เทพปีศาจหวนคืน Reverend Insanity - ตอนที่ 1492
เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 1492 โชคชะตาของเทพปีศาจปล้นสวรรค์
แปลโดย iPAT
ท่ามกลางความมืดมิด ฟางหยวนรู้สึกทุกข์ทรมาน
พื้นที่สีดำแห่งนี้มีพลังกัดกร่อนจิตวิญญาณ นี่คือสิ่งที่ฟางหยวนไม่เคยพบเห็นจากการสำรวจอาณาจักรแห่งความฝันอื่นๆ
โชคดีที่รากฐานบนเส้นทางแห่งจิตวิญญาณของฟางหยวนไม่ธรรมดา จิตวิญญาณของเขาอยู่ในระดับสิบล้านคน เขาสามารถอดทนต่อการกัดกร่อนของอาณาจักรแห่งความฝันนี้
ฟางหยวนรู้สึกราวกับเวลาผ่านไปเนินนานก่อนที่แสงสีขาวจะปรากฏขึ้นท่ามกลางความมืดมิด
จุดแสงสีขาวขยายขึ้นก่อนจะเติมเต็มวิสัยทัศน์ของเขา
เทพปีศาจปล้นสวรรค์วัยเยาว์ค่อยๆเปิดเปลือกตาขึ้น
แสงสีขาวก็คือแสงอาทิตย์
เด็กหนุ่มยกมือขึ้นปิดตา
“เหตุใดข้าถึงมาอยู่ที่นี่?” ในไม่ช้าเขาก็พบว่าตนเองนอนอยู่กลางทะเลทรายที่ว่างเปล่า ค่ำคืนผ่านไปแล้ว ตอนนี้เป็นเวลากลางวัน
ความสงสัยของเด็กหนุ่มอยู่ไม่นานเพราะเขาค้นพบข้อมูลบางอย่างที่อยู่ในใจ
ข้อมูลนี้ถูกทิ้งไว้โดยผู้ใช้วิญญาณของเผ่า
เนื้อหากล่าวว่าเด็กหนุ่มฝ่าฝืนกฎของเผ่าและถูกเนรเทศ แต่เนื่องจากเขายังเด็กและโง่เขลา เขาจึงถูกลงโทษให้อยู่ในทะเลทรายแห่งนี้เพียงสามวัน ตราบเท่าที่เขากลับไปที่เผ่าหลังจากนั้น เขาจะสามารถกลับเข้าสู่เผ่าและอาศัยอยู่ที่นั่นได้อีกครั้ง
“บัดซบ!” เด็กหนุ่มสบถสาปแช่ง
“ข้ากล่าวเพียงไม่กี่คำแต่พวกเจ้ากลับเนรเทศข้า พวกเจ้าเพิกเฉยต่อชีวิตของเด็กผู้หนึ่งได้อย่างไร!?”
“สารเลว! ข้าขอสาปแช่งพวกเจ้า!”
เด็กหนุ่มยกนิ้วกลางขึ้นแต่เขาไม่รู้ว่าควรชี้ไปที่ใด
ตอนนี้เขาไม่สามารถแยกแยะแม้แต่ทิศทาง เขาไม่รู้ว่าเผ่าของเขาอยู่ที่ใด
การค้นพบนี้ทำให้เด็กหนุ่มรู้สึกสิ้นหวัง
เขานั่งบนพื้นและกล่าว “ข้าควรทำอย่างไร แม้ข้าจะเป็นผู้ใช้วิญญาณ แต่ข้าไม่มีวิญญาณ น้ำ หรืออาหาร ในเวลากลางคืนโดยปราศจากเสื้อผ้าที่อบอุ่นหรือกระโจมที่ช่วยป้องกันลม ข้าจะแข็งตาย!”
“ไม่ ข้าต้องรอด!”
“ข้าจะมีชีวิตรอดในโลกที่ถูกสาปใบนี้และหาทางกลับบ้าน!”
เด็กหนุ่มกัดฟันแน่น เปลวไฟแห่งการต่อสู้ของเขาลุกไหม้ขึ้นในดวงตา
ในเวลาเดียวกันฟางหยวนก็รู้สึกว่าร่างกายของเขาผ่อนคลายลง เขาสามารถขยับแขนและขาของเด็กหนุ่ม
‘โอ้ ข้าสามารถควบคุมมันได้แล้ว?’
