เทพปีศาจหวนคืน Reverend Insanity - ตอนที่ 1198

เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 1198 ลมหายใจมังกร

แปลโดย iPAT

วิญญาณคือแก้นแท้แห่งสวรรค์พิภพ มนุษย์คือจิตวิญญาณของสิ่งมีชีวิตทั้งหมด

สติปัญญาของมนุษย์สูงที่สุดในบรรดาสิ่งมีชีวิตทั้งหมด อย่างไรก็ตามวิถีแห่งสวรรค์พยายามรักษาสมดุลของทุกสิ่ง แม้มนุษย์จะมีสติปัญญาสูงที่สุด แต่ร่างกายของพวกเขากลับบอบบางมาก

มนุษย์ไม่มีกรงเล็บ ขน ปีก หรือเหงือกที่แหลมคม

มนุษย์อาจไม่อ่อนแอ แต่พวกเขาอยู่ในระดับล่างสุด โดยพื้นฐานแล้วพวกเขาไม่สามารถแข่งขันกับสัตว์อสูรทั่วไป

ผิวหนังของมนุษย์ไม่ต่างจากกระดาษเมื่อเปรียบเทียบกับสัตว์อสูรเดียวดาย

อย่างไรก็ตามเมื่อฟางหยวนเปลี่ยนร่างเป็นมังกรดาบ เขาได้รับคุณสมบัติที่โดดเด่นของมังกรดาบ แม้มันจะแตกต่างจากมังกรดาบที่แท้จริง แต่มันก็ทะลุขีดจำกัดของมนุษย์ไปไกลแล้ว

แนวคิดดั่งเดิมของเส้นทางแห่งการเปลี่ยนแปลงเริ่มมาจากการศึกษาสิ่งมีชีวิตทั้งหมดและเพิ่มข้อดีของสิ่งมีชีวิตชนิดต่างๆให้กับร่างกายของตนเอง

หากมนุษย์ไม่มีกรงเล็บที่แหลมคม พวกเขาก็จะเปลี่ยนนิ้วของมนุษย์ให้เป็นกรงเล็บ หากมนุษย์ไม่มีขน พวกเขาก็จะเปลี่ยนเส้นผมให้เป็นขน

หากมนุษย์ไม่มีปีก พวกเขาก็จะสร้างปีกและโบยบินขึ้นสู่ท้องฟ้า หากมนุษย์ไม่มีเหงือก พวกเขาก็จะสร้างเหงือกและว่ายลงไปในส่วนลึกของมหาสมุทร

แต่ยุคปัจจุบันแนวคิดของเส้นทางแห่งการเปลี่ยนแปลงไม่ได้จำกัดอยู่เพียงสิ่งเหล่านี้

พวกเขาต้องการใช้เส้นทางแห่งการเปลี่ยนแปลงเพื่อเลียนแบบข้อดีของเส้นทางสายอื่น

เมื่อเวลาผ่านไป สิ่งต่างๆก็พัฒนาขึ้น

ตั้งแต่เทพปีศาจคลั่งสร้างเส้นทางแห่งการเปลี่ยนแปลง เส้นทางสายนี้ไม่เคยตกต่ำลงและยังถูกส่งต่อมาถึงปัจจุบัน

ฟางหยวนเหยียดร่างมังกรของเขาเบาๆและบินเข้าไปหาทรัพยากรอมตะระดับเจ็ด

นี่คือผลึกหมึกดำขนาดใหญ่ มันถือเป็นทรัพยากรอมตะระดับเจ็ดที่แข็งแกร่งและยากที่จะแปรรูป

กรงเล็บมังกรกรีดเฉือนมันแต่กลับไม่สามารถทิ้งร่องรอยใดๆเอาไว้

ฟางหยวนคาดเดาสิ่งนี้ไว้แล้ว ดังนั้นเขาจึงสะบัดหางโจมตี

“ปัง!”

หางมังกรปะทะผลึกหมึกดำ

ความเจ็บปวดพุ่งเข้าโจมตีฟางหยวนขณะที่พื้นผิวของผลึกหมึกดำเกิดรอยแตกร้าวบางๆ

ชัดเจนว่าหางมังกรอันตรายกว่ากรงเล็บ

นี่เป็นลักษณะพิเศษของมังกรดาบ

มังกรแต่ละชนิดมีความสามารถที่แตกต่างกัน มังกรบางตัวมีเขี้ยวที่แหลมคม แต่บางตัวอาจเป็นกรงเล็บหรือหาง

มังกรดาบมีร่างกายเรียวเล็กและมีหางที่แข็งแกร่งกว่ากรงเล็บ

สิ่งที่ยอดเยี่ยมยิ่งกว่าพลังหางคือความเร็วของมังกรดาบ

ฟางหยวนพบว่าการโจมตีระยะไกลของมังกรดาบไม่ดีนัก แต่การระเบิดความเร็วของมันเป็นสิ่งที่น่าประทับใจ

