งความรัก!
ถูกต้อง!
เผ่าพันธุ์มนุษย์หิมะมีเพศชายและเพศหญิงซึ่งแตกต่างจากเผ่าพันธุ์มนุษย์หินที่มีเพียงเพศชายเท่านั้น
ในการแต่งงานระหว่างมนุษย์หิมะ พวกเขามักจะแลกเปลี่ยนไข่มุกน้ำแข็ง การกระทำนี้มีความหมายต่อมนุษย์หิมะเป็นอย่างยิ่ง
‘นี่คือไข่มุกน้ำแข็ง’ ดวงตาของฟางหยวนส่องประกายขึ้นและจับมันขึ้นมาดู
“อย่า…อย่ามองเช่นนั้น รีบวางมันลง…” เสียงของเสวี่ยเอ๋อทั้งนุ่มนวลและวิตกกังวล มีคนจำนวนมากอยู่ที่นี่ พวกเขาต้องสังเกตเห็นอย่างแน่นอน
ในช่วงเวลาต่อมาเสวี่ยเอ๋อจึงได้ยินเสียงอุทานด้วยความประหลาดใจจากกลุ่มผู้อมตะ
เสวี่ยเอ๋อลดศีรษะลงอย่างรวดเร็ว ใบหน้าของนางกลายเป็นสีแดงด้วยความเขินอาย
นางมอบไข่มุกน้ำแข็งให้ฟางหยวน นี่แสดงให้เห็นถึงความรู้สึกของนางได้เป็นอย่างดี แม้นางจะเตรียมใจและรวบรวมความกล้ามาก่อน แต่ตอนนี้นางยังรู้สึกเขินอายมาก
“ข้าเคยได้ยินเกี่ยวกับทรัพยากรอมตะชนิดนี้มานานแล้ว ไม่คิดว่าวันนี้ข้าจะมีโอกาสได้เห็นมันกับตา ขอบคุณเสวี่ยเอ๋อสำหรับของขวัญที่ดีชิ้นนี้ บางทีข้าอาจใช้มันในการหลอมรวมวิญญาณ” ฟางหยวนกล่าวด้วยน้ำเสียงสรรเสริญ
ร่างกายของเสวี่ยเอ๋อสั่นสะท้านขึ้น
ฟางหยวนกล่าวต่อโดยไม่แยแส “แต่มันน้อยเกินไป คงจะดีหากมีมากกว่านี้ เหตุใดจึงไม่มีการค้าขายไข่มุกน้ำแข็ง? น่าเสียดายมาก”
เมื่อเสวี่ยเอ๋อได้ยิน ใบหน้าสีแดงของนางกลับถูกแทนที่ด้วยสีขาวซีด ศีรษะของนางลดต่ำลงไปอักขณะที่น้ำตาเริ่มก่อตัวขึ้นในดวงตาของนาง
‘คนโง่ผู้นี้!’ ปิงเจาลอบสาปแช่งอยู่ในใจและเดินเข้าไปหาฟางหยวน
ผู้อมตะคนอื่นๆรู้สึกพูดไม่ออก
เสวี่ยเอ๋อรีบเงยหน้าขึ้นและส่งเสียงเรียกปิงเจา “ท่านพี่ปิงเจา!”
ปิงเจากัดฟันแน่นและรู้สึกสงสารเสวี่ยเอ๋อมาก เขารู้ว่าเสวี่ยเอ๋อเป็นคนขี้อาย นางต้องรวบรวมความกล้าเพื่อส่งมอบไข่มุกน้ำแข็งให้กับฟางหยวนแทนความรู้สึกที่อยู่ในใจ แต่ฟางหยวนไม่เพียงไม่รู้ความหมาย เขายังวิพากษ์วิจารณ์มันต่อหน้าทุกคนและทำให้เสวี่ยเอ๋อตกอยู่ในสถานการณ์ที่น่าอึดอัดใจ
แต่ปิงเจาก็ทำได้เพียงสะกดข่มความโกรธและเปลี่ยนหัวข้อสนทนา “ผู้อาวุโสฟางหยวน ข้าได้รับประโยชน์เป็นอย่างมากจากการต่อสู้กับท่าน ครั้งต่อไปเราควรประลองฝีมือกันอีกครั้ง!”