‘ดูเหมือนข้าต้องเข้าแทนที่เด็กผู้นี้และเอาชีวิตรอดในทะเลทรายแห่งนี้’
ฟางหยวนเข้าใจทันที
เขาต้องดิ้นรนเอาชีวิตรอดในสถานการณ์ที่สิ้นหวังแต่ตอนนี้เขาอยู่ในจุดที่ยากลำบากมาก
เหตุผลก็คือเขาไม่มีตัวช่วยใดๆทั้งสิ้น
เด็กหนุ่มไม่มีวิญญาณ เขามีพลังวิญญาณเพียงสิบถึงสามสิบส่วน การขอให้เขาอยู่รอดในทะเลทรายถือเป็นเรื่องยากราวกับการปีนป่ายขึ้นสวรรค์
‘ตระกูลเนรเทศเขาเพราะต้องการให้เขาตาย ไม่ กล่าวให้ถูกต้องกว่านั้นก็คือพวกเขาไม่สนใจผู้ใช้วิญญาณระดับต่ำเช่นเขา’
โดยปกติแล้วผู้ใช้วิญญาณทุกคนมีค่า แต่หลังจากคิดถึงฉากก่อนหน้า ฟางหยวนก็เข้าใจเหตุผล
‘เผ่านี้ไม่แข็งแกร่ง พวกเขามีทรัพยากรน้อย ดังนั้นพวกเขาจึงสามารถเลี้ยงดูเพียงผู้ใช้วิญญาณที่มีพรสวรรค์เท่านั้น’
ฟางหยวนเผยรอยยิ้มขมขื่น การค้นพบนี้ไม่มีประโยชน์สำหรับปัญหาที่เขากำลังเผชิญหน้า เมื่อมองไปรอบๆ สิ่งที่เขาเห็นมีเพียงทะเลทราย ไม่มีต้นไม้แม้แต่ต้นเดียว
ท่าไม้ตายอมตะคลี่คลายความฝัน!
ฟางหยวนใช้มันแต่เขาก็ไม่เห็นการเปลี่ยนแปลงใดๆเกิดขึ้น
ไพ่ตายที่ช่วยเหลือเขามาตลอดกลับไม่สามารถใช้งานในอาณาจักรแห่งความฝันของเทพปีศาจปล้นสวรรค์์
ฟางหยวนถอนหายใจ ‘ข้าทำได้เพียงทดสอบโชคของตนเองเท่านั้น’
เขาเลือกทิศทางและเริ่มเคลื่อนไหว
ครึ่งวันต่อมาฟางหยวนยังไม่พบสิ่งใดเลย เขาเสียชีวิตจากความกระหายน้ำ
เขาถูกบังคับให้ออกจากอาณาจักรแห่งความฝันและได้รับบาดเจ็บ
การสำรวจอาณาจักรแห่งความฝันล้มเหลว
ฟางหยวนรู้สึกเวียนศีรษะอย่างรุนแรง เขารีบใช้วิญญาณความเด็ดเดี่ยวเพื่อรักษาอาการบาดเจ็บของตน
‘วิญญาณความเด็ดเดี่ยว!’ ถังฟางหมิงมองเห็นสิ่งนี้และรู้สึกอิจฉา
เขาเฝ้าดูขณะที่ฟาหงยวนใช้วิญญาณความเด็ดเดี่ยวรักษาจิตวิญญาณของตนเองอย่างรวดเร็ว
วิญญาณความเด็ดเดี่ยวเป็นผู้สนับสนุนที่ดีที่สุดในการสำรวจอาณาจักรแห่งความฝัน
ฟางหยวนเข้าสู่อาณาจักรแห่งความฝันอีกครั้ง
เขาอยู่กลางทะเลทราย
ฟางหยวนถอนหายใจและเลือกทิศทางอื่น
หลังจากเดินไปได้หนึ่งวัน เขาก็ยังไม่เห็นสิ่งใด ฟางหยวนรู้สึกเหนื่อยและกระหายน้ำ เขารู้สึกว่าร่างกายมาถึงขีดจำกัดแล้ว