แม้มันจะไม่สามารถเปรียบเทียบกับวิญญาณอมตะดาบทะลวงมิติแต่มันก็ไม่ด้อยกว่าท่าไม้ตายอมตะบนเส้นทางแห่งเลือด แม่น้ำเลือด

นอกจากความเร็ว มังกรดาบยังสามารถเปรียบทิศทางได้เร็วกว่าท่าไม้ตายอมตะแม่น้ำเลือด

และอาวุธที่ทรงพลังที่สุดของมังกรดาบคือลมหายใจมังกร

มันกรเป็นสิ่งมีชีวิตที่สามารถใช้ลมหายใจในการโจมตี

นี่เป็นความสามารถโดยกำเนิดของมังกรแทบทุกชนิด

เช่นเดียวกับอินทรีย์สวรรค์ชั้นสูงสุดที่มีความสามารถโดยกำเนิดคือเจาะทะลวงห้วงมิติและเดินทางเข้าสู่แดนศักดิ์สิทธิ์หรือถ้ำสวรรค์

“โฮก…”

ฟางหยวนทดสอบลมหายใจมังกร

แสงสีขาวถูกยิงออกไปปะทะผลึกหินอัคนีทรัพยากรอมตะระดับหก

ผลึกหินอัคนีเกิดการสั่นสะเทือนขึ้นเล็กน้อยก่อนจะหยุดลงอย่างรวดเร็ว

แต่ในช่วงเวลาต่อมาผลึกหินอัคนีกลับเกิดรอยแตกร้าวขึ้นก่อนที่มันจะแยกออกเป็นสองส่วนและร่วงหล่นลงสู่พื้น

พื้นผิวที่ถูกตัดเรียบราวกับมันถูกแยกออกโดยอาวุธที่แหลมคมที่สุดในโลก

กรงเล็บมังกรของฟางหยวนสามารถทิ้งรอยฝังลึกเอาไว้เท่านั้น แต่ลมหายใจมังกรกลับสามารถตัดมันออกเป็นสองส่วน

พลังอำนาจของลมหายใจมังกรสามารถมองเห็นได้จากสิ่งนี้

แม้ฟางหยวนจะเตรียมใจมาแล้ว แต่เมื่อเห็นมันถูกผ่าครึ่ง เขายังต้องพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ

เขาทำการทดสอบต่อไป

ลมหายใจมังกรพุ่งเข้าโจมตีผลึกหมึกดำทรัพยากรอมตะระดับเจ็ด

ผลึกหมึกดำที่แข็งแกร่งยิ่งกว่าผลึกหินอัคนีปรากฎรอยกรีดลึกหลายนิ้วบนพื้นผิว

ฟางหยวนทดสอบสิบหกครั้งและถึงขีดจำกัดในที่สุด

ในช่วงเวลาสั้นๆ เขาไม่สามารถปล่อยลมหายใจมังกรออกมาได้ เขารู้สึกราวกับนักผจญภัยที่เดินทางอยู่กลางทะเลทรายและไร้น้ำดื่มมานานกว่าครึ่งเดือด หากเขาพยายามใช้ลมหายใจมังกรต่อไป เขาอาจได้รับบาดเจ็บ

ลมหายใจมังกรสิบหกครั้งฝากรอยกรีดเฉือนจำนวนมากไว้บนพื้นผิวของผลึกหมึกดำ

หลังจากพักผ่อนเล็กน้อย ฟางหยวนฟื้นตัวขึ้นในระดับหนึ่งและปล่อยลมหายใจมังกรครั้งที่สิบเจ็ดออกไป!

ฟางหยวนจดจำช่วงเวลานี้เอาไว้ในใจ

เขาประเมิน ‘ด้วยความแข็งแกร่งในปัจจุบันของข้า ข้าสามารถใช้ลมหายใจมังกรได้สิบหกครั้งติดต่อกัน หลังจากพักห้านาที ข้าจะฟื้นตัวและสามารถใช้ลมหายใจมังกรอีกครั้ง แต่หลังจากใช้ลมหายใจมังกรครั้งที่สิบเจ็ด ข้าจะตกอยู่ในสภาพที่เลวร้ายยิ่งกว่าก่อนหน้าและยังต้องพักอีกห้านาที’

‘หากข้าเพิ่มวิญญาณลมหายใจมังกรเข้าไป ข้าอาจปล่อยลมหายใจมังกรได้มากขึ้น’

ฟางหยวนไม่ได้ใช้วิญญาณลมหายใจมังกรในท่าไม้ตายอมตะนี้

นี่เป็นเพราะเขายังขาดวัสดุในการหลอมรวมวิญญาณดวงนี้

หลังจากตรวจสอบสินค้าอยู่ในสวรรค์สีเหลืองอยู่เป็นเวลานาน เขาพบวัสดุในการหลอมรวมที่เขาต้องการในที่สุด

แต่เขาต้องจ่ายด้วยราคาที่ค่อนข้างแพง

มีเพียงมังกรที่มีชีวิตเท่านั้นที่สามารถปล่อยลมหายใจออกมาและมันคือวัสดุในการหลอมรวมวิญญาณลมหายใจมังกร