เมื่อกล่าวถึงการประลอง น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความหนักแน่นจริงจัง
เสวี่ยเอ๋อยังเด็กและงดงาม พรสวรรค์ของนางก็โดดเด่น นางเป็นที่รักของทุกคนในเผ่า มันเป็นเพียงว่าไม่มีผู้ชายรุ่นเดียวกันที่คู่ควรกับนาง
ครั้งนี้นางรู้สึกชื่นชอบฟางหยวน แม้เขาจะเป็นผู้อมตะเผ่ามนุษย์ แต่ผู้อมตะเผ่ามนุษย์หิมะสามารถยอมรับเขา
หลังจากทั้งหมดพระแม่ธรณีก็เป็นมนุษย์เช่นกัน
หากเสวี่ยเอ๋อแต่งงานกับฟางหยวน เผ่ามนุษย์หิมะจะได้รับการสนับสนุนจากสัตว์อสูรแรกกำเนิด
แต่ผู้ใดจะคิดว่าฟางหยวนจะไม่ตระหนักถึงประเพณีของเผ่ามนุษย์หิมะเหล่านี้และปฏิบัติกับไข่มุกน้ำแข็งเช่นทรัพยากรอมตะทั่วไป
ฟางหยวนยิ้มและตบไหล่ปิงเจา “ตกลง ข้าสัญญา หากมีโอกาสเราจะประลองกันอีกครั้ง เอาล่ะ ทุกคน ข้าขอลาก่อน ไม่จำเป็นต้องส่ง แล้วพบกันใหม่ในอนาคต ฮ่าฮ่าฮ่า”
ฟางหยวนหัวเราะเสียงดังและเดินจากไปอย่างไร้กังวล
นี่ทำให้เสวี่ยเอ๋อค่อนข้างงุนงง
อย่างไรก็ตามปิงเจายังกัดฟันแน่น ตอนนี้เขาไม่ต้องการสิ่งใดมากไปกว่าการสับเด็กผู้นี้ให้เป็นชิ้นๆ
“ให้เป็นเช่นนี้ไม่ได้! เมื่อเขาเดินทางไปได้ระยะหนึ่ง ข้าจะส่งจดหมายไปหาเขาและบอกความหมายของไข่มุกน้ำแข็ง!”
…..
การเดินทางกลับแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยาเป็นไปอย่างราบรื่น
เมื่อพบจิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาอีกครั้ง การแสดงออกของสหายผู้นี้เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่
“เจ้าได้รับมรดกที่แท้จริงของไห่ฟานจริงๆงั้นหรือ? เจ้ามีวิธีชะลอเวลาในมิติช่องว่างหรือไม่? นอกจากนี้เจ้ายังมีอินทรีย์สวรรค์ชั้นสูงสุด นำมันออกมาดูเร็วเข้า!” จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาตื่นเต้นมาก
ฟางหยวนส่ายศีรษะด้วยความขมขื่นและนำศพของอินทรีย์สวรรค์ชั้นสูงสุดออกมา
จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาตกตะลึง
ฟางหยวนอธิบายเหตุการณ์ทั้งหมด
“อา…สัตว์อสูรแรกกำเนิดอดอาหารตายงั้นหรือ? เจ้า…แต่โชคดีที่เจ้ายังมีไข่ของมัน ดี นั่นเป็นข้อดีของอินทรีย์สวรรค์ชั้นสูงสุด”
จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาสงบจิตใจและมองฟางหยวนด้วยดวงตาส่องประกาย “ขายไข่อินทรีย์สวรรค์ชั้นสูงสุดให้ข้า เราสามารถดูแลมัน!”