‘หากเทพปีศาจปล้นสวรรค์อยู่ในสถานการณ์เดียวกันนี้ เขาไม่มีทางรอด เขาต้องการความช่วยเหลือจากภายนอกหรือการเผชิญหน้าโดยบังเอิญ’
‘หมายความว่าทิศทางใดทิศทางหนึ่งจะทำให้เขาพบการเผชิญหน้าโดยบังเอิญ’
‘ดูเหมือนมันจะขึ้นอยู่กับโชคของผู้สำรวจ น่าเสียดายที่วิธีการบนเส้นทางแห่งโชคของข้าไม่สามารถใช้งานในอาณาจักรแห่งความฝัน เว้นเพียงข้าจะหลอมรวมเส้นทางแห่งความฝันกับเส้นทางแห่งโชคเข้าด้วยกันเพื่อสร้างท่าไม้ตายอมตะ’
ฟางหยวนวิเคราะห์
การสำรวจครั้งที่สองของเขายังล้มเหลว
หลังจากพักผ่อน เขาเริ่มการทดลองครั้งที่สาม
คราวนี้เขาเลือกทิศทางที่ต่างออกไป ไม่นานเขาก็พบหลุมทราย
นี่เป็นหลุมทรายดูด ฟางหยวนติดอยูในหลุมทรายและไม่สามารถหลบหนี
‘ข้าจะตายอีกครั้งงั้นหรือ?’ ฟางหยวนรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย เขาทำได้เพียงเฝ้ามองขณะที่ตนเองถูกทรายดูดลงไป
แต่ก่อนที่ทรายจะปกคลุมศีรษะของเขา มันกลับพุ่งขึ้นข้างบนราวกับน้ำพุร้อน
ฟางหยวนถูกส่งลอยขึ้นสู่อากาศและตกลงบนพื้นทราย
หลุมทรายดูดกลายเป็นรูที่มีลมพัดขึ้นมา
“นี่อาจได้ผล!” ฟางหยวนเข้าไปใกล้รูและเห็นปลามีปีกบินออกมา
อย่างไรก็ตามแท้จริงแล้วพวกมันไม่ใช่ปลาแต่เป็นวิญญาณลมเย็นระดับมนุษย์
ฟางหยวนต้องการจับวิญญาณเหล่านี้แต่พวกมันรวดเร็วมาก
ขณะเดียวกันกระแสลมที่พัดขึ้นมาก็พยายามผลักดันฟางหยวนออกไป
ความแข็งแกร่งของฟางหยวนต่ำมาก นอกจากนั้นเขายังอดอาหารมานาน เขาไม่สามารถเข้าไปใกล้และจับวิญญาณเหล่านั้น
แต่ฟางหยวนไม่ท้อ เขาอดทนรอ
ไม่นานหลังจากนั้นโอกาสของเขาก็มาถึง วิญญาณลมเย็นได้รับบาดเจ็บเมื่อพวกมันพุ่งชนกันเองและตกลงบนพื้น
ฟางหยวนรีบคว้าวิญญาณดวงนี้เอาไว้
แต่ด้วยความตื่นเต้น เขากลับบีบมันจนตาย!
ฟางหยวนรู้สึกพูดไม่ออก เขาทำได้เพียงรอต่อไปเท่านั้น
ในไม่ช้าโอกาสที่สองก็ปรากฎขึ้น แต่ในจังหวะที่ฟางหยวนกำลังจะคว้ามัน มันกลับบินขึ้นอีกครั้ง
ฟางหยวนถอนหายใจแต่ทันใดนั้นเขากลับเกิดแรงบันดาลใจ ‘หากข้าใช้ท่าไม้ตายอมตะคลี่คลายความฝันที่นี่?’
เขาทดลองใช้ท่าไม้ตายอมตะคลี่คลายความฝันทันที ในวินาทีต่อมาวิญญาณลมเย็นก็บินเข้ามาหาเขา
ฟางหยวนคว้ามันไว้และเริ่มปรับแต่งมัน หลังจากนั้นวิญญาณลมเย็นดวงที่สองที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสก็ร่วงหล่นลงมาอีกครั้ง
ฟางหยวนจับมันไว้และปรับแต่งมันเช่นกัน
หลังจากชั่วครู่ฟางหยวนก็มีวิญญาณลมเย็นห้าดวงอยู่ในทะเลวิญญาณ
“ในที่สุดข้าก็มีเครื่องมือบางอย่าง”
แม้ปัญหาการเอาชีวิตรอดจะยังไม่ได้รับการแก้ไข แต่นี่ก็เป็นจุดเริ่มต้นที่ดี
สิ่งสำคัญที่สุดคือหลุมทรายดูดนี้เป็นสัญญาณว่าฟางหยวนเลือกทิศทางได้ถูกต้องแล้ว
และสิ่งที่ช่วยเพิ่มขวัญกำลังใจของเขาก็คือท่าไม้ตายอมตะคลี่คลายความฝันไม่ได้ไร้ประโยชน์ มันสามารถใช้งานได้ในอาณาจักรแห่งความฝันแห่งนี้
ฟางหยวนเดินผ่านหลุมทรายดูดและก้าวไปข้างหน้า ไม่นานหลังจากนั้นเขาก็เห็นโอเอซิสเล็กๆ
มีสัตว์อสูรจำนวนหนึ่งอยู่ที่นี่ หัวหน้าของมันยังมีวิญญาณป่าระดับมนุษย์ในการครอบครอง แต่ฟางหยวนยังสามารถใช้วิญญาณลมเย็นเพื่อต่อสู้กับพวกมัน
ด้วยการใช้ประโยชน์จากภูมิประเทศและแผนการของฟางหยวน เขาสามารถกำจัดฝูงสัตว์อสูรและกำหราบวิญญาณป่าของหัวหน้าฝูง มันเป็นวิญญาณบนเส้นทางแห่งพิษที่คล้ายแมงป่อง
หลังจากการต่อสู้ ฟางหยวนไปถึงบ่อน้ำที่อยู่กลางโอเอซิส แต่เขากลับพบกับความผิดหวังเพราะมันแห้งเหือดไปแล้ว
แต่นั่นไม่ใช่ปัญหา ซากศพสัตว์อสูรเหล่านั้นเป็นเสบียงที่ล้ำค่า
ฟางหยวนดื่มเลือดสัตว์อสูรและกินเนื้อของพวกมันเพื่อเติมเต็มความหิวโหย เขาใช้กระเพาะของสัตว์อสูรเก็บเลือดของพวกมันเอาไว้ นอกจากนั้นเขายังใช้ลำไส้ของพวกมันเก็บเศษเนื้อเอาไว้ภายในและผูกมันไว้กับร่างกายของตน
ถึงจุดนี้อาณาจักรแห่งความฝันก็เข้าสู่เวลากลางคืน อุณหภูมิในทะเลทรายลดต่ำลง
ฟางหยวนไม่รีบร้อนและไม่กังวล
เขาถือหนังสัตว์และกระดูกของพวกมันมาที่บ่อน้ำอันแห้งขอด
เขาวางกระดูกเป็นโครงสร้างและวางแผ่นหนังปกคลุมเอาไว้ด้านนอก หนังสัตว์เหล่านี้ยังมีชั้นไขมันติดอยู่บ้าง พวกมันสามารถเก็บความร้อนเอาไว้
หลังจากจัดเตรียมทุกสิ่ง ฟางหยวนเริ่มสำรวจบ่อน้ำอย่างระมัดระวัง
เขาค้นพบสิ่งใหม่ มีรูเล็กๆอยู่ที่นั่น พิจารณาจากขอบรู มันเป็นสิ่งที่ถูกสร้างขึ้นโดยฝีมือมนุษย์
หัวใจของฟางหยวนสั่นสะท้านขึ้น เขารีบเข้าไปในรูและเคลื่อนที่ไปตามเส้นทาง หลังจากผ่านไปห้าสิบถึงหกสิบก้าว ฟางหยวนก็พบห้องใต้ดินเล็กๆ
มันค่อนข้างเรียบง่ายแต่มีชามที่ทำจากดินรวมถึงน้ำสะสมอยู่ที่นั่น
นอกจากนั้นยังมีศพแห้งกรังนอนอยู่บนพื้น
“นี่คือการเผชิญหน้าโดยบังเอิญของเทพปีศาจปล้นสวรรค์งั้นหรือ?”
ฟางหยวนรู้สึกสนใจ