หลังจากหลอมรวมวิญญาณลมหายใจมังกรและผสานมันเข้ากับท่าไม้ตายอมตะเปลี่ยนเป็นมังกรดาบ ฟางหยวนทดสอบท่าไม้ตายนี้อีกครั้งและผลลัพธ์เป็นไปตามความคาดหวังของเขา

ฟางหยวนไตร่ตรองและสรุป

‘ด้วยการใช้วิญญาณอมตะระดับหกเป็นแกนกลาง ท่าไม้ตายอมตะเปลี่ยนเป็นมังกรดาบเดียวดายทำให้พลังการต่อสู้ของข้าเพิ่มสูงขึ้น แต่มันยังไม่เพียงพอให้ข้าต่อสู้กับผู้อมตะระดับเจ็ด’

แน่นอนว่าวิธีการป้องกันตัวของผู้อมตะระดับเจ็ดย่อมแข็งแกร่งกว่าผลึกหมึกดำ

ฟางหยวนใช้อาวุธที่ทรงพลังที่สุดของมังกรดาบเดียวดายแต่ยังไม่สามารถทำลายผลึกหมึกดำ

กล่าวได้ว่ามังกรดาบไม่เพียงพอสำหรับงานประลองทุ่งโลหิต

ฟางหยวนตระหนักถึงเรื่องนี้

เขาหยุดการทดสอบและบินไปพบจิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยา

ฟางหยวนเปิดเผยเจตนาของเขาออกมาโดยตรง “ทักทายผู้อาวุโสสูงสุดลำดับที่หนึ่ง ข้ามาที่นี่เพื่อทำการแลกเปลี่ยน”

ดวงตาของจิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาส่องประกายขึ้น เขารู้ว่าฟางหยวนมีของดีมากมายอยู่ในมือ

และเพื่อให้นิกายหลางหยาพัฒนาขึ้น จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาต้องการทรัพยากรล้ำค่าเหล่านั้น

อย่างไรก็ตามจิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาไม่สามารถบังคับให้ฟางหยวนส่งมอบทรัพยากรเพราะมันเป็นการละเมิดข้อตกลงพันธมิตร

“ดีที่เจ้ามีความคิดเช่นนี้” จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยารู้สึกสนใจ “เจ้าต้องการแลกเปลี่ยนสิ่งใด?”

“อันดับแรก ดูนี้” ฟางหยวนนำบางสิ่งออกมา

“ดวงวิญญาณของผู้อมตะงั้นหรือ?” จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาขมวดคิ้ว ดวงวิญญาณของผู้อมตะถือเป็นทรัพยากรอมตะที่ใช้ในการหลอมรวม หากเป็นผู้อมตะบนเส้นทางแห่งจิตวิญญาณ พวกมันจะมีค่ามากขึ้น กระทั่งความทรงจำเกี่ยวกับการบ่มเพาะก็มีค่าเช่นกัน

ผู้อมตะมากมายมีวิธีระเบิดทำลายดวงวิญญาณของตน ย้อนกลับไปฉินไปเฉิงก็เคยระเบิดทำลายตัวเองและทำให้ฟงจิวเก้อตกอยู่ในสถานการณ์ที่เลวร้ายมาแล้ว

เช่นเดียวกับเหนียงเอ๋อปิงซื่อที่สามารถทำลายดวงวิญญาณของยายหยินได้โดยตรง

จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาเข้าใจคุณค่าของดวงวิญญาณของผู้อมตะ แต่ดวงวิญญาณนี้ถูกดัดแปลงมาแล้วโดยฟางหยวน ผู้อื่นไม่สามารถค้นวิญญาณนี้ได้อีกและทำให้มันเป็นได้เพียงวัสดุในการหลอมรวมเท่านั้น

“ดวงวิญญาณนี้สามารถแลกแต้มผลงานได้เพียงร้อยแต้ม” จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาตอบด้วยความผิดหวังเล็กน้อย

ฟางหยวนยิ้ม “ไม่ ข้าคิดว่าราคาอาจสูงกว่านี้เล็กน้อย เราสามารถวางดวงวิญญาณนี้ไว้บนภูเขาตงฮันและทำให้มันกลายเป็นวิญญาณความเด็ดเดี่ยว ดวงวิญญาณของผู้อมตะเป็นสินค้าชั้นยอด มันจะผลิตวิญญาณความเด็ดเดี่ยวจำนวนมหาศาล หากมีวิญญาณความเด็ดเดี่ยวมากขึ้น เราจะสามารถตอบสนองคำขอของเผ่ามนุษย์หิน”

จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาสำนึกได้และพยักหน้า “นั่นเป็นเรื่องจริง”

เขาประเมินอีกครั้งและกล่าว “ดวงวิญญาณของผู้อมตะระดับหกสามารถแลกแต้มผลงานได้สองร้อยแต้ม”