ฟางหยวนหัวเราะ “ข้าสามารถขายไข่ใบนี้”
จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยามีความสุขมาก
ฟางหยวนกล่าวต่อ แต่ข้าเกรงว่าท่านจะไม่มีคริสตัลสวรรค์ กระทั่งสวรรค์สีเหลืองก็ยังมีคริสตัลสวรรค์ขายน้อยมาก”
“โดยปกติคริสตัลสวรรค์จะถือกำเนิดขึ้นในถ้ำสวรรค์หรือสวรรค์ทั้งเก้าเท่านั้น นี่เป็นทรัพยากรอมตะระดับแปดที่ล้ำค่าและหายาก ตอนนี้มีเพียงสวรรค์สีดำและสวรรค์สีขาวที่เหลืออยู่ขณะที่ผู้อมตะระดับแปดมีน้อยมาก ยิ่งไปกว่านั้นท่ามกลางผู้อมตะระดับแปดเหล่านี้ บางคนยังไม่สามารถผลิตคริสตัลสวรรค์”
จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาก่นเสียงเย้ยหยัน “เจ้าไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้ แดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยาเคยเป็นถ้ำสวรรค์มาก่อน ครั้งหนึ่งมันเคยผลิตคริสตัลสวรรค์ นอกจากนี้ร่างหลักของข้ายังกักตุนคริสตัลสวรรค์เอาไว้เป็นจำนวนมาก”
“โอ้ หากเป็นเช่นนั้นข้าก็สบายใจ ข้าจะขายให้ท่าน” ฟางหยวนพยักหน้า
จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาหัวเราะอย่างเต็มที่ “ฟางหยวน เนื่องจากเจ้าเป็นหนึ่งในพวกเรา ข้าย่อมไม่ปล่อยให้เจ้าพบกับความสูญเสีย มรดกที่แท้จริงบนเส้นทางแห่งโชค มรดกที่แท้จริงของเทพปีศาจปล้นสวรรค์ หรือมรดกที่แท้จริงของบรรพชนผมยาว เจ้าสามารถเลือกหนึ่งในนั้น”
ฟางหยวนกล่าวเสียงต่ำ “ข้าไม่ค่อยสนใจสิ่งเหล่านี้มากนัก ยิ่งไปกว่านั้นราคานี้ไม่ใช่ว่าค่อนข้างต่ำหากใช้มันแลกกับความแข็งแกร่งระดับแปดงั้นหรือ?”
รอยยิ้มของจิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยากลายเป็นแข็งค้าง เขาครุ่นคิดและพยักหน้า “แลกกับหุบเขาเหล่าโปของข้าเป็นอย่างไร?”
ภูเขาตงฮันและหุบเขาเหล่าโปเป็นแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งสวรรค์พิภพที่มีเพียงหนึ่งไม่มีสอง แต่เมื่อเปรียบเทียบกับความแข็งแกร่งระดับแปด จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาไม่ลังเลที่จะละทิ้งมัน
“ราคาต่ำเกินไป ไม่ขาย ไม่ขาย” ฟางหยวนปฏิเสธ
จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาเสนอต่อ “แลกกับวิญญาณบัวสวรรค์อมตะรวมกับคฤหาสน์วิญญาณอมตะหม้อหลอมรวมที่ไม่สมบูรณ์!”
หัวใจของฟางหยวนแทบกระโดดออกมาจากหน้าอกแต่เขาไม่ตกใจ “มันยังไม่เพียงพอ ไม่ขาย”
จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาโกรธมาก “เช่นนั้นบอกราคามา! เจ้าต้องการสิ่งใด?”
ฟางหยวนเผยรอยยิ้มและเน้นย้ำ “นี่คือความแข็งแกร่งระดับแปด!”
จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาไม่ใช่คนโง่ เขาเร่งโต้ตอบ “มันมีพลังการต่อสู้ระดับแปดจริงๆ แต่มันต้องการอาหาร เจ้ามีคริสตัลสวรรค์งั้นหรือ? นอกจากนี้แม้เจ้าจะเลี้ยงอินทรีย์สวรรค์ชั้นสูงสุดเอาไว้ มันจะเชื่อฟังเจ้าหรือไม่? กล่าวตามตรงครั้งนี้เจ้าโชคดีมากที่มันอดอาหารตาย มิฉะนั้นอินทรีย์สวรรค์ชั้นสูงสุดจะบดขยี้เจ้าที่พยายามกดขี่มัน!”
ฟางหยวนยิ้ม “หากเป็นเช่นนั้นข้ายินดีใช้แต้มผลงานของนิกายเพื่อแลกกับคริสตัลสวรรค์ ไม่ว่าอย่างไรข้าก็เป็นผู้อาวุโสสูงสุดของนิกายหลางหยาและยังเป็นหนึ่งในสมาชิกพันธมิตรสี่เผ่าพันธุ์ ในอนาคตหากนิกายต้องการข้า ข้าต้องมาอย่างแน่นอน”
จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาครุ่นคิดก่นอที่เขาจะชี้นิ้วไปที่ฟางหยวน “เด็กเลว! เจ้าไม่มีความตั้งใจที่จะขายมันตั้งแต่แรก เจ้าเพียงปั่นหัวข้าเท่านั้น!”
ฟางหยวนแสดงออกอย่างจริงจัง “ข้าจะละทิ้งความแข็งแกร่งระดับแปดง่ายๆได้อย่างไร? ปั่นหัวผู้อาวุโสสูงสุดลำดับที่หนึ่งงั้นหรือ? ข้าจะมีความคิดเช่นนั้นได้อย่างไร? มันเป็นเพียงเพราะราคาที่ต่ำเกินไปเท่านั้น”
ขณะที่ฟางหยวนกล่าว เขาก็นึกถึงความตั้งใจอื่นของไห่ฟาน
แม้มรดกที่แท้จริงของไห่ฟานจะถูกครอบครองโดยหนึ่งในผู้อมตะในถ้ำสวรรค์ไห่ฟาน แต่ไห่ฟานยังทิ้งอินทรีย์สวรรค์ชั้นสูงสุดไว้ในแดนศักดิ์สิทธิ์อินทรีย์เหล็ก
แม้สมาชิกเผ่าไห่จะไม่ได้รับมรดกที่แท้จริงของไห่ฟาน แต่ไม่ว่าอย่างไรพวกเขาก็จะได้รับสัตว์อสูรแรกกำเนิด แน่นอนว่ามันจะเป็นประโยชน์อย่างมากต่อเผ่าไห่
จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาถอนหายใจ เขารู้ว่าฟางหยวนไม่ผิด ดังนั้นเขาจึงหยุดการเจรจาซื้อขาย
ด้านหนึ่งอินทรีย์สวรรค์ชั้นสูงสุดกลายเป็นไข่ไปแล้ว นี่ทำให้จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยารู้สึกผิดหวัง อีกด้านหนึ่งเขารู้จักธรรมชาติของฟางหยวนเป็นอย่างดี
“ชายที่เต็มไปด้วยความทะเยอทะยานและกล้าหนาญเช่นเจ้าย่อมไม่ละทิ้งความแข็งแกร่งระดับแปดโดยง่าย แต่หากเจ้าต้องการใช้แต้มผลงานแลกเปลี่ยนกับคริสตัลสวรรค์ มันจะไม่ง่าย! คริสตัลสวรรค์เป็นทรัพยากรอมตะระดับแปด แม้แต้มผลงานของเจ้าจะมีมากมาย แต่เจ้ายังไม่สามารถแลกเปลี่ยนมัน” จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยากล่าวอย่างจริงจัง
คริสตัลสวรรค์ที่อยู่ในมือของจิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาสามารถล่อลวงให้ฟางหยวนทำงานเพื่อนิกาย
ตอนนี้จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากยอมรับว่าฟางหยวนแข็งแกร่งและมีไหวพริบ เขามีประโยชน์มากกว่าผู้อมตะเผ่ามนุษย์ขนคนอื่นๆ
“เช่นนั้นข้าจะแลกเปลี่ยนเพียงบางส่วน เราค่อยๆพูดคุยเกี่ยวกับมัน” ฟางหยวนแสดงออกด้วยความขมขื่น
ฟางหยวนมีแต้มผลงานค่อนข้างมาก ปัจจุบันมันมีมากกว่าสองพันแต้ม
อย่างไรก็ตามมันยังไม่เพียงพอที่จะแลกเปลี่ยนกับคริสตัลสวรรค์
เป็นเพียงเวลานี้ที่จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาแนะนำภารกิจอื่นให้กับฟางหยวน “ไม่ใช่ว่าเจ้าคุ้นเคยกับจักรพรรดิอมตะชูตู๋งั้นหรือ? ดึงเขาเข้าสู่นิกายหลางหยาและทำให้เขากบฎต่อเผ่าพันธุ์มนุษย์! หากภารกิจสำเร็จ เจ้าจะได้รับแต้มผลงานหนึ่งพันแต้ม